Monthly Archives: March 2022

నాచ్చియార్ తిరుమొళి – సరళ వ్యాఖ్యానము – ఆరాం తిరుమొళి – వారణమాయిరం

Published by:

శ్రీః  శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః  శ్రీమతే రామానుజాయ నమః  శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః

నాచ్చియార్ తిరుమొళి

<< ఐందాం తిరుమొళి – మన్ను పెరుం

తనని ఎంబెరుమానుడి వద్దకి చేర్చమని ఆండాళ్ కోకిలని ప్రార్థించింది. అలా జరగనందున ఆమె బాధలో ఉంది. ఆమె ప్రేమ తన పట్ల పరిపక్వం కావాలని, అయిన వెంటనే తన వద్దకి చేర్చుకుందామని మరోవైపు ఎంబెరుమాన్ వేచి చూస్తున్నాడు. నమ్మాళ్వార్లకి భగవానుడు ప్రారంభంలోనే భక్తి మరియు జ్ఞానాన్ని ప్రసాదించినప్పటికీ, ఆళ్వార్ని పరభక్తి (భగవత్ జ్ఞానం) మరియు పరజ్ఞానం (భగవానుడి మానసిక దర్శనము) వంటి దశలను దాటించిన తరువాత మాత్రమే వారికి పరమపదంలో నిత్య సేవను అనుగ్రహించారు. సీతా పిరాట్టి కూడా “పెరుమాళ్ళ రాక కోసం నేను ఒక నెల వరకు వేచి ఉంటాను” అని చెప్పింది. కానీ పెరుమాళ్ మాత్రం “నేను పిరాట్టి నుండి ఒక్క క్షణం కూడా వీడి ఉండ లేను” అని అన్నాడు. త్రిజడ వంటి వాళ్ళకి పెరుమాళ్ళు స్వప్నములో దర్శనమిచ్చేవారు, ఆమె ఆ కలల గురించి సీతా పిరాట్టికి చెప్పి, పిరాట్టికి ఓదార్పుని కలిగించేది. మరోవైపు, ఆండాళ్ తనుకి స్వయంగా భగవానుడి స్వప్నదర్శనము కలిగితేనే తనను తాను నిలుపుకోగలదు. లోకమంతా నిద్రలో ఉన్నప్పుడు ప్రజలందరికీ మంచి కలలను చూపించి ఆనందాన్ని ప్రసాదించేందుకు ఎంబెరుమానుడు తాను మేలుకొని ఉంటాడని శాస్త్రము చెబుతుంది. అదే విధంగా, తనతో కళ్యాణము జరిగినట్లు ఆమె స్వప్నంలో దర్శింపజేసి, ఆ స్వప్నము గురించి తన స్నెహితురాల్లకి వర్ణిస్తూ  తాను తృప్తిపడేలా ఎంబెరుమానుడు చేశారు. 

మొదటి పాశురము: “ఆతడు రానీ, వచ్చాక మేము ఆనందిద్దాము” అని చెప్పి కుదురుగా ఉండకుండా, ఆతడు వచ్చిన క్షణం నుండే అనుభవము పొందాలని ఆమె ఆతని రాక కోసం దీర్ఘాలోచన చేస్తోంది.

వారణం ఆయిరం శూళవలం శెయ్దు 
నారణ నంబి నడక్కిన్ఱాన్ ఎన్ఱెదిర్
పూరణ పొఱ్కుడం వైత్తుప్పుఱమెంగుం
తోరణం నాట్ట క్కనాక్కండేన్ తోళీ! నాన్ 

ఓ నా ప్రియమైన మిత్రమా! అన్ని శుభ లక్షణాలలో పరిపూర్ణుడు అయిన శ్రీమన్నారాయణుడు వెయ్యి ఏనుగులతో వస్తున్నాడు. బంగారు పూర్ణ కుంభాలు (అతిథులను నిండు కలశాలతో స్వాగతించే సాంప్రదాయ పద్ధతి) ఆతని ఎదుట ఉంచ బడ్డాయి. పట్టణం మొత్తం తోరణాలు మరియు స్తంభాలతో అలంకరించబడింది. స్వప్నంలో ఇవన్నీ చూసి నేను అనుభవించాను. 

రెండవ పాశురము: కృష్ణుడు పెళ్ళి పందిరిలోకి ప్రవేశించడం తాను చూసానని ఆమె తెలుపుతుంది. 

నాళై వదువై మణం ఎన్ఱు నాళిట్టు
పాళై కముగు పరిశుడైప్పందఱ్కీళ్
కోళరి మాదవన్ గోవిందన్ ఎన్బానోర్
కాళై పుగుద క్కనాక్కండేన్ తోళీ! నాన్ 

ఓ మిత్రమా! కళ్యాణానికి అనుకూలమైన శుభ ముహుర్తము రేపు నిర్ణయించబడింది. నా స్వప్నంలో, నరసింహ, మాధవ, గోవింద అనే సహస్ర దివ్య నామాలు ఉన్న ఒక యువకుడు, మంగళ కరమైన వక్క చెట్టు కోశముతో అలంకరించబడిన పెళ్ళి పందిరిలోకి ప్రవేశించడం నేను చూశాను.

మూడవ పాశురము:పెళ్ళి బట్టలు వర మాలలు ధరించిన తన అనుభూతిని అనుభవాన్ని ఆమె పంచుకుంటుంది.

ఇందిరనుళ్ళిట్ట దేవర్కుళాం ఎల్లాం
వందిరుందు ఎన్నై మగళ్ పేశి మందిరత్తు
మందిరక్కోడి ఉడుత్తి మణమాలై
అందరి శూట్ట క్కనాక్కండేన్ తోళీ! నాన్ 

ఓ మిత్రమా! ఇంద్రుడు మరియు ఇతర దేవలోక వాసులందరూ ఇక్కడకు వచ్చి పెళ్లి ఏర్పాట్ల గురించి, వధువుగా నాతో చర్చించారు. దుర్గా (నా భర్త సోదరి) నాకు పెళ్లి చీర కట్టడం, సుగంధ పూరితమైన పుష్పమాలలు వేయడం నేను నా స్వప్నములో చూసాను.

నాలుగవ పాశురము: కళ్యాణానికి ముందు జరిగే కంకణ ధారణ అనుభూతిని అనుభవాన్ని ఆమె పంచుకుంటుంది.

నాల్ తిశై త్తీర్ త్తం కొణర్ందు నని నల్గి
పార్పనచ్చిట్టర్గళ్ పల్లార్ ఎడుత్తేత్తి
పూప్పునైక్కణ్ణి ప్పునిదనోడు ఎన్ తన్నై
కాప్పు నాణ్ కట్ట క్కనాక్కండేన్ తోళీ! నాన్ 

ఓ మిత్రమా! అనేక మంది బ్రాహ్మనోత్తములు నాలుగు దిక్కుల నుండి పవిత్ర జలాలను తెచ్చినట్లు నేను స్వస్పములో చూశాను. వారు వేద మంత్రాలను ఉచ్చరిస్తూ ఆ ధ్వనుల మధ్య ఆ పవిత్ర జలాలను అన్ని చోట్లా చల్లడం చూశాను. పూమాలలు ధరించిన కృష్ణుడికి, వారితో పాటు నా చేతికి రక్షణ కంకణాన్ని వారు కట్టడం నేను చూశాను.

ఐదవ పాశురము:  ఎంబెరుమానుడిని మంగళ దీపాలతో పూర్ణ కుంభములతో స్వాగతించడం, ఆతడు పెళ్ళి పందిరిలోకి ప్రవేశించే అనుభూతిని అనుభవాన్ని ఆమె పంచుకుంటుంది.

కదిరొళి దీపం కలశ ముడనేంది
శదిరిళ మంగైయర్ తామ్ వందెదిర్ కొళ్ళ
మదురైయార్ మన్నన్ నడినిలై తొట్టు ఎంగుం
అదిర ప్పుగుద క్కనాక్కండేన్ తోళీ! నాన్ 

ఓ మిత్రమా!  సూర్య కాంతుల వంటి మంగళ దీపాలను, స్వర్ణ కలశాలను (పూర్ణకుంభం) అందమైన కన్యలు పట్టుకొని ఉత్తర మధురకి రారాజైన ఎంబెరుమానుని స్వాగతించారు. ఆతడు పాదుకలు ధరించి, అతని పాదాల క్రింద భూమి ప్రతిధ్వనిస్తున్నట్లు గంభీరంగా నడుస్తుండటం నేను నా స్వప్నములో చూశాను.

ఆరవ పాశురము:   మధుసూధన భగవానుడు పాణీ గ్రహణము చేస్తున్న అనుభూతిని అనుభవాన్ని ఆమె పంచుకుంటుంది.

మత్తళం కొట్ట వరిశంగం నిన్ఱు ఊదు
ముత్తుడైత్తామం నిరై తాళ్ంద పందఱ్కీళ్
మైత్తునన్ నంబి మదుసూదన్ వందు ఎన్నై
క్కైత్తలం పఱ్ఱ  క్కనాక్కండేన్ తోళీ! నాన్ 

ఓ మిత్రమా!  సర్వ గుణ పరిపూర్ణుడైన వాడు మధుసూదనుడు (ఎంబెరుమానుడు). అనేక ముత్యపు దండలతో అలంకరించి ఉన్న  పెళ్ళి పందిరిలో, తన చేతిలో నా చేతిని ఉంచి, పాణిగ్రహణము చేస్తూ నాతో పరిణయమాడబోతున్న నా అత్త కొడుకు (మధుసూదనుడు) ని నేను నా స్వప్నంలో చూశాను.

ఏడవ పాశురము:  ఎంబెరుమానుడితో తాను చేసిన అగ్ని ప్రదక్షిణల అనుభూతిని అనుభవాన్ని ఆమె పంచుకుంటుంది.

వాయ్ నల్లార్ నల్ల మఱై ఓది మందిరత్తాల్
పాశిలై నాణల్ పడుత్తు ప్పరిదివైత్తు
కాయ్శినమా కళిఱన్నాన్ ఎంకై ప్పఱ్ఱి
తీవలం శెయ్య క్కనాక్కండేన్ తోళీ! నాన్ 

ఓ మిత్రమా! స్పష్ఠమైన ఉచ్ఛారణతో వేద నిపుణులు వేద మంత్రాలు పఠిస్తున్నారు. వారు లేత ఆకులతో ఉన్న పవిత్రమైన గడ్డిని పరిచి, ఎండు కొమ్మలని అగ్నికి సమర్పించిరి. నిండుగా అలంకరించి ఉన్న మహా గజము వలె కృష్ణ భగవానుడు  ఆనందంతో నా చేయి పట్టుకుని అగ్ని ప్రదక్షిణలు చేయుట నేను స్వప్నంలో చూశాను. 

ఎనిమిదవ పాశురము:  తను ఎంబెరుమానుడి సమక్షంలో సన్ని కల్లు (రుబ్బు రాయి) తొక్కిన అనుభూతిని అనుభవాన్ని, ఆమె పంచుకుంటుంది.

ఇమ్మైక్కుం ఏళేళ్ పిఱవిక్కుం పఱ్ఱావన్
నమ్మై ఉడైయవన్ నారాయణన్ నంబి
శెమ్మై ఉడైయ తిరుక్కైయాల్ తాళ్ పఱ్ఱి
అమ్మి మిదిక్క  క్కనాక్కండేన్ తోళీ! నాన్ 

ఓ మిత్రమా! ఈ జన్మలోనే కాక రాబోయే అన్ని జన్మలలో కూడా మనకు ఏకైక ఆశ్రయం ఎంబెరుమానుడు. సర్వ గుణ పరిపూర్ణుడైన ఆతడే మనకు స్వామి.  ఆ నారాయణుడు, కృష్ణ భగవానుడు, ఆతడి దివ్య హస్తముతో (అతని అనుచరుల పాదాలను కూడా పట్టుకోగల), నా పాదాన్ని పట్టుకుని సన్ని కల్లుపైన ఉంచడం నేను నా కలలో చూశాను .

తొమ్మిదవ పాశురము: లాజ హోమాము (హోమములో పేలాలు సమర్పించే ఆనవాయితి) యొక్క అనుభూతిని అనుభవాన్ని ఆమె పంచుకుంటుంది.

వరిశిలై వాళ్ ముగత్తు ఎన్నైమార్ తాం వందిట్టు
ఎరి ముగం పారిత్తు ఎన్నై మున్నే నిఱుత్తి
అరి ముగన్ అచ్చుదన్ కైమేళ్ ఎంకై వైత్తు
పొరిముగందు అట్ట క్కనాక్కండేన్ తోళీ! నాన్ 

ఓ మిత్రమా! విల్లులాంటి వారి కనుబొమ్మలు మరియు దివ్య తేజస్సు గల ముఖాలున్న నా సోదరులు అగ్ని సమక్షమున నన్ను నిలబెట్టి అగ్నిహోమాదులు గావించడం,  నేను స్వప్నంలో  చూశాను. గంభీరమైన సింహం లాంటి ముఖారవిందము కలిగిన అచ్యుతుడి దివ్య హస్తాన్ని నా చేతి పైన ఉంచి, పేలాలు (మురమురాలు) నా చేతిలో ఉంచడం,  నేను స్వప్నంలో  చూశాను. 

పదవ పాశురము: ఎంబెరుమానుడితో ఏనుగు అంబారి ఎక్కి అందరితో పణ్ణీరు చల్లించుకున్న అనుభూతిని అనుభవాన్ని ఆమె పంచుకుంటుంది.

కుంగుమం అప్పి క్కుళిర్ శాందం మట్టిత్తు
మంగల వీది వలం శెయ్దు మణ నీర్
అంగు అవనోడుం ఉడన్ శెన్ఱు అంగు ఆనై మేల్
మంజనమాట్ట క్కనాక్కండేన్ తోళీ! నాన్ 

ఓ మిత్రమా! నా శరీరముపై కుంకుమ పూవుతో కూడిన నలుగు, చల్లని చందన లేపనము చేశారు, ఏనుగుపైన ఎంబెరుమానుడితో పాటు నేను దివ్యంగా అలంకరించబడిన వీధుల గుండా పట్టణం చుట్టూ  వెళ్ళాను. మా ఇరువురికీ సుగంధ జలాలతో స్నానం గావించడం నేను నా స్వప్నంలో చూశాను. 

పదకొండవ పాశురము:  ఈ పది పాశురములు సేవించిన వారికి లభించే ఫలితాన్ని వివరిస్తూ ఈ పదిగాన్ని పూర్తి చేస్తుంది.

ఆయనుక్కాగత్తాన్ కండ కనావినై
వేయర్ పుగళ్ విల్లిపుత్తూర్ క్కోన్ కోదై శొల్
తూయ తమిళ్ మాలై ఈరైందుం వల్లవర్
వాయు నన్ మక్కళై ప్పెఱ్ఱు మగిళ్వరే 

బ్రాహ్మనోత్తములచే కీర్తించబడిన వారు పెరియాళ్వార్లు. వారు శ్రీవిల్లిపుత్తూర్కి నాయకుడు. పెరియాళ్వార్ల కుమార్తె అయిన ఆండాళ్ కృష్ణ భగవానుని తన స్వప్నంలో ఎలా పరిణయము ఆడిందో ఆమె దయతో వర్ణించిన ఈ పది పాశురములను నేర్చుకున్న వారికి గొప్ప గుణాలతో, భగవత్ విషయములలో నిమగ్నమై ఉండే పెరియాళ్వార్ల వంటి సంతానము పొంది ఎల్ల కాలము సంతోషముగా జీవిస్తారు.

అడియేన్ శ్రీదేవి రామానుజదాసి

మూలము: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2020/05/nachchiyar-thirumozhi-6-simple/

పొందుపరిచిన స్థానము – http://divyaprabandham.koyil.org/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం – http://pillai.koyil.org

నాచ్చియార్ తిరుమొళి – సరళ వ్యాఖ్యానము – ఐందాం తిరుమొళి – మన్ను పెరుం

Published by:

శ్రీః  శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః  శ్రీమతే రామానుజాయ నమః  శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః

నాచ్చియార్ తిరుమొళి

<< నాంగామ్ తిరుమొళి – తెళ్ళియార్ పలర్

కూడల్లో పాలుపంచుకున్న తర్వాత కూడా భగవానుడితో ఏకం కానందున, ఒకానొక సమయంలో ఆమె భగవానుడితో కలిసి ఉన్నప్పుడు తమతో ఉన్న కోకిల పక్షిని చూస్తుంది. ఆ పక్షి జ్ఞానవంతురాలని, ఆమె మాటలకు ప్రత్యుత్తరం ఇవ్వగలదని గ్రహించి, ఆమె కోకిల పక్షి పాదాల వద్ద పడి, “నన్ను ఆతడితో ఏకం చేయి” అని ప్రార్థిస్తోంది. తన మాటలకు ప్రత్యుత్తరం ఇచ్చే సామర్థ్యం ఉందని భావించి, ఆమె ఆ పక్షి ప్రార్థిస్తుంది. రావణునితో “నన్ను పెరుమాళ్ళతో ఏకం చేయి” అని చెప్పగల సామర్థ్యం ఉన్న సీతా పిరాట్టి లాంటి ఆండాళ్, ఆ కోకిలని వదలదు. ఇక్కడ, ఆమె తనను భగవానుడితో ఏకం చేయమని ప్రార్థిస్తోంది.

మొదటి పాశురము: అందరినీ సంరక్షించగల సామర్థ్యం ఉన్న ఎంబెరుమానుడు నన్ను రక్షించకపోతే, దాన్ని సరి చేయడం తన కర్తవ్యం కాదా అని ఆమె కోకిల పక్షిని అడుగుతోంది.

మన్ను పెరుంపుగళ్ మాదవన్ । మామణివణ్ణన్ మణిముడి మైందన్
తన్నై ఉగందదు కారణమాగ ఎన్ శంగిళక్కుం వళక్కు ఉణ్డే?
పున్నై కురుక్కత్తి జ్ఞాళల్ శెరుంది ప్పొదుంబినిల్ వాళుం కుయిలే ।
పన్ని ఎప్పోదుం ఇరుందు విరైందు ఎన్ పవళవాయన్ వరక్కూవాయ్ ।

పొన్న, మేడి, అల్లి, తుంగ వంటి వివిధ రకాల చెట్ల రంధ్రములలో నివసించే ఓ కోకిలా! అసంఖ్యాకమైన కల్యాణ గుణాలు కలిగిన భగవానుడు, శ్రీ మహాలక్ష్మికి పతి, నీల మాణిక్య వర్ణము కలిగినవాడు, విలువైన రత్నాలు పొదిగిన మకుటాన్ని ధరించినవాడు, అత్యంత బలశాలి, నాకు తగినటువంటి వాడు, అతడిని నేను కోరుకున్నందుకు నా కంకణాలు నా చేతుల నుండి జారిపోవడం సరేనా?  ఎర్రటి దివ్య అదరములున్న ఆ భగవానుడు నా దగ్గరకు త్వరలో  వచ్చేటట్టుగా నీవు ఆతడి దివ్య నామాలను గట్టి గట్టిగా పలకాలి.

రెండవ పాశురము: ఆమె తన ప్రస్తుత స్థితిని తెలిపితే, కోకిల అది విని తగిన పరిహారం చూపవచ్చు. అందుకే, ఆమె తాను ఉన్న స్థితిని వివరిస్తోంది.

వెళ్ళై విళిశంగు ఇడంగైయిల్ కొండ విమలన్ ఎనక్కు ఉరుక్కాట్టాన్
ఉళ్ళం పుగుందు ఎన్నై నైవిత్తు నాలుం ఉయిర్ ప్పెయ్దు క్కూత్తాట్టు క్కాణుం
కళ్ళవిళ్ శెణ్బగప్పూమలర్ కోది క్కళిత్తిశై పాడుం కుయిలే
మెళ్ళ ఇరుందు మిళఱ్ఱి మిళఱ్ఱాదు ఎన్ వేంగడవన్ వరక్కూవాయ్ ।

తేనె బిందువులతో కారుతున్న చంపక పుష్పపు రసాన్ని ఆస్వాదించి  సంతోషంగా రాగాలు తీసి పాడే ఓ కోకిల! అతి ఉత్తమమైన శుద్ధ భక్తులను ఆకర్షించే దివ్య శంఖాన్ని తన ఎడమ హస్తములో ధరించిన తన దివ్య స్వరూపాన్ని నాకు వ్యక్తం చేయడం లేదు. అంతేకాక, అతడు నా హృదయంలోకి ప్రవేశించి నన్ను లోపల కుళ్ళి క్రుశించిపోయేలా చేస్తున్నాడు. మరింత బాధను అనుభవించమని ప్రతిరోజూ నాకు ప్రాణ వాయువుని ప్రసాదించి నన్ను బ్రతికి ఉంచి పోషిస్తున్నాడు. నన్ను కృశింప జేసి, దానిని ఆతడు వినోదంగా అనుభవిస్తున్నాడు. నీవు నా దగ్గర ఉండి నాతో అర్థంలేని కబూర్లు చెప్పి ఆడుకునే బదులు, ఆతడు తిరువేంగడం నుండి ఇక్కడికి వచ్చేటట్లు నీవు కూసి అతన్ని పిలవాలి.

మూడవ పాశురము: మన శత్రువులను తొలగించి, మనకి అనుభవాన్ని అందించే శ్రీరాముడు ఇక్కడకు వచ్చేలా కూసి పిలవమని కోకిలను ఆమె ప్రార్థిస్తుంది.

మాదలి తేర్ మున్బు కోల్ కొళ్ళ మాయన్ ఇరావణనన్మేల్ శరమారి
తాయ్ తలై అఱ్ఱఱ్ఱు వీళ త్తొడుత్త తలైవన్ వరవెంగుం కాణేన్
పోదలర్ కావిల్ పుదుమణం నాఱ ప్పొఱి వణ్డిన్ కామరం కేట్టు ఉన్
కాదలియోడు ఉడన్ వాళ్ కుయిలే । ఎన్ కరుమాణిక్కం వరక్కూవాయ్

చక్కటి సువాసనలు వెదజల్లుతున్న పూతోటలో తుమ్మెదల రాగాల మధ్య నీ జంట పక్షితో (ఆడ పక్షి) జీవిస్తున్న ఓ కోకిల! మహాద్భుతంగా రావణుడు యుద్దము చేస్తుండగా, మాదలి సారథిగా నడిపిన రథాన్ని శ్రీ రాముడు ఎక్కి రావణుడిపై బాణాల వర్షం కురిపించి రావణుడి శిర చ్ఛేదము చేసిన ఆ ఎంబెరుమానుడి రాక నాకు కనిపించుట లేదు. అందువల్ల ఆ నీలి మాణిక్య వర్ణుడైన ఎంబెరుమానుడు ఇక్కడకు రావాలని నీవు కూసి కేకలు వేయాలి.

నాలుగవ పాశురము: గరుడ ధ్వజము ఉన్న అతి సౌందర్యుడు ఆ ఎంబెరుమానుడు, తాను ఉన్న చోటికి వచ్చేలా కూయమని కోకిలని ఆమె ప్రార్థిసుంది.

ఎన్బురుగి ఇనవేల్ నెడుం కణ్గళ్ ఇమై పొరుందా పలనాళుం
తున్బక్కడల్ పుక్కు వైగుందన్ ఎన్బదోర్ తోణి పెఱాదు ఉళల్గిన్ఱేన్
అన్బుడైయారై ప్పిరివుఱునోయ్ అదు నీయుం అఱిదికుయిలే ।
పొన్బురై మేనిక్కరుడ క్కొడియుడై ప్పుణ్ణియనై వరక్కూవాయ్ ।

ఓ కోకిల! ఎముకలు కరిగిపోతున్నాయి, పొడుగాటి విశాలమైన ఈ రెందు కళ్ళు నిద్రని ఒద్దంటున్నాయి. ఎంతో కాలంగా, నేను ఆతడి విరహ వేదన సాగరములో మునిగి ఉన్నాను, నన్ను శ్రీవైకుంఠానికి తీసుకువెళ్ళే  విష్ణుపోదం (శ్రీవైకుంఠ నాథుడనే నావ) పొందలేకపోయాను, ఇక్కడ నేను క్షోభని అనుభవిస్తున్నాను. మనకి ప్రియమైన వారికి దూరమైనప్పుడు కలిగే బాధ ఎలాంటిదో నీకు తెలియదా? స్వర్ణ స్వరూపుడు, గరుడ ధ్వజము కలిగిన ఆ కృష్ణుడు ఇక్కడికి వచ్చేలా నీవు కూయాలి.

ఐదవ పాశురము: సమస్థ లోకాలని కొలిచిన ఆ భగవానుడిని దర్శించుకోడానికి, ఆతడు ఇక్కడకు వచ్చేలా పిలువగలడా అని ఆమె కోకిలని అడుగుతోంది.

మెన్నడై అన్నం పరందు విళైయాడుం విల్లిపుత్తూర్ ఉఱైవాన్ తన్
పొన్నడి కాణ్బదోర్ ఆశైయినాల్ ఎన్ పొరుకయఱ్ కణ్ణిణై తుంజా
ఇన్నడి శిలోడుపాల్ అముదూట్టి ఎడుత్త ఎన్ కోలక్కిళియై
ఉన్నొడు తోళమై కొళ్ళువన్ కుయిలే। ఉలగళందాన్ వరక్కూవాయ్ ।

మెల్లని నడకతో నడిచే హంసలు విశాలముగా విస్తరించి ఆడుకునేలా విస్తారమైన చోటు శ్రీవిల్లిపుత్తూర్లో ఉంది. పీతల వంటి నా కళ్ళు ఒకదానితో ఒకటి పోరాడుతూ, శ్రీవిల్లిపుత్తూర్లో నివాసుడై ఉన్న ఎంబెరుమానుడి స్వర్ణ సుందరమైన దివ్య చరణాలను దర్శించాలనే కోరికతో నిద్రని ఒద్దంటున్నాయి. ఓ కోకిల! అన్ని లోకాలను కృపతో కొలిచిన ఎంబెరుమానుడు ఇక్కడకు వచ్చేటట్లుగా కూయి. నీవు అలా చేస్తే, నేను చక్కర పొంగలి, పాయసం తినిపించి పోషించి చూసుకుంటున్న నా చిలుకతో నీ స్నేహంగా చేయిస్తాను.

ఆరవ పాశురము: నేను జీవించడానికి మూల కారకుడు ఎంపెరుమానుడు. ఆతడు ఇక్కడికి వచ్చేలా నీవి కూసి పిలిస్తే, నేను బ్రతికినంత కాలము నా శిరస్సుని నీ పాదాల వద్ద ఉంచుకుంటాను.

ఎత్తిశైయుం అమరర్ పణిందు ఏత్తుం ఇరుడీకేశన్ వలి శెయ్య
ముత్తన్న వెణ్ముఱువళ్ శెయ్య వాయుం ములైయుం అళగళిందేన్ నాన్
కొత్తలర్ కావిల్ మణిత్తడం కణ్పడై కొళ్ళుం ఇళం కుయిలే ఎన్
తత్తువనై వరక్కూగిఱ్ఱియాగిల్ తలై అల్లాల్ కైమ్మాఱిలేనే ।

వికసించిన పూల తోట లోపల అందమైన ప్రదేశంలో నిద్రిస్తున్న ఓ చిన్ని కోకిల!  దివ్య గంధర్వులు, అప్సరసల అభివందనాలు ఆరాధనలు నాలుగు దిక్కుల నుండి అందుకుంటున్న గొప్ప ఖ్యాతిగలవాడు హృశీకేషుడు (తన భక్తుల ఇంద్రియాలు తన ఆధీనంలో ఉంచు కున్నవాడు). ఆతడు నాకు దర్శనమివ్వకుండా నన్ను బాధపెడుతున్నాడు, కాబట్టి ముత్యాల వంటి నా తెల్లటి దంతాలు, నా స్థనములు, మెరిసే నా వర్ణము మొదలైన నా అందాన్ని నేను కోల్పోయాను. నేను జీవించడానికి మూలకారకుడైన ఎంబెరుమానుడిని నీవు ఇక్కడకు పిలిస్తే, నా శిరస్సుని ఎప్పటికీ మీ కాళ్ల వద్ద ఉంచడం తప్పా మరొక బదులుపకారము నేనెరుగను.

ఏడవ పాశురము: అందమైన ఆయుధాలు ధరించిన ఎంబెరుమానుడు తన వద్దకి వచ్చేటట్టుగా కూయమని కోకిలని ఆమె ప్రార్థిస్తుంది.

పొంగియ పాఱ్కడల్ పళ్ళి కొళ్వానై ప్పుణర్వదోర్ ఆశైయినాల్ ఎన్
కొంగై కిళర్ందు కుమైత్తుక్కుదుగలిత్తు ఆవియై ఆగులం శెయ్యుం
అంగుయిలే! ఉనక్కెన్న మఱైందుఱైవు? ఆళియుం శంగుం ఒణ్ తండుం
తంగియ కైయవనై వరక్కూవిల్ నీ శాలత్తరుమం పెఱుది ।

ఓ అందమైన కోకిల! ఉప్పొంగే తరంగాలతో తిరుప్పార్కడలిలో (పాల సముద్రం) శయనించి ఉన్న ఎంపెరుమానుడిని చేరాలని కోరిక నా స్థనాలను దృఢంగా మార్చి నన్ను భ్రమింపజేస్తున్నాయి. నీవు ఎలా దాగి ఉంటే ఏమి ప్రయోజనం? దివ్య శంఖము, దివ్య చక్రము, దివ్య గదని వారి దివ్య హస్తములలో ధరించి ఉన్న ఎంబెరుమానుడిని నీవు ఇక్కడకు రప్పిస్తే, నీవు అతి గొప్ప కార్యం చేసినవాడవౌతావు.

ఎనిమిదవ పాశురము: తిరుమాళ్ (శ్రీ మహాలక్ష్మీ పతి) అయిన ఎంబెరుమానుడు తన వద్దకి వచ్చేటట్టుగా కూయమని కోకిలని ఆమె ప్రార్థిస్తుంది.

శార్ంగం వళైయ వలిక్కుం తడక్కైచ్చదురన్ పొరుత్తముడైయన్
నాంగళ్ ఎమ్మిలిరుందు ఒట్టియ కైచ్చంగం నానుం అవనుం అఱిదుం
తేంగని మామ్బొళిల్ శెందళిర్ కోదుం శిఱు కుయిలే ! తిరుమాలై
ఆంగు విరైందు ఒల్లై కూగిఱ్ఱియాగిల్ అవనై నాన్ శెయ్వన కాణే ।

మామిడి తోటలో పండ్లతో నిండి ఉన్న చెట్ల లేత ఎర్రటి ఆకులను నీ ముక్కుతో పొడిచి పెకిలిస్తున్న ఓ యువ కోకిల! అత్యంత శక్తివంతమైన శారంగాన్ని తన దివ్య హస్థములతో ఎత్తగల ఎంబెరుమానుడు, ప్రేమ బాణాల విషయములో కూడా గొప్ప నిపుణుడు. మేమిద్దరం రహస్యంగా  కలిసి చేసిన ప్రమాణము మా ఇద్దరికీ బాగా తెలుసు. ఎంతో దూరంలో ఉన్న ఆ భగవానుడిని నీవు పిలవకపోతే, నేను ఆతడిని ఎలా హింసిస్తానో నీవే చూస్తావు.

తొమ్మిదవ పాశురము:  ఎంబెరుమానుడిని పిలవమని ఆమె కోకిలను కోరుతుంది లేదా ఆతడి నుండి తన గాజులను తిరిగి తెచ్చి పెట్టమంటుంది.

పైంగిళి వణ్ణన్ శిరీదరన్ ఎన్బదోర్ పాశత్తు అగప్పట్టిరుందేన్
పొంగళి వణ్డిరైక్కుం పొళిల్ వాళ్ కుయిలే ! కుఱిక్కొండు ఇదునీకేళ్
శంగొడు చక్కరత్తాన్ వరక్కూవుదల్ పొన్వళై కొండు తరుదల్
ఇంగుళ్ళ కావినిల్ వాళక్కరుదిల్ ఇరండత్తొన్ఱేల్ తిణ్ణం వేణ్డుం ।

మెరిసే తుమ్మెదలు రాగాలు తీస్తున్న తోటలో సంతోషంగా జీవిస్తున్న ఓ కోకిల! నేను చెప్పేది జాగ్రత్తగా వినుము. నేను చిలుకపచ్చ వర్ణముతో నున్న తిరుమాల్ యొక్క విచిత్రమైన వలలో చిక్కుకున్నాను. నీవు ఈ తోటలో నివసించాలనుకుంటే, దివ్య శంఖ చక్రాలు ధరించిన ఆ ఎంబెరుమానుడు ఇక్కడకు వచ్చేలా కూయాలి లేదా నేను పోగొట్టుకున్న బంగారు కంకణాలను నీవు తిరిగి తీసుకురావాలి.

పదవ పాశురము: ఆతడిని ఆ ప్రదేశానికి రప్పించకపోతే కోకిలకి శిక్ష విధిస్తానని ఆమె బెదిరిస్తుంది.

అన్ఱు ఉలగం అళందానై ఉగందు అడిమైక్కణవన్ శెయ్య
తెన్ఱలుం తింగళుం ఊడఱుత్తు ఎన్నై నలియుం ముఱైమై అఱియేన్
ఎన్ఱుం ఇక్కావిల్ ఇరుందిరుందు ఎన్నైత్తదైత్తాదే నీయుం కుయిలే
ఇన్ఱు నారాయణనై వరక్కూవాయేల్ ఇంగుత్తై నిన్ఱుం తురప్పన్ ।

మహాబలి శక్తివంతంగా నున్న రోజుల్లో, దయతో అన్ని లోకాలను కొలిచిన ఆ భగవానుడికి సేవ చేయాలని నేను ఆశించాను. ఆతడు ఆ ఆశని నిరాశ చేసినందున, నేను క్షీణించి ఉన్నాను. నిండు పున్నమి చంద్రుడు, చల్లని పిల్లగాలులు నా లోపల ప్రవేశించి నన్ను ఎందుకు హింసిస్తున్నాయని ఆ సమయంలో నేను కారణం తెలుసుకోలేక పోయాను. ఓ కోకిల! నన్ను హింసించకుండా, ఈ తోటలో శాశ్వతంగా ఉండిపో. కానీ ఈ రోజు ఆ భగవానుడిని ఇక్కడకు రప్పించక పోతే, నేను ఈ తోట నుండి నిన్ను తరిమివేస్తాను.

పదకొండవ పాశురము: ఈ పదిగాన్ని నేర్చుకునేవారు, వారి స్వరూపాని అనుగుణంగా ఫలితాన్ని పొందుతారని ఆమె చివరిలో తెలియజేస్తుంది.

విణ్ణుఱ నీండు అడి తావియ మైందనై వేఱ్కణ్ మడందై విరుంబి
కణ్ణుఱ ఎన్ కడల్ వణ్ణనైక్కూవు కరుంగుయిలే ! ఎన్ఱ మాఱ్ఱం
పణ్ణుఱు నాన్మఱైయోర్ పుదువై మన్నన్ బట్టర్ పిరాన్ కోదై శొన్న
నణ్ణుఱు వాశగ మాలై వల్లార్ నమో నారాయణాయ ఎన్బారే ।

నాలుగు వేదాలను రాగాలతో పఠించగల సామర్థ్యం ఉన్న శ్రీవైష్ణవులు నివసించే శ్రీవిల్లిపుత్తుర్కి నాయకుడైన పెరియాళ్వార్ల కుమార్తె ఆండాళ్, చక్రాల వంటి కళ్ళు మరియు సున్నితమైన మనస్సు గలది. ఆమె , తన దివ్య పాదాలతో, విశ్వమంతా వ్యాపించి కొలవగల గొప్పతనము ఉన్న ఎంబెరుమానుడిని ఆమె కోరుకుంది. ఆమె “ఓ నల్లనైన కోకిల! ఆ భగవానుడిని నేను దర్శించేలా కూసి పిలువుము” అని ఒక కోకిలని సహాయము అడిగింది. ఈ పది పాశురాలను కూర్చింది. ఎంబెరుమానుడిని గొప్పగా కీర్తించే ఈ పాశురాలను సేవించగలిగిన వారు, ఖచ్చితంగా నిత్యము పాడి ఎంబెరుమానుడిని సేవించ గలుగుతారు.

అడియేన్ శ్రీదేవి రామానుజదాసి

మూలము: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2020/05/nachchiyar-thirumozhi-5-simple/

పొందుపరిచిన స్థానము – http://divyaprabandham.koyil.org/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం – http://pillai.koyil.org

ఆర్తి ప్రబంధం – 40

Published by:

శ్రీః  శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః  శ్రీమతే రామానుజాయ నమః  శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః

ఆర్తి ప్రబంధం

<< ఆర్తి ప్రబంధం – 39

పాశురము 40:

అవత్తే పొళుదై అడియేన్ కళిత్తు
ఇప్పవత్తే ఇరుక్కుం అదు పణ్బో?
తివత్తే యాన్ శేరుం వగై అరుళాయ్ శీరార్ ఎతిరాశా
పోరుం ఇని ఇవ్వుడంబై ప్పోక్కు

ప్రతి పద్ధార్ధములు:

అడియేన్ – నేను, నిత్య దాసుడను (శ్రీ రామానుజులకు)
అవత్తే కళిత్తు– అలా వృధా చేశాను
పొళుదై – పాద పద్మాల యందు దాసుడిగా గడపాల్సిన ఆ విలువైన కాలము (శ్రీ రామానుజుల).
పణ్బో? – (ఓ శ్రీ రామానుజ!!) మీ హోదాకి గుణాలకి సరి తూగుతుందా?
ఇరుక్కుం అదు – నేను ఉండాలంటే
ఇప్పవత్తే – ఈ సంసారం ఒక శత్రువు (నాకు మీ నిత్య సేవ చేయనీయకుండుట వల్ల).
శీరార్ ఎతిరాశా – ఓ యతిరాజా! శుభ గుణాలతో నిండి ఉన్న
ప్పోక్కు– నాశనము
ఇని ఇవ్వుడంబై – ఈ దేహము మరియు
అరుళాయ్ – దయచేసి ఆశీర్వదించండి
యాన్– నేను
శేరుం వగై – చేరుకోవడానికి  సాధనముగా
అవత్తే – పరమపదము
పోరుం – “సంసారం” అనే ఈ చరసాల నాకు సరిపోతుంది.

సరళ అనువాదము:

మాముణులు చాలా కాల వృధా చేసారని బాధపడుతూ, ఆ సమయము తమ స్వామి అయిన శ్రీ రామానుజులను సేవించగలిగి ఉండేవారని భావిస్తున్నారు. ఈ భౌతిక ప్రపంచంలో శాశ్వతంగా ఉండాలని అనుకుంటున్న ఈ శరీరాన్ని తాను ఎందుకు ముక్కలుగా నరకలేదో వారు రామానుజులను ప్రశ్నిస్తున్నారు. అలా చేయగలిగితే, తాను ఎప్పటినుంచో ఆరాటపడుతున్న పరమపదానికి వెళ్లగలిగితే, అక్కడ శ్రీ రామానుజులకు నిత్య సేవ చేయగలడు అని తెలుపుతున్నారు.

వివరణ: 

మాముణుల ఇలా అభ్యర్థిస్తున్నారు – “హే శ్రీ రామానుజా! మీకు సేవ చేయడానికే నేను పుట్టాను. అయితే ఇన్ని సంవత్సరాలు, నేను మీకు నిరంతరాయంగా సేవ చేయగలిగిన సువర్ణ సమయాన్ని వృధా చేశాను. నేను ఈ సంసారంలో కూరుకుపోయి ఉన్నాను. ఈ ప్రాపంచిక లోకములో నేను ఎప్పటికీ ఇక్కడే ఉండాలనేది మీ కృపకి సరితూగదు. అందువల్ల, మిమ్ములకు నిరంతరం సేవచేసుకునే అవకాశ భాగ్యము నిత్యము రెట్టింపు అయ్యే ప్రదేశమైన పరమపద మార్గాన్ని నాకు అనుగ్రహించమని మిమ్మల్ని అభ్యర్థిస్తున్నాను. “పరమపదం ఎన్నుం తివం” అని వర్ణించబడుతున్న ఆ ప్రదేశానికి వెళ్ళాలని పరితపించి ఉన్నాను. కానీ అలా జరగాలంటే, హే ఎంబెరుమానారే! యతుల నాయకుడా! మంగళ గుణాల సంపూర్ణుడా! ఇక ఈ సంసారంలో నా బసను ముగించమని అభ్యర్థిస్తున్నాను. అజ్ఞానానికి మూలమైన ఈ దేహము, మీకు శాశ్వతమైన సేవకి అవరోధమైన ఈ దేహము, ఈ ప్రపంచంలో ఆత్మతో కలిసి జీవిస్తున్న ఈ నా దేహాన్ని నాశనం చేయమని మిమ్మల్ని అభ్యర్థిస్తున్నాను. మీ సేవ చేయడమే అత్యున్నత లక్ష్యము, దయతో అనుగ్రహించమని మిమ్మల్ని అభ్యర్థిస్తున్నాను ”. ఈ పాశురాన్ని మరో రకంగా కూడా పఠిస్తారు, అనగా, “అడియేన్ ఇప్పవత్తే ఇరుకుమదు పణ్బో?” – ఈ ప్రపంచంలో ఉండడం నా గుణ చిహ్నమా అని మాముణులు శ్రీ రామానుజులను ప్రశ్నిస్తున్నారని దీనికి మనము అర్థం చెప్పుకోవచ్చు.

అడియేన్ శ్రీదేవి రామానుజదాసి

మూలము : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2017/02/arththi-prabandham-40/

పొందుపరిచిన స్థానము – http://divyaprabandham.koyil.org/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం – http://pillai.koyil.org

ఆర్తి ప్రబంధం – 39

Published by:

శ్రీః  శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః  శ్రీమతే రామానుజాయ నమః  శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః

ఆర్తి ప్రబంధం

<< ఆర్తి ప్రబంధం – 38

పరిచయము:

ఈ పాశురములో, మాముణులు తమ దగ్గరలో ఉన్న ఒక సమూహానికి కలిగిన ప్రశ్నకి సమాధానమిస్తున్నారు.  మాముణుల దగ్గర ఉన్న వాళ్ళు వారిని “హే మాముని!!! మీ మునుపటి పాశురములో శ్రీ రామానుజుల (“ఉన తాళ్ ఒళిదవఱ్ఱయే ఉగక్కుం”) దివ్య పాద పద్మాలు తప్పా మిగతా వాటిపై మీ మనస్సు మరలుతుందని మీరు అన్నారు. ఇలా ఉన్న మీరు ఆ అల్ప ప్రాపంచిక విషయాలన్నిటితో జతబడి ఉన్నారు కాబట్టి,  ఏ సారము లేని  మిమ్మల్ని శ్రీ రామానుజులు ఎలా స్వీకరించారు? లౌకిక సంబంధము కారణంగా ప్రతికూల నడవడితో నిండి ఉన్న మిమ్మల్ని శ్రీ రామానుజులు ఎలా ఆమోదించారు”? మాముణులు సమాధానమిస్తూ, “నేను వారి పాద పద్మాల యందు శరణాగతులైన సమయంలో, ఎన్నో విరుధ అంశాలతో నిండి ఉన్న నన్ను చూసి వారు తమ భోగ్య వస్తువులుగా స్వీకరించారు. వాటిని వారు అనుకూలముగా భావించి నన్ను స్వీకరించారు”. మాముణులు ఒక ఉదాహరణ ఇస్తూ ఈ విషయాన్ని నిరూపింస్తున్నారు.

పాశురము 39:

వేంబు కఱియాగ విరుంబినార్ కైత్తెన్ఱు
తాం పుగడాదే పుశిక్కుం తన్మైపోల్
తీంబన్ ఇవన్ ఎన్ఱు నినైత్తు ఎన్నై ఇగళార్ ఎతిరాశర్
అన్ఱు అఱిందు అంగీకరిక్కైయాల్

ప్రతి పద్ధార్ధములు:

విరుంబినార్ తాం – ఆనందించే వారు
వేంబు – వేప ఆకులు
కఱియాగ – పక్కన కూరతో నంచుకొనేటట్టుగా
పుగడాదే – వాటిని పారి వేయరు
కైత్తెన్ఱు–  “చేదుగా ఉంటుందని” అనుకొని.
పుశిక్కుం – ఎంతో ఆనందంగా తింటారు
తన్మైపోల్– ఇది ఆ వ్యక్తుల స్వభావము

(అదేవిధంగా)
ఎతిరాశర్– ఎంబెరుమానారే!!!
ఇగళార్ – నన్ను త్యజించరు
నినైత్తు – అని అనుకొని
ఎన్నై – నేను (మాముణులు)
తీంబన్ ఇవన్ ఎన్ఱు  – పాపాత్ముడను
అన్ఱు – వారికి శరణాగతి చేసిన ఆ రోజు
అఱిందు – నేను పాపాత్ముడిని అని తెలిసి కూడా
అంగీకరిక్కైయాల్– వారు నా పాపాలను తన ఆనందముగా భావించారు, నన్ను సంతోషంగా స్వీకరించారు.

సరళ అనువాదము:

మాముణులు ఈ పాశురములో శ్రీ రామానుజుల వాత్సల్య గుణాన్ని కీర్తిస్తున్నారు. వారు తన పాపాలను తన భోగ్య వస్తువుగా భావించారని వివరిస్తున్నారు. కొంతమంది తమ భోజనములో వేప ఆకులు ఉంటే, అవి చేదని తీసి పారేయకుండా యిష్టంగా భుజిస్తారు, అన్న ఉదాహరణను వారు ఉల్లేఖిస్తున్నారు.

వివరణ: 

తిరుమళిశై ఆళ్వార్ల నాన్ముగన్ తిరువందాది పాశురము 94 – “వేంబుం కఱియాగుమెన్ఱు” ప్రకారం, కొంతమంది వేపను, వేప ఆకులను కాయ కూరలాగా తమ భోజనములో భాగముగా భుజిస్తారు. మాముణులు ఈ పాశురాన్ని ఉల్లేఖిస్తూ తమ విషయాన్ని నిరూపిస్తున్నారు.  “కొంతమంది  తీపి కాని చేదు ఆహార పదార్థాలను ఇష్థపడుతుంటారు. అలాంటి వాళ్ళు చేదు వస్తువులైన వేపను తమ ఆహారములో కలిపి తింటుంటారు. వారు స్వయంగా వాటిని సేకరించి వాటిని యిష్టపడి తింటుంటారు. చాలా చేదుగా ఉంది అని తలచుకుంటూ మరి తింటుంటారు. అదేవిధంగా, నేను నా స్వామి అయిన శ్రీ రామానుజుల దివ్య పాద పద్మాలకు శరణాగతి చేసినప్పుడు, నేను పాపాలతో నిండిన వాడనని వారికి తెలుసు. అయినా కానీ వారు నేను పాపినని నిర్లక్ష్యము చేయలేదు. బదులుగా వారు నాలోని ఆ అపరాధాలను మరియు పాపాలను తమ భోగ్య వస్తువుగా భావించారు”, అని మాముణులు వివరిస్తున్నారు.

అడియేన్ శ్రీదేవి రామానుజదాసి

మూలము : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2017/02/arththi-prabandham-39/

పొందుపరిచిన స్థానము – http://divyaprabandham.koyil.org/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం – http://pillai.koyil.org

ఆర్తి ప్రబంధం – 38

Published by:

శ్రీః  శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః  శ్రీమతే రామానుజాయ నమః  శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః

ఆర్తి ప్రబంధం

<< ఆర్తి ప్రబంధం – 37

పరిచయము

మునుపటి పాశురములో, మాముణులు “ఇన్ఱళవుం ఇల్లాద అధికారం” అనే వాఖ్యాన్ని ఉపయోగించారు. ఈ పాశురములో, వారు శాస్త్రము ద్వారా కారణములు మరియు అన్వయములు ఉపయోగించి శోదిస్తున్నారు.

పాశురము 38

అంజిల్ అఱియాదార్ ఐంపతిలుం తాం అఱియార్
ఎన్శొల్ ఎనక్కో ఎతిరాశా! – నెంజం
ఉన తాళ్ ఒళిందవఱ్ఱైయే ఉగక్క ఇన్ఱుం
అనుతాపం అఱ్ఱు ఇరుక్కైయాల్

ప్రతి పద్ధార్ధములు

ఎతిరాశా! – ఎంబెరుమానారే!!!
నెంజం–  మనస్సు,  అల్పమైన విషయాలలో నీండా మునిగిన
ఉగక్క – ఆరాటపడుతూ
ఒళిందవఱ్ఱైయే – సరిహద్దు బయట ఉన్న విషయములు
ఉన– నీవు,  మనకు అంతిమ గమ్యమైన మన స్వామి
తాళ్– మీ పాద పద్మములు, నిత్యానందానికి మూల బిందువు.
ఇన్ఱుం– ఇప్పటికీ కూడా (ఈవేళ)
ఇరుక్కైయాల్– నేను ఉన్నాను
అఱ్ఱు – ఏదీ లేకుండా
అనుతాపం – ఈ ప్రపంచంలోని అత్యంత అల్ప విషయాల ఆసక్తిపై ఎందుకు నా మనస్సు దిగజారిందనే ఒక భావన.
ఎన్శొల్ – ఒక ప్రసిద్ద సామెత ఉంది
అఱియాదార్ – ఏమీ జ్ఞానము/అర్థము చేసుకోనివారు
అంజిల్– ఐదు సంవత్సరాల వయస్సు, మనిషికి బుద్ధి వికసించే వయస్సు
ఐంపతిలుం – యాభై సంవత్సరాల వయస్సు ఉన్నవారు కూడా
తాం అఱియార్ – అర్థము చేసుకోలేరు
ఎనక్కో– ఈ సామెత నా కోసమే సృష్థించారా?

సరళ అనువాదము:

ఈ పాశురములో, మాముణులు ఒక ప్రసిద్ధ సామెతను ఇలా ఉల్లేఖిస్తున్నారు, “ఐదు సంవత్సరాల వయస్సులో విషయాలను నేర్చుకోలేని వ్యక్తి యాభై ఏళ్ళ వయస్సులో కూడా నేర్చుకోలేడు”. ఈ ప్రపంచంలోని అన్ని అణగారిన విషయాలను పొందాలని తన మనస్సు పరితపిస్తుందని, అలా ఉంటున్నందుకు పశ్చాత్తాపము కూడా పడట్లేదని వారు వివరిస్తున్నారు. ఈ లౌకిక అజ్ఞానం మరియు అంధకారంలో మునిగి ఉన్న తనని రక్షించమని శ్రీ రామానుజుల దివ్య పాద పద్మాల యందు శరణాగతి చేస్తున్నారు.

వివరణ: 

మాముణులు ఇలా వివరిస్తున్నారు – “హే యతులకు నాయకుడా !!! “తీమణం (తిరువాయ్మొళి 2.7.8)” ప్రబంధములో చెప్పినట్లుగా నా మనస్సు ఈ లౌకిక అల్ప విషయాలలో మునిగి ఉంది. నమ్మాళ్వార్లు “యాదానుం పఱ్ఱి నీంగుం (తిరువిరుత్తం 95)” లో చెప్పినట్లుగా, నా మనస్సు నిరంతరం ఈ ప్రపంచంలోని అల్ప విషయాలను వెదుకుతూ వాటి పట్ల సంబంధాన్ని పెంచుకుంటుంది. నిరంతరం మనస్సు మీ పాద పద్మాల యందు దృష్టి పెట్టాలి, కానీ దానికి విరుద్ధంగా ప్రవర్తిస్తుంది. ఈ ప్రపంచంలోని అన్ని అణగారిన విషయాలను ఆరగించి, అవే తన తుది గమ్యస్థానంగా భావించి వాటి ఆకర్షణకి లొంగిపోతుంది. అలా ప్రవర్తించి, మనస్సు తన హీన ప్రవర్తనకు బాధ కూడా పడటం లేదు. ఎన్నడూ పశ్చాతాప పడి దాన్ని సరిదిద్దుకోవాలని ప్రయత్నమూ చేయుటలేదు. బదులుగా అది ప్రపంచంలోని భోగ్య విషయాలకై ఆరాటపడుతుంది. “తస్మాత్ బాల్యే వివేకాత్మా” అనే వాఖ్యము ప్రకారం, విషయాల మధ్య వ్యత్యాసము గుర్తించడానికి మనిషిలో బుద్ధి వికసించేది ఐదేళ్ల వయస్సులో అని పరిగణించారు మన పెద్దలు. ఆ ఐదేళ్ల వయసులో, ప్రపంచంలోని తేడాలను నేర్చుకొని అర్థం చేసుకోలేకపోతే, యాభై ఏళ్లు నిండినప్పటికీ అతను అర్థం చేసుకోలేడు. ఇది పాత కాలంగా వాడుకలో ఉన్న ఒక ప్రసిద్ధ సామెత. ఇది నా కోసం ప్రత్యేకంగా సృష్టించబడిందా అని నేను ఆశ్చర్యపోతున్నాను, ఎందుకంటే ఇది నాకు ఖచ్చితంగా వర్తిస్తుంది అని వారు వివరిస్తున్నారు. నాకు ఏది మంచిదో నాకు తెలియదు. అందువల్ల, సర్వశక్తి సంపన్నుడు అయిన నా స్వామి శ్రీ రామానుజులను నాకు ఒక మార్గము చూపించమని నేను అభ్యర్థిస్తున్నాను. “నెంజముం తానొళిందవఱ్ఱైయే ఉగక్కుం”. “ఒక వ్యక్తి ఐదేళ్ల వయసులో నేర్చుకొనక / అర్థం చేసుకోకపోతే, అతడు యాభై ఏళ్ళ వయసులో కూడా అర్థం చేసుకోడు” అని మాముణులు చెప్పినట్లు కూడా దీనిని మనము భావించవచ్చు. అయ్యో! ఈ ప్రపంచంలోని అన్ని భౌతిక విషయాసక్తులకై నా మనస్సు ఆరాటపడుతుంది, పైగా పశ్చాతాప భావన కూడా లేదు. ఈ పశ్చాతాప భావన లేకపోవడం వల్లనే, నా మనస్సు అత్యున్నత గమ్యమైన మీ పాద పద్మాలు తప్పా ఈ విశ్వంలోని ఇతర అన్ని విషయాలకై నా మనస్సు ఆరాటపడుతూ ఉంది.

అడియేన్ శ్రీదేవి రామానుజదాసి

మూలము : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2017/02/arththi-prabandham-38/

పొందుపరిచిన స్థానము – http://divyaprabandham.koyil.org/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం – http://pillai.koyil.org

अमलनादिपिरान् – सरल व्याख्या

Published by:

।।श्री: श्रीमते शठकोपाय नमः श्रीमते रामानुजाय नमः श्रीमत् वरवरमुनये नमः।।

मुदलायीरम्

श्री मणवाळ मामुनिगळ् स्वामीजी ने अपनी उपदेश रत्नमालै के दसवें पाशुर में अमलनादिपिरान् की महत्ता को बड़े ही सुन्दर ढंग से प्रस्तुत वर्णित किया है।

कार्त्तिगैयिल् रोहिणि नाळ् काण्मिनिन्ऱु कासियिनीर्
वाय्त्त पुगळ्प् पाणर् वन्दु उदिप्पाल् – आत्तियर्गळ्
अन्बुडने तान् अमलन् आदिपिरान् कऱ्ऱदऱ् पिन्
नन्गुडने कोण्डाडुम् नाळ्।

अरे दुनिया के लोगों! देखो, आज दक्षिणात्य माह, कार्तिक का रोहिणी नक्षत्र है। कार्तिक माह के रोहिणी नक्षत्र का यह दिवस महान आळ्वार संत तिरुप्पाणाळ्वार् का अवतरण दिवस है।

वेदों को मानने वाले और श्रद्धा और सम्मान करने वालों , तिरुप्पाणाळ्वार् द्वारा रचित अमलनादिपिरान् को पढ़ा तो जाना की आळ्वार संत ने सिर्फ १० प्रबंध पाशुरों में, वेदों का सार बहुत ही सुन्दर भाव से समझा दिया है। सदापश्यन्ति (सदा एम्पेरुमान को देखते रहना), बतला दिया इनके तिरुनक्षत्र को सभी उत्साह से मानते हैं।

तिरुप्पाणाळ्वार् द्वारा श्रीवैष्णवों पर अनुग्रह कर इन दस पाशुरों की रचनाकर इनमे , श्रीरंगम दिव्य धाम में शेष शैया पर लेटे हुये भगवान श्रीरंगनाथजी के दिव्य स्वरुप का वर्णन कर कह रहे है, उनके अपने आनंद के लिये बस यही एक मात्र साधन है।

श्री रंगेश के अर्चक पुरोहित (भगवान रंगनाथजी के प्रधान अर्चक) लोकसारंगमुनि द्वारा आळ्वार संत का अपचार हो गया था, जिससे पेरिय पेरुमाळ् ने अर्चक को आळ्वार संत को सम्मुख लाने का आदेश दिये। 

अर्चक तुरन्त तिरुप्पाणाळ्वार्के पास पहुँच, उन्हें अपने साथ मंदिर चलने का आग्रह किये,  पर आळ्वार संत ने दिव्य वैकुण्ठ श्रीरंगम में चरण रखने के योग्य नहीं हूँ, कह, चलने से मना कर दिये, तब लोकसारंगमुनि उन्हें अपने काँधे पर बैठाकर भगवान् पेरिय पेरुमाळ् के सम्मुख ले गये। इस कारण आळ्वार संत को मुनिवाहन योगी के नाम से बुलाने लगे,  सम्प्रदाय में ऐसी किवंदती है की, लोकसारंगमुनि के मंदिर में चरण रखते ही आळ्वार संत प्रबंध पाशुरों की रचना शुरू कर दिये, और जब भगवान् के सम्मुख पंहुचे तब दसवें पाशुर की रचना कर पेरिय पेरुमाळ् को सुनाये और उनके श्रीचरणों को प्राप्त कर, परमपद कि प्राप्ति कर लिये।

हमारे पूर्वाचार्य इन प्रबंधों का अनुभव दो प्रकार के सम्बन्ध से करते है,  

१. जैसे आळ्वार संत को पेरिय पेरुमाळ् ने अपने चरणों से दर्शन देते हुये किरीट तक क्रमशः दर्शन दिये।  

२. दूसरा पेरिय पेरुमाळ् द्वारा प्रसादित अनुग्रह का वर्णन,  इन प्रबंध पाशुरों को इन दोनों तरह के अनुभव को ध्यान में रख आनंद लेना चाहिये।

प्रस्तुत सरल भावार्थ पूर्वाचार्यों के उद्घृत व्याख्यानों पर आधारित है।

तनियन्

आपाद चूडम् अनुभूय हरीम् सयानम्
मद्ये कवेर दुहितुर् मुदितान्तरात्मा
अदृश्टृताम् नयनयोर् विशयान्तराणाम्
यो निश्चिकाय मनवै मुनिवाहनम् तम्।

मैं उन तिरुप्पाणाऴ्वार को प्रणाम करता हूँ, जिन्हें लोकसारंगमुनिवर ने अपने कंधों पर बिठाकर, दो कावेरी नदियों के बीचोबीच लेटे हुए पेरिय पेरुमाळ के सम्मुख उपस्थित किया; जिन्होंने पेरिय पेरुमाळ के श्रीचरणों से किरीट तक के दिव्य दर्शन का आनंदित अनुभव लिया; जिन्हें इस दर्शन के बाद संसार में और कुछ देखने की इच्छा ही नहीं थी।

काट्टवे कण्ड पाद कमलम् नल्लाडै उन्दि
तेट्टरुम् उदर बन्दम् तिरुमार्बु कण्डम् सेव्वाय्
वाट्टमिल् कण्गळ् मेनि मुनियेऱित् तनि पुगुन्दु
पाट्टिनाल् कण्डु वाळुम् पाणर् ताळ् परविनोमे।

हम उन तिरुपाणाळ्वार का मंगल गाते हैं, जिन्होंने लोकसारंगमुनि द्वारा ले आने के बाद अकेले ही पेरिय पेरुमाळ के गर्भगृह में प्रवेश किया और पेरिय पेरुमाळ का दर्शन कुछ इस प्रकार किया: उनके दिव्य श्रीचरणों से आरंभ कर, दिव्य वस्त्र का दर्शन कर, दिव्य नाभि कमल, सुन्दर दिव्य उदर, दिव्य वक्षस्थल, दिव्य कण्ठ, लालिमा लिए हुए सुन्दर श्रीमुख और दिव्य चक्षु जो नवखिले कमल की भाँति हैं।

आळ्वार संत ने अपने जीवन का लक्ष्य केवल पेरिय पेरुमाळ के गुणानुवाद ही रखा।

**********

प्रथम पाशुर:

आळ्वार संत पेरिय पेरुमाळ् के द्वारा उन्हें प्रसादित दिव्य श्रीचरणों के दर्शन का अनुभव करते है।

उन्हें अपने श्रीचरणों का सेवक और उनके भक्तों का भी सेवक बनाने के पेरिय पेरुमाळ् के इस कल्याण मंगल गुण का अनुभव कर रहे है।

अमलन् आदिपिरान् अडियार्क्कु एन्नै आट्पडुत्त
विमलन् विण्णवर् कोन् विरैयार् पोऴिल् वेङ्गडवन्
निमलन् निन्मलन् नीदि वानवन् नीळ् मदिळ् अरङ्गत्तु अम्मान् तिरुक्
कमल पादम् वन्दु एन् कण्णिन् उळ्ळन ओक्किन्ऱदे।

हे स्वामी (भगवन)! आप तिरुवरङ्गम् के ऊँचे परकोटों के मध्य लेटे हुए हैं। हे सर्व कल्याणगुण संपन्न! मुझसे कोई आशा रखे बगैर आपने मुझे अपना ही नहीं, अपने भक्तों का भी सेवक बनाने की कृपा की है। हे! नित्यसूरियों (श्रीवैकुण्ठ में नित्य निवास करनेवाले) के स्वामी, आप सुवासित पुष्पों के उद्यान से घिरे, तिरुवङ्गेटम् में निवास कर रहे हैं। आप अपने कारुण्य गुणों के कारण, अपने भक्तों द्वारा हुए अपचारों को ध्यान न देकर अपने सौलभ्य गुण के कारण बड़ी सुलभता से उन्हें उपलब्ध हैं। आपके परमपद में आपके सेवकों द्वारा नियमों का उल्लंघन कभी नहीं होता। आपके दिव्य श्रीचरणों की छवि मेरे नेत्रों में बस ग‌ई है।

दूसरा पाशुर:

आळ्वार संत पेरिय पेरुमाळ् के तिरुपीताम्बरम् के दर्शन का आनंद अनुभव कर रहे है।

जैसे समुद्र की लहरें नाव को आगे धकेलती है, ऐसे ही आळ्वार को पेरिय पेरुमाळ् ने अपने क्रमशः एक एक अंग के दर्शन दे रहे है।

आळ्वार को जब पूछा गया क्या भगवान ने कभी अकारण किसी पर कृपा की।

तब आळ्वार संत भगवान त्रिविक्रम का वर्णन कर आनन्द का अनुभव है।

उवन्द उळ्ळत्तनाय् उलगम् अळन्दु अण्डम् उऱ
निवन्द नीळ् मुडियन् अन्ऱु नेर्न्द निसासररैक्
कवर्न्द वेङ्गणैक् कागुत्तन् कडियार् पोऴिल् अरङ्गत्तु अम्मान् अरैच्
चिवन्द आडैयिन् मेल् चेन्ऱदाम् एन सिन्दनैये।

अपने त्रिविक्रम अवतार में, एम्पेरुमान ने जब तीनों लोको को नाप लिया तब उनका किरीट इस ब्रह्माण्ड के ऊपरी छोर को छू गया। अपने क्रूर बाणों से शत्रु राक्षसों दैत्यों का नाश करने वाले श्रीराम, सुगन्धित उद्यानों से घिरे श्रीरङ्गम् में पेरिय पेरुमाळ् के रूप में विराजमान हैं। मेरा ध्यान भगवान की कमर को सुशोभित करते उस कटी वस्त्र पर केन्द्रित है।

तीसरा पाशुर:

एम्पेरुमान आळ्वार संत भगवान की दिव्य सुन्दर नाभि के दर्शन कर आनन्द का अनुभव करते है, आळ्वार संत कहते है, ब्रह्माजी के प्राकट्य के बाद वह और भी सुन्दर दृष्टव्य हो गयी।

पिछले पाशुर में आळ्वार संत त्रिविक्रम भगवान का वर्णन किये है,  एम्पेरुमान तिरुवॅगडमुडैयन् का वर्णन कर रहे है।

आळ्वार संत कहते है, पेरिय पेरुमाळ्और तिरुवॅगडमुडैयान्, एम्पेरुमान के ही दो स्वरुप है।

मन्दि पाय् वड वेङ्गड मामलै वानवर्गळ्
सन्दि सेय्य निन्ऱान् अरङ्गत्तु अरविन् अणैयान्
अन्दि पोल् निऱत्ताडैयुम् अदन् मेल् अयनैप् पडैत्तदोर् एऴिल्
उन्दि मेल् अदन्ऱो अडियेन् उळ्ळत्तु इन्नुयिरे।

एम्पेरुमान तमिऴ देश के उत्तरी भाग तिरुवेङ्गटम् के पर्वत्त पर खड़े हैं, जहाँ वानर (बन्दर) उछल कूद करते रहते हैं और जहाँ नित्य सूरी भगवान श्रीनिवास की सेवा आराधना करने आते हैं। श्रीरङ्गम् में पेरिय पेरुमाळ् तिरुवनन्ताऴ्वान् (शेषजी) की कोमल शैय्या पर लेटे हुए हैं। भगवान पेरिय पेरुमाळ् के कटिभाग (कमर) का वस्त्र, जो उषा काल में आकाश में फैली हल्की लालिमा लिया हुआ है, जिसके ऊपर भगवान का नाभिकमल ब्रह्माजी के अवतरण के बाद और भी सुन्दर लग रहा है, उसकी सुंदरता पर मेरा मन मुग्ध हो गया है।

चतुर्थ पाशुर:

आळ्वार संत, एम्पेरुमान के दिव्य पेट के दर्शन का आनन्द ले रहे हैं, जो दिव्य नाभि के संग ही जुड़ा हुआ है।

जबकि दिव्य नाभि ने केवल ब्रह्मा को जन्म दिया है,  दिव्य पेट यह जतलाता है, “क्या मैंने पूरी दुनिया को अपने अंदर नहीं रखा है!”

क्या एम्पेरुमान किसी को स्वीकार करने से पहले,  उसके अहंकार और अधिकार भावना को दूर नहीं करेंगे?

आळ्वार संत कहते है की, जैसे एम्पेरुमान ने लंका के चारों ओर की सुरक्षात्मक दीवारों को ध्वस्त कर दिया,  वैसे ही वह अपने शत्रुओं, अहंकार और अधिकार भावना को भी मिटा देते है।

चदुर मामदिळ् सूऴ् इलङ्गैक्कु इऱैवन् तलै पत्तु
उदिर ओट्टि ओर् वेङ्गणै उय्त्तवन् ओद वण्णन्
मदुर मावण्डु पाड मामयिल् आडु अरङ्गत्तम्मान् तिरु वयिऱ्ऱु
उदर बन्दम् एन् उळ्ळत्तुळ् निन्ऱु उलागिन्ऱदे।

पेरिय पेरुमाळ्, मधुर स्वर में गुनगुनानेवाले भृंग और नृत्य करने वाले महान मोर से भरे श्रीरङ्गगम् में भगवान के रूप में शेष शैय्या पर लेटे हुये हैं। ऐसे पेरिय पेरुमाळ् ने चारों ओर अलग-अलग प्रकार की सुरक्षात्मक परतों से घिरी हुई लंका के राजा रावण को युद्ध के मैदान से दूर भगा दिया था। समुद्र जैसे रंग वाले एम्पेरुमान ने, बाद में एक क्रूर बाण से रावण के दस सिर काट दिए। उन दिव्य पेरिय पेरुमाळ् के दिव्य उदर को सुशोभित करने वाला दिव्य आभूषण उदरबन्ध, मेरे हृदय में दृढ़ता से स्थापित हो गया है और आँखों के सामने घूम रहा है।

पञ्चम पाशुर:

इस पाशुर में आळ्वार संत पेरिय पेरुमाळ् के दिव्य वक्षस्थल के दर्शन कर आनन्द का अनुभव ले रहे है।

एम्पेरुमान के दिव्य वक्षस्थल पर श्रीवत्स और कौस्तुभ चिन्हित है, यह उनकी पहचान है,

जो चित् और् अचित् तत्वों का प्रतिनिधित्व करती हैं।

इस पाशुर में आळ्वार  ने कहा है,  पेरिय पेरुमाळ् का वक्ष स्थल, उनका उदर (पेट) जिसमें जलप्रलय के समय सारा ब्रह्माण्ड उसके अंदर होता है, से भी अधिक महत्वपूर्ण है, क्योंकि  यह पेरिय पिराट्टी का निवास स्थान है, जो पेरुमाळ् की पहचान है।

आळ्वार उस दिव्य वक्षस्थल के दर्शन का आनन्द ले रहे है, यह उन्हें इसकी सुंदरता देखने के लिए आमंत्रित कर रहे है।

अहंकार और अधिकारिता नष्ट हो जाने के बाद भी, क्या पाप और पुण्य (क्रमशः दोष और गुण) जीव का पीछा छोड़ देते है?

`आळ्वार संत कहते हैं कि एम्पेरुमान उनसे भी छुटकारा दिला देते है।

बारम् आय पऴविनै पट्रऱुत्तु एन्नैत्तन्
वारमाक्कि वैत्तान् वैत्तदन्ऱि एन्नुळ् पुगुन्दान्
कोर मा तवम् सेय्दनन् कोल् अऱियेन् अरङ्गत्तु अम्मान् तिरु
आर मार्वु अदु अन्ऱो अडियेनै आट्कोण्डदे।

अनादि काल से बोझ बनकर मेरा पीछा करने वाले मेरे कर्मों से पेरिय पेरुमाळ् ने मुझे छुटकारा दिला दिया और उन्होंने मुझे अपने प्रति स्नेही बना दिया। इतने पर ही नहीं रुके- वे स्वयं मेरे मन में उतर ग‌ए! मुझे नहीं पता कि इस भाग्य को पाने के लिए मैंने अपने पिछले जन्मों में कितनी बड़ी तपस्या की होगी। या कदापि मैं इस भाग्य को पाने के लिए उन्होंने कितनी बड़ी तपस्या की होगी यह मुझे नहीं पता। श्रीरङ्गम् के स्वामी- पेरिय पेरुमाळ् का दिव्य वक्षस्थल जिसमें तिरु (श्री महालक्ष्मी) वास करतीं हैं और जिस पर एक हार सुशोभित है, उस वक्षस्थल ने इस दास को (मुझे) प्रेम से अपना बना लिया है।

छठवां पाशुर:

इस पाशुर में आळ्वार संत पेरिय पेरुमाळ् की ग्रीवा (गर्दन) के दर्शन अनुभव का आनंद ले रहे है।

आळ्वार संत अनुभव कर रहे है की , ग्रीवा कुछ इस तरह कह रही है, जबकि पिराट्टी, श्रीवत्स और कौस्तुभ उनके वक्षस्थल पर विराजित है, पर आपदा के समय में ही हूँ जो इस संसार को निगल कर उसकी रक्षा करता हूँ, यह सुन आळ्वार संत आनंदित हो उठते है।

क्या इस तरह एम्पेरुमान किसी को अपने कर्मो से छुटकारा दिलवाये है?

तब आळ्वार संत याद दिलवाते है,  रूद्र को ब्रह्माजी के श्राप से, और साथ में चंद्र को भी, जब उनकी छटा घट रही थी श्राप से मुक्त किया थे।

तुण्ड वेण् पिऱैयन् तुयर् तीर्त्तवन् अञ्चिरय
वण्डु वाऴ् पोऴिल् सूऴ् अरङ्ग नगर् मेय अप्पन्
अण्डरण्ड बगिरण्डत्तु ओरु मानिलम् एऴुमाल् वरै मुऱ्ऱुम्
उण्ड कण्डम् कण्डीर् अडियेनै उय्यक्कोण्डदे।

जिस एम्पेरुमान ने रुद्र के और उनके शीश पर अर्धचन्द्राकार रूप में विराजमान चंद्र के सन्ताप को मिटाया वे सुन्दर पंखों वाले भृंग से भरे उद्यानों से घिरे श्रीरङ्गम् के वासी “पेरिय पेरुमाळ्” ही हैं। आऴ्वार संत कहते हैं कि इस ब्रह्मांड, इतर ब्रह्मांड और सभी ब्रह्मांडों के बाहरी आवरण इन सब को अद्वितीय पृथ्वी और अन्य सभी स्थानों में रहने वालों के साथ निगलने वाले पेरिय पेरुमाळ् के दिव्य कंठ ने मेरा उत्थान किया है।

सातवां पाशुर:

इस पाशुर में आळ्वार संत, एम्पेरुमान के दिव्य मुख और ओष्ठ के दर्शन पाकर उनके दिव्य अनुभव का आनंद ले रहे है।

यह अनुभव कर रहे है की, मुख कह रहा है, निश्चय ही ग्रीवा (गर्दन) ने संसार को निगला है, पर वह उसी समय संभव हुआ जब में लेता हूँ, और कहता हूँ,  “मा  शुचः” (डरो मत) यह सुन, आळ्वार आनंद ले रहे है।

रुद्र और अन्य देव, देवता हैं, इसलिए एम्पेरुमान ने उनकी रक्षा की।

लेकिन क्या? वह आपकी रक्षा करेंगे?

आळ्वार संत जवाब देते हुये कहते हैं कि, एम्पेरुमान उसकी रक्षा करेंगे, जो केवल एम्पेरुमान की इच्छा रखता है, अन्य लाभों की इच्छा रख अन्य देवताओं की इच्छा रखने वालों से अधिक रक्षा करेंगे।

कैयिन् आर् सुरि सङ्गु अनल् आऴियर् नीळ् वरै पोल्
मेय्यनार् तुळब विरैयार् कमऴ् नीळ् मुडि एम्
अय्यनार् अणि अरङ्गनार् अरविन् अणैमिसै मेय मायनार्
सेय्य वाय् अय्यो एन्नैच् चिन्दै कवर्न्ददुवे।

पेरिय पेरुमाळ् के पास चक्करदार दिव्य
शंख है, दिव्य स्फूर्तिवान चक्र है, एक विशाल पर्वत की तरह दिव्य रूप है और उनके शीश पर दिव्य तुलसी की भाँति सुगंधित एक लंबा दिव्य मुकुट है। वे अद्भुत लीलाधारी, मेरे स्वामी (भगवान) हैं, जो सुंदर श्रीरङ्गम् में तिरुवनन्ताऴ्वान (आदिशेष) के कोमल नरम शैय्या पर लेटे हुए हैं। ऐसे एम्पेरुमान की हल्की लालिमा लिए मुखाकृति ने मुझे आकर्षित कर दिया है।

आठवाँ पाशुर:

इस पाशुर में आळ्वार संत एम्पेरुमान के दिव्य सुन्दर चक्षुओं (आँखों) के दर्शन का अनुभव और आनंद ले रहे है।

मुख चाहे जो कहे,  आँखे ही है जो वात्सल्य झलकाती है  और भगवानके दर्शन करवाती है।

इस लिए आळ्वार संत भगवान की आँखों के दर्शन का सुख अनुभव कर रहे है।

चतुर्थ और पंचम पाशुर में आळ्वार संत ने कहा, अहम्, अधिकार भावना और पिछले  कर्म मिटा दिये जायेंगे, पर यह मिटा दिये जाने के बाद भी अविद्या (अज्ञान) रह जाने से, क्या अहम्, अधिकार भावना वापस नहीं आयेंगे?

आळ्वार संत कहते है, जैसे एम्पेरुमान ने दैत्य हिरण्य कश्यप (तमोगुणी (अज्ञान और आलस्य) प्रवर्त्ती का प्रतिक)} का नाश किया, ऐसे ही एम्पेरुमान हमारे तमोगुणों का नाश करेंगे।

परियन् आगि वन्द अवुणन् उडल् कीण्ड अमरर्क्कु
अरिय आदिप् पिरान् अरङ्गत्तु अमलन् मुगत्तुक्
करियवागिप् पुडै परन्दु मिळिर्न्दु सेव्वरियोडि नीण्ड अप्
पेरिय आय कण्गळ् एन्नैप् पेदैमै सेय्दनवे।

श्रीरङ्गम् में शयनित, सब पर कृपा करनेवाले वे भगवान वहीं हैं जिन्होंने विशाल शरीर वाले राक्षस हिरण्यकश्यप को चीर दिया; जो ब्रह्मा जैसे दिव्य देवताओं के लिए भी प्राप्य नहीं हैं; जो सभी के अस्तित्व के कारण हैं। ऐसे परम पवित्र पेरिय पेरुमाळ् के कानों तक फैले, लाल रंग से रेखांकित, विशाल, तेजस्वी, प्रकाशित, लंबे, काले दिव्य नेत्रों ने मुझे भ्रमित कर दिया है!

नवम पाशुर:

इस पाशुर में आळ्वार संत भगवान् की दिव्य छवि के दर्शन कर उसका दिव्य आनन्द का अनुभव कर रहे है।

आळ्वार संत भगवान के अघटित को घटित करने के गुण का आनंद ले रहे है।

जब यह प्रश्न पूछा गया,  वेदांत (वेदों का सार, जिसे उपनिषद् भी कहते है) के ज्ञान से तमोगुण का भी नाश होता है, पर आळ्वार संत चतुर्थ वर्ण से थे जिन्हे वेद पढ़ने का भी अधिकार नहीं है।

तब आळ्वार संत ने कहा, एम्पेरुमान अपने अद्भुत गुण को दर्शाते है, प्रलय काल में सारे ब्रह्माण्ड को निगलकर, एक वटपत्र पर लेटे हुये है,   वह मेरे भी सभी तमोगुण का नाश करेंगे।

आल मामरत्तिन् इलै मेल् ओरु पालगनाय्
ज्ञालम् एऴुम् उण्डान् अरङ्गत्तु अरविन् अणैयान्
कोल मा मणि आरमुम् मुत्तुत् ताममुम् मुडिवु इल्लदु ओर् एऴिल्
नील मेनि अय्यो निऱै कोण्डदु एन् नेञ्जिनैये।

सभी लोकों को निगलने के पश्चात, बड़े वटवृक्ष के छोटे से एक पत्ते पर एक छोटे शिशु के रूप में शयनित भगवान, श्रीरङ्गम् में तिरुवनन्ताऴ्वान् (आदिशेष) की नरम शैय्या पर लेटे हुए पेरिय (बड़े) पेरुमाळ् हैं, जिनका सुंदर और रत्न जड़ित स्वर्णाभरणों से सुसज्जित, अद्वितीय सुंदरता वाला दिव्य काला शरीर मेरे मन को आकर्षित कर रहा है। ओह! इसपर मैं क्या कर सकता हूँ?

दसवां पाशुर:

अंत में आळ्वार संत ने पेरिय पेरुमाळ् में भगवान कृष्ण के दर्शन किये, तब आळ्वार संत ने मुझे और कुछ देखना नहीं कह, भगवान के श्रीचरणों को प्राप्त कर वैकुण्ठधाम  चले गये।

कोण्डल् वण्णनैक् कोवलनाय् वेण्णेय्
उण्ड वायन् एन् उळ्ळम् कवर्न्दानै
अण्डर् कोन् अणि अरङ्गन् एन् अमुदिनैक्
कण्ड कण्गळ् मऱ्ऱोन्ऱिनैक् काणावे।

वे जो मेघों के रंग हैं और सर्वगुण संपन्न हैं, जिन्होंने गोकुल में जन्म लिया है, जिनकी दिव्य मुखाकृति अति सुन्दर है, जो मक्खन चुराकर खाते हैं, जो नित्यसूरियों का नेता हैं, जिन्होंने मेरे मन को आकर्षित किया है, वे श्रीरङ्गम् में लेटे हुए हैं। अब जो मेरी अतृप्त आँखों ने उस एम्पेरुमान को देख लिए है, अब आगे और कुछ भी नहीं देखना है।

अडियेन श्याम सुन्दर रामानुज दास

आधार : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2020/05/amalanadhipiran-simple/

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

प्रमेय (लक्ष्य) – http://koyil.org
प्रमाण (शास्त्र) – http://granthams.koyil.org
प्रमाता (आचार्य) – http://acharyas.koyil.org
श्रीवैष्णव शिक्षा/बालकों का पोर्टल – http://pillai.koyil.org

periya thirumozhi – 2.8.1 – thiripuram

Published by:

SrI:  SrImathE SatakOpAya nama:  SrImathE rAmAnujAya nama:  SrImath varavaramunayE nama:

periya thirumozhi >> Second centum >> Eighth decad

Highlights from avathArikai (Introduction)

This is how it looked when emperumAn appeared [as narasimha].

pAsuram

thiripuram mUnRu eriththAnum
maRRai malarmisai mEl ayanum viyappa
muri thirai mAkadal pOl muzhangi
mUvulagum muRaiyAl vaNanga
eriyana kEsara vAL eyiRROdu
iraNiyan Agam iraNdu kURA
ari uruvAm ivarAr kol? enna
attabuyakaraththEn enRArE

Word-by-Word meanings

thiri – flying (in the sky)
mUnRu puram – three capital cities
eriththAnum – rudhra who burnt down
maRRai – and
mEl – distinguished
malar misai ayanum – brahmA who is born from the lotus in the divine navel [of bhagavAn]
viyappa – to become astonished
muri – moving
thirai – having waves
mA – vast
kadalpOl – like ocean
muzhangi – making tumultuous sound
mU ulagum – residents of the three worlds
muRaiyAl – aptly
vaNanga – bow down at the divine feet
iraNiyan – hiraNya’s
Agam – body
iraNdu kURA – to become two pieces
eri a(n)na – like fire
kEsari – mane
vAL – shining
eyiRROdu – having canine teeth
ari uruvAm – in the form of narasimha
ivar Ar kol? enna – when asked “Who is he?”
attabuyagaraththEn – I am the lord of thiruvattabuyagaram
enRAr – mercifully said

Simple translation

emperumAn appeared in the form of narasimha having fire like mane and shining canine teeth, to split hiraNya’s body to become two pieces; rudhra who burnt down the three flying capital cities and the distinguished brahmA who is born from the lotus in the divine navel [of bhagavAn] became astonished; residents of the three worlds made tumultuous sound like that of a vast ocean having moving waves and aptly bowed down at his divine feet; when asked “Who is he?” He mercifully said “I am the lord of thiruvattabuyagaram”.

Highlights from vyAkyAnam (Commentary)

thiri puram – Travelling city [thiri indicates roaming]; that is – the city would float in the sky and on reaching specific target, would land there to destroy everything beneath it; there were three such capital cities; they are explained here. Alternatively – thiri puram (thiri (thamizh) – thri (samskrutham)- three) could be the name for each of those cities as in bruhadhAraNyaka upanishath “pancha panchajanA:” (five gyAnEndhriyas – each sense is known as panchajana) and “saptha saptharshaya:” (seven saptharishis – each sage is known as saptharishi). rudhra whose valour is shining due to the vanquishing of the three cities.

maRRai .. – When rudhra is the controller for annihilation, brahmA is the controller for creation, and further he is the father of rudhra and is known as ajan (unborn) due to being different from all other mortal beings, having directly been born from the lotus in the divine navel of bhagavAn.

viyappa – They, who are causing astonishment by their amazing acts, are astonished as if a crane has seen an ocean.

muri … – Other than brahmA et al, others are making tumultuous sound like that of a vast ocean with moving waves.

mU ulagum vaNanga – This is similar to “manchA:krOSanthi” (Cot making noise) [those who are in the cot are making noise; similarly, people in the three worlds worship him].

muRaiyAl – Due to unlawful deeds of hiraNya, they were falling at his feet; now that he has died, worshipping bhagavAn due to his natural lordship; alternatively – aptly worshipped.

eri … – Having fire like mane and shining canine teeth, emperumAn assumed the form of narasimha to have hiraNya’s body become split into two, just as certain entities [elephants] will be destroyed due to seeing their enemies [lions] who are their natural enemies.

ivar Ar kol enna – When a child’s [prahlAdhAzhwAn] father became the child’s enemy, emperumAn appeared to the child being closer than the child’s father; he stood in front of me similar to that. Still, she is asking “Who is this person?” emperumAn’s nature is such that one can describe him, yet one cannot firmly say who he is.

attabuyagaraththEn enRArE – He is saying “Will I just help prahlAdha? Have I not arrived here and stood here looking for an opportunity to help you?”

In the next article we will enjoy the next pAsuram.

adiyen sarathy ramanuja dasan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

periya thirumozhi – 2.8 – thiripuram

Published by:

SrI:  SrImathE SatakOpAya nama:  SrImathE rAmAnujAya nama:  SrImath varavaramunayE nama:

periya thirumozhi >> Second Centum

<< Previous decad

picture1.jpg

This place [thiru-attabuyakaram] is where he stands, being unable to say as in SrI rAmAyaNam AraNya kANdam 10.9 “hrIrEshAhi mamAthulA” (I am feeling immensely ashamed) [this is when the sages complained to SrI rAma about their difficulties where he felt embarassed for not having helped them till then]; he will not be the refuge if he is not remaining in that manner.

parakAla nAyaki, without knowing what to do and what not to do, was standing, sitting, falling down, rising and being bewildered; seeing this, her divine mother called out for him highlighting his nature; also she herself spoke about him; by these acts, she acquired a little bit of clarity; emperumAn’s qualities were deeply filled in her heart. She became pacified thinking that emperumAn would come for the rescue of those who are in danger. Subsequently, meditating upon thiruvattabuyakara nAyanAr (emperumAn in this dhivyadhESam), fully visualising him, due to that overwhelming visualisation, she saw emperumAn in her mind as if seeing him directly as in “uruvu veLippAdu” (visualisation of emperumAn in close proximity as if he is really present); she says that she started speaking to him and he responded; the relatives who were there said “Are you bewildered? What shall we say about this?” parakAla nAyaki says “I asked thiruvattabuyakaraththu nAyanAr in this manner. He responded to me” to her mother and friends, and explains those words to them.

adiyen sarathy ramanuja dasan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

నాచ్చియార్ తిరుమొళి – సరళ వ్యాఖ్యానము – నాంగామ్ తిరుమొళి – తెళ్ళియార్ పలర్

Published by:

శ్రీః  శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః  శ్రీమతే రామానుజాయ నమః  శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః

నాచ్చియార్ తిరుమొళి

<< మూన్ఱాం తిరుమొళి – కోళి అళైప్పదన్

ఎంబెరుమానుడు గొల్ల భామల వస్త్రాలను తీసుకొని కురుంద వృక్షాన్ని ఎక్కి కూర్చున్నాడు. ఆ భామలు ఆయనను ప్రార్ధించారు, దూషించారు, ఏదో ఒకవిధంగా వారి వస్త్రాలను తిరిగి పొందారు. ఆ గొల్ల భామలు ఎంబెరుమానునితో కలిసి  ఒకటై మరియు ఆనందించారు. కానీ, ఈ సంసారంలో ఏ సుఖము శాశ్వతం కాదు కాబట్టి, భగవానుడు వారి నుండి విడి, వారి సుఖాన్ని నిలిపివేస్తాడు. అతడు తమ వస్త్రాలను తీసికుని మమ్మల్ని అల్లరిపెట్టినా సరే పరవాలేదు. కానీ, అతనితో ఉండి ‘కూడల్’ లో పాల్గొనాలని ఆ గొల్ల పిల్లలు భావించారు. ‘కూడల్’ అనగా సోది చెప్పించుకోవడం లాంటిది. గ్రామాల్లో, అమ్మాయిలు తాము ఆశించి జరగాలనుకుంటున్న సంఘటన గురించి ఆలోచిస్తూ తమ కళ్ళు మూసుకొని ఇసుకలో గుండ్రంగా గీత గీస్తారు. ఆ గీత చేరి గుండ్రంగా సరిగ్గా వస్తే, వారు మొదట్లో అనుకున్న ఆ సంఘటన నిజమవుతుందని వారు నమ్మేవారు (అది జరుగుతుందని). భగవత్ విషయాలు ఎంతో గొప్పవి మధురమైనవి కనుక, ఆయన పట్ల ఎంతో భక్తి ప్రపత్తులతో తన భక్తులు అచేతన తత్వాలపై (కూడల్ వంటివి) ఆధారపడినప్పటికీ, అతడిని ఏదో ఒకవిధంగా సాధించేలా చేస్తాయి. అతని నుండి వీడినప్పుడు, తన భక్తుల మనస్సులను విచలితం చేయకపోతే, భగవానుడికి గొప్పతనం ఏముంది! అందువలన, ఈ పదిగంలో వాళ్ళు కృష్ణుడిని పొందాలనే ఉద్దేశ్యముతో కూడల్ లో పాల్గొంటారు.

మొదటి పాశురము: తిరుమాలిరుంజోలైలో వరుడిలా ఉన్న భగవానుడు శ్రీరంగంలో శయనించి ఉన్నాడు. శ్రీరంగ పెరుమాళ్ళ అంతరంగ సేవ కావాలని కోరుకుంటూ, ఆమె కూడల్ని ప్రయత్నిస్తోంది.

తెళ్ళియార్ పలర్ కై తొళుం దేవనార్
వళ్ళల్ మాలిరుంజోలై మణళనార్
పళ్ళి కొళ్ళుం ఇడత్తు అడి కొట్టిడ
కొళ్ళుమాగిల్ నీ కూడిడు కూడలే

ఓ వలయమా! స్పష్టమైన జ్ఞానం కలిగిన నిత్యులు (శ్రీవైకుంఠపు నిత్య వాసులు) మరియు ముక్తలు (సంసారం నుండి శ్రీవైకుంఠానికి చేరుకున్నవారు) ప్రభువుగా ఆరాధించబడే అత్యోన్నతమైన భగవానుడు, తిరుమాలిరుంజోలైలో వాసమున్న ఆ  కృపాసముద్రుడు శ్రీరంగంలో శయనించి ఉన్నాడు. అటువంటి భగవానుడు ఒకవేళ తన దివ్య పాద సేవ చేయమని నన్ను అడగాలని ఆతడు భావిస్తే, నీవు అది దానిని జరిగేలా చేయి (సరిగ్గా గుండ్రంగా వచ్చేటట్టు).

రెండవ పాశురము: “భగవానుడు నన్ను చేరాలని మార్గాలు వెదుకుతున్నట్లు అనిపిస్తుంది. ఈ విషయంలో నీవు నాకు సహాయం చేస్తావా?” అని ఆమె చెబుతుంది.

కాట్టిల్ వేంగడం కణ్ణపుర నగర్
వాట్టమిన్ఱి మగిళ్ందుఱై వామనన్
ఓట్టరా వందు ఎన్ కైప్పఱ్ఱి తన్నొడుం
కూట్టుమాగిల్ నీ కూడిడు కూడలే

ఓ వలయమా! మహారణ్యము మధ్యన ఉన్న తిరుమలిరుంజోలైలో నిత్య నివాసుడై ఉన్న భగవానుడు, మహా నగరం మధ్యన తిరుక్కణ్ణపురంలో ఉన్నవాడు, వామనుడిగా అవతారమెత్తిన ఆతడు నా దగ్గరకు పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చి, నా చేయి పట్టుకుని నన్ను తనతో తీసుకెళ్ళేటట్టుగా, పూర్తి వలయములా కలిసిపోయి అది జరిగేలా చేయుము.

మూడవ పాశురము: కృష్ణుడు వస్తాడా అని కూడల్ని అడిగి తెలుసుకుంటుంది ఆమె.

పూమగన్ పుగళ్ వానవర్ పోఱ్ఱుదఱ్
కామగన్ అణి వాణుదల్ దేవకి
మామగన్ మిగు శీర్ వసుదేవర్ తం
కోమగన్ వరిల్ కూడిడు కూడలే

ఓ వలయమా! భగవానుడి దివ్య నాభీ కమలములో నుండి జన్మించిన బ్రహ్మ చేత స్తుతించ తగినవాడు, నిత్య సూరులచే ఆరాధించ తగినవాడు ఆతడు. ఆతడు దివ్య ప్రకాశవంతమైన నుదిరు కలిగిన ఉన్న దేవకీ పిరాట్టి సుపుత్రుడు. ఆతడు అనేకానేక శుభ గుణాలు ఉన్న శ్రీ వసుదేవుని దివ్య కుమారుడు. అంతటి  కృష్ణుడు నా వద్దకు వచ్చేటట్టు, నీవు పూర్తి వలయముగా కలిసి, అది జరిగేలా చేయుము.

నాలుగవ పాశురము:  అద్భుత లీలలాడిన కృష్ణుడు వస్తాడా అని కూడల్ని ఆరా తీసి తెలుసుకుంటుంది ఆమె.

ఆయ్ చ్చిమార్గళుం ఆయరుం అంజిడ
పూత్త నీళ్ కడంబేఱి ప్పుగ ప్పాయ్ందు
వాయ్ త్త కాళియన్ మేల్ నడం ఆడియ
కూత్తనార్ వరిల్ కూడిడు కూడలే

ఓ వలయమా! పుష్పాలతో నిండి ఉన్న పొడవైన కదంబ (సింధూర వృక్షం) వృక్షముపై నుండి క్రిందకి ఒక్క దూకు దూకిన ఆతడి పాదాలు యమున నీటిలోకి కూరుకుపోయాయి. అక్కడ ఉన్న గొల్ల అమ్మాయిలు మరియు అబ్బాయిలందరూ భయపడిపోయారు. ఆతడు నాట్య నిపుణుడు. మహా భాగ్యవంతుడైన కాలియ సర్పము తలపై నృత్యం చేశాడు (భగవానుడి దివ్య పాదాలు అతని తలపై పెట్టినందున). అటువంటి కృష్ణుడు నా వద్దకు వచ్చేలా, నీవు పూర్ణ గుండ్రంగా కలిసి అది జరిగేలా చేయుము.

ఐదవ పాశురము: శతృ నాశనము చేసే లక్షణము ఉన్న కృష్ణుడు వస్తాడా అని కూడల్ని అడిగి తెలుసుకుంటుంది ఆమె.

మాడ మాళిగై శూళ్ మదురై ప్పది
నాడి నన్తెరువిన్ నడువే వందిట్టు
ఓడై మా మదయానై ఉదైత్తవన్
కూడుమాగిల్ నీ కూడిడు కూడిలే

చక్కగా అలంకరించి ఉన్న కువలయాపీడం (కంసుడి రాజ ఏనుగు) ఏనుగుని కృష్ణుడు వధించాడు. అలాంటి కృష్ణుడు, పెద్ద పెద్ద భవనాలతో అంతఃపురములతో చుట్టు ముట్టి ఉన్న ఈ మధురా నగరంలో మా వీధికి వెదుకుతూ వచ్చి మాతో కలిసి, అందరూ మమ్మల్ని చూసే విధంగా మాతో చేరాలి, నీవు ఒక పూర్తి వృత్తంగా రూపుదిద్దుకొని, అది జరిగేలా చేయుము.

ఆరవ పాశురము: తన కోసము తన కంటే ముందు అవతరించిన కృష్ణుడు వచ్చి తనలో ఐక్యమౌతాడా లేదా అని కూడల్ని అడిగి తెలుసుకుంటుంది ఆమె.

అఱ్ఱవన్ మరుదముఱియ నడై
కఱ్ఱవన్ కంజనై వంజనైయినాల్
శెఱ్ఱవన్ తిగళుం మదురైప్పది
కొఱ్ఱవన్ వరిల్ కూడిడు కూడలే

ఓ వలయమా! ఆతడు నా కోసం మాత్రమే ఇక్కడ ఉన్నాడు; మరుద వృక్షములు (రాక్షసులు ఇద్దరు వాసమున్న యమలార్జున వృక్షాలు) చీలి కూలి పడిపోయే విధంగా ఆ కృష్ణుడు చిన్ని చిన్ని అడుగులు వేశాడు; ఆతడు మాయ చేసి కంసుడిని వధించాడు. దివ్య ప్రకాశంతో నిండి ఉన్న మథురా నగరానికి రాజు అయిన ఆ కృష్ణుడు నా వద్దకు రావాలి, నీవు ఒక పూర్తి వృత్తంగా రూపుదిద్దుకొని, అది జరిగేలా చేయుము.

ఏడవ పాశురము: తన శతృవుల నాశనము చేసిన కృష్ణుడు వచ్చి తనలో ఐక్యమౌతాడా లేదా అని కూడల్ని అడిగి తెలుసుకుంటుంది ఆమె.

అన్ఱు ఇన్నాదన శెయ్ శిశుపాలనుం
నిన్ఱ నీళ్ మరుదుం ఎరుదుం పుళ్ళుం
వెన్ఱి వేల్ విఱల్ కంజనుం విళ మున్
కొన్ఱవన్ వరిల్ కూడిడు కూడలే

ఓ వలయమా! కృష్ణుడి కాలానికి ముందు శిశుపాలుడి దుర్మార్గాలకి అంతులేదు; మరుద వృక్షాలు నిటారుగా నిలబడే ఉన్నాయి; ఆ సప్త వృషభాలు (ఎద్దులు) యుద్ధానికి సిద్ధంగా ఉన్నాయి; బకాసుర రాక్షసుడు కొంగ రూపంలో వచ్చాడు; ఎదురు లేని బలముతో కంసుడు ఉన్నాడు. అందరి ముందూ కృష్ణుడు వీరందరినీ మట్టు బెట్టాడు. అలాంటి కృష్ణుడు నా వద్దకు రావాలి, నీవు ఒక పూర్తి వృత్తంగా రూపుదిద్దుకొని, అది జరిగేలా చేయుము.

ఎనిమిదవ పాశురము: ఆమె నిండు ప్రేమతో ఆత్రుతగా ఉంది.  సర్వ రక్షకుడైన ఆతడు అతి సాధారణ తత్వము కూడా. ఈ స్థితిలో, ఆతడు వస్తాడా అని ఆమె అడుగుతుంది.

ఆవల్ అన్బుడైయార్ తం మనత్తన్ఱి
మేవలన్ విరై శూళ్ తువరాపది
క్కావలన్ కన్ఱు మేయ్ త్తు విళైయాడుం
కోవలన్ వరిల్ కూడిడు కూడలే

ఓ వలయమా! తన పట్ల ప్రేమ, ఆసక్తి ఉన్నవారి మనస్సులలో తప్పా ఇతరులపై ఆతడు ఆసక్తి చూపడు. ఆతడు సుగంధ పూరితమైన ద్వారకా రక్షకుడు. లేగ దూడలతో ఆడుకునే గోపాలుడు (గో రక్షకుడు). అలాంటి ఆ కృష్ణుడు నా వద్దకు రావాలి, నీవు ఒక పూర్తి వృత్తంగా రూపుదిద్దుకొని, అది జరిగేలా చేయుము.

తొమ్మిదవ పాశురము: తన సంపద అయిన ఈ లోలాలన్నింటినీ కొలిచిన ఆతడు వచ్చి తనను స్వీకరిస్తాడా లేదా అని కూడల్ని అడిగి తెలుసుకుంటుంది ఆమె.

కొణ్డ కోల క్కుఱళ్ ఉరువాయ్ చ్చెన్ఱు
పణ్డు మావలి తన్ పెరు వేళ్వియిల్
అణ్డముం నిలనుం అడి ఒన్ఱినాల్
కొణ్డవన్ వరిల్ కూడిడు కూడలే

ఓ వలయమా! ఆతడు మహాబలి యజ్ఞము నిర్వహిస్తున్న చోటికి దయతో దివ్యాభరణ అలంకారముతో వామనుడిగా వెళ్లాడు. త్రివిక్రముడిగా తన ప్రతి అడుగుతో పై లోకాలను క్రింది లోకాలని కొలిచాడు. ఆ త్రివిక్రముడు నా వద్దకు రావాలి, నీవు ఒక పూర్తి వృత్తంగా రూపుదిద్దుకొని, అది జరిగేలా చేయుము.

పదవ పాశురము: గజేంద్రుడిని రక్షించిన ఆ భగవానుడు వచ్చి తనని కూడా రక్షిస్తాడా లేదా అని కూడల్ని అడిగి తెలుసుకుంటుంది ఆమె.

పళగు నాన్మఱైయిన్ పొరుళాయ్ మదం
ఒళుగు వారణం ఉయ్య అళిత్త ఎమ్
అళగనార్ అణి ఆయ్ చ్చియర్ శిందైయుళ్
కుళగనార్ వరిల్ కూడిడు కూడలే

ఓ వలయమా! అమరమైన నాలుగు వేదాలకు అంతర్గత పరమార్థము ఆతడు (భగవాన్). దుఃఖ సాగరములో మునిగి ఉన్న గజేంద్రుడిపై తన కరుణను కురిపించి రక్షించాడు. అందరినీ ఆకర్షించే సౌందర్యముగల ఆతడు, గొల్ల భామల లేత హృదయాలలో వాసమున్నాడు. అటువంటి ఆ కృష్ణుడు నా వద్దకు రావాలి, నీవు ఒక పూర్తి వృత్తంగా రూపుదిద్దుకొని, అది జరిగేలా చేయుము.

పదకొండవ పాశురము: ఈ పదిగాన్ని నేర్చుకొని అనుసంధానము చేసిన వారికి లభించే ఫలితాన్ని తెలియజేస్తూ ఈ పదిగాన్ని ఆమె ముగిస్తుంది.

ఊడల్ కూడల్ ఉణర్దల్ పుణర్దలై
నీడు నిన్ఱ నిఱై పుగళ్ ఆయ్ చ్చియర్
కూడలై క్కుళఱ్కోదై మున్ కూఱియ
పాడల్ పత్తుం వల్లార్ క్కు ఇల్లై పావమే

ఎంతో కాలంగా ఆ గొల్ల భామలు ప్రేమ తగాదాలు (భగవానునితో), విరహ వేదనలు, ఊడల్ ని అనుభవిస్తూ ఆతనితో ఏకమౌతూ ఉన్నారు. వారు తగదాలు పెట్టుకుంటూ ఆపై మళ్ళీ కలిసిపోతూ ఆనందంగా కాలము గడిపారు. అందమైన శిరోజాలు ఉన్న ఆండాళ్, పూర్ణ  గొప్పతనాన్ని కలిగి ఉన్న అటువంటి గోప బాలికల ‘కూడల్’ గురించి వర్ణిస్తూ ఈ పది పాశురాలను కూర్చింది. ఈ పాశురములను పఠించగల సామర్థ్యం ఉన్నవారికి భగవానుడి నుండి దూరమైయ్యే బాధలు, వాటి నుండి కలిగే పాపాలు ఉండవు.

అడియేన్ శ్రీదేవి రామానుజదాసి

మూలము: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2020/05/nachchiyar-thirumozhi-4-simple/

పొందుపరిచిన స్థానము – http://divyaprabandham.koyil.org/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం – http://pillai.koyil.org

तिरुवाय्मोळि – सरल व्याख्या – १.१ – उयर्वर

Published by:

श्री: श्रीमते शटकोपाय नम: श्रीमते रामानुजाय नम: श्रीमत वरवरमुनये नम:

कोयिल तिरुवाय्मोळि

<< तनियन

bhagavan-nammazhwar

सर्वेश्वर जो श्रिय:पति हैं सबसें सर्वश्रेष्ठ हैं, सारें कल्याण गुणों के निवास स्थान हैं, दिव्य रूप के हैं, श्रीवैकुण्ट और संसारम दोनों के नेता हैं, वेदों से प्रकाशित हैं, सर्वव्यापी हैं, सर्व नियन्ता हैं, सारें चेतनों औरअचित वस्तुओँ के अंतर्यामी हैं और उन्पर शासन करतें हैं। आलवार एम्पेरुमान के बारे में इन पहलुओं की व्याख्या करते हैं और इस दशक में उन्हें दिव्य ज्ञान और भक्ति प्रदान करने के बारे में सोचकर आनंदित हो जाते हैं।  

हमारें पूर्वाचार्यों

द्वारा समझाया गया है: यह पदिगम तिरुवाय्मोळी की सारांश है।  इस्की पहली ३ पासुरम इस पदिगम की सारांश हैं, और पहला पासुरम पहले तीन पासुरमो का सारांश हैं। पहले पासुरम का सारांश उसकी पहली पंक्ति है।  

 पहला पासुरम: इसमें असंख्येय कल्याण गुणों कि अस्तित्व, निर्हेतुक कृपा, नित्यसूरियों पर एकादिपत्यता, नित्य दिव्य मंगळ रूपों की धारणा इत्यादि एम्पेरुमान की सर्वेश्वर होनें की विषय को प्रकट करने वालि गुणों पर हैं. ऐसा कहने के बाद, नम्माळ्वार अपने हृदय को ऐसे एम्पेरुमान की हमेशा सेवा करने का निर्देश देते हैं।

उयर्वर उयर्नलं उड़ैयवन यवन अवन

मयर्वर मदिनलं अरुळिनन यवन अवन 

अयर्वरुम अमररगळ अदिपति यवन अवन 

तुयरऱू सुडरडि तोळुदेळु एन मनने 

ओह मेरे मन! एम्पेरुमान के चरण कमलों में हाथ जोड़कर प्रणाम करें और उत्थान करें। जो शास्त्रों में श्रेष्ट मानें जाने वाले अन्य विषयों को अस्तित्वहीन करनेवाले श्रेष्ठता के निवास मानें जातें हैं वें एम्पेरुमान हैं। मेरे अज्ञान को संपूर्ण रूप में अपने निर्हेतुक कृपा से मिटाकर सच्ची ज्ञान और भक्ति देनें वालें वें ही हैं।  नित्यसूरिया जिन्की विस्मरण जैसे दोष न हो उनके सर्व स्वामी वें ही हैं।

 दूसरा पासुरम: नम्माळ्वार भगवान (जो यहाँ “यवन” शब्द से प्रकटित हैं ) को अन्य सारे तत्वों से विशिष्ट बतातें हैं।

मननग मलम अर मलर मिसै एळुदरुम 

मननुणर्वु अळविलन  पोरीयुणर्वू  अवैयिलन 

इननुणर मुळुनलं एदिर निगळ कळिविनुम 

इननीलन एनन उयिर मिगु नरै इलने 

काम, क्रोध जैसे दोषों से रहित परिपक्व, आत्मा के स्वरूप को समझने वाले, मन से भी भगवान असीमित हैं।  अचित तत्त्वों को समझने वाले इन्द्रियों से वें असीमित हैं।  अत: वे चित और अचित से अलग हैं।  वें ही सम्पूर्ण ज्ञान तथा सम्पूर्ण आनंद मानें जातें हैं और इन्के समान श्रेष्ट कोई भी भूत , वर्तमान एवं भविष्य काल में नही हैं।  वे ही मेरे आधार हैं। इस दशक में सारें पासुरमो के अंत में “अवन तुयररु सुडरडि तोळुदेळु” को जोड़नी चाहिए

तीसरा पासुरम। नम्माळ्वार एम्पेरुमान के सँसार के सात संबंध की वर्णन करतें हुए यह निर्माण करतें हैं कि भगवान किसी भी वस्तु या काल से सीमित नहीं हैं।  

इलनदु उडैयनिदु एन निनैवु अरियवन 

निलनिडै विसुंबिडै उरुविनन अरुविनन 

पुलनोडु पुलनलन ओळीविलन परन्द 

अन नलनुडै ओरुवणै नणुगिनम नामे 

“दूर होने के कारण भगवान इसमें नहीं हैं” और “निकट होने के कारण भगवान इस वस्तु में हैं”, के जैसे सीमित वादों से भगवान समझें नहीं जा सकतें।  वें साँसारिक और अन्य अन्य मण्डलों में , सारें चित (जो कारणों को अदृश्य हैं) और अचित (जो कारणों को दृश्य हैं) के स्वामी हैं. अत: चित और अचित उन्के लक्षण और वें सर्व व्यापी हैं। ऐसे कल्याण गुणों से संपन्न विशिष्ट भगवान के प्रति शरणागति अनुष्ठान करना हमारा भाग्य हैं।

चौथा पासुरम: नम्माळ्वार यह स्पष्ट करतें हैं कि,सारे वस्तुओँ के सवरूप ( मूल गुण) को भगवान के नियंत्रण में होने को सामानाधिकरण्यम के द्वारा समझाया गया है।

ध्यान: सामानाधिकरण्यम का अर्थ है एक सेअधिक गुणों में समन्वय होना. इसका और एक अर्थ : एक वस्तु को समझाने वालें दो या अधिक शब्द।

 नाम अवन इवन उवन अवळ् इवळ् उवळ् एवळ्

ताम अवर इवर उवर अदु इदु उदु एदु

वीम अवै इवै उवै अवै नलं तींगु अवै

आम अवै आय अवै आय नींर अवरे

भगवान ही (जो अन्तर्यामी हैं ) सारे तत्व (पुल्लिंग, स्त्रीलिंग , चित, अचित, अनित्य) बने गए हैं जिन्हें अलग-अलग शब्दों से उनकी निकटता को इंगित करने के लिए पहचाना जाता है। जो कि अच्छे हैं या बुरे और जो अतीत में मौजूद थे, अब मौजूद हैं या भविष्य में अस्तित्व में आएंगे। सारे शब्द भगवान को ही संकेत करते हैं, और अन्य सारे शब्द भी उन्हीं को संकेत करतें हैं। अर्थात सारे वस्तु सारे समय पर भगवान के संपूर्ण अधिकार में हैं। 

पाँचवा पासुरम: रक्षा के रूप में एम्पेरुमान का सबको सहारा देना वैयाधिकरण्यं से समझाया गया है।  

ध्यान दे: वैयाधिकरण्यं अर्थात, दो या और अवस्थाओं का भिन्न अध:स्तर होना। इसका और एक अर्थ है दो या और शब्दों जो भिन्न तत्वों को समझाते हैं।  

अवरवर तमदमदु अरिवरि वगै वगै 

अवरवर इरैयवर एनवडि अड़ैवरगळ 

अवरवर इरैयवर कुरैविलर इरैयवर 

अवरवर विदि वळि अड़ैय निँरनरे 

भिन्न-भिन्न अधिकारि (योग्य व्यक्ति) अपने ज्ञान और इच्छा के अनुसार भिन्न-भिन्न देवताओँ से शरण लेते हैं। उन्हीं देवताओँ का उन शरणागतों की  इच्छाओँ की पूर्ती करना उचित होगा। लेकिन भगवान ही हैं  जो सबके स्वामी हैं, जो उन देवताओं में अंतर्यामी के रूप में रहते हैं, और निश्चित करतें हैं कि कर्मानुसार इन व्यक्तियों कि इच्छाएं सफल हो।  

छटवा पासुरम : नम्माळ्वार समझाते हैं कि कर्म /अकर्म सारे सामानाधिकरण्यम द्वारा भगवान् के नियंत्रण में है।  

नींरनर इरुंदनर किडंदनर तिरिंदनर 

निंड्रिलर इरुंदिलर किडंदिलर तिरिंदिलर 

एँरुमोरियलविनर एन निनैवरियवर 

एँरुमोरियलवोडु नींर एम् तिडरे 

एम्पेरुमान सारे तत्वों के कर्म (जैसे खड़ा होना, बैठना, लेट जाना, पैदल चलना) और अकर्म (खड़ा न होना, नहीं बैठना, लेटे न रहना , पैदल न चलना) के नियंता हैं।  ऐसे एम्पेरुमान अचिंत्य और सारे अन्य तत्वों से विशिष्ट हैं।  ये  हमारे भगवान हैं जो शास्त्रों से स्थापित किये गए हैं और शास्त्र ही सबसे विश्वसनीय साक्ष्य हैं।  

सातवाँ पासुरम :  प्रकृति और भगवान के बीच शरीर और आत्मा के रिश्ते के रूप में यह सामानाधिकरण्यम समझाया गया है।  

तिडविसुंबु एरि वळि नीर निलम इवै मिसै 

पडरपोरुळ मुळुवदुमाय अवै अवै तोरुम 

उडनमिसै उयिर एनक् करंदेंगुम परंदुळन 

सुडर्मिगु सुरुदियुळ इवै उंड सुरने 

भगवान परमात्मा हैं जो प्रकृति मंडल (सृष्टिकर्ता) बन जातें हैं ; पहले अग्नि, जल, आकाश , वायु, पृथ्वी को आधार के रूप में सृष्टि कर, उन्मे व्याप्त हो जाते हैं। भगवान सर्वत्र व्याप्त होते हैं जैसे आत्मा शरीर में व्याप्त होती हैं। वें सर्वत्र के भीतर और बाहर उपस्थित हैं। वें उज्जवल वेदों के लक्ष्य हैं। ये एम्पेरुमान प्रळय काल में सर्वत्र की भोग करतें हैं, और “सुरा” (भगवान) कहलातें हैं।  

आठवाँ पासुरम: नम्माळ्वार कहतें हैं कि ब्रह्मा और रुद्र जो व्यष्टि सृष्टि (भिन्न रूपों के सृष्टि ) और व्यष्टि संहारम (भिन्न रूपों के संहारम) के लिए ज़िम्मेदार हैं, भगवान के नियंत्रण में हैं।  

सुरर अरिवरू निलै विण मुदल मुळुवदुम 

वरन मुदलाय अवै मुळुदुंड परपरन 

पुरम ओरु मूंरेरित्तु अमरर्क्कुं अरिवु इयंदु 

अरन अयन एन उलगु अळित्तु अमैत्तु उळने 

भगवान मूल प्रकृति जैसो के कारण हैं (यह ब्रह्मा रद्रादियों के ज्ञान के पार है), और सारे प्रकृति मंडल की सँहार करते हैं ; देवताओं के स्वामी हैं, रूद्र के रूप में तीन पुरियों के सँहार किये (त्रिपुर संहारम), सर्वत्र के सँहार करतें हैं, पुन: सर्वत्र कि सृष्टी किए, देवताओँ को ज्ञान दिये। ब्रह्म रुद्रादियों के अंतर्यामी होते हुए भगवान ये सब करतें हैं।  

नौवीं पासुरम: नम्माळ्वार माद्यमिक बौद्ध तत्ववादियों (शून्यवादी) की खंडन किए।  ये वेद बाह्यो (वेदों को अस्वीकार करने वालें) में से प्रथम हैं।

उळन एनिल उळन अवन उरुवम इव्वुरुवुगळ 

उळन अलन एनिल अवन अरुवम इव्वरुवुगळ 

उळन एन इलन एन इवै गुणं उड़ैमैयिल 

उळन इरु तगैमैयोडु ओळिविलन परंदे 

भगवान ही अस्तित्व (आळ्वार के वैदिक सिद्धाँत)और अनस्तित्व (अवैदिक सिद्धांत)  के आधार हैं – इसलिए उन्के प्रसंग करते समय, उन्की अस्तित्व को मानना उचित हैं। कभी अनस्तित्व न होते हुए वे सर्वत्र व्यापी हैं। और इस प्राकृतिक मंडल में  उन्के आकार और निराकार आविर्भाव के संग हैं।  

दसवाँ पासुरम : इस पासुरम में  नम्माळ्वार भगवान के सर्व-व्यापकता को समझातें हैं।  

परंद तण परवै उळ नीर तोरुम परंदुळन 

परंद अंडम इदु एन निल विसुंबु ओळिवु अर

करंद सिल इडम तोरुम तिगळ पोरुळ् तोरुं 

करंदु एंगुम परंदुळन इवै उंड करने 

परमात्मा इस अखंड ब्रह्मांड में जितने सुख से हैं , उसी तरह शीतल सागर के हर बूँद में सूक्ष्म रूप में भी हैं।  हर छोटे से छोटे स्थान में हैं, और इन जगहों में उपस्थित स्व उज्जवल जीवात्माओ (इन जीवात्माओं के ज्ञान के पार )में भी हैं। सर्वव्यापी होने के कारण, सँहार के समय सर्वत्र भोग करके भी स्थिर रहें।  

ग्यारहवीं पासुरम : आळ्वार कहतें हैं कि, भगवान के परत्व को संक्षेपण करने वाले इन दस पासुरमो को सीखने/कहने/समझने का फल मोक्ष है।  

कर विसुंबु एरि वळि नीर निलम इवै मिसै 

वरनविल तिरलवलि अळि पोरै आइ निन्र 

परन अड़ि मेल कुरुकूर्च चटकोपन सोल 

निरैनिरै आयिरत्तु इवै पत्तुम वीडे 

ये १० पासुरम (अत्यंत कृपा संग गाये गए , और जो सम्पूर्ण कल्याण करने वाले हैं ) नम्माळ्वार (जो आळ्वारतिरुनगरी में जन्में) एम्पेरुमान के दिव्य चरण कमलों में समर्पित किए गए हैं। जो पञ्चभूतों (आकाश, वायु, अग्नि, जल, और भूमि) और उन्के गुणों (नाद , ताकत , गर्मी, शीतलता, और सहनशीलता) के निवास हैं; जिन्के ये सभी लक्षण हैं।  

अडियेन प्रीती रामानुज दासी

आधार: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2020/05/thiruvaimozhi-1-1-tamil-simple/

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

प्रमेय (लक्ष्य) – http://koyil.org
प्रमाण (शास्त्र) – http://granthams.koyil.org
प्रमाता (आचार्य) – http://acharyas.koyil.org
श्रीवैष्णव शिक्षा/बालकों का पोर्टल – http://pillai.koyil.org