Monthly Archives: November 2016

mudhalAyiram thirumAlai

thirumAlai – 30 – manaththilOr thUymai illai

Published by:

SrI:  SrImathE SatakOpAya nama:  SrImathE rAmAnujAya nama:  SrImath varavaramunayE nama:

Full series

<< Previous

periyaperumal-art-2

avathArikai (Introduction)

In the 25th pAsuram, AzhwAr said that he does not have karma, gyAna, bhakthi yOgams which are well known as means for attaining mOksham (liberation). Instead of these, which are being observed only by the male members in brAhmaNa, kshathriya and vaiSya kulam, there are means such as meditation and reciting of divine names which any one including women and SUdhras can observe. AzhwAr said in the 26th pAsuram that he did not have these also. In the 27th pAsuram, he said that he did not have the good thoughts that even squirrels had. In the 28th pAsuram he said that he did not have the intelligence that an elephant had as upAyam (means) to call out to emperumAn. In the previous (29th) pAsuram he said that he did not have the benefit of living in a dhivya dhESam. Thus in these 5 pAsurams he confirmed that he did not have anything in him (Akinchanyam).  emperumAn told him “even if you did not have anything good in you, if you do not have anything bad in you which will not pose any difficulty or loss to me, then I can take you under me using that as the reason and grant  you the purushArtham (benefit) that you desire. Are you without any bad qualities?”  AzhwAr says “just as I do not have anything good in me, there is no fault in me which is not present in this world” [in other words I have all the faults which are there in the world], starting with this pAsuram for the next 5 pAsurams. In the previous 5 pAsurams he had said, like nammAzhwAr said in thiruvAimozhi 3.3.4 “niRai onRumilEn” (I have nothing good). In the next 5 pAsurams, he says, like nammAzhwAr said in thiruvAimozhi 3.3.4 “nIchanEn” (I am a very lowly person) that he is the repository for all lowly things in the world. In this pAsuram he says that he has no AnukUlyam (being good or friendly towards others) and that he has the bad quality of being jealous of others who progress.

Let us see the pAsuram and its meanings.

மனத்திலோர் தூய்மை இல்லை வாயிலோர் இன்சொல் இல்லை
சினத்தினால் செற்றம் நோக்கித் தீவிளி விளிவன் வாளா
புனத்துழாய் மாலையானே பொன்னி சூழ் திருவரங்கா
எனக்கினிக் கதியென் சொல்லாய் என்னை ஆளுடைய கோவே.

manaththilOr thUymai illai vAyilOr insol illai
sinaththinAl seRRam nOkkith theeviLi viLivan vALA
punaththuzhAy mAlaiyAnE ponni sUzh thiruvarangA
enakkinikkadhiyEn sollAy ennai ALudaiya kOvE

Listen

Word-by-word Meaning

punam thuzhAy – thuLasi which blossoms as if it is in its own land
mAlaiyAnE – having as a garland
ponni sUzh – surrounded by kAvEri
thiruvarangA – sleeping in the temple
ennai AL udaiya kOvE – swAmy who has made me your servitor
manaththil – in my mind
Or thUymai illai – no purity at all (without lust, anger etc)
vAyil – in my mouth
Or in sol illai – not even one word with affection
vALA – without any benefit
sinaththinAl – due to anger
seRRam nOkki – looking inimically
thee viLi viLivan – I would speak harsh words full of fire
enakku – for me (with such faults)
ini – after surrendering to you
en gadhi – what refuge
sollAy – you must divine

vyAkhyAnam (commentary)

manaththilOr thUymaiyillai – “na chakshusha gruhyathE nApi vAchA manasA thu viSudhdhEna” ((paramaAthmA ) can not be realised by eyes or speech; only through pure mind is he realised). SrIvishNu purANam 1.4.41 says “yE thu gyAnavidha: Sudhdha chEthasasthE’kilan jagath I gyAnAthmakam prapaSyanthi thvadh rUpam paramESvara! II” (hEy paramESvara! Those who realise that AthmA is gyAnasvarUpam (full of gyAnam) and are having purified mind  know that world is full of gyAnam and it is your SarIram (physical body)). Thus, SAsthras say that purity of mind is considered as a means for enjoying paramAthmagyAnam (knowledge on emperumAn). AzhwAr says that he does not have that purity of mind. Since he says Or thUymai, he shows that the little bit of purity that one would get if even one of the faults of mind such as kAmam (lust), kOpam (anger), lObham (greed), bhayam (fear) dhvEsham (hatred), madham (arrogance), mOham (foolish passion), mAthsaryam (malice) is lessened, is not there. Since he says thUymai illai he says that it is not that at some point of time the mind is muddled and some point of time it is pure. He says that always he is without purity of mind.

vAyilOr insol illai – There is no purity of mind, accepted. At least, through the mouth, is there the good quality of speaking sweet words?  He says that he does not have even that. By saying Or insol illai he says that he has never enquired about the well being of anyone, which could be pleasing to the ears of the other person. He hints that even if someone else enquires about his well being, he has not responded in a nice way. Just as thirumangai AzhwAr had said in periya thirumozhi 1.6.5 “nedum chollAl maRuththa nIchanEn” (I am a lowly person who denied with harsh words), AzhwAr also says the same. By saying Or he hints that even he converses with women who he loves, he uses harsh words only which will singe their ears. Thus with these two sets of words, he has said briefly what he had said expansively in the earlier 5 pAsurams.

From now on, for the remainder of the pAsuram, he talks about his bad qualities.

sinaththinAl seRRam nOkki – even if did not have purity of mind and sweetness of words, others could move away from him and sustain themselves. But he will not leave at that. He will voluntarily go to a person who has some greatness in him and create harm for that person without any reason. Initially he will show all the anger in his mind and look at them inimically. seRRam nOkki – to look inimically. Alternatively, since both seRRam and sinam both indicate anger, and both have been used here, it shows deep anger. The considered opinion in this case is that by looking at the other person with a fiery look, the other person would almost fall down, drooping under the onslaught of his anger.

thee viLi viLivan – it is not only by look; even the words that he uses would appear like cinders to the other person and he will disappear completely.  Is the purpose of doing all this to gain anything? . . .

vALA – these are not done anticipating any benefit. Looking at someone with anger, scolding the person with harsh words are done so that these actions become the source of enjoyment. There is no other benefit needed for such actions. The opinion here is that just as good persons think that doing good to others is in itself a benefit, AzhwAr thinks that harming others is in itself a benefit to him.

periya perumAL says that since he is such a bad person, there was no benefit if he compels him. Azhwar responds . . . .

punam thuzhAy mAlaiyAnE – chEthanas cannot leave him and go after seeing their lowliness because he has pledged to protect them if they desire him. He wears a garland of thuLasi to show this quality openly. The meaning here is that since you are the ordained Lord and after seeing the sweetness in you, how can I let go of you? punam refers to the land in which thuLasi plant flourishes. The thuLasi on his chest is in a flourishing state as it does in its own land and he wears such a garland.

ponni sUzh thiruvarangA – even if you are a protector, if you are not near me it will not be beneficial to me. Only to ensure that even lowly persons can attain you, you have come to SrIrangam and taken a lying posture here. This is my fortune, feels AzhwAr. ponnisUzh – on top of thuLasi garland, the holy kAvEri surrounding him is like another garland.

enakku –  to me, with all the lowliness that has been spoken about so far.

ini – considering my lowliness, I cannot protect myself and after giving the responsibility of protecting me to you,

gadhi en sollAy – please show me the way for my salvation. Even after accumulating all the harm such that it is not possible to uplift himself, AzhwAr could still plead for his case with him for uplifting him because emperumAn is the ordained Lord.

What is the compulsion for me to tell you the way for your salvation, asks emperumAn  . . .

ennai ALudaiya kOvE – you being the swAmy (Lord) and I being the servitor are states that will last for ever. Hence who else can protect me? If my Athmavasthu (the entity called AthmA) were to get degraded, isn’t the shortcoming due to that, yours?

We shall proceed to the 31st pAsuram, next.

adiyEn krishNa ramanuja dhAsan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

Arththi prabandham hindi Other

आर्ति प्रबंधं – ३

Published by:

श्री:  श्रीमते शठकोपाय नम:  श्रीमते रामानुजाय नम:  श्रीमद्वरवरमुनये नम:

आर्ति प्रबंधं

<< पासुर २

emperumanar-1

उपक्षेप

पहले दो पासुरों में, मणवाळ मामुनि श्री रामानुज के महानता का विवरण किये। इस पासुर से मामुनि अपने आर्ति को प्रकट करना प्रारंभ करते हैं। विशेषरूप से इस पासुरम में वे श्री रामानुज को अपने एकमात्र , सर्व सम्बंधी मानते हैं। परंतु यह अवस्था परिपक्व होने केलिए, प्राकृतिक शरीर विरोधी है तथा हटना चाहिए। मणवाळ मामुनि प्रश्न करते हैं कि यह विरोधी हटा क्यों नहीं ?

पासुर ३

तन्दै नट्राय् तारम् तनयर् पेरुञ्जेल्वम्
एन्रनक्कु नीये एतिरासा इंद निलैक्कु
ऐराद इव्वुडलै इन्रे अरुत्तरुळप्
पाराददु एन्नो पगर्

शब्दार्थ

एतिरासा – हे यतिराजा !
एन् तनक्कु – मेरे लिए
नीये – केवल तुम ही हो मेरे
तन्दै – पिता
नट्राई – नल ताय – वात्सल्य (दोष को अनुग्रह मानने वाला गुण ) पूर्ण मेरी माँ
तारम् – मेरी धर्म पत्नी
तनयर् – मेरा संतान
पेरुञ्जेल्वम् -पेरुम सेल्वम – मेरा महत्समपत्ति
इंद – (परंतु ) यह
निलैक्कु – यह विशेष सोच (में निरंतर क़ायम नहीं रख पा रहा हूँ)
ऐराद इव्वुडलै – क्योंकि यह सोच इस प्राकृतिक शरीर के संग नहीं रह सकता
पगर – कृपया बताओ
एन्नो – किस कारण
पाराददु – कृपा न किया तथा
अरुळ – मुझे आशीर्वाद न किया
इन्रे – तुरंत
अरुत्तु – मेरे इस शरीर का नाश करके और

सरल अनुवाद

श्री रामानुज से मणवाळ मामुनि (वरवरमुनि), उनके प्राकृतिक शरीर को हटा देने वाली अनुग्रह का अपात्र का कारण पूँछते हैं। यह संभावित होने पर ही, उनकी जो अविरल (अहो रात्र ) सोच हैं , वह निरंतर अनुभव हो सकती हैं। मणवाळ मामुनि श्री रामानुज को अपने माता ,पिता, धर्म पत्नी, संतान, नित्य संपत्ति और सर्वत्र समझते हैं। पर इस प्राकृतिक संसार में जीवित रहते समय तक, यह सोच अनित्य है। इस भाव को नित्य बनाने केलिए ही मणवाळ मामुनि श्री रामानुज से प्रश्न करते हैं कि, उनके संघटन में न स्वीकार करने की कारण क्या हैं।

स्पष्टीकरण

मणवाळ मामुनि श्री रामानुज को यतियों के नेता (यतिराज ) संबोधित करते हैं। यहाँ “सेलेय कण्णियरुम पेरुञ्जेल्वमुम नन मक्कळुम मेलात्ताय तन्दैयुम अवरेयिनि आवारे (तिरुवाईमोळि ५. १. ८ ) ” और “त्वमेव माता च (शरणागति गद्यम )”, दो दृष्टांत दिए जाते हैं। मणवाळ मामुनि कहते हैं कि पेरिय पेरुमाळ (श्री रंगं) को श्री रामानुज अच्छाईयाँ देने वाले पिता, निष्कलंक प्रेम देने वाली माता, सुख देने वाली पत्नी, धार्मिक पुत्र तथा सर्वत्र देने वाला निधि माना गया है । नम्माळ्वार के प्रति श्री आळवन्दार का श्लोक  “माता पिता युवतय: (स्तोत्र रत्न ५)”, के अनुसार वे नम्माळ्वार को अपना सर्वत्र समझें। मणवाळ मामुनि  श्री रामानुज के प्रति ऐसी समतुल्य भावना को प्रकट करते हैं कि श्री रामानुज ही उनके (मणवाळ मामुनि के) सर्वस्व हैं । यही उनकी अवस्था हैं ।

किन्तु उनको यह एहसास होता हैं कि इस अवस्था की नित्यता के लिये यह शरीर विरोधी है । उनको श्री रामानुज से प्रश्न यह है कि, शरीर को विरोधी समझने वाले उसी क्षण में, इस प्राकृतिक शरीर को हटाकर वे (श्री रामानुज ) अनुग्रह क्यों नहीं करते हैं। उन्हें (मामुनि को) अनुग्रह/आशीर्वाद करने में उनको (श्री रामानुज को ) कोई संकट/संकोच हैं, यह संदेह (मामुनि को) हैं |

इस पासुर में , “नट्राई”, विशेषण को “नल्ल +ताय” समझना चाहिए। अर्थात, वात्सल्य (दोष को भी देन मानने वाला गुण ) गुण संपन्न। कविता नियम के अनुसार यह विशेषण “नल्ल”, इस पासुर में उपस्तिथ पिता, धर्म पत्नी, संतान तथा संपत्ति आदि का भी विवरण हैं।

अडियेन प्रीती रामानुज दासी

आधार : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2016/06/arththi-prabandham-3/

संगृहीत- http://divyaprabandham.koyil.org

प्रमेय (लक्ष्य) – http://koyil.org
प्रमाण (शास्त्र) – http://granthams.koyil.org
प्रमाता (आचार्य) – http://acharyas.koyil.org
श्रीवैष्णव शिक्षा/बालकों का पोर्टल – http://pillai.koyil.org

Other telugu varavaramuni dhinacharyA

పూర్వ దినచర్య – శ్లోకం 32 – తతః శ్శుభాశ్రయే

Published by:

శ్రీ:
శ్రీమతే శఠకోపాయ నమ:
శ్రీమతే రామానుజాయ నమ:
శ్రీమద్వరవరమునయే నమ:

శ్రీ వరవరముని దినచర్య

<< శ్లోకం 31

శ్లోకం 32

తతః  శ్శుభాశ్రయే తస్మిన్ నిమగ్నం నిభృతం మనః ।

యతీంద్ర ప్రవణం కర్తుం యతమానం నమామి తం ।।

ప్రతి పదార్థము:

తతః = యోగమైన భగధ్యానమును చేసిన తరువాత

తస్మిన్ = మునుపు చెప్పిన విధముగా

శ్శుభాశ్రయే = యోగులచే ధ్యానింప బడు పరమాత్మ విషయములో

నిమగ్నం = నిమగ్నమైన

నిభృతం = నిశ్చలమైన

మనః! = మనస్సుతో

యతీంద్రప్రవణం = యతీంద్రులని పిలివబడే శ్రీమద్రామానుజా చార్యుల విషయములో ప్రవణులుగా

కర్తుం = చేయుటకు

యతమానం = ప్రయత్నము చేయుచున్న

తం = ఆ మామునులను

నమామి -నమస్కరిస్తున్నాను

భావము:

ఇక్కడ ‘ యతీంద్రప్రవణం కర్తుం ‘ అనునది ‘ యతీంద్రప్రవణమేవ కర్తుం ‘ అని అర్థము. 16వ  శ్లోకములో ‘ యతీంద్ర చరణ ద్వంద్వ ప్రవణేనైవ చేతసా ‘ అని చెప్పారు. అనగా శ్రీమద్రామానుజాచార్యుల శ్రీచరణములను మనస్సులో నిలుపుకొని భవదాభిగమనము మొదలైన అనుష్ఠానములన్నీ చేసినట్లుగా చెప్పారు. అర్థాత్..మామునులు తమ ఆచార్యులను,వారికి ఇష్ఠమైన పరమాత్మను తమ మనస్సులో నిలుపుకున్నావారై ,క్రమముగా తమ ఆచార్యులైన శ్రీమద్రామానుజాచార్యులను మాత్రమే మనస్సులో నిలుపుకునుటకే అని చెప్పుతున్నారు. ధ్యానము చేయువారి హేయమైన దు:ఖమును పోగొట్టునది, వారి మనసును తనయందే లగ్నము చేయ గలది అయిన పరమాత్మ దివ్యమంగల విగ్రహము  ‘ శుభాశ్రయము ‘ అని చెప్పుతున్నారు.

ఎఱుంబిఅప్పా దీని వలన మామునుల యతీంద్రప్రవణతను (చరమ పర్వ నిష్ఠను )అనుసంధానము చేసి వారికి దాసోహములు సమర్పించిన తమకు కూడా చరమ పర్వ నిష్ఠ సిధ్ధిస్తుందని ‘ యతీంద్రప్రవణం కర్తుం యతమానం నమామి తం! ‘  వ్యక్త పరుస్తున్నారు.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

Source: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/09/purva-dhinacharya-tamil-32/

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

Other telugu varavaramuni dhinacharyA

పూర్వ దినచర్య – శ్లోకం 31 – అబ్జాసనస్థ

Published by:

శ్రీ:
శ్రీమతే శఠకోపాయ నమ:
శ్రీమతే రామానుజాయ నమ:
శ్రీమద్వరవరమునయే నమ:

శ్రీ వరవరముని దినచర్య

<< శ్లోకం 30

శ్లోకం 31

అబ్జాసనస్థ మవదాత సుజాతమూర్తిం

ఆమీలితాక్ష మనుసమ్హిత మంత్రతంత్రం ।

ఆనమ్రమౌళిభి రూపసిత మంతరంగైః

నిత్యం మునిం వరవరం నిభృతో భజామి ।।

ప్రతి పదార్థము:

అబ్జాసనస్థం = పద్మాసనములో వేచేంసి వున్న వారై

అవదాతసుజాతమూర్తిం = స్వచ్చమైన పాలవంటి తెల్లని మేని చ్చాయ గలవారై

ఆమీలితాక్షం = పరమాత్మ స్వరూపాన్నే నిరంతరం ధ్యానించుట వలన ఆమీలిత నేత్రములను కలిగి వున్న వారై

అనుసమ్హిత మంత్రతంత్రం = రహస్య మంత్రములలో రత్నము వంటి ద్వయమును కలిగియున్నవారై

ఆనమ్రమౌళిభిః = నమ్రత చేత శిరసు వంచిన వారైన

అంతరంగైః = కొయిల్ అణ్ణన్, ప్రతివాది భయంకరం అణ్ణా మొదలైన అంతరంగ శిష్యులుచే

ఉపాసితం = నిరంతరము సేవింపబడు వారైన

వరవర మునిం = వరవర మునులు

నిభృతో = ఆశక్తి గలవాడనై

నిత్యం భజామి = నిత్యము సేవిస్తాను

భావము:

అందమైన,అధికముగా గాలివీచని చదునైన ,శుభ్రమైన స్థలములో ముందుగా పీఠమును వేసి దానిపై ధర్భలను పరచి, ఆపై మౌంజీ పరచి ,దానిపై శుభ్ర వస్తమును పరచి ఆసనమును సిధ్ధము చేయాలి.ఆ ఆసనముపై స్థిర చిత్తముతో,పద్మాసనములో కూర్చున్న వాడై యోగాభ్యాసము చేయాలని విశ్వామిత్రుడు చెప్పిన విధముగా మామునులు ఇక్కద కూర్చున్నారు.  ఇరు నేత్రాలను కొద్దిగా తెరచి ముక్కు అంచునే చూస్తూ యోగాభ్యాసము చేయాలని శాస్త్రములో చెప్పిన విషముగా మామునులు అర్థ నిమీలిత నేత్రాలతో కూర్చొని వున్నారు.సదా శ్రీమహా విష్ణువు ధ్యానములో ఉండుట చేత ఆ ఆనందానుభవము వలన కనుల నుండి ఆనంద భాష్పాలు రాలుతుండగా, శరీరము పులకరించి, గగర్పాటు కలిగి రోమములు నిక్కబొడుచుకొనుట చేత యోగి అయిన మామునులు అందరికీ దర్శనీయుడు అని ఎఱుంబిఅప్పా వర్ణిస్తున్నారు.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

Source: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/09/purva-dhinacharya-tamil-31/

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

Other telugu varavaramuni dhinacharyA

పూర్వ దినచర్య – శ్లోకం 30 – తతః

Published by:

శ్రీ:
శ్రీమతే శఠకోపాయ నమ:
శ్రీమతే రామానుజాయ నమ:
శ్రీమద్వరవరమునయే నమ:

శ్రీ వరవరముని దినచర్య

<< శ్లోకం 29

శ్లోకం 30

తతఃశ్చేత స్సమాధాయ పురుషే పుష్కరేక్షణే ।

ఉత్తంసిత్  కరద్వందం ఉపవిష్ఠముపహ్వరే ।।

ప్రతిపదార్థము:

తతః = సాపాటు తరువాత

పుష్కరేక్షణే = తామరకన్నులవారైన

పురుషే = పరమ పురుషుడైన శ్రీరంగనాథుని వద్ద

శ్చేఅతః = తమ అభీష్టమును

స్సమాధ్యాయ = విన్నవించి

ఉత్తంసిత్కరద్వందం = చేతులు జోడించి నమస్కరించి

ఉపహ్వరే = ఏకాంతముగా

ఉపవిష్ఠం = పద్మాసనములో కూర్చొని వున్న మణవాళ మామునులను సేవించుకుంటున్నాను అని ఈ శ్లోకములో చెపుతున్నారు.

భావము:

తదీయారధన తరువాత భగవధ్యానము చేయాలని శాస్త్రము తెలుపుతున్నది.  యోగము ఆరాధాన వంటిది.  మూడు వేళల తప్పక చేయ వలసినది అని చెపుతున్నారు.. యోగులు తమ హృదయములో వేంచేసి వున్న పరమాత్మను , చంచలము లేని నిశ్చల మనసుతో ధ్యానించుటే యోగమవుతుంది.  పరమాత్మ   దేవతలు, మనుష్యులు, జంగమములు,  స్థావరములు మొదలగు సకల జీవరాసులలోను వ్యాపించివున్నాడు. ఆ స్థితినే శ్రీ మాహా విష్ణువు యొక్క అంతర్యామి స్థితి అంటారు. ఇటువంటి స్వరూపములోనే  యోగుల  హృదయములో వేంచేసి వున్నాడని పరాశరులు చెప్పారు.  యోగుల  హృదయములో వేంచేసి వున్న పరమాత్మ ,  సూర్యమండలములో ఉన్న పరమాత్మ ఒక్కరే అని తైత్తరీయోపనిషత్తులో  పేర్కొన బడింది.  సూర్యమండలములో ఉన్న పరమాత్మకు పుండరీకాక్షత్వము ఉన్నదని చాందోద్యోగము చెపుతున్నది.   అందువలననే ఇక్కడ ‘ పురుషే పుష్కరేక్షణే  ‘   యోగులైన మామునుల హృదయములో వేంచేసివున్న పరమపురుషునకు పుండరీకాక్షత్వము చెప్పబడింది. పురిసేతే—–యోగి శరీరములో వసించు వాడు అనే వ్యుత్పత్తి వలన పురుష శబ్దము పరమ పురుషుడైన విష్ణువునే సూచిస్తున్నది.  యుజి-సమాతౌ-అనే ధాతువు చేత వచ్చిన యోగ శబ్దము సమాది అవుతున్న పరమాత్మ ధ్యానమును తెలుపుతున్నది.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

Source: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/09/purva-dhinacharya-tamil-30/

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

Other telugu varavaramuni dhinacharyA

పూర్వ దినచర్య – శ్లోకం 29 – ఆరాధ్య శ్రీనిధిం

Published by:

శ్రీ:
శ్రీమతే శఠకోపాయ నమ:
శ్రీమతే రామానుజాయ నమ:
శ్రీమద్వరవరమునయే నమ:

శ్రీ వరవరముని దినచర్య

<< శ్లోకం 28

శ్లోకం 29

ఆరాధ్య శ్రీనిధిం పశ్చాదనుయాగం విధాయ చ |

ప్రసాదపాత్రం మాం కృత్వా పశ్యంతం భావయామి తం ||

ప్రతి పదార్థము:

పశ్చాద్ = తరువాత (మధ్యాహ్న అనుష్ఠానానము తరువాత )

శ్రీనిధిం = శ్రీనే ధరించిన శ్రీమంతుడు (తమ ఆరాధనా మూర్తి)

ఆరాధ్య = భక్తితో

అనుయాగం = భగవంతునికి నివేదించిన ఆహారమును ప్రసాదముగా స్వీకరించుటాది అనుయాగము

విధాయ =  చేసి

మాం = గతములో ఈ విషయాలలో విముఖత చూపిన దాసుడిని

ప్రసాదపాత్రం కృత్వా = తమ శేష ప్రసాదముననుగ్రహించి

పశ్యంతం = దాసుడిని కటాక్షించిన

తం = ఆ మామునులను

భావయామి = సదా స్మరిస్తాను

భావము:

ఆరాధ్య….’  యువ రాజును, మదము పట్టిన ఏనుగును,  మనకిష్టమైన అథిధులను ఎలా పూజిస్తామో అలా భగవంతుడిని పూజించాలి.  పతివ్రత తన భర్తను , స్తన్యపానముచేయు బిడ్డను ,  శిష్యుడు తమ ఆచార్యులను , మంత్రములు తెలిసిన వారు తమ మంత్రములను ఏవిధముగా  ఆదరిస్తారో ఆవిధముగా భగవంతుడిని ఆరాదించాలి’ అని శాండిల్య స్మృతిలో చెప్పబడింది.  అదే విధముగా మామునులు శ్రీరంగ నాథుని  ఆరాధించారని భావము. అనుయాగమును అనగా భగవధారాధనను అనుసరించి చేయు భగవత్ శేష ప్రసాదమును స్వీకరించుట. పరిశేషము చేసి,  ప్రాణాయ,   అపానాయ, వ్యానాయ , ఉదానాయ,  సమానాయ అని భగవంతుడి నామములను స్మరిస్తూ  ఆహుతుల రూపములో అన్నమును ఐదు మార్లు స్వీకరించి తరువాత భుజించాలి  అని భరద్వాజులు చెప్పియున్నారు.   శాండిల్యులు మన హృదయములో ఉన్న భగవంతుడిని ధ్యానము చేస్తూ తీర్థమును స్వీకరించి , తరువాత ప్రాణాయ స్వాహా..మొదలగు మంత్రములను ఉచ్చరిస్తూ అహారమును  నోటి ద్వారా హోమము చేసి అన్నములో దోషము లు చూడకుండా (ఉప్పు ఎక్కువుగా, కారం ఎక్కువగా ఉన్నదనో ) ప్రసాదముగా స్వీకరించాలని చెప్పారు.  శుధ్ద్ధమైన,  ఆరోగ్యకరమైన   ఆహారమును మితముగా స్వీకరించాలి.  అది రుచికరముగా, మనసుకు నచ్చినదై,  నేతితో శుధ్ధి చేయబడినదై కంటికింపుగా తగినంత వేడిగా ఉంటేనే  భుజించ తగినదవుతుంది.  ‘అనుయాగం విధాయచ ‘  అని వుండుట చేత మామునులు ముందు   శ్రీవైష్ణవులకు తదీయారాధన చేసిన తరువాత తాము భుజించుట గమనించ తగినది. భగవంతునికి నివేదన చేసిన తరువాత,  భగవంతుడి శేష ప్రసాదము రుచి, వాసన పెరిగి , పవిత్రమైనదై , మెత్తగా , మనో వికల్పాలను తొలగించేది అయిన ప్రసాదముతో ముందుగా శ్రీవైష్ణవులను తృప్తి పరచి,  తరువాత తాము స్వీకరించే వారని ఎరుంబియప్పా మామునుల చరిత్రలో రాసిన విషయమును ఇక్కడ గుర్తు చేసుకోవాలి.  ‘మాం ‘… దాసుడిని….అనగా ఎరుంబియప్పాను గతములో మామునులు తమ మఠములో   తదీయారాధన స్వీకరింపుమని కోరినప్పుడు,  ‘ యతి పెట్టిన అన్నము,  యతి శేషమును స్వీకరించరాదన్న సామాన్య సూత్రముననుసరించి నిరాకరించారు.  ఇప్పుడు  సద్భుధ్ధి కలుగుట వలన  అవైష్ణవ యతుల అన్నమును భుజించరాదని తెలుసుకొని మామునుల శేషమును మహా ప్రసాదముగా స్వీకరించుట  ఉన్నతముగా భావించారు.   ‘ పశ్యంతం భావయామి ‘ తమను సరిదిద్ది ఎప్పుడూ తమపై అపారమని కటాక్షమును కురిపించుచున్న మామునులను  ధ్యానిస్తున్నాను అంటున్నారు.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

Source: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/09/purva-dhinacharya-tamil-29/

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

Other telugu varavaramuni dhinacharyA

పూర్వ దినచర్య – శ్లోకం 28 – తతఃస్వచారణాంభోజ

Published by:

శ్రీ:
శ్రీమతే శఠకోపాయ నమ:
శ్రీమతే రామానుజాయ నమ:
శ్రీమద్వరవరమునయే నమ:

శ్రీ వరవరముని దినచర్య

<< శ్లోకం 27

శ్లోకం 28

తతః స్వచారణాంభోజ స్పర్శ సంపన్నసౌరభైః।

పావనైరర్థిన స్తీర్థైః  భావయంతం భజామి తం ।।

ప్రతిపదార్థము:

తతః = దివ్యప్రబంధ సారమును ఉపదేశించిన తరువాత

స్వచారణాంభోజ స్పర్శ సంపన్నసౌరభైః = తమ శ్రీపాద పద్మ సంబంధము వలన మంచి సువాసనతో కూడిన

పావనైః = మిక్కిలి పరిశుధ్ధమైన

తీర్థైః = శ్రీపాద తీర్థమును

అర్థినః = స్వీకరించుటకు ఇవ్వమని ప్రార్థిస్తున్న శిష్యులు

భావయంతం = వర్థిల్లునట్లుగా

తం = ఆ మామునులను

భజామి = నమస్కరిస్తున్నాను

భావము:

మామునులు దివ్య ప్రబంధ సారమునుపదేశించిన తరవాత తమ శిష్యుల కోరిక మేరకు తమ శ్రీపాద తీర్థమును వారికి ఇచ్చి వారిలో సత్తను పెంపొందిస్తున్నారని ఈ శ్లోకములో చెపుతున్నారు.

రామానుజులు ఈ భువిపై వేంచేసి లేనందున వారి ఉపకరణముగా తమను భావించిన  మామునులు రామానుజులనే మనసు నందు నిలుపుకొని శిష్యులకు  తమ శ్రీపాద తీర్థమును ఇచ్చినందున వారికి ఎటువంటి అవధ్యము లేదు. ఇక్కడ శిష్యుల కోరికే ప్రధాన కారణము. మామునుల శ్రీపాదములు , తామరల వంటివి కావున ఆ శ్రీపాద తీర్థమునకు శుచి,సువాసన సహజముగానే అబ్బినవి.’ తీర్థైః ‘ అని బహు వచనములో చెప్పుట వలన ముమ్మారు శ్రీపాద తీర్థమును అనుగ్రహించారని భోదపడుతున్నది. ఈ విషయముగా ‘ త్రిబిదేత్ ‘ ..ముమ్మారు శ్రీపాద తీర్థమును గ్రహించ వలెను ‘ అని స్మృతిలో చెప్పబడింది. కొందరు రెండు తడవలు మాత్రమే ఇస్తున్నారు. ఉచన స్మృతిలో శ్రీపాద తీర్థమును -యాగములో సోమలతా పాన సమముగా రెండు తడవలు స్వీకరించ తగినదని చెప్పుటే దీనికి ప్రమాణము.  రెండు పద్దతులు శాస్త్ర సమ్మతమే  కావున వారి వారి సంప్రదాయము ప్రకారము అనుష్ఠించుట తప్పు కాదు. భరద్వాజ సమ్హితలో శిష్యుడు ఆచార్యుని వద్ద ఉపదేశము పొందుటకు ,ఆచార్య శ్రీపాద తీర్థామును స్వీకరించుట అంగముగా చెప్పబడినది. క్రిందట శ్లోకములో దివ్యప్రబంధ సారమును ఉపదేశించుట పేర్కొన బడింది.అక్కడ ‘ నమామి ‘ అన్న వారు,ఇక్కడ శ్రీపాద తీర్థమును పొంది మనసు కరిగి ‘భజామి ‘అంటున్నారు.ఇంతకంటే శిష్యుడు చేయతగినది ఏమీ లేదు. మామునులు కోరు వారు కారు.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

Source: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/09/purva-dhinacharya-tamil-28/

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

thiruvAimozhi thiruvAimozhi 3rd centum

thiruvAimozhi – 3.10.1 – sanmam pala pala

Published by:

SrI:  SrImathE SatakOpAya nama:  SrImathE rAmAnujAya nama:  SrImath varavaramunayE nama:

Full series >> Third Centum >> Tenth decad

vishnu-weapons-ornaments

Introduction for this pAsuram

Highlights from thirukkurukaippirAn piLLAn‘s introduction

No specific introduction.

Highlights from nanjIyar‘s introduction

In first pAsuram – AzhwAr explains the principles which are explained in this decad in short in this pAsuram saying “I enjoyed with loving devotion, the auspicious qualities of emperumAn who incarnates many times to protect his devotees and who destroyed their enemies”.

Highlights from vAdhi kEsari azhagiya maNavALa jIyar‘s introduction

In first pAsuram – AzhwAr says “I who praised the multifarious qualities of emperumAn who destroyed the enemies of his devotees through his incarnations, have no dissatisfaction”.

Highlights from periyavAchchAn piLLai‘s introduction

In first pAsuram – AzhwAr explains the principles which are explained in this decad in short in this pAsuram.

Highlights from nampiLLai‘s introduction as documented by vadakkuth thiruvIdhip piLLai

In first pAsuram – AzhwAr explains the principles which are explained in this decad in short in this pAsuram; AzhwAr says “I who enjoyed his incarnations, where he appeared with his divine weapons, have no dissatisfaction”;  AzhwAr says “I who praised the auspicious qualities of emperumAn who destroyed the enemies of his devotees through his incarnations to protect them, have no dissatisfaction”;  (sanmam pala pala) AzhwAr says “I who meditated upon emperumAn’s nature of assuming different forms even after being akarma vaSya (not bound by karma) which are despised even by those who are karma vaSya (bound by karma), have no dissatisfaction”;   AzhwAr says “I who meditate upon emperumAn who is being sarvESvara, instead of feeling supreme and not mingling with the worldly people, assuming the forms where he goes through the same suffering like those worldly people and protect them, have no dissatisfaction”.

pAsuram

sanmam pala pala seydhu veLippattuch changodu chakkaram vil
oNmai udaiya ulakkai oL vAL thaNdu koNdu puL Urndhu( u)lagil
vaNmai udaiya arakkar asurarai mALp padai porudha
nanmai udaiyavan sIr paravap peRRa nAnOr kuRaivilanE

Listen

Word-by-Word meanings (based on vAdhi kEsari azhagiya maNavALa jIyar‘s 12000 padi)

(as said in purusha sUktham “ajAyamAna: … ” (the unborn, assumes many births), being akarma vaSya (not bound by karma to take birth), )
pala – in different species such as dhEva (celestial), manushya (human), thiryak (animal) and sthAvara (plant)
pala – in different inner categories of those species
sanmam – different births
seydhu – assuming (not just with his vow, but physically being born amidst the particular species)
veLippattu – manifesting himself (so that his divine form which is beyond perception becomes visible for samsAris (worldly people))

(the tools that help him protecting the devotees and destroying the demoniac which is the purpose of his incarnations)
sangodu sakkaram – Sanka (conch) and chakra (disc) which are inseparable from him
vil – SrI SArnga bow
oNmaiyudaiya ulakkai – the club which breaks the enemies
oL vAL – nandhaka sword which never gives up while destroying the enemies
thaNdu – gadhA (mace)

(with)
koNdu – having these as tools/weapons
puL – periya thiruvadi (garudAzhwAr)
Urndhu – ride
ulagil – in this world (which is protected by him)
vanmai udaiya – having hardness (without being attracted to such beautiful emperumAn)
arakkarai – rAkshasas (demoniac persons among humans)
asurarai – asuras (demoniac persons among celestial beings)
mALa – to kill
padai porudha – to march as an army against
nanmai – the goodness of honesty/straightness
udaiyavan – one who has
sIr – Saurya (valour), vIrya (bravery), parAkrama (courage) and swAmithva (lordship), vAthsalya (motherly affection) towards his devotees
paravap peRRa – to praise and speak about them elaborately
nAn – I
Or kuRaivu ilan – have no dissatisfaction (in enjoying any aspect of bhagavath vishayam (matters relating to bhagavAn) in any place, any time and any body)

Simple translation (based on vAdhi kEsari azhagiya maNavALa jIyar‘s 12000 padi)

emperumAn (who is said in purusha sUktham “ajAyamAna: … ” (the unborn, assumes many births), being akarma vaSya (not bound by karma to take birth), ) assumes different births in different species such as dhEva (celestial), manushya (human), thiryak (animal) and sthAvara (plant) and in different inner categories of those species and manifests himself (so that his divine form which is beyond perception becomes visible for samsAris (worldly people)) along with his weapons (the tools that help him protecting the devotees and destroying the demoniac which is the purpose of his incarnations) such as Sanka (conch) and chakra (disc) which are inseparable from him, SrI SArnga bow, the club which breaks the enemies, nandhaka sword which never gives up while destroying the enemies and gadhA (mace); with all of these, he rides garudAzhwAr; he is the one who is having the goodness of honesty/straightness to kill by marching as an army against the rAkshasas (demoniac persons among humans) and the asuras (demoniac persons among celestial beings) who are having hardness (without being attracted to such beautiful emperumAn); for I who got to  praise and elaborately speak about Saurya (valour), vIrya (bravery), parAkrama (courage) and swAmithva (lordship), vAthsalya (motherly affection) towards his devotees, there is no dissatisfaction (in enjoying any aspect of bhagavath vishayam (matters relating to bhagavAn) in any place, any time and any body).

vyAkyAnams (commentaries)

Highlights from thirukkurukaippirAn piLLAn‘s vyAkyAnam

See vAdhi kEsari azhagiya maNavALa jIyar‘s translation.

Highlights from nanjIyar‘s vyAkyAnam

See nampiLLai‘s vyAkyAnam.

Highlights from periyavAchchAn piLLai‘s vyAkyAnam

See nampiLLai‘s vyAkyAnam.

Highlights from nampiLLai‘s vyAkyAnam as documented by vadakkuth thiruvIdhip piLLai

  • sanmam pala pala – emperumAn would assume several incarnations. Those who know that his nirhEthuka krupA (unconditional grace) [instead of karma, as in the case of bound jIvAthmAr] is the cause for incarnations, would not pursue his supremacy [in paramapaadham] ignoring his incarnations. [vEdham – scripture] purusha sUktham “ajAyamAna: bahudhA vijAyathE | thasya dhIrA: parijAnanthi yOnim” (the intelligent persons know the reason of his births very well); [vEdhyan – bhagavAn who is revealed through the vEdham] he himself is very attracted towards his incarnations as said in SrI bhagavath gIthA 4.9 “janma karma cha mE dhivyam” (my birth and activities are divine); [vaidhikar – those who are faithful towards vEdham] AzhwAr too who is the best among the intelligent persons is delighted saying in thiruvAimozhi 5.10.1 “piRandhavARum” (his births …). The reason for AzhwAr being immersed in devotion is due to his great knowledge about bhagavAn. When there is abundance of sweetness in something, it is natural to become immersed in it.
  • pala – AzhwAr who become delightedly bewildered as in thiruvAimozhi 1.3.1 “eththiRam” (how is this possible?) when thinking about one incarnation, what to speak of many incarnations?
  • pala pala – It is said that – there is a boundary/end for the births of karma vaSya (one who is bound by karma) [i.e., when the AthmA is liberated, there is no more births in the material realm]; but there is no end to the births of akarma vaSya (emperumAn who is not bound by karma) [his incarnations are based on his desire to help bound souls, and will keep occurring for eternity]. There is a limit to karma (cycle of birth/death) but no limit to anugraha (blessings). Even when he himself explained his births, he said in SrI bhagavath gIthA 4.5 “bahUni” (countless).
  • pala pala – differences in species such as dhEva etc and the different internal categories in each of those species.
  • seydhu – While incarnating, instead of just appearing (out of nowhere), if a karma vaSya (bound soul) will remain in the womb for 10 months before coming out, emperumAn would be born after remaining in the womb of 12 months as said in SrI rAmAyaNam bAla kANdam “thathaScha dhvAdhaSE mAsE” (kausalyA gave birth to SrI rAma in the 12th month of chaithrA on the navami thithi). periyAzhwAr (who assumed motherly mood towards emperumAn) highlighted in periyAzhwAr thirumozhi 3.2.8 “panniru thingaL vayiRRil koNda appAnginAl” (yaSOdhA saying – due to lovingly caring for krishNa in my womb for 12 months). As said in yajur vEdham kAtakam 3.9 “pithA puthrENa pithrumAn yOniyOnau | nAvEdhavinmanuthE tham bruhantham ||” (sarvESvara who is the father of the whole world, in his every birth, he accept one of his children as his father; the foolish people will not understand the glories of such incarnations of emperumAn), emperumAn who is the sarva kAraNa bhUthan (cause of all), appeared as the kArya (effect) of one among his effects.
  • veLippattu – emperumAn who is imperceptible as said in muNdaka upanishath 3.1 “na chakshushA gruhyathE” (not seen by the [material] eyes), makes himself visible. As a treasure which is buried under a place where one roams around becomes visible, emperumAn incarnates and makes his divine form along with his paraphernalia visible for everyone. Presenting the form which is constantly seen by the spiritual eyes [of nithyasUris and mukthas in paramapadham], to the material eyes [of worldly people]. emperumAn is making the material eyes see the divine form which is explained in periya thiruvanthAdhi 28 as “enREnum katkANNAl kANAdha avvuru” (your divine form which cannot be seen with this material eyes).
  • sangodu … – the brotherly inseparable relationship [between bhagavAn and his conch/disc]. As in SrI rAmAyaNam ayOdhyA kANdam 1.1 “gachchathA mAthulakulam bharathEna” (one who is going along with bharatha to his maternal uncle’s place as a sword will be take along by the owner). When he incarnates, he incarnates with his divine weapons [who are all nithyasUris]. For those who desire to leave this samsAram [material realm], he descends along with those who are part of the goal. After seeing and enjoying emperumAn, they would say as in thiruvAimozhi 2.3.10 “adiyArgaL kuzhAngaLai udan kUduvadhu enRu kolO” (when will I unite with your devotees in paramapadham?); to fulfil their desire immediately, he descends with his eternal associates in the form of his weapons.
  • sangodu sakkaram – When one is sufficient [to please the devotees and eliminate their enemies, emperumAn out of great affection brings them all along].
  • vil – instead of just bring one per category [of weapons, he brings them all along]
  • oNmaiyudaiya ulakkai – oNmai – knowledge. As said in thiruvAimozhi 10.6.8 “karudhum idam porudhu” (whatever emperumAn thinks, they will execute the task without even verbally being ordered), they are most intelligent.
  • oL vAL thaNdu koNdu – samsAris are the ones who see the divine divine weapons in his hands and think that he is having them to hurt others; unlike them, nithyasUris would think that he is having them to add to his beauty; since AzhwAr is also one among them, he also enjoys them as adding beauty to him. He along with his weapons resemble a beautiful kalpaka tree with well expanded branches.
  • puL Urndhu – this is another beautiful combination; as said in thiruvAimozhi 9.2.6 “ponmalaiyin mImisaik kArmugil pOl” (like a black cloud on top of a golden mountain [emperumAn on garudAzhwAr]).
  • ulagil – this beauty is enjoyed in the divine abode of paramapadham by nithyasUris. That being the case, he presented the same experience in this material realm itself.
  • vanmai … – The rAkshasas and asuras whose heart don’t melt seeing this beauty. AzhwAr longs that everyone is tender like him in this matter [relating to bhagavAn].  For him, as said in thiruvAimozhi 9.6.2 “ninai thoRum sollum thoRum nenju idindhugum” (every thought, every word, AzhwAr’s heart becomes shattered). [AzhwAr becomes amazed at people for not being attracted towards such beauty and says ] One can remain “I am supreme” until they see emperumAn; but these rascals, after seeing the beautiful form of emperumAn with divine weapons, are fighting him instead of surrendering unto him and serve him. He says “Instead of being captivated by his beauty, they are getting finished by his arrows”.
  • mALap padai porudha – To hurt them with weapons to finish them. After entering into the battle field, instead of speaking about non-violence or compassion about relatives [like arjuna did], emperumAn has the goodness of destroying them since they are enemies to his devotees. Alternatively – his goodness of incarnating and physically fighting to kill them instead of killing them out of his sankalpa (divine will). AzhwAr himself said in thiruvAimozhi 3.1.9 “mazhungAdha gyAnamE padaiyAga – malarulagil
    thozhumbAyArkku aLiththAl un sudarch chOdhi maRaiyAdhE” (For those who worship you in this blossomed/expanded world, if you helped them with unfailing gyAnam (knowledge) in the form of sankalpam (divine will) as your entourage, would that not reduce your greatly radiant lustre (of urgently arriving at the banks of the pond to protect your devotee)?). [Is killing not violence, even if he kills the enemies of devotees?] When one hesitates/skips performing animal sacrifices [which are performed by well qualified persons for the upliftment of the animal being sacrificed] as part of agnIshOmIya [vaidhika yagyas or hOmas – fire sacrifices], one should atone for that [i.e., one cannot go to a war and hesitate to fight. If one does so, then that is a mistake. Hence, emperumAn killing the enemies of devotees in war is not wrong].
  • nanmai udaiyavan sIr paravap peRRa nAn – I who spoke his auspicious qualities in a disorderly manner.
  • Or kuRaivu ilanE – Two explanations:
    • I do not have the following dissatisfaction:
      • Like samsAris, not knowing bhagavAn to start with.
      • Being unable to praise him in pAsurams after seeing his incarnations.
      • Being finished like SisupAla et all for considering emperumAn as “one among us” and insulting him.
      • Being bewildered like arjuna after seeing SrI viSvarUpam [unable to comprehend bhagavAn’s qualities fully].
    • Do I have the dissatisfaction of  “not having this experience in paramapadham” after enjoying that same experience of his divine qualities in this material realm, which is explained in thaiththiriya upanishath “sO’SnuthE sarvAn kAmAn” (the jIvAthmA enjoys all auspicious qualities with bhagavAn)?

In the next article we will enjoy the next pAsuram.

adiyen sarathy ramanuja dasan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

Arththi prabandham hindi Other

आर्ति प्रबंधं – २

Published by:

श्री:  श्रीमते शठकोपाय नम:  श्रीमते रामानुजाय नम:  श्रीमद्वरवरमुनये नम:

आर्ति प्रबंधं

<< पासुरम १

ramanuja_sriperumbudur

इरामानुसाय नम एन्रु सिंदित्तिरा
मनुसरोडु इरैप्पोळुदु – ईरामारु
सिन्दिप्पार ताळिनैयिल सेर्न्दिरुप्पार ताळिनैयिल
वन्दिप्पार विन्नोरगळ वाळ्वु

शब्दार्थ :

वाळ्वु – (का) नित्य धन
विण्णोर्गळ –  नित्यसूरीयाँ हैं
ताळिनैयै – उनके उभय चरण कमल
वन्दिप्पार – जो दण्डवत प्रणाम करते हैं
सेर्न्दिरुप्पार – वहाँ पर
ताळिनैयिल – चरण कमलों पर
सिन्दिप्पार – जो सोचते हैं
इरैपोळुदु – कुछ समय केलिए भी
इरामारु – संग जीना निर्धारित नहीं हैं
मनुसरोडु – (उन) जनों का संग जो
सिंदित्तिरा – नहीं सोचते हैं
इरामानुसाय नम एन्रु – श्री रामानुज के विषय में जैसे “इरामानुसाय नम” में

सरल अनुवाद :

इस संसार में ऐसे जन (गण १ ) हैं , जो “इरामानुसाय नम” नहीं जानते हैं या नहीं जपते हैं। इस गण (गण १) से कोई किस्म का संबंध न चाहने वाले गण (गण २ ) हैं। तीसरी गण (गण ३) हैं , जो दूसरी गण २ ) के महान्ता को समझ कर , उनके चरण कमलों में दण्डवत प्रणाम करता हैं। नित्यसूरी इस तीसरे गण (गण ३ ) के चरण कमलों को ही अपना नित्य संपत्ति मानते हैं।

प्रस्तावना :

तिरुवाय्मोळि में नम्माळ्वार, पहले पासुरम में “तोळुदु एळु एन मनने” (तिरुवाय्मोळि १.१.१ ) से अपने ह्रदय को श्रीमन नारायण के चरण कमलो में आश्रय लेने कि सलाह देते हैं। तिरुवाय्मोळि के दूसरे दशक में “वण पुगळ नारणन (तिरुवाय्मोळि 1.२. १० )”, से भजने वाले तिरुनाम “नारणन” का प्रस्ताव करते हैं। पहला पासुर हैं “अन्वयं”(निश्चयण) का उदाहरण और दूसरा, “व्यतिरेकं”(प्रतिवाद) का। किसी भी विषय की महत्वपूर्णता स्थापित करने कि अनुभवी तरीखा है। पहले हमारी ध्यान में जो विषय है, उसकी महान्ता कि घोषण करना। यह है “अन्वय।” उसके पश्चात अन्य विषयों की हीनता को प्रकट करना, यह है , “व्यतिरेक” . मणवाळमामुनि पहले पासुर में “एतिरासन” की महानता की प्रस्तावना करते हैं और दूसरे में, “रामानुसाय नम:” को छोड़ अन्य विषयों की हीनता कि। इस प्रकार “अन्वय” और “व्यतिरेक” उपयोग से वे एतिरासन का कीर्तन करते हैं।

स्पष्टीकरण

हमारे ग्रंथो किअध्यादेश हैं , कि “इरामानुसाय नमः” दिव्य मन्त्र का अविरल (अहो रात्र) स्मरण करते रहे। परंतु अत्यधिक जनों को इसका ज्ञान नहीं हैं , और ज्ञान होने पर भी वे यह अभ्यास नहीं करते हैं। ये मोक्ष के पथ में विरोधी हैं, श्री रामानुज के प्रति भजन और स्मरण जैसे जीवनाधार न चाहते हैं , और “प्रतिकूल” कहलाते हैं। जीवनाधार भी न चाहने के कारण ये पशु-पक्षी माने जाते हैं। दूसरे प्रकार के लोग हैं जो इन “प्रतिकूल” के भय में रहते है और एक क्षण भी उनके संग रहना नापसंद करते हैं। यह मोक्ष के पथ में होने वालों को प्रोत्साहित करते हैं और “अनुकूल” कहे जाते हैं। इन “अनुकूलों” के चरण कमलों में आश्रय करने वाले लोग हैं , और (ज्ञान सार ४) के “अरुमपेरू वानत्तवर्क्कु” के अनुसार , इनके चरण कमलों को नित्यसुरियाँ भी पूजनीय समझते हैं।

अड़ियेन प्रीती रामानुज दासी

आधार : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2016/06/arththi-prabandham-2/

संगृहीत- http://divyaprabandham.koyil.org

प्रमेय (लक्ष्य) – http://koyil.org
प्रमाण (शास्त्र) – http://granthams.koyil.org
प्रमाता (आचार्य) – http://acharyas.koyil.org
श्रीवैष्णव शिक्षा/बालकों का पोर्टल – http://pillai.koyil.org

thiruvAimozhi thiruvAimozhi 3rd centum

thiruvAimozhi – 3.10 – sanmam

Published by:

SrI:  SrImathE SatakOpAya nama:  SrImathE rAmAnujAya nama:  SrImath varavaramunayE nama:

Full series >> Third Centum

Previous Decad

Audio

dasavatara-azhwar

Highlights from thirukkurukaippirAn piLLAn‘s introduction

sanmam palapala – In previous decad, AzhwAr relished thinking about the result of being not involved in praising anyone other than emperumAn; subsequently AzhwAr relishes thinking about the result of being able to praise emperumAn.

Highlights from nanjIyar‘s introduction

In tenth decad, AzhwAr becomes delighted thinking about having the faculty which is fully engaged in bhagavAn and thus being grateful saying “Is there anything else I need other than spending my time meditating upon emperumAn’s divine incarnations, divine qualities and many divine activities for the purpose of protecting the world, unlike the samsAris (mundane people) who are to be rejected?”,

Highlights from vAdhi kEsari azhagiya maNavALa jIyar‘s introduction

In tenth decad – AzhwAr previously explaining the defects of praising others and greatness of praising bhagavAn, being greatly delighted thinking “we are fortunate to enjoy such matters about bhagavAn in all manner” and highlights the following aspects:

  1. elimination of enemies which is the result of such enjoyable sarvESvaran‘s incarnations
  2. emperumAn‘s lying in the milk ocean which is the root of such incarnations
  3. his unlimited, amazing all types of enjoyable nature
  4. his elimination of all hurdles for the ones who enjoy him
  5. his fulfilling of desires for those who desire anything
  6. his immortal divine activities even in his incarnations
  7. his togetherness with the leelA vibhUthi (material realm) as part of the accomplishments in his incarnations
  8. his being the divine lord of SrI mahAlakshmi even in such incarnations, which reveals his supremacy
  9. his protection in all manner and
  10. his being the antharyAmi (in-dwelling soul) of everyone/everything

Meditating upon these aspects, AzhwAr says “for me who enjoyed such sarvESvaran in all manner, I have no grief whatsoever” and being greatly pleased, concludes by explaining the essence of this decad which is “true nature of AthmA is to have exclusive engagement in bhagavAn”.

Highlights from periyavAchchAn piLLai‘s introduction

See nampiLLai‘s introduction.

Highlights from nampiLLai‘s introduction

In the previous decad, AzhwAr tried to rescue those who praise others and engage them in bhagavath vishayam (matters relating to bhagavAn) and as they refused to be rescued, he said “Unlike becoming like them, I first became disqualified to praise others”; in this decad, he says “not only I became disqualified to praise others, I have also become qualified to praise bhagavAn”; in thiruvAimozhi 3.8 “mudiyAnE“, AzhwAr prayed to experience bhagavAn and since it did not fructify, he along with his sensory organs cried out with great grief; meditating upon his longing towards bhagavAn which is similar to the pathetic state of samsAris longing towards worldly pleasures, AzhwAr thinks that his loss in “mudiyAnE” (of not being able to enjoy emperumAn) is in itself a great gain [in comparison running behind worldly pleasures]; further AzhwAr says – I enjoyed a) emperumAn’s incarnations for his devotees, amidst the samsAris with a form similar to theirs, like being bound by karma, b) his divine activities which are part of his incarnations, c) his divine beauty, d) his togetherness with the divine ornaments, e) his togetherness with the divine weapons, f) his agatithagatanA sAmarthyam (ability to accomplish impossible tasks); hence I have no worries.

Each pAsuram is discussed subsequently.

adiyen sarathy ramanuja dasan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org