శ్రీః శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః శ్రీమతే రామానుజాయ నమః శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః
<< పత్తాం తిరుమొళి – కార్కొడల్ పూక్కాళ్
అన్న మాట భగవానుడు తప్పడు; మమ్మల్ని తప్పకుండా రక్షిస్తాడు. ఒకవేళ ఇది విఫలమైనా, తాను పెరియాళ్వార్ల దివ్య పుత్రిక అయినందున తప్పకుండా ఆశ్రయం ఇస్తాడని ఆండాళ్ దృఢ విష్వాసముతో ఉంది. అయిననూ ఆతడు రానందున, తన చుట్టు ఉన్న అనేక వస్తువులలో ఎంబెరుమానుడి రూపాన్ని గుర్తు చేసుకొని, అర్జునుడి బాణాలతో గాయపడి బాణాల శయ్యపైన పడుకొని బాధపడుతున్న భీష్ముడిలా తానూ క్షోభిస్తుంది. ఇది చూసిన తరువాత తల్లులందరూ, తన స్నేహితులు, మిగతా అందరూ అక్కడ గుమిగూడారు. “ఆతడు వస్తాడని ఖచ్చితంగా నమ్మాను; నా దశ స్థితికి ఈ వచ్చింది; ఈ స్థితిలో కూడా ఆతడు రాలేదు; ఆతడి స్వభావము చూడండి.” అని ఆమె వారితో తన ఆర్తిని చెప్పుకుంది. ఆపై ఆమె తనను తాను ఓదార్చుకుంటూ, “అతడు ఇంతకు ముందు నాలాంటి కొంతమంది మహిళలకు సహాయం చేశాడు. నాకు కూడా చేస్తాడు, నన్ను కూడా స్వీకరిస్తాడు” అని తనను తాను మందలించుకుంది.
మొడటి పాశురము: “ఇంత బాధాకరమైన స్థితిలో కూడా వచ్చి ఎందుకు సాయం చేయడం లేదు” అన్న ఆమె ప్రశ్నకి సమాధానం ఇచ్చే బాధ్యత అతనికి ఉందా లేదా అడగమని ఆమె వారికి చెప్పింది. నాలో ఏ లోటు లేదు; అతనిలో కూడా ఏ లోటు లేదు; అయినా, అతడు ఎందుకు రావడం లేదు?
తాం ఉగక్కుం తం కైయిల్ శంగమే పోలావో?
యాం ఉగక్కుం ఎం కైయిల్ శంగముం ఏందిళైయీర్!
తీ ముగత్తు నాగణై మేల్ శేరుం తిరువరంగర్
ఆ! ముగత్తై నోక్కారేల్ అమ్మనే! అమ్మనే!
ఆభరణాలతో అలంకరించుకొని ఉన్న అమ్మాయిలారా! నేను ధరించిన ఈ కంకణాలు, ఆతడు సంతోషంగా తన దివ్య హస్థములో ధరించిన శంఖానికి సరిపోలి లేవా? ఆతడి విరహ వేదనలో క్రుంగి క్రుశించినది నా శరీరము. క్రూరమైన ముఖాలతో ఉన్న తిరు అనంతునిపైన నిద్రించి ఉన్న తిరువరంగనాథుడు ఆ పడగ విప్పిన పాము ముఖాలను రోజూ చూస్తున్నాడు కానీ నా ముఖాన్ని ఇంకా చూడలేదు. అయ్యో!
రెండవ పాశురము: ఆమె ఎవరి నుండి అయితే తన స్థితిని దాచిపెట్టిందో, ఆ తల్లులకు తన పరిస్థితిని తెలుపుకుంటుంది.
ఎళిల్ ఉడైయ అమ్మనైమీర్! ఎన్నరంగత్తు ఇన్నముదర్
కుళలళగర్ వాయళగర్ కణ్ణళగర్ కొప్పూళిల్
ఎళుకమల ప్పూవళగర్ ఎమ్మానార్ ఎన్నుడైయ
కళల్ వళైయై త్తాముం కళల్ వళైయే ఆక్కినరే
సుందరమైన ఓ తల్లులారా! శ్రీరంగంవాసుడైన ఆతడి సౌదర్యము మన మాటలకి అందనిది. అతని అందమైన దివ్య శిరోజాలు, అందమైన దివ్య అదరములు, అందమైన దివ్య నేత్రములు, దివ్య నాభీ కమలం నాకు చూపించి నన్ను ఆతడి దాసిని చేశాడు. నా స్వామి అయిన అళగియ మణవాళర్ జారి పోని నా కంకణాలను జారిపోయేలా చేశాడు.
మూడవ పాశురము: “మీ పట్ల ప్రేమతో అతను నీ గాజులు తీసుకున్నాడు. అతని వద్ద గాజులు తక్కువై నందున, నీ నుండి తీసుకొని కొరత పూర్తి చేసుకున్నాడు” అని వాళ్ళు ఆమెతో అన్నారు. దానికి ఆండాళ్ స్పందిస్తూ “ఇది నిజం కాదు. దానికి ముందు అవి లేవని ఆతడు బాధపడ్డాడా, లేదా అవి పొందిన తరువాత అతడు సంతోష పడ్డాడా? అదేమీ కాదు”. తనని హింసించడానికి మాత్రమే అతడు అలా చేశాడని ఆమె అలక్ష్యం చేసింది..
పొంగోదం శూళ్ంద బువనియుం విణ్ణులగుం
అంగాదుం శోఱామే ఆళ్గిన్ఱ ఎంబెరుమాన్
శెంగోల్ ఉడైయ తిరువరంగ చ్చెల్వనార్
ఎంగోల్ వళైయాల్ ఇడర్ తీర్వర్ ఆగాదే?
సముద్రముతో కూడిన ఈ భూలోకాన్ని మరియు ఆ పరమపదాన్ని రెండింటికి ఎటువంటి లోటు లేకుండా ఆతడు పరిపాలిస్తాడు. “కోయిల్” అనబడు శ్రీరంగంలో శయనించి ఉండి తన రాజదండంతో సునాయాసంగా పరిపాలించగల సామర్థ్యము ఉన్నవాడు అతడు. ఆ శ్రీమాన్ కేవలం నా కంకణాలు మాత్రం తీసుకొని సంతోషిస్తాడా?
నాలుగవ పాశురము: “ఎంబెరుమానుడు నీపై ఉన్న ప్రేమ కారణంగా నీ గాజులు తీసుకున్నాడని సంతోష పడవచ్చుకదా?” అని వారు అడిగినప్పుడు, “ఆతడు ఉండలేక తన గాజులు తీసుకొని ఉండి ఉంటే, నేను ఉండే వీధికి కనీసం ఒక్కసారైనా వచ్చి ఉండ వచ్చుకా?” అని ఆమె అంటుంది.
మచ్చణి మాడ మదిళ్ అరంగర్ వామననార్
పచ్చై పశుం దేవర్ తాన్ పండు నీరేఱ్ఱ
పచ్చై క్కుఱైయాగి ఎన్నుడైయ పెయ్వళై మేల్
ఇచ్చై ఉడైయరేల్ ఇత్తెరువే పోదారే?
అందంగా అలంకరించబడిన అంతఃపురములు మరియు ప్రహరీ గోడలు ఉన్న శ్రీరంగములో దయతో నివాసుడై ఉన్నాడు ఆ భగవానుడు. నిత్య తాజాదనం కలిగి ఉన్న ఆ పెరియ పెరుమాళ్ళు అంతకు ముందు వామనుడిగా అవతారం దాల్చినాడు. అన్ని లోకాలను ఆతడు (మహాబలి నుండి) భిక్షగా తీసుకున్నప్పుడు, దానిలో ఏదైనా లోపం ఉండి ఉంటే, ఆ లోపాన్ని కప్పిబుచ్చడానికి నా కంకణాల మీద ఆతడికి కోరికే ఉంటే, కనికరించి ఆతడు ఈ వీధికి రాలేడా?
ఐదవ పాశురము: ఆమె తన గాజులే కాకుండా, నన్ను కూడా దోచుకున్నాడని అంటుంది.
పొల్లా క్కుఱళ్ ఉరువాయ్ పొఱ్కైయిల్ నీరేఱ్ఱు
ఎల్లా ఉలగుం అళందు కొండ ఎంబెరుమాన్
నల్లార్గళ్ వాళుం నళిర్ అరంగ నాగణైయాన్
ఇల్లాదోం కైప్పొరుళుం ఎయ్దువాన్ ఒత్తుళనే
అద్భుతమైన వామన రూపాన్ని దాల్చి తన చేతిలో జలాన్ని తీసుకుని (భిక్ష స్వీకరణకి చిహ్నంగా) సమస్థ లోకాలను కొలిచి తన నియంత్రణలో ఉంచుకున్నాడు. ఆతడు మహానుభావులు నివసించే చల్లని శ్రీరంగంలో పెరియ పెరుమాళ్ళుగా తిరువందాళ్వాన్ (ఆదిశేషుడు) ని తన పరుపుగా చేసుకొని ఉన్నాడు. అంతటి మహానుభావుడు నా ఆస్థి అయిన ఈ శరీరాన్ని కూడా దొంగిలించినట్లు కనిపిస్తున్నాడు.
ఆరవ పాశురము: ఆతను కోరి తనని దోచుకున్నాడని ఆమె తెలుపుతుంది.
కైప్పొరుళ్గళ్ మున్నమే కైక్కొండార్ కావిరి నీర్
శెయ్ ప్పురళ ఓడుం తిరువరంగ చ్చెల్వనార్
ఎప్పొరుట్కుం నిన్ఱార్ క్కుం ఎయ్దాదు నాన్మఱైయిన్
శొఱ్పొరుళాయ్ నిన్ఱార్ ఎన్ మెయ్ ప్పొరుళుం కొండారే
కావేరీ జలముతో సారవంతము అవ్వ బడిన తిరువరంగంలో దయతో శ్రీమాన్ (శ్రీ మహాలక్ష్మిని తన సంపదగా కలిగి ఉన్నవాడు) నివాసుడై ఉన్నాడు. కొందరికి అతి సులభుడైన ఆతడు మహంతులైన మరికొందరికి అతి దుర్లభుడు. చతుర్వేదాల పరమార్థము అయిన ఆ పెరియ పెరుమాళ్, నా చేతిలో ఉన్నవన్నీ దోచుకున్న తర్వాత, ఇప్పుడు నా ఈ శరీరాన్ని కూడా దోచుకుంటున్నాడు.
ఏడవ పాశురము: ఆతడు సీతా పిరాట్టిపై చూపించిన ప్రేమ తనపై చూపట్లేదని ఆమె మొర పెట్టుకుంటుంది.
ఉణ్ణాదు ఉఱంగాదు ఒలి కడలై ఊడఱుత్తు
పెణ్ణాక్కై ఆప్పుండు తాం ఉఱ్ఱ పోదెల్లాం
తిణ్ణార్ మదిళ్ శూళ్ తిరువరంగ చ్చెళ్వనార్
ఎణ్ణదే తమ్ముడైయ నన్మైగళే ఎణ్ణువరే
బలమైన గోడలతో చుట్టుముట్టబడిన తిరువరంగంలో శయనించి ఉన్న శ్రీ లక్ష్మి పతి ఎమ్పెరుమానుడు, శ్రీరామావతారం దాల్చినప్పుడు, సీతని కోరాడు. తన నిద్రాహారాలు మానుకొని మహా సముద్రంపై వంతెన కట్టాడు. నా విషయానికి వస్తే తన ఆ సరళతను మర్చిపోయి, తన అభిమానము గురించి ఆలోచిస్తున్నాడు.
ఎనిమిదవ పాశురము: ఎంబెరుమానుడి మంగళ గుణాలను ధ్యానిస్తూ తనను తాను ఆదుకుంటుందని, “ఎంబెరుమానుడిని మరచిపోడానికి ప్రయత్నిస్తున్నానని, కానీ సాధ్యమౌవ్వడం లేదు” అని ఆమె తెలుపుతుంది.
పాశి తూర్ త్తు క్కిడంద పార్ మగట్కు పండొరు నాళ్
మాశుడంబిల్ నీర్ వారా మానమిలా ప్పన్ఱియాం
తేశుడైయ తేవర్ తిరువరంగ చ్చెల్వనార్
పేశి ఇరుప్పనగళ్ పేర్ క్కవుం పేరావే
అంతకు ముందు యుగములో, పాచి (ఎక్కువ కాలము నీటిలో ఉన్న కారణంగా) పట్టి ఉన్న భూమి పిరాట్టి కొరకై, సిగ్గు విడిచి దివ్య ప్రకాశవంతుడైన శ్రీ రంగనాథుడు తన దివ్య స్వరూపమంతా బురదతో నీరు కార్చుకుంటూ (సముద్రంలో నుండి భూమి పిరాట్టి వెలికి తీసినందున) వరాహ (అడివి పంది) అవతారమెత్తాడు. ఆ వరాహ అవతారములో ఆతడు ఆడిన మాటలు ఎంత ప్రయత్నించినా నా హృదయంలో నుండి బయటకు తీయలేకపోతున్నాను.
తొమ్మిదవ పాశురము: ఎంబెరుమానుడు రుక్మిణి పిరాట్టికి చేసిన సహాయం, అందరికీ చేసిననట్లు (తనతో సహా) భావించి ఆమె తనను తాను ఓదార్చుకుంటుంది. ఇది శరణాగతులందరికీ వర్తించేట్లుగా భగవానుడు అర్జునుడికి [దుఃఖించవద్దు] చేసిన ఉపదేశాన్ని పోలినట్లు భావించాలి.
కణ్ణాలం కోడిత్తు క్కన్ని తన్నై క్కైప్పిడిప్పాన్
తిణ్ణార్ందిరుందు శిశుపాలన్ తేశళిందు
అణ్ణాందిరుక్కవే ఆంగవళై క్కైప్పిడిత్తు
పెణ్ణాలన్ పేణుం ఊర్ పేరుం అరంగమే
వివాహానికి సంబంధించిన అన్ని ఏర్పాటు పూర్తయిన తర్వాత, శిషుపాలుడు రుక్మిణీ పిరాట్టిని (శ్రీ మహాలక్ష్మి) వివాహమాడబోతున్నానని పూర్తి నమ్మకంతో ఉన్నాడు. దయతో ఆ రుక్మిణీ పిరాట్టిని కృష్ణుడు వివాహం చేసుకుని ఆమెను ఆదుకున్నాడు. ఒక స్త్రీని ఆదుకున్నాడని ప్రసిద్ధికెక్కాడు.
పదవ పాశురము: ఆమె పెరియాళ్వార్ల దివ్య పుత్రిక అయిననూ ఎంబెరుమానుడు తనని స్వీకరించకనందుకు బాధపడుతుంది. ఏమి చేయాలో తెలియక ఆమె మదనపడుతుంది.
శెమ్మై ఉడైయ తిరువరంగర్ తాం పణిత్త
మెయ్ మ్మై ప్పెరువార్ త్తై విట్టు చిత్తర్ కేట్టు ఇరుప్పర్
తమ్మై ఉగప్పారై త్తాం ఉగప్పర్ ఎన్నుం శొల్
తమ్మిడైయే పొయ్యానాల్ శాదిప్పార్ ఆరినియే
సత్యమనే దివ్య గుణమున్న తిరువరంగనాథుడు, ఆతడు పలికిన సత్య వచనములను అమూల్యమైన చరమ శ్లోకమని పిలుస్తారు. నా తండ్రి ఆ మాటలు విని ఎలాంటి చింత లేకుండా ఉండగలిగాడు. “తనను ఇష్టపడేవారిని తాను ఇష్టపడతాడు” అనే సామెత తప్పు అయితే, అతన్ని ఆదేశించగల వారెవ్వరు?
అడియేన్ శ్రీదేవి రామానుజదాసి
మూలము: https://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2020/05/nachchiyar-thirumozhi-11-simple/
పొందుపరిచిన స్థానము – https://divyaprabandham.koyil.org/
ప్రమేయము (గమ్యము) – https://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం – http://pillai.koyil.org