Monthly Archives: November 2021

iraNdAm Ayiram periya thirumozhi periya thirumozhi 2nd centum

periya thirumozhi – 2.6.9 – piNangaLidu

Published by:

SrI:  SrImathE SatakOpAya nama:  SrImathE rAmAnujAya nama:  SrImath varavaramunayE nama:

periya thirumozhi >> Second centum >> Sixth decad

<< Previous

Highlights from avathArikai (Introduction)

No specific introduction.

pAsuram

piNangaLidu kAdu adhanuL nadamAdu pinjaganOdu
iNangu thiruchchakkaraththu emperumAnArkku idam visumbil
kaNangaL iyangum mallaik kadalmallaith thalasayanam
vaNangum manaththAr avarai vaNangu en than mada nenjE!

Word-by-Word meanings

piNangaL – burning the corpses
idu kAdu adhanuL – in the cremation ground
nadam Adu – one who dances
pinjaganOdu – with rudhra who is the destroyer
iNangu – fitting well
thiruchchakkaraththu – having thiruvAzhi AzhwAn (sudharSana chakram)
emperumAnArkku – for my lord
idam – being the abode
visumbil – present in the abodes such as heaven
gaNangaL – groups of dhEvathAs [celestial entities]
iyangum – coming and worshipping
mallai – having greatness
kadal mallaith thala sayanam – sthalasayanam in thirukkadalmallai
vaNangu manaththAravarai – those who have the heart to worship
enRan mada nenjE vaNangu – Oh my humble mind! You worship.

Simple translation

Oh my humble mind! You worship those who have the heart to worship my lord who is having sudharSana chakram which is fitting well and who is present in the great abode sthalasayanam in thirukkadalmallai where rudhra, the destroyer who dances in the cremation ground where corpses are burnt and the groups of dhEvathAs who are present in the abodes such as heaven, are coming and worshipping.

Highlights from vyAkyAnam (Commentary)

piNangaL … – With rudhra who is not humane in his heart [due to residing in cremation ground where ghosts are only seen]; with rudhra who is dancing in the cremation ground. Here AzhwAr is talking about emperumAn’s simplicity of giving a place in his divine form for those who are prideful (like dhEvathAs) and nithyasUris. sudharSana chakram is representative for nithyasUris.

visumbil gaNangaL iyangum mallai … – AzhwAr is speaking about nithyasUris roaming around on the sky looking at emperumAn’s simplicity of mercifully reclining in thirukkadalmallai. Alternatively, he is speaking about thirukkadalmallai having the greatness of celestial beings, who enjoy pleasures, such as yakshas, gandharvas who are roaming around on the sky.

vaNangum manaththAravarai – Those who have the heart to worship such emperumAn.

vaNangu – mada nenjE – Those who are worshipping such emperumAn are the object of worship for you instead of having to search for the emperumAn whom they are worshipping.

In the next article we will enjoy the next pAsuram.

adiyen sarathy ramanuja dasan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

hindi iyaRpA rAmAnusa nURRanthAdhi

रामानुस नूट्रन्ददि (रामानुज नूत्तन्दादि) – सरल व्याख्या – पाशुर 21 से 30

Published by:

श्री: श्रीमते शठकोपाय नम: श्रीमते रामानुजाय नम: श्रीमत् वरवरमुनये नम:

रामानुस नूट्रन्दादि (रामानुज नूत्तन्दादि) – सरल व्याख्या

<< पाशुर 11 से 20

पाशूर २१: श्रीरामानुज स्वामीजी श्रीमत् यामुनाचार्य स्वामीजी के उभयपादों को उपाय मानकर प्राप्त कर, मेरा रक्षण कर दिया। अत: अब मैं उन नीच जनों की स्तुति नहीं करूंगा।  

निदियैप् पोळियुम् मुगिल् एन्ऱु नीसर् तम् वासल् पऱ्ऱि

तुदि कऱ्ऱु उलगिल् तुवळ्गिन्ऱिलॅ इनि तूय् नेऱि सेर्

एदिगट्कु इऱैवन् यमुनैत् तुऱैवन् इणै अडियाम्

गदि पेऱ्ऱुडैय इरामानुसन् एन्नैक् कात्तनने

श्रीमद्यामुनाचार्य स्वामीजी जिनके दिव्य चरण एक दूसरे के सहायक हैं वें सभी यतियों के अधिनायक है। मैं अब से इस भूमितल पर रहनेवाले नीच जनों की, ‘यह निधि  वरसनेवाला कालमेघ हैं’ इत्यादि मिथ्यास्तुति करता उनके द्वार पर बैठकर दुःख नहीं पाऊंगा; क्योंकि परिशुद्ध आचारवाले सन्यासियों के स्वामी श्रीमद्यामुनाचार्य स्वामीजी के उभयपादों को प्राप्त कर उससे सारे संसार के ही स्वामी बननेवाले श्रीरामानुज स्वामीजी ने मेरा रक्षण कर दिया।

पाशूर २२: जब देवता, भगवान का उल्लंघन कर, बाणासुर का पक्ष लेते हैं तब भगवान उनके उल्लंघन को सहते हैं जब वे भगवान की महिमा को जानते हैं और्वें भगवान कि प्रशंसा करने  (क्षमा मांगने ) लगते हैं। श्रीरामानुज स्वामीजी  जो भगवान की प्रशंसा करते हैं , वह धन हैं जो मुझे मेरे बुरे समय में मदद करेगा।

कार्त्तिगैयानुम् करि मुगत्तानुम् कनलुम् मुक्कण्

मूर्त्तियुम् मोडियुम् वेप्पुम् मुदुगिट्टु मूवुलगुम्

पूत्तवने एन्ऱु पोऱ्ऱिड वाणन् पिळै पोऱुत्त

तीर्त्तनै एत्तुम् इरामानुसन् एन्दन् सेम वैप्पे

(बाणासुरयुद्ध-प्रसंग में) कार्तिकेय, गजमुख, अग्निदेव, त्रिलोचन शिव, दुर्गा देवी और ज्वरदेवता, इन सब के पराजित और पलायमान होने के बाद, जब बाणासुर ने (अथवा शिव ने) यों स्तुति की कि, “हे अपने नाभीकमल से तीनों लोकों की सृष्ठि करनेवाले! (मेरी रक्षा करो)”, तब उसके अपराध की क्षमा करनेवाले परमपावन श्रीकृष्ण भगवान की स्तुति करनेवाले श्री रामानुज स्वामीजी मेरा आपद्धन हैं।

 पाशूर २३: श्रीरंगामृत स्वामीजी कहते हैं ,  “अगर मैं जो पूर्ण रूप से दोषवाला हूँ , श्रीरामानुज स्वामीजी की प्रशंसा करता हूँ जिनकी प्रशंसा बिना दोषवाले करते हैं,  तो उनके दिव्य गुणों का क्या होगा?” 

वैप्पाय वान् पोरुळ् एन्ऱु नल् अन्बर् मनत्तगत्ते

एप्पोदुम् वैक्कुम् इरामानुसनै इरु निलत्तिल्

ओप्पार् इलाद उऱु विनैयेन् वन्ज नेन्जिल् वैत्तु

मुप्पोदुम् वाज़्ह्त्तुवन् एन्नाम् इदु अवन् मोय् पुगळ्क्के

 विलक्षण भक्तिवाले महात्मा लोग अपने आपद्रक्षक निधि मानते हुए, जिनका नित्य-ध्यान करते हैं, ऐसे श्रीरामानुजस्वामीजी को इस विशाल प्रपंच में ,असदृश महापापी मैं, अपने कपटपूर्ण मन में रख कर स्तुति कर रहा हूँ। अब मुझे यह डर लगता है कि इससे उन आचार्यसार्वभौम के यश की हानि पहुंचेगी।  इस प्रबंध की इतनी गाथाओं में श्री रामानुज स्वामीजी की अप्रतिम स्तुति करने के बाद, अब अमुदनार् का ध्यान अपनी ओर फिरा और उनके मन में ऐसा एक विलक्षण भय उत्पन्न हुआ कि परमभक्तिसम्पन्न महापुरुषों के स्तुत्य आचार्य-सार्वभौम की स्तुति को यदि महापापी मैं करूँ, तो इससे अवश्य ही उनकी महिमा घट जायेगी। समझना चाहिए कि नैच्यानुसन्धान करने का यह भी एक प्रकार है।

 पाशूर २४: जब यह पूछताछ हुआ  कि  कैसे वें एक निचले स्थिति से आज के वर्तमान स्थिति में आये,  तो श्रीरंगामृत स्वामीजी अपने पहिले स्थिति के विषय में चर्चा करते हैं और कैसे वें आज के वर्तमान स्थिति में आते हैं।

मोय्त्त वेम् ती विनैयाल् पल् उडल् तोऱुम् मूत्तु अदनाल्

एय्त्तु ओळिन्दॅ मुन नाळ्गळ् एल्लाम् इन्ऱु कण्डु उयर्न्दॅ

पोय्त् तवम् पोऱ्ऱुम् पुलैच् चमयन्गळ् निलत्तु अवियक्

कैत्त मेइग्यानत्तु इरामानुसन् एन्नुम् कार् तन्नैये

जैसे मधुमक्खी अपने छत्ते के पास झुण्ड बनाकर घूमती हैं वैसे हीं पुरातन काल से बुरे कर्म आत्मा के आगे पीचे घूमती हैं जिसके कारण मैं अनेक प्रकार के जन्म अनेक बार लिया हूँ। वेद यह बताता हैं कि, संसार के सुख से कैसे दूर रहे, कैसे दूसरों को कष्ट न देना और कैसे अपने आचार्य की  सेवा करना। निचले तत्त्वज्ञान, वेदों में कहे अनुसार कार्य नहीं करते हैं, परंतु स्वयं अनुसार अनुचित तरीके से कार्य करते हैं । श्रीरामानुज स्वामीजी, ऐसे निचले तत्त्वज्ञान और उनके तरीकों कों पूर्णत: नष्ट कर दिये। ऐसे श्रीरामानुज स्वामीजी जो अत्यधिक उदार शख्स हैं स्वयं को ऐसे दिखाते कि वो मेरे लिए हीं हैं जिसके कारण मैं आज मेरे इस वर्तमान प्रसिद्ध स्थिति में पहुंचा हूँ।

पाशूर २५:. श्रीरामानुज स्वामीजी ने जो उनके ऊपर कृपा किये वह स्मरण कर श्रीरंगामृत स्वामीजी श्रीरामानुज स्वामीजी के दिव्य मुखारविंद को देखकर उन्हें पूछते “इस संसार में कौन आपकी कृपा को जान सकता हैं?”

कार् एय् करुणै इरामानुस इक्कडल् इडत्तिल्

आरे अऱिबवर् निन् अरुळिन् तन्मै अल्ललुक्कु

नेरेउऱैविडम् नान् वन्दु नी एन्नै उय्त्तपिन् उन्

सीरेउयिर्क्कुयिराय् अडियेऱ्कु इन्ऱु तित्तिक्कुमे

हे मेघ के सदृश कृपामूर्ते श्रीरामानुज स्वामीन्! मैं तो समस्त सांसारिक क्लेशों का नित्यनिवास स्थान हूँ । ऐसे मुझको आपने अपनी निर्हेतुक कृपा से स्वीकार कर लिया। अतः अब आपके कल्याणगुण ही मेरी आत्मा के धारक होकर मुझे अत्यंत प्रिय लग रहे हैं। समुद्रपरिवृत इस भूतल पर कौन आप की कृपा का प्रभाव जान सकता? (कोई भी नहीं।) जैसे मेघ, श्रेष्ठ-नीच विभाग का ख्याल किये बिना सर्वत्र बरस कर सबका ताप मिटाता है, ठीक उसी प्रकार श्रीरामानुज स्वामीजी भी किसीकी योग्यता या अयोग्यता का ख्याल न करते हुए सबके ऊपर अपनी सीमातीत दया बरसाते हुए उनके तापत्रय मिटा देते हैं। ऐसी आपकी विशेष कृपा का वैभव कौन समझ सकता है?

पाशूर २६:. श्रीवैष्णव वह है जिनके पास श्रीरामानुज स्वामीजीके श्रीचरण कमलों में पूर्णत: अन्तर्भूत होने का एक महान वैभव हैं। श्रीरंगामृत स्वामीजी कहते हैं कि श्रीवैष्णवों के पहले की  स्थिति के ऐसे गुण में मुझे दास बना रहा हैं।

तिक्कुऱ्ऱ कीर्त्ति इरामानुसनै एन् सेय् विनैयाम्

मेय्क्कुऱ्ऱम् नीक्कि विळन्गिय मेगत्तै मेवुम् नल्लोर्

एक्कुऱ्ऱवाळर् एदु पिऱप्पु एदु इयल्वु आग निन्ऱोर्

अक्कुऱ्ऱम् अप्पिऱप्पु अव्वियल्वे नम्मै आट्कोळ्ळुमे

मेरे असंख्य पापों को दूर कर उससे संतोष पानेवाले, परमोदार और दिगंतविश्रांत यशवाले श्री रामानुज स्वामीजी की शरण में रहनेवाले जन, उससे पहले जैसे अपराधवाले रहे, जैसे कुल में उत्पन्न हुए थे और जैसे आचरण करते रहे, उनके वे ही अपराध, वे ही कुल और वे ही आचरण हमारे लिए पूज्य हैं। श्री भगवद्रामानुज स्वामीजी के भक्तों में उनके पूर्वकृत पुण्यपाप, दुराचार, उच्चनीच कुल इत्यादियों का ख्याल नहीं किया जा सकता।

 पाशूर २७:. अभी जब वें श्रीरामानुज स्वामीजी के शिष्यों की ओर प्रिय हो रहे थे, श्रीरामानुज स्वामीजी स्वयं को श्रीरंगामृत स्वामीजी के हृदय के ओर अनुरूप किया। श्रीरंगामृत स्वामीजी उद्विगन हो गये कि यह श्रीरामानुज स्वामीजी कीओर दोष लायेगा।  

कोळ्ळक् कुऱैवु अऱ्ऱु इलन्गि कोज़्हुन्दु विट्टु ओन्गिय उन्

वळ्ळल् तनत्तिनाल् वल्विनैयेन् मनम् नी पुगुन्दाय्

वेळ्ळैच् चुड्डर् विडुम् उन् पेरु मेन्मैक्कु इळुक्कु इदु एन्ऱु

तळ्ळुऱ्ऱु इरन्गुम् इरामानुसा एन् तनि नेन्जमे

हे उड़यवर! (जिनके वश में दोनों लीला और नित्य विभूति हैं) प्रतिक्षण बढते रहनेवाले अपने सौशिल्यगुण की वजह से ही (अपनी महिमा का ख्याल नहीं करते हुए) आपने मुझ घोरपापी के मन में प्रवेश किया। यह सोचता हुआ कि (वसिष्ठ के चंडालगृहप्रवेश की भांति) आपका यह कृत्य, परम परिशुद्ध व जाज्वल्यमान आपके प्रभाव में शायद कलंक डालता होगा, मेरा यह विचित्र मन चिंतित हो रहा है।

पाशूर २८:  श्रीरंगामृत स्वामीजी, श्रीरामानुज स्वामीजी के विषय की भाषा यह इच्छा देखकर खुश हो जाते हैं।   

नेन्जिल् कऱै कोण्ड कन्जनैक् काय्न्द निमलन् नन्गळ्

पन्जित् तिरुवडिप् पिन्नै तन् कादलन् पादम् नण्णा

वन्जर्क्कु अरिय इरामानुसन् पुगज़्ह् अन्ऱि एन् वाय्

कोन्जिप् परवगिल्लादु एन्न वाळ्वु इन्ऱु कूडियदे

कल्मषचित्त कंस का संहार करनेवाले, अखिल हेयप्रत्यनीक (माने समस्थविद दोषों के विरोधी) और सुकुमार पादवाली हमारी नीलादेवी के वल्लभ भगवान के पादारविन्दों का आश्रय नहीं लेते हुए, आत्मापहार नामक चोरी करनेवाले को सर्वथा दुर्लभ श्रीरामानुज स्वामीजी की दिव्यकीर्ति के सिवा दूसरे किसीका यशोगान करना मेरा जी नहीं चाहता। ओह ! आज मुझे कैसा सुंदर भाग्य मिला है ?

 पाशूर २९: श्रीरंगामृत स्वामीजी को यह भाग्य हाल में मिल ही चुका था। अतः यहां पर इतना भाग्य माँगा जा रहा है कि, श्रीरामानुज भक्त मंडली के दर्शन मुझे नित्य ही मिलते रहें। 

कूट्टुम् विदि एन्ऱु कूडुन्गोलो तेन् कुरुगैप्पिरान्

पाट्टेन्नुम् वेदप् पसुम् तमिळ् तन्नै तन् पत्ति एन्नुम्

वीट्टिन् कण् वैत्त इरामानुसन् पुगळ् मेय् उणर्न्दोर्

ईट्टन्गळ् तन्नै एन् नाट्टन्गळ् कण्डु इन्बम् एय्दिडवे

श्रीशठकोपसूरी की श्रीसूक्ति के रूप में प्रसिद्ध द्राविडवेदरूप सहस्रगीति का अपने भक्त रूप प्रसाद में स्थापित करनेवाले श्री रामानुज स्वामीजी के कल्याणगुणों का ठीक ध्यान करनेवालों की गोष्ठी के दर्शन कर मेरी आँखे कब आनंदित होंगी। न जाने ऐसा भाग्य (उनकी कृपा) मुझे कब मिलेगी। 

पाशूर ३०:  जब यह पूछा गया कि क्या आपने श्रीरामानुज स्वामीजी से संसार से मोक्ष प्राप्ति को मांगा तब श्रीरंगामृत स्वामीजी कहते हैं कि अब श्रीरामानुज स्वामीजी ने मुझे अपना दास मान लिया हैं, अब मुझे मोक्ष मिले या नरक कोई विषय नहीं रहता हैं।  

 इन्बम् तरु पेरु वीडु वन्दु एय्दिल् एन् एण्णिऱन्द

तुन्बम् तरु निरयम् पल सूळिल् एन् तोल् उलगैल्

मन् पल् उयिर्गट्कु इऱैयवन् मायन् एन मोळिन्द

अन्बन् अनगन् इरामानुसन् एन्नै आण्डनने

सर्वेशवर अपने स्वरूप, रूप और गुण में अद्भुत हैं| वें कई समय से अनगिनत आत्माओं के स्वामी हैं।अपने श्रीभाष्यादिग्रंथों द्वारा इस अर्थका उपदेश देनेवाले कि, “भगवान अनादि से इस प्रपंच में रहनेवाले सभी चेतनों के शेषी हैं,” परमकारुणिक व दोषशून्य श्री रामानुज स्वामीजी ने मुझे अपना दास बना दिया। फिर परमानंद-दायक मोक्ष ही मिले, अथवा अपरिमित दुःख देनेवाला नरक ही क्यों न मिले, मुझे इस बात की चिंता ही कौनसी है? दोनों ही मेरे लिए समान हैं  |

आधार : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2020/05/ramanusa-nurrandhadhi-pasurams-21-30-simple/

अडियेन् केशव् रामानुज दास्

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

kannada kOyil thiruvAimozhi thiruvAimozhi thiruvAimozhi 10th centum

ತಿರುವಾಯ್ಮೊೞಿ – ಸರಳ ವಿವರಣೆ – 10.9 – ಶೂೞ್ ವಿಶುಮ್ಬು

Published by:

ಶ್ರೀಃ ಶ್ರೀಮತೇ ಶಠಗೋಪಾಯ ನಮಃ ಶ್ರೀಮತೇ ರಾಮಾನುಜಾಯ ನಮಃ ಶ್ರೀಮದ್ ವರವರಮುನಯೇ ನಮಃ

ಕೋಯಿಲ್ ತಿರುವಾಯ್ಮೊೞಿ – ಸರಳ ವಿವರಣೆ

<< 10.8 – ತಿರುಮಾಲಿರುಞ್ಜೋಲೈ ಮಲೈ


ಆಳ್ವಾರರು ಪರಮಪದಕ್ಕೆ ವೇಗವಾಗಿ ಸೇರಲು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಎಂಪೆರುಮಾನರು ಆಳ್ವಾರರನ್ನು ಇನ್ನೂ ವೇಗವಾಗಿ ತಲುಪಿಸಲು ಬಯಸುತ್ತಾರೆ. ಆದರೆ ಅದಕ್ಕೂ ಮುನ್ನ ಎಂಪೆರುಮಾನರು ಆಳ್ವಾರರ ಪರಮಪದದ ಆಸೆಯನ್ನು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಿಸಲು ಇಚ್ಛಿಸುತ್ತಾರೆ. ಆದ್ದರಿಂದ ಅರ್ಚಿರಾದಿ ಗತಿ (ಪರಮಪದಕ್ಕೆ ತಲುಪುವ ದಾರಿ)ಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಾರೆ. ಇದು ವೇದಾಂತದಲ್ಲಿ ವಿವರಿಸಲಾಗಿದೆ. ಆಳ್ವಾರರು ಇದನ್ನು ಆನಂದಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹೇಗೆ ಎಲ್ಲಾ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರೂ ಈ ಅರ್ಚಿರಾದಿ ಗತಿಯಲ್ಲಿ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿ, ನಿತ್ಯಸೂರಿಗಳ (ನಿರಂತರವಾಗಿ ಪರಮಪದದಲ್ಲಿ ವಾಸಿಸುವವರು) ಜೊತೆಗೆ ಸಮ್ಮಿಲನವಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಬಹಿರಂಗ ಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ. ಈ ಪದಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಿಗೆ ನಂಬಿಕೆಯನ್ನು ಬಲಪಡಿಸಲು ಎಲ್ಲರೂ ಸಾಧನೆಯ ಬಳಿಕ ಅದನ್ನೇ ಹೊಂದುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ದೃಢಪಡಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಮೊದಲನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಅನೇಕ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ತಿರುನಾಡಿಗೆ (ಪರಮಪದಕ್ಕೆ) ಏರುವುದನ್ನು ಕಂಡು ಅಪಾರ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ , ಚಲಿಸುವ ಮತ್ತು ಚಲಿಸದ ವಸ್ತುಗಳಿಗೆ ಉಂಟಾದ ಅತೀವ ಹರ್ಷವನ್ನು ಕರುಣೆಯಿಂದ ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ಶೂೞ್ ವಿಶುಮ್ಬಣಿ ಮುಗಿಲ್ ತೂರಿಯಮ್ ಮುೞಕ್ಕಿನ,
ಆೞ್ ಕಡಲ್ ಅಲೈತಿರೈ ಕೈಎಡುತ್ತಾಡಿನ,
ಏೞ್ ಪೊೞಿಲುಮ್ ವಳಮೇನ್ದಿಯ ಎನ್ನಪ್ಪನ್,
ವಾೞ್ ಪುಗೞ್ ನಾರಣನ್ ತಮರೈ ಕ್ಕಣ್ಡುಗನ್ದೇ ॥
ಶ್ರೀಮನ್ನಾರಯಣರ ಬಂಧುಗಳಾದ, ನನ್ನ ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಬಂಧುಗಳಾದ ಭಕ್ತರನ್ನು ನೋಡಿ ಆನಂದಗೊಂಡು , ಅವರ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಗುಣಗಳು ಹರ್ಷವನ್ನು ತರುವಂಥದ್ದು. ಮೋಡಗಳು ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಯೂ ಗುಂಪುಗೂಡಿ , ಅವುಗಳು ಸಂಗೀತ ವಾದ್ಯಗಳ ಗಲಭೆಯ ನಾದವನ್ನು ಹಬ್ಬಿಸಿದವು. ಅತ್ಯಂತ ಆಳವಾಗಿರುವ, ತಳವೇ ಇಲ್ಲದ ಸಮುದ್ರಗಳು ಏರುತ್ತಿರುವ ಅಲೆಯನ್ನೇ ತಮ್ಮ ಕೈಗಳಾಗಿಸಿ ನೃತ್ಯಗೈದವು. ಏಳು ದ್ವೀಪಗಳು ವಿಶೇಷವಾದ ಪಾರಿತೋಷಕಗಳನ್ನು ಉಡುಗೊರೆಯನ್ನಾಗಿ ನೀಡಿದವು.

ಎರಡನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಮೇಲ್ಮಟ್ಟ ವರ್ಗದ ಲೋಕದಿಂದ ಪಡೆದ ಸ್ವಾಗತವನ್ನು ಕರುಣೆಯಿಂದ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ನಾರಣನ್ ತಮರೈ ಕ್ಕಣ್ಡುಗನ್ದು ನಲ್ ನೀರ್ ಮುಗಿಲ್,
ಪೂರಣ ಪೊಱ್ಕುಡಮ್ ಪೂರಿತ್ತದುಯಿರ್ ವಿಣ್ಣಿಲ್,
ನೀರಣಿ ಕಡಲ್‌ಗಳ್ ನಿನ್‍ಱಾರ್ತ್ತನ, ನೆಡುವರೈ
ತ್ತೋರಣಮ್ ನಿರೈತ್ತು ಎಙ್ಗುಮ್ ತೊೞುದನರ್ ಉಲಗೇ ॥
ಸಹಜವಾಗಿ ಒಡೆಯನಾದ ಶ್ರೀಮನ್ನಾರಾಯಣರ ಭಕ್ತರನ್ನು ನೋಡಿ , ಆನಂದಗೊಂಡು , ಶುದ್ಧವಾದ ನೀರಿನಿಂದ ತುಂಬಿಕೊಂಡ ಮೇಘಗಳು ಮೇಲೆ ಆಕಾಶದಲ್ಲಿ ಸ್ವರ್ಣದ ಕೊಡಗಳಂತೆ ತುಂಬಿಕೊಂಡವು. ನೀರಿನ ಸಮುದ್ರಗಳು ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ನಿಂತು ಗಲಭೆಯ ಸಂಗೀತವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದವು. ಎತ್ತರವಾದ ಪರ್ವತಗಳು ಸ್ವಾಗತ ಕೋರುವ ಕಮಾನುಗಳಂತೆ ಲೋಕವನ್ನು ತುಂಬಿದವು. ಲೋಕದ ನಿವಾಸಿಗಳು ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಪೂಜಿಸುತ್ತಿದ್ದರು. ಈ ಮೊದಲ ಎರಡೂ ಪಾಸುರಗಳಲ್ಲಿ ಆಳ್ವಾರರು ಭೂಮಿಯಿಂದ ಆಕಾಶದವರೆಗೂ ತೋರಿದ ಸ್ವಾಗತವನ್ನು ತೋರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ‘ಉಲಗಮ್’ ಎಂದರೆ ಈ ಲೋಕದ ನಾಯಕರು ಎಂದು ಅರ್ಥ.

ಮೂರನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ,ಆಧಿವಾಹಿಕ ಲೋಕ (ಆತ್ಮಗಳನ್ನು ಪರಮಪದಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ದಾರಿ ತೋರಿಸುವ ಸ್ಥಳ) ಗಳಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರುವ ಜನರು , ತಿರುನಾಡಿಗೆ (ಪರಮಪದಕ್ಕೆ) ಏರುವ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರನ್ನು ಹೇಗೆ ಹೂಗಳನ್ನು ಸುರಿಸಿ, ಪ್ರಶಂಸಿಸಿ , ಸ್ವಾಗತಿಸಲು ಮುಂದಾಗುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಕರುಣೆಯಿಂದ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ತೊೞುದನರ್ ಉಲಗರ್‌ಗಳ್ ತೂಬನಲ್ ಮಲರ್ ಮೞೈ
ಪೊೞಿವನರ್, ಪೂಮಿ ಅನ್‍ಱು ಅಳನ್ದವನ್ ತಮರ್ ಮುನ್ನೇ,
ಎೞುಮಿನ್ ಎನ್‍ಱು ಇರುಮರುಙ್ಗಿಸೈತ್ತನರ್ ಮುನಿವರ್ಗಳ್,
ವೞಿ ಇದು ವೈಕುನ್ದರ್ಕ್ಕೆನ್‍ಱು ವನ್ದೆದಿರೇ ॥
ತಮ್ಮ ಮಾತುಗಳನ್ನು ನಿಗ್ರಹಿಸಿರುವ ಮುನಿಗಳು ಮತ್ತು ಋಷಿಗಳು ಆ ಮೇಲಿನ ಲೋಕದ ನಿವಾಸಿಗಳು. ಮಹಾಬಲಿಯು ತನ್ನದೇ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿದ ಪೂರ್ತಿ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಒಂದೇ ಪಾದದಲ್ಲಿ ಅಳೆದವನಿಗೆ, ನಿನ್ನನ್ನು ಮಾತ್ರವೇ ಶರಣು ಹೊಂದುವೆ ಎಂದು, ಧೂಪವನ್ನು ಹಚ್ಚಿ, ಹೂಮಳೆಯನ್ನು ಸುರಿಸಿ, ತಮ್ಮ ಸೇವಕತ್ವಕ್ಕೆ ಸರಿಸಾಟಿಯಾದ ಶೈಲಿಯಲ್ಲಿ ಅಂಜಲಿ(ತಮ್ಮ ಎರಡೂ ಕೈಗಳನ್ನು ಜೋಡಿಸಿ) ಯನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿ ಶರಣಾದ ಭಕ್ತರು ಶ್ರೀವೈಕುಂಠಕ್ಕೆ ಏರುವಾಗ “ಇದೇನಾ ಶ್ರೀವೈಕುಂಠಕ್ಕೆ ದಾರಿ?” ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ , ಆ ಮುನಿಗಳು ಮೇಲಿನ ಲೋಕದ ನಿವಾಸಿಗಳು ಕಾತುರದಿಂದ “ಹೌದು , ದಯಮಾಡಿಸಿ” ಎಂದು ಅವರ ದಾರಿಯ ಎರಡೂ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ನಿಂತು ಸ್ವಾಗತಿಸುತ್ತಾರೆ.

ನಾಲ್ಕನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಮೇಲಿನ ಲೋಕದ ದೇವತೆಗಳು ಹೇಗೆ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ವಿಶ್ರಮಿಸಲು ನಂದನ ವನಗಳನ್ನು ಎಲ್ಲೆಡೆಯಲ್ಲೂ ನಿರ್ಮಿಸಿರುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹೇಗೆ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರನ್ನು ಹೊಗಳಲು ಆನಂದಕರವಾದ ಶಬ್ದಗಳನ್ನು ಸಂಗೀತ ವಾದ್ಯಗಳಿಂದ ಮಾಡುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಕರುಣೆಯಿಂದ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಎದಿರೆದಿರ್ ಇಮೈಯವರ್ ಇರುಪ್ಪಿಡಮ್ ವಗುತ್ತನರ್,
ಕದಿರವರ್ ಅವರವರ್ ಕೈ ನಿರೈ ಕಾಟ್ಟಿನರ್,
ಅದಿರ್ ಕುರಲ್ ಮುರಶಙ್ಗಳ್ ಅಲೈಕಡಲ್ ಮುೞಕ್ಕೊತ್ತ,
ಮದುವಿರಿ ತುೞಾಯ್ ಮುಡಿ ಮಾದವನ್ ತಮರ್ಕ್ಕೇ ॥
ತಮ್ಮ ಕಣ್ಣು ಮಿಟುಕಿಸದ ದೇವತೆಗಳು ತನ್ನ ಕಿರೀಟದಲ್ಲಿ ಜೇನನ್ನು ಸೂಸುತ್ತಿರುವ ತುಳಸಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಶ್ರಿಯಃ ಪತಿಯ ಶ್ರೀಮನ್ನಾರಾಯಣರ ಶರಣಾಗತರಿಗೆ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಗೃಹಗಳನ್ನು ನಿರ್ಮಿಸಿರುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿ ಹನ್ನೆರಡು ಆದಿತ್ಯರು ತಮ್ಮ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಕ್ಕನುಸಾರವಾಗಿ ತಮ್ಮ ಕಿರಣಗಳನ್ನು ಅಲಂಕಾರಿಕ ಬಾಣಗಳಂತೆ ನೀಡುತ್ತಿದ್ದರು. ಢೋಲುಗಳ ಗಲಭೆಯ ಸದ್ದು , ಸಮುದ್ರದ ಅಲೆಗಳ ಶಬ್ದಕ್ಕೆ ಅನುಸಾರವಾಗಿತ್ತು.

ಐದನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಿಗೆ ವರುಣ, ಇಂದ್ರ ಮುಂತಾದವರು ನೀಡಿದ ಗೌರವ ಮತ್ತು ಅವರು ತಮ್ಮ ಕರ್ತವ್ಯವಾದ ಆಧಿವಾಹಿಕ (ಆತ್ಮಗಳಿಗೆ ಪರಮಪದಕ್ಕೆ ಹೋಗುವ ದಾರಿಯನ್ನು ಮಾರ್ಗದರ್ಶಿಸುವುದು) ವನ್ನು ನಿರ್ವಹಿಸುವುದನ್ನು ಕರುಣೆಯಿಂದ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಮಾದವನ್ ತಮರ್ ಎನ್‍ಱು ವಾಶಲಿಲ್ ವಾನವರ್,
ಪೋದುಮಿನ್ ಎಮದಿಡಮ್ ಪುಗುದುಗ ಎನ್‍ಱಲುಮ್,
ಕೀದಙ್ಗಳ್ ಪಾಡಿನರ್ ಕಿನ್ನರರ್ ಗೆರುಡರ್ಗಳ್,
ವೇದನಲ್ ವಾಯವರ್ ವೇಳ್ವಿಯುಳ್ ಮಡುತ್ತೇ ॥
ಆಧಿವಾಹಿಕ ದೈವಗಳಾದ ವರುಣ, ಇಂದ್ರ, ಪ್ರಜಾಪತಿ ಮುಂತಾದವರು ತಮ್ಮ ನಿವಾಸಗಳ ಮುಂಭಾಗಗಳಲ್ಲಿ ನಿಂತು, ಶ್ರಿಯಃ ಪತಿಯ ಸೇವಕರಿಗೆ ಮರ್ಯಾದೆಯನ್ನು ತೋರಿಸಿ, ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ದಯವಿಟ್ಟು ಈ ದಾರಿಯಲ್ಲಿ ಬನ್ನಿರಿ. ನಮ್ಮ ಆಡಳಿತದಲ್ಲಿರುವ ಪ್ರದೇಶಗಳಿಗೆ ಪ್ರವೇಶಿಸಿರಿ” ಈ ಮಾತುಗಳನ್ನು ಹೇಳಿ, ಅವರಿಗೆ ಉಡುಗೊರೆಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಸನ್ಮಾನವನ್ನು ಮಾಡುತ್ತಾರೆ. ವೇದಗಳ ಸತತವಾದ ಉಚ್ಛಾರಣೆಯಿಂದ ಬಾಯಿ / ಮಾತುಗಳು ವಿಶಿಷ್ಟವಾಗಿರುವವರು ತಮ್ಮ ಯಾಗ ಮುಂತಾದ ಕರ್ಮಗಳ ಫಲವನ್ನು ಆ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರ ಪಾದಕಮಲಗಳಿಗೆ ಗೌರವದಿಂದ ಅರ್ಪಿಸುತ್ತಾ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ, “ ನಮ್ಮ ಪಠಣವು ಈಗ ಪ್ರಯೋಜನಕ್ಕೆ ಬಂದಿವೆ.” ಕಿನ್ನರರು ಮತ್ತು ಗರುಡರು ಮಂಗಳಕರವಾದ ಹಾಡುಗಳನ್ನು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಆರನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ದೇವಸ್ತ್ರೀಗಳು ( ಸ್ವರ್ಗ ಲೋಕದ ಹೆಂಗಸರು) ಆನಂದದಿಂದ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರನ್ನು ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡು ಅವರನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸುತ್ತಾರೆ.”
ವೇಳ್ವಿಯುಳ್ ಮಡತ್ತಲುಮ್ ವಿರೈಕಮೞ್ ನಱುಮ್ ಪುಗೈ,
ಕಾಲಙ್ಗಳ್ ವಲಮ್ಬುರಿ ಕಲನ್ದೆಙ್ಗುಮ್ ಇಶೈತ್ತನರ್,
ಆಣ್ಮಿನ್‍ಗಳ್ ವಾನಗಮ್ ಆೞಿಯಾನ್ ತಮರೆನ್‍ಱು,
ವಾಳ್ ಒಣ್ ಕಣ್ ಮಡನ್ದೈಯರ್ ವಾೞ್‍ತ್ತಿನರ್ ಮಗಿೞ್‍ನ್ದೇ ॥
ವೈದಿಕರು ತಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಧರ್ಮಗಳನ್ನು ಅರ್ಪಿಸಿದಾಗ , ಪರಿಮಳಭರಿತವಾದ ಗಂಧವು ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಯೂ ಹರಡಿಕೊಂಡು, ಗಾಳಿಯ ವಾದ್ಯಗಳು ಮತ್ತು ಬಲಬದಿಯಲ್ಲಿ ಸುರುಳಿಕೊಂಡಿರುವ ಶಂಖಗಳ ನಾದಗಳು ಹೊಮ್ಮಿದವು. ಅತಿಸುಂದರವಾದ , ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾದ ಕಣ್ಣುಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸ್ವರ್ಗದ ಸ್ತ್ರೀಯರು ಆನಂದದಿಂದ ಅವರನ್ನು ಆಶೀರ್ವದಿಸಿ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ತಿರುವಾೞಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಸರ್ವೇಶ್ವರನಾದ ಶೀಮನ್ನಾರಾಯಣರ ಸೇವಕರಾದ ನೀವುಗಳು ಈ ಸ್ವರ್ಗಲೋಕ ಮುಂತಾದ ಅರಮನೆಯನ್ನು ಆಳಲು ಸೂಕ್ತವಾದವರು.” ಎಂದು.

ಏಳನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ಮಾರುತಗಳು ಮತ್ತು ವಸುಗಳು ತಮ್ಮ ಹದ್ದನ್ನು (ಗಡಿಯನ್ನು) ಮೀರಿ, ಎಷ್ಟು ದೂರವಾಗುತ್ತದೆಯೋ ಅಷ್ಟು ದೂರ ಬಂದು ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾರೆ.”
ಮಡನ್ದೈಯರ್ ವಾೞ್‍ತ್ತಲುಮ್ ಮರುದರುಮ್ ವಶುಕ್ಕಳುಮ್,
ತೊಡರ್ನ್ದೆಙ್ಗುಮ್ ತೋತ್ತಿರಮ್ ಶೊಲ್ಲಿನರ್, ತೊಡುಕಡಲ್
ಕಿಡನ್ದ ಎಮ್ ಕೇಶವನ್ ಕಿಳರ್ ಒಳಿ ಮಣಿಮುಡಿ,
ಕುಡನ್ದೈ ಅಮ್ ಕೋವಲನ್ ಕುಡಿಯಡಿಯಾರ್ಕ್ಕೇ ॥
ಎಂಪೆರುಮಾನರು ಕರುಣೆಯಿಂದ ಆಳವಾದ ಸಮುದ್ರದಲ್ಲಿ ವಿಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಕೇಶವನಾಗಿ ನನ್ನಂತಹ ಜನರ, ಬ್ರಹ್ಮನನ್ನು ಮೊದಲುಗೊಂಡು ಎಲ್ಲ ದೇವತೆಗಳ , ನಿತ್ಯಸೂರಿಗಳ ಎಲ್ಲರ ಸೃಷ್ಟಿಗೆ ಕಾರಣನಾಗಿದ್ದಾನೆ. ಉನ್ನತವಾಗಿರುವ ಮತ್ತು ಪ್ರಜ್ವಲಿಸುತ್ತಿರುವ ಅನೇಕ ರತ್ನಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ದಿವ್ಯ ಕಿರೀಟವನ್ನು ಧರಿಸಿ ಕೃಷ್ಣನಾಗಿ ತಿರುಕ್ಕುಡಂದೈಯಲ್ಲಿ ಕರುಣೆಯಿಂದಲಿ ವಿಶ್ರಮಿಸುತ್ತಿದ್ದಾನೆ. ಅಂತಹ ಎಂಪೆರುಮಾನರ ಸೇವೆಯನ್ನು ಪರಂಪರೆಯಾಗಿ ಮಾಡುವ ಸೇವಕರನ್ನು ಮಾರುತರು ಮತ್ತು ಅಷ್ಟ ವಸುಗಳ ಮಡದಿಯರು ಪ್ರಶಂಸಿಸುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ಅವರು ಹೊಗಳುತ್ತಿದ್ದಾಗಲೇ, ಮಾರುತರು ಮತ್ತು ಅಷ್ಟ ವಸುಗಳು ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರನ್ನು ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಗೂ ಹಿಂಬಾಲಿಸಿ ಬಂದು ಅವರನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಿದ್ದಾರೆ. ತೊಡುದಲ್ – ತೋಂಡುದಲ್ – ಆಳವನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತದೆ.

ಎಂಟನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಹೇಗೆ ನಿತ್ಯಸೂರಿಗಳು ತಮ್ಮ ಎಲ್ಲೆಯಾದ ಪರಮಪದವನ್ನು ಬಿಟ್ಟು, ಲೌಕಿಕವಾದ ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಬಂದು ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರನ್ನು ಬರಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಕುಡಿಯಡಿಯಾರ್ ಇವರ್ ಗೋವಿನ್ದನ್ ತನಕ್ಕೆನ್‍ಱು,
ಮುಡಿಯುಡೈ ವಾನವರ್ ಮುಱೈಮುಱೈ ಎದಿರ್ ಕೊಳ್ಳ,
ಕೊಡಿಯಣಿ ನೆಡುಮದಿಳ್ ಕೋಪುರಮ್ ಕುಱುಗಿನರ್,
ವಡಿವುಡೈ ಮಾದವನ್ ವೈಕುನ್ದಮ್ ಪುಗವೇ ॥
ಈಶ್ವರನ ಹಾಗೆಯೇ ರೂಪವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ , ಕಿರೀಟ ಮತ್ತಿತರ ಆಭರಣಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿರುವ ನಿತ್ಯಸೂರಿಗಳು ಮುಂದೆ ಬಂದು ಭಕ್ತರನ್ನು ಅವರಿಗಾಗಿಯೇ ಜನ್ಮವನ್ನು ಎತ್ತಿದ ಕೃಷ್ಣನದೇ ಪಂಗಡದವರೆಂದು ಪರಿಗಣಿಸಿ, ಅವರನ್ನು ಸ್ವಾಗತಿಸಿದರು. ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ಧ್ವಜಗಳಿಂದ ಅಲಂಕೃತಗೊಂಡ , ಎತ್ತರವಾದ ಕೋಟೆಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ , ಸರ್ವೇಶ್ವರನಿಗೆ ಸೇರಿದ ಶ್ರೀವೈಕುಂಠದ ಮಹಾದ್ವಾರದ ಬಳಿಗೆ ಆಗಮಿಸಿದರು. ಸರ್ವೇಶ್ವರನು ಅಲಂಕೃತಗೊಂಡು ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರನ್ನು ಒಳಗೆ ಬಿಡಲು ಸಿದ್ಧವಾಗಿದ್ದರು.

ಒಂಬತ್ತನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ಶ್ರೀವೈಕುಂಠದ ದ್ವಾರದ ಬಳಿಗೆ ಬಂದು, ಹಿರಿಯರಿಂದ ಒಪ್ಪಿಗೆ ಪಡೆದುಕೊಂಡ ಮೇಲೆ, ಅಲ್ಲಿದ್ದ ನಿತ್ಯಸೂರಿಗಳು ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಡುತ್ತಾ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ, “ಸಂಸಾರಿಗಳು ( ಮೊದಲು ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿದ್ದವರು ) ಶ್ರೀವೈಕುಂಠಕ್ಕೆ ಬರುವುದು ಎಂತಹ ಅದೃಷ್ಟ”.
ವೈಕುನ್ದಮ್ ಪುಗುದಲುಮ್ ವಾಶಲಿಲ್ ವಾನವರ್,
ವೈಕುನ್ದನ್ ತಮರ್ ಎಮರ್ ಎಮದಿಡಮ್ ಪುಗುದೆನ್‍ಱು,
ವೈಕುನ್ದತ್ತಮರರುಮ್ ಮುನಿವರುಮ್ ವಿಯನ್ದನರ್ ,
ವೈಕುನ್ದಮ್ ಪುಗುವದು ಮಣ್ಣವರ್ ವಿದಿಯೇ ॥
ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ಶ್ರೀವೈಕುಂಠಕ್ಕೆ ಆಗಮಿಸಿದಾಗ , ದಿವ್ಯ ದ್ವಾರಪಾಲಕರು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ, “ ಶ್ರೀವೈಕುಂಠವನ್ನು ಪಡೆದ ಈ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ನಮಗೆ ಬಹಳ ಬೇಕಾದವರು.” ಎಂದು ಅವರು ನಮ್ಮ ಪ್ರದೇಶವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಬೇಕು ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ. ಅವರು ಹರ್ಶಿತರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಅಮರರು (ಕೈಂಕರ್‍ಯದಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವವರು) ಮತ್ತು ಮುನಿವರು (ಭಗವಂತನ ಕಲ್ಯಾಣ ಗುಣವನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುವವರು) ಇದನ್ನು ಆಲೋಚಿಸಿ ಸಂತೋಷಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ “ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಲೌಕಿಕ ಆನಂದದಲ್ಲಿ ಮುಳುಗಿದ್ದ ಈ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರಿಗೆ , ಪರಮಪದವನ್ನು ಪ್ರವೇಶಿಸಲು ಎಂತಹ ಅದೃಷ್ಟ” ಎಂದು.

ಹತ್ತನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ನಿತ್ಯಸೂರಿಗಳು ಹೇಗೆ ಸಂಸಾರದಿಂದ ಶ್ರೀವೈಕುಂಠಕ್ಕೆ ಪ್ರಯಾಣಿಸಿದ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರನ್ನು ಪ್ರಶಂಸಿಸುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಕರುಣೆಯಿಂದ ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ.
ವಿದಿವಗೈ ಪುಗುನ್ದನರ್ ಎನ್‍ಱು ನಲ್ ವೇದಿಯರ್,
ಪದಿಯಿನಲ್ ಪಾಙ್ಗಿನಿಲ್ ಪಾದಙ್ಗಳ್ ಕೞುವಿನರ್ ,
ನಿದಿಯುಮ್ ನಲ್ ಶುಣ್ಣಮುಮ್ ನಿಱೈಕುಡವಿಳಕ್ಕಮುಮ್,
ಮದಿಮುಗ ಮಡನ್ದೈಯರ್ ಏನ್ದಿನರ್ ವನ್ದೇ ॥
ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ಈಶ್ವರನ ಆಜ್ಞೆಯ ಮೇರೆಗೆ ನಮ್ಮ ಅದೃಷ್ಟದ ರೂಪದಲ್ಲಿ ಪರಮಪದಕ್ಕೆ ಆಗಮಿಸಿ, ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು. ಎಂದು ಅತ್ಯಂತ ಆನಂದಭರಿತವಾದ ವೇದಗಳಲ್ಲಿ ನಿಪುಣರಾದ ಮತ್ತು ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ಗುಣವುಳ್ಳ ನಿತ್ಯಸೂರಿಗಳು ಅಂತಹ ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರ ಪಾದಗಳನ್ನು ಮರ್ಯಾದೆಯ ರೂಪದಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ತಮ್ಮ ವಾಸಸ್ಥಾನಗಳಲ್ಲಿ ತೊಳೆದರು. ತಮ್ಮ ಸೇವಕತ್ವವನ್ನು ಪ್ರತಿಬಿಂಬಿಸುವಂತೆ ವಿನಮ್ರವಾಗಿರುವ , ಪೂರ್ಣ ಚಂದ್ರನಂತೆ ಹೊಳೆಯುತ್ತಿರುವ ಮುಖವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ದಿವ್ಯ ಕನ್ಯೆಯರು ಮುಂದೆ ಬಂದು ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರನ್ನು ಬರಮಾಡಿಕೊಂಡರು. ಸ್ತೋತ್ರರತ್ನಮ್ ನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿರುವ ಹಾಗೆ “ಧನಮ್ ಮದೀಯಮ್” ಎಂದು ಅವರು ಭಕ್ತರಿಗೆ ಐಶ್ವರ್‍ಯವಾಗಿರುವ ಭಗವಂತನ ಪಾದುಕೆಗಳನ್ನು , ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ ತಿರುಚ್ಚೂರ್ಣಮ್, ಪೂರ್ಣ ಕುಂಭಮ್ ಮತ್ತು ಮಂಗಳ ದೀಪಗಳನ್ನು ಹಿಡಿದಿದ್ದರು.

ಹನ್ನೊಂದನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ಈ ಪದಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಪರಿಣಿತರಾದವರನ್ನು ಶ್ರೀವೈಕುಂಠದಲ್ಲಿರುವ ಮುನಿವರಿಗೆ (ಎಂಪೆರುಮಾನರನ್ನೇ ಧ್ಯಾನಿಸುವ ಪರಮಪದದಲ್ಲಿರುವ ನಿತ್ಯಸೂರಿಗಳಿಗೆ) ಹೋಲಿಸಲಾಗಿದೆ.
ವನ್ದವರ್ ಎದಿರ್ ಕೊಳ್ಳ ಮಾಮಣಿಮಣ್ಡಬತ್ತು,
ಅನ್ದಮಿಲ್ ಪೇರಿನ್ಬತ್ತು ಅಡಿಯರೋಡಿರುನ್ದಮೈ,
ಕೊನ್ದಲರ್ ಪೊೞಿಲ್ ಕುರುಗೂರ್ ಚ್ಚಡಗೋಪನ್, ಶೊಲ್
ಶೆನ್ದಙ್ಗಳ್ ಆಯಿರತ್ತು ಇವೈ ವಲ್ಲಾರ್ ಮುನಿವರೇ ॥
ಆಳ್ವಾರ್ ತಿರುನಗರಿಯ ನಿಯಂತ್ರಕರಾಗಿರುವ ನಮ್ಮಾಳ್ವಾರರು , ತಿರುಮಾಮಣಿ ಮಂಟಪದಲ್ಲಿ ಎಂಪೆರುಮಾನರೇ ಎದ್ದು ಬಂದು ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರನ್ನು ಹೇಗೆ ಬರಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಎಂದು ಈ ಪದಿಗೆಯಲ್ಲಿ ಕರುಣೆಯಿಂದ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ. ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವರು ಅಪರಿಮಿತವಾದ ಮತ್ತು ನಿರಂತರವಾದ ಪರಮಾನಂದವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಇತರ ಸೂರಿಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಒಂದಾಗಿ ಸೇರಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಹತ್ತು ಪಾಸುರಗಳನ್ನು ಮತ್ತಿತರ ಸಾವಿರ ಪಾಸುರಗಳಲ್ಲಿ ಯಾರು ನಿಪುಣರಾಗುತ್ತಾರೋ, ಅವರು ಭಗವಂತನ ಗುಣ ಮಹಾತ್ಮೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವಾಗಲೂ ಧ್ಯಾನಿಸುವ ಮುನಿವರಂತೆ ಆಗುತ್ತಾರೆ. ‘ವಂದವರ್ ಎದಿರ್ ಕೊಳ್ಳ ‘ ಎಂದರೆ ಮುಖ್ಯ ಸೇವಕರಾದ ವಿಶ್ವಕ್ಸೇನರ್ ಮೊದಲಾದವರು ಎಂದು ಅರ್ಥ.

ನಮ್ಮಾಳ್ವಾರ್ ತಿರುವಡಿಗಳೇ ಶರಣಮ್.

ಅಡಿಯೇನ್ ಕುಮುದವಲ್ಲಿ ರಾಮಾನುಜ ದಾಸಿ.

ಮೂಲ : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2020/06/thiruvaimozhi-10-9-simple/

ಆರ್ಕೈವ್ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ : http://divyaprabandham.koyil.org

ಪ್ರಮೇಯಂ (ಲಕ್ಷ್ಯ) – http://koyil.org
ಪ್ರಮಾಣಂ (ಧರ್ಮಗ್ರಂಥಗಳು) – http://granthams.koyil.org
ಪ್ರಮಾತಾ (ಬೋಧಕರು) – http://acharyas.koyil.org
ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವ ಶಿಕ್ಷಣ/ಮಕ್ಕಳ ಪೋರ್ಟಲ್ – http://pillai.koyil.org


iraNdAm Ayiram periya thirumozhi periya thirumozhi 2nd centum

periya thirumozhi – 2.6.8 – sezhunIr

Published by:

SrI:  SrImathE SatakOpAya nama:  SrImathE rAmAnujAya nama:  SrImath varavaramunayE nama:

periya thirumozhi >> Second centum >> Sixth decad

<< Previous

Highlights from avathArikai (Introduction)

No specific introduction.

pAsuram

sezhunIr malark kamalam thirai undhu vanpagattAl
uzhunIr vayal uzhavar uzhap pin mun pizhaiththu ezhundha
kazhunIr kadi kamazhum kadalmallaith thalasayanam
thozhunIr manaththavaraith thozhuvAy en thUy nenjE!

Word-by-Word meanings

uzhunIr – those who are naturally engaged in ploughing
uzhavar – farmers
sezhu – beautiful
nIr thirai – waves of water
malar – blossomed
kamalam – lotus flowers
undhu – pushing
van – strong
pagattAl – engaging the bulls
vayal uzha – as they farm the land
pin mun – back and forth
pizhaiththu ezhundhu – which escaped and had risen
kazhunIr – sengazhunIr (water-lily) and lotus flowers
kadi kamazhum – the fragrance blowing
kadal mallaith thala sayanam – sthalasayanam in thirukkadalmallai
thozhu – worshipping
nIr – having the quality
manaththavarai – those who are having the heart
en thUy nenjE – Oh my pure heart!
thozhuvAy – try to worship

Simple translation

The farmers who are naturally engaged in ploughing, are engaging strong bulls in ploughing the land where beautiful waves of water and blossomed sengazhunIr (water-lily) and lotus flowers are being pushed around; sthalaysayanam in thirukkadalmallai is where the fragrance blowing from such flowers escaped when pushed by those bulls back and forth, and rose. Oh my pure heart! Try to worship those who are having the quality of worshipping such sthalasayanam.

Highlights from vyAkyAnam (Commentary)

sezhu nIr … – The farm lands are so fertile there that they have blossomed lotus flowers and abundance of water. The farmers will push the water and the flowers with their feet to see the ground and farm the same.

van pagattAl – The bulls are so strong that they can even farm the lands in [total] deluge.

uzhu nIr uzhavar uzha – As the farmers who always have the habit of sowing the seeds and ploughing the land, engage in ploughing.

pin mun pizhaiththu ezhum kazhunIr kadi kamazhum – As they farm the land, the sengazhunIr flowers which escaped from the back and forth movement (of the plough), will blow their fragrance to reduce their strain. Alternative explanation – as they plough ahead, the sengazhunIr flowers which were left behind, will start smelling nice. Another explanation – vayal uzhavar uzhap pin mun pizhatiththezhundha – Previously the farmers would have ploughed the land. It appears that the farmers roamed around to make the sengazhunIr flowers which escaped then, blossom.

kadalmallai … – Those who have the heart of always worshipping thirukkadalmallai instead of worshipping rarely.

thozhuvAy en thUy nenjE – Just as their constant activity is in worshipping the dhivyadhESam, you have to constantly engage in worshipping them. Your purity is such that I can instruct you, without any hesitation, that bhAgavatha SEshathvam (being a servitor of bhAgavathas) is good.

In the next article we will enjoy the next pAsuram.

adiyen sarathy ramanuja dasan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

iraNdAm Ayiram thirunedunthANdakam

thirunedunthANdakam – 27

Published by:

SrI: SrImathE SatakOpAya nama: SrImathE rAmAnujAya nama: SrImath varavaramunayE nama:

Full Series

<< previous pAsuram – 26 – thEmaruvu pozhilidaththu

Introduction

In the previous pAsuram she sent bees as messengers. Since she did not have the strength to sustain herself till the time they went and conveyed the message, and brought the reply, she is sending a crane as a messenger. As said in ‘dhikshu sarvAsu mArganthE [SrI rAmAyaNam – sundhara KhANdam – 30-3]” (seethAp pirAtti who searched in all directions) like how He sent monkey warriors in four directions, she is also sending whichever messengers she saw. Like how the clan of monkeys were gratified in SrI rAmAvathAram, after AzhvArs’ incarnation, the clan of birds were gratified.

sengAla mada nArAy inRe senRu

thirukkaNNapuram pukken sengaNmAlukku

en kAdhal en thuNaivarkkuraiththiyAgil

idhuvoppadhemakku inbamillai; nALum

paingAnameedhellAm unadhEyAgap

pazhanameen kavarndhuNNath tharuvan; thandhAl

ingE vandhinidhirundhun pedaiyum neeyum

irunilaththil inidhinbam eydhalAmE                                    27

Word by word meaning

sem kAla mada nArAy – Oh crane having reddish legs!

inRE senRu – Going today itself

thiruk kaNNapuram pukku – and entering thirukkaNNapuram

uraiththi Agil – If you would tell

en sem kaN mAlukku – one with lotus eyes, and who is in love with me,

en thuNaivarkku – and who is my companion, that is sowripperumAL,

en kAdhal – about my interest in Him,

idhu oppadhu inbam illai – there would be no other happiness like this

emakku – to me (who is suffering due to separation).

Favour I could do for you in return is –

tharuvan – I will give

eedhu – this

paingAnam ellAm – full area of garden,

unadhE Aga – making it fully yours

nALum – for all the time that you are alive, and

kavarndhu uNNath – for you to pick, and eat

meen – fish

pazhanam – in the water of the land;

thandhAl – After I give you so,

un pedaiyum neeyum – your wife and you

ingE vandhu – come to this place and

inidhu irundhu – be with happiness

iru nilaththil – in (this) big land

inidhu inbam eydhalAm – and attain utmost happiness.

vyAkyAnam

sem kAla mada nArAy – Since she has seen Him praising her feet when she was with Him, when she is sending message, she is praising the feet of the messenger, and not other parts of it. Oh what a foot and how reddish it is!, she praises.

It appears that she has got connections with reddish feet. Oh! this foot is like that of my lover! Like how it would be pleasant if we kept a load of black forest flower in our head, it feels like I could keep looking at your reddish feet only, and not even send you as a messenger. I said it wrongly when comparing your feet as equal to His. Whereas giving His feet is what He does, your feet have the greatness of giving His feet as well as of yourself. You have got the greatness of being easy to obtain, and making Him also easy to obtain.

mada-nArAy – Oh crane that does not have intellect! By madam it is saying about absence of intellect. Should she talk like this when indulged in praising it? Like an ironical phrase, this also leads to praising only. Ironical phrase (nindhA-sthuthi) is – cursory meaning would be a ridicule and inner meaning would be praise. As said in “na SAsthram naiva cha krama:” ((one having at most love) would not see the rules of SAsthram nor the manners of world), you are having great ability of involving in love such that you behave differently during togetherness.

If one interacts with proper etiquette during the time of togetherness, it would just maintain the nature of being a male and female lover, but it would not have the greatness of having love. (Or, considering the meaning of madam as completeness (madappam and other qualities of a woman)), I am having you with completeness in you that would help during my loss by going as a messenger.

nArAy – As vocative case word, it is like saying “Oh mother!”, asking for help. Like while having lost everything to robbery and then seeing the mother who would console; your appearance is like that when I am suffering due to separation from Him, she says to the crane.

As said in “pampA theerE hanumatha: sangatha: [SrI rAmAyaNam – bAla KhANdam – 1-58]” (In the bank of river pampA, SrI rAman joined hanuman), when in the state of suffering in the hands of things that reminded SrI rAma of pirAtti, thiruvadi came to Him – for SrI rAma this was like meeting the mother after having lost everything to robbery.

nArAy – Calling it in high pitch shows the excess of her sadness. Since I am the lover of emperumAn, if you see the greatness of me the wife of king, you should give me payment for doing my work! – she says.

“Do you have to ask me? Won’t you just tell me what is to be done?”.

She replies –

inRe senRu – It is not a matter that you can postpone to tomorrow. If you see His nature, it could not be done next day. If you see my nature, then also it could not be done next day. As said in “na-jeevEyam kShaNamapi [SrI rAmAyaNam – yudhDha KhANdam – 66-10]” ( I would not live even for a second, being separated from seethA), His nature is that He cannot live even for a second when separated from me, she says. As said in “jalAn mathsyAviva-udhDhruthau [SrI rAmAyaNAm – ayODhyA KhANdam – 53-31]” (Like how a fish would live only for short time when out of water, we would also live for only a short time when without you), my nature is like separating fish from water.

thirukkaNNapuram pukku – When thirumangai AzhvAr says thirukkaNNapuram, it does not sound like how rishis and other AzhvArs say. Interest in that place for this AzhvAr is much more compared to them. Like how it is when ananthAzhvAn says “thiruvEnkatamudaiyAn”, when Bhattar says “azhagiya maNavALap perumAL”, when sOmAsiyANdAn says “emperumAnArE SaraNam”, it is so when thirumangai AzhvAr says “thirukkaNNapuram” out of desire.

kaNNapuram pukku – As she had sent message to thiruvazhundhUr, instead of sending there again, why send to thirukkaNNapuram? He would not sustain Himself in thiruvazhundhUr after I had sent the bee. He and the bee would have started their journey to here in a big hurry (that the clothes in their waist, and plait in their head would loosen up), and would have reached thirukkaNNapuram. So go there and give the message, she says.

en sem kaN mAlukku – en mAlukku – Seeing the supreme lord who controls both the worlds is under her control, she is saying, “To the One who is under the control of my love”. sem kaN mAlukku – To the One who showed the beauty of His eyes, and won me over, and kept me under the control of His love;

senkaNmAlukku – As said in “anidhras sathatham rAma: [SrI rAmAyaNam – sundhara KhANdam – 36-44]” (SrI rAma is sleepless always), He does not sleep due to separating from me; so His eyes would be watery and reddish – that would be an identification of Him for you – she says this also.

mAlukku – To the one who is a big mad lover. (Tell) Him who showed His madness and elevated my madness of love. Only gaining madness is there on my part; gaining madness and making me mad is there on His part only. It is said so too in “mAlAyp piRandha nambiyai, mAlE seyyum maNALanai [nAchchiyAr thirumozhi – 14-3]” (~One who is madly in love, and who makes others be madly in love).

en kAdhal – Tell Him that my love is not like His love. “Your love is such that there won’t be any change in the brightness/make-up of the divine body when you show your love, as said in “minnilangu thiru uruvum periya thOLum [thirunedunthANdakam – 25]”; whereas, as said in “pongAr mel iLam kongai ponnE pUppa [thirunedunthANdakam – 17]”, her love is such that the colour of her body would drain away” – is what you go and tell Him.

en kAdhal – As said in “yA preethir avivEkAnAm vishayEshvanapAyinee [SrI vishNu purANam – 1-20-19]” (Like how for those who don’t have discerning knowledge there is desire in the worldly matters, (I should always have interest in you (prayed prahlAdha to emperumAn)), my love is not like the people of the world who love the worldly aspects like sound, form, taste, etc. Those desires would be abandoned after gaining true knowledge. But this desire of mine would not be abandoned. My love is not like those who got liberated from the material world. That love will give only happiness. My love will give sorrow due to separation.

en thuNaivarkku – To my relative who cannot be avoided. Tell Him who is always my companion. His companionship is such that, when I was not interested in Him He gave me life, then created interest, and after union with me and then separation, He made sure I am able to sustain myself (thiruvarangam Ur).

en thuNaivarkku – Tell the One who can remove the trouble I am going through due to separation.

uraiththiyAgil – If you would say. We can only request and not order someone who is helping to get us together. That is only the reason she is saying “if your divine heart wishes”.

uraiththiyAgil – It can also mean – if you would avoid getting distracted by His beauty but do the work as messenger and tell Him about my state.

uraiththi – She is saying, “vAchA dharmamavApnuhi [SrI rAmAyaNam – sundhara KhANdam – 39-10]” (You gain good karmA (puNNiyam) by telling such words to SrI rAma).

For you the effort is saying just a word; what I would gain is my being – she says.

idhu oppadhu enakku inbam illai – There is nothing more joyous than this, she says. There is no pleasure for me beyond your telling Him. There is pleasure only after gaining His togetherness; is there pleasure gained just by announcing to Him? Yes since she is of the thought – there is delay only in announcing to Him; His coming and making me happy would not fail.

nALum, etc – It is not enough that you help me and leave, you should accept the little honour I give you due to my gratitude – she says.

nALum, etc. – If Acharyan helps even one time, disciple shall be grateful to Acharyan his entire life.

paingAnam eedhu ellAm – She is saying that she would give to the crane all the land that she thinks is hers. That is, the area of all the garden which is near the sea shore. In thamizh tradition, the place where lover girl spends time is the sea shore (neydhal nilam) when suffering due to separation from her lover. So she is saying she would give that area to the crane.

eedhu ellAm – She is giving all the land that the eyes could see. “I will give you all my wealth”, she says. With crane representing AchAryan, and she representing disciple, giving this land implies disciple shall give both the worlds to Acharyan. This is said too in “ponnulagaLeerO bhuvani muzhudhALeerO [thiruvAimozhi – 6.8.1]”.

unadhEyAga – Will not keep it common for both you and me; I will give such that it is all for you – she says.

pazhana meen – In the land of water, since there would always be water, the fish would be fat and big like elephant. By this it implies that what a disciple gives to AchAryan should be of great quality.

As said in “yadhanna: purushO Bhavathi thadhannAs thasya dhEvathA: [SrI rAmAyaNAm – ayODhyA KaNdam – 103-30]” (Whatever one eats, should be presented to the deities also (said SrI rAma when doing last rites for His father)), one could give to forefathers in pithRulOkam the same food that one takes; but, for AchAryas one should search for and give what is desired by AchAryas.

kavarndhu uNNa tharuvan – I would give with hospitality such that it could be eaten with eagerness.

thandhAl ingE vandhu – It is not enough that you accept based on fullness of your qualities what I present to you; you should come here and eat them in front of me.

vandhu – Unlike my lover who came once and helped me and then not showed up, you should come to the place I am in and eat.

un pedaiyum neeyum inidhu irundhu – Should not come alone. Should come with your lover.

iru nilaththil inidhu inbam eydhalAmE – In this world of samsAram that is the place for endless sorrows, you could attain endless bliss of liberation. You could get to live with your family as said in “nalla padhaththAl manai vAzhvar koNda peNdir makkaLE [thiruvAimozhi – 8.10.11]”.

Since SrivaishNavas living here are with body, they could achieve at most happiness of gladly giving the things desired by others, by living in a family – this greatness is not there in SrIvaikuNtam.

—–

Translation by raghurAm SrInivAsa dhAsan.

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

iraNdAm Ayiram periya thirumozhi periya thirumozhi 2nd centum

periya thirumozhi – 2.6.7 – panjich chiRu kUzhai

Published by:

SrI:  SrImathE SatakOpAya nama:  SrImathE rAmAnujAya nama:  SrImath varavaramunayE nama:

periya thirumozhi >> Second centum >> Sixth decad

<< Previous

Highlights from avathArikai (Introduction)

No specific introduction.

pAsuram

panjich chiRu kUzhai uruvAgi maruvAdha
vanjap peN nanjuNda aNNal mun naNNAdha
kanjaik kadandhavanUr kadalmallaith thalasayanam
nenjil thozhuvAraith thozhuvAy en thUy nenjE!

Word-by-Word meanings

panji – soft like cotton
siRu –  small
kUzhai – having hair
uruvAgi – having a form
maruvAdha – not aligning
vanjam – having mischief
peN – pUthanA’s
nanju – poison in her bosom
uNda – mercifully consumed
aNNal – being the lord of all
mun – previously
naNNAdha – one who did not approach and surrender
kanjai – kamsa’s thoughts
kadandhavan – krishNa who crossed, his
kadal mallaith thala sayanam – merciful reclining in sthalasayanam in thirukkadalmallai
nenjil – with their heart
thozhuvArai – those who worship
en – obedient towards me
thUy – very pure
nenjE – Oh heart!
thozhuvAy – try to worship

Simple translation

Having a small form with soft hair which resembles cotton, being the lord of all, krishNa mercifully consumed the poison in the bosom of pUthanA who was not aligning with him and was mischievous. Previously, he crossed the thoughts of kamsa who did not approach and surrender unto him. Oh very pure heart who is obedient towards me! Try to worship those who worship such krishNa’s merciful reclining in sthalasayanam in thirukkadalmallai, with their heart.

Highlights from vyAkyAnam (Commentary)

panjich chiRu kUzhai uruvAgi – krishNa is having a toddler’s form where he is having soft hair which is as soft as cotton and cannot be gathered and placed in a knot. Alternatively – since kUzhai is a term which indicates a woman’s hair, this could be explaining pUthanA’s hair which is small and cannot be gathered and placed in a knot. [A question arises] Since she is in the beautiful disguise of mother yaSOdhA, would she not have dressed up like her? [Why small hair?] Though she can dress up as much as possible, the [demoniac] hair will naturally show up.

maruvAdha vanjap peN – Having unfavourable attitude in her heart, but covering it with favourable mood, she will come carefully. pUthnA who came in a disguise.

nanjuNda aNNal – The lord who consumed her poison. It is said in harivamSam “sthanyam thath vishasammiSram rasyamAsIth jagathgurO:” (her breast-milk which was poisoned, was very sweet for krishNa who is the lord of the universe). He protected himself who is the lord of the universe [emphasis on aNNal].

mun naNNAdha … – Previously, AzhwAr explained about the killing of the enemies sent by kamsa. Now he is talking about the killing of this evil kamsa who is the root of all the enemies. Killing kamsa who remained thinking “I will not let him live in any way”, emperumAn arrived at thirukkadalmallai to help the favourable ones. Those who worship such thirukkadalmallai.

nenjil thozhuvArai – Those who are unable to even open their mouth due to overwhelming experience in their heart.

thozhuvAy – Instead of searching for thirukkadalmallai and the nAyanAr (lord) who is present there, just consider these devotees as your goal and worship them.

en thUy nenjE – You are very pure to remain in thadhIya SEshathvam (being subservient to bhAgavathas).

In the next article we will enjoy the next pAsuram.

adiyen sarathy ramanuja dasan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

kannada kOyil thiruvAimozhi thiruvAimozhi thiruvAimozhi 10th centum

ತಿರುವಾಯ್ಮೊೞಿ-ಸರಳ ವಿವರಣೆ – 10.8 – ತಿರುಮಾಲಿರುಂಚೋಲೈ

Published by:

ಶ್ರೀಃ ಶ್ರೀಮತೇ ಶಠಗೋಪಾಯ ನಮಃ ಶ್ರೀಮತೇ ರಾಮಾನುಜಾಯ ನಮಃ ಶ್ರೀಮತ್ ವರವರಮುನಯೇ ನಮಃ

ಕೋಯಿಲ್ ತಿರುವಾಯ್ಮೊೞಿ – ಸರಳ ವಿವರಣೆ

<< 10.7-ಶೆಞ್ಜೊಲ್

ಎಂಪೆರುಮಾನರು ಕರುಣೆಯಿಂದ ತಮ್ಮ ಗರುಡವಾಹನದಲ್ಲಿ ಆಳ್ವಾರರನ್ನು ಪರಮಪದಕ್ಕೆ ಕರೆದೊಯ್ಯಲು ಆಗಮಿಸಿದರು. ಆಳ್ವಾರರು ಎಂಪೆರುಮಾನರು ಮೊದಲಿನಿಂದ ತಮಗೆ ಮಾಡಿದ ಉಪಕಾರಗಳನ್ನು ಸ್ಮರಿಸುತ್ತಾರೆ, “ನಾನು ಏನೂ ಅವನಿಗಾಗಿ ಮಾಡಿಲ್ಲದಿದ್ದದರೂ , ಹೇಗೆ ಎಂಪೆರುಮಾನರು ಅತಿ ಕರುಣೆಯಿಂದ ನನಗೆ ಫಲವನ್ನು ಕೊಡುತ್ತಿದ್ದಾರೆ?” ಮತ್ತು ಎಂಪೆರುಮಾನರಿಗೆ ಈ ಪ್ರಶ್ನೆಯನ್ನು ಕೇಳುತ್ತಾರೆ. ಎಂಪೆರುಮಾನರು ಉತ್ತರವನ್ನು ಕೊಡಲು ಅಸಫಲರಾಗುತ್ತಾರೆ. ಆಳ್ವಾರರು ಎಂಪೆರುಮಾನರ ಸಹಜವಾದ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಮತ್ತು ಅವರ ಕೃಪಾ ಕಟಾಕ್ಷವನ್ನು ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅದನ್ನು ಯೋಚಿಸುವಾಗ ಆನಂದಭರಿತರಾಗುತ್ತಾರೆ.

ಮೊದಲನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ಆಕಸ್ಮಿಕವಾಗಿ ನಾನು ‘ತಿರುಮಾಲಿರುಂಚೋಲೈ ಮಲೈ’ ಎಂದು ಹೇಳಿದೆ. ಅದನ್ನು ಹೇಳಿದ ಕೂಡಲೇ ಎಂಪೆರುಮಾನರು ಏನನ್ನೂ ಅಪೇಕ್ಷಿಸದೇ , ಪಿರಾಟ್ಟಿಯೊಂದಿಗೆ ಆಗಮಿಸಿ, ಕರುಣೆಯಿಂದ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಸೇರಿಕೊಂಡರು.”
ತಿರುಮಾಲಿರುಞ್ಜೋಲೈ ಮಲೈಯೆನ್‌ಱೇನೆನ್ನ,
ತಿರುಮಾಲ್ ವನ್ದು ಎನ್ನೆಞ್ಜು ನಿಱೈಯ ಪ್ಪುಗುನ್ದಾನ್,
ಕುರು ಮಾಮಣಿ ಉನ್ದು ಪುನಲ್ ಪೊನ್ನಿತ್ತೆನ್ಬಾಲ್,
ತಿರುಮಾಲ್ ಶೆನ್‍ಱು ಶೇರ್ವಿಡಮ್ ತೆನ್ ತಿರುಪ್ಪೇರೇ ॥
ನಾನು ತಿರುಮಾಲಿರುಂಚೋಲೈ ಎಂದು ಹೇಳಿದ ಕೂಡಲೇ, ಎಂಪೆರುಮಾನರು , ಯಾರು ಶ್ರೀಯಃಪತಿಯಾಗಿರುವರೋ ಮತ್ತು ಪರಿಪೂರ್ಣವಾಗಿರುವರೋ, ಅವರು ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಆಗಮಿಸಿ, ನನ್ನನ್ನು ಪೂರ್ತಿಯಾಗಿ ಆವರಿಸಿಕೊಂಡರು. ‘ಶ್ರಿಯಾಸಾರ್ದಮ್ ಜಗತ್ಪತಿಃ’ ನಲ್ಲಿ ಹೇಳಿರುವ ಹಾಗೆ ದಿವ್ಯ ಸ್ಥಳದಲ್ಲಿ (ಪರಮಪದದಲ್ಲಿ) ಪಿರಾಟ್ಟಿಯೊಂದಿಗೆ ನೆಲೆಸಿರುವ ಎಂಪೆರುಮಾನರು , ಸುಂದರವಾದ , ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ರತ್ನಗಳಿರುವ ಪೊನ್ನಿ ನದಿಯ ದಕ್ಷಿಣ ತೀರದಲ್ಲಿರುವ , ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ಗೆ ಬಂದು ಕರುಣೆಯಿಂದ ಅಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿದರು.

ಎರಡನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ ಅವನು ಇದಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ಸರ್ವೇಶ್ವರನಾದರೂ, ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಸಮಾಗಮವಾಗಿಲ್ಲದ ಕಾರಣ ಅವನಿಗೆ ಕೊರತೆಯಿತ್ತು. ಏನೂ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆ (ಅಪೇಕ್ಷೆಯಿಲ್ಲದೆ) ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಬಂದು ನಿಂತಾಗ, ಅವನು ಪರಿಪೂರ್ಣನಾದನು.”
ಪೇರೇ ಉಱೈಗಿನ್‍ಱ ಪಿರಾನ್ ಇನ್‍ಱುವನ್ದು,
ಪೇರೇನೆನ್‍ಱು ಎನ್ನೆಞ್ಜು ನಿಱೈಯ ಪ್ಪುಗುನ್ದಾನ್,
ಕಾಱೇೞ್ ಕಡಲೇೞ್ ಮಲೈಯೇೞ್ ಉಲಗುಣ್ಡುಮ್,
ಆರಾವಯಿಱ್ಱಾನೈ ಅಡಙ್ಗ ಪಿಡಿತ್ತೇನೇ ॥
ತಿರುಪ್ಪೇರ್‌ನಲ್ಲಿ ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ನೆಲೆಸಿರುವ ಸರ್ವೇಶ್ವರನು ಈದಿನ ಬಂದು ಹೇಳುತ್ತಾನೆ, “ನಾನು ಇಲ್ಲಿಂದ ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ” ಮತ್ತು ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಬಂದು ಅದನ್ನು ಪರಿಪೂರ್ಣಗೊಳಿಸುತ್ತಾನೆ. ಎಲ್ಲಾ ಲೋಕಗಳನ್ನೂ ನುಂಗಿದ ಮೇಲೂ , ಏಳು ರೀತಿಯ ಮೇಘಗಳನ್ನು , ಏಳು ರೀತಿಯ ಸಮುದ್ರಗಳನ್ನು, ಏಳು ರೀತಿಯ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುವ ಪರ್ವತಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ ಮೇಲೂ, ಅವನು ಅಪೂರ್ಣವಾದ ಹೊಟ್ಟೆಯೊಂದಿಗೆ ಇದ್ದನು. ನನ್ನಲ್ಲಿ ಆಗಮಿಸಿದ ಅವನನ್ನು ನಾನು ಆನಂದಿಸಿದ ಮೇಲೆ ಎಲ್ಲಾ ರೀತಿಯಲ್ಲಿಯೂ ಪರಿಪೂರ್ಣನಾದನು.

ಮೂರನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಎಂಪೆರುಮಾನರ ‘ನಿರ್ಹೇತುಕ ಸಂಶ್ಲೇಷಮ್’ (ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೇ ಒಂದಾಗುವಿಕೆ) ಯನ್ನು ಧ್ಯಾನಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ,” ಅಂತಹ ಎಂಪೆರುಮಾನರ ದಿವ್ಯ ಪಾದಗಳು ನನಗೆ ಸುಲಭವಾಗಿ ಸಿಕ್ಕಿತು”
ಪಿಡಿತ್ತೇನ್ ಪಿಱವಿ ಕೆಡುತ್ತೇನ್ ಪಿಣಿ ಶಾರೇನ್,
ಮಡಿತ್ತೇನ್ ಮನೈ ವಾೞ್‍ಕ್ಕೈಯುಳ್ ನಿಱ್ಪದೋರ್ ಮಾಯೈಯೈ,
ಕೊಡಿ ಕ್ಕೋಪುರ ಮಾಡಙ್ಗಳ್ ಶೂೞ್ ತಿರುಪ್ಪೇರಾನ್,
ಅಡಿ ಚ್ಚೇರ್ವದು ಎನಕ್ಕೆಳಿದಾಯಿನವಾಱೇ ॥
ನಾನು ಸುಲಭವಾಗಿ ದೊರಕುವ ಎಂಪೆರುಮಾನರ ದಿವ್ಯ ಪಾದಗಳನ್ನು ಸುಲಭವಾಗಿ ದೊರಕುವಂತೆ ಮಾಡಿದ ಎಂಪೆರುಮಾನರು ತಮ್ಮ ವಾಸಸ್ಥಾನವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡ , ಎತ್ತರವಾದ ಬಂಗಲೆಗಳನ್ನು ಮತ್ತು ಧ್ವಜವನ್ನು ಹೊತ್ತಿರುವ ಕಂಭಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನಗರವನ್ನು ನಾನು ಸಮೀಪಿಸಿದೆ. ನನ್ನ ಹುಟ್ಟಿನ ಜೊತೆ ನನಗಿರುವ ಸಂಬಂಧವನ್ನು ತೊರೆದು ಹಾಕಲಾಯಿತು. ನನಗೆ ಇನ್ನು ಯಾವ ರೀತಿಯ ದುಃಖಗಳೂ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಸಂಸಾರದಲ್ಲಿನ ಜೊತೆ ನನಗಿರುವ ಅಜ್ಞಾನವನ್ನೂ ನಾನು ಬಿಟ್ಟಾಯಿತು.

ನಾಲ್ಕನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಎಂಪೆರುಮಾನರ ಸ್ವಭಾವವಾದ ತಿರುನಾಡನ್ನೇ (ಪರಮಪದವನ್ನೇ) ಅನುಗ್ರಹಿಸುವ ಅವರ ಕರುಣೆಯನ್ನು ಯೋಚಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು “ಎಂತಹ ಸುಲಭವಾಗಿದೆ” ಎಂದು ಆಶ್ಚರ್‍ಯ ಪಡುತ್ತಾರೆ. ಮತ್ತು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ನಾನು ನನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಇಂದ್ರಿಯಗಳ ಜೊತೆಗೆ ಇರುವ ಆನಂದಿಸುವ ಮನಸ್ಸಿನಿಂದ ಸಂತೋಷ ಪಡುತ್ತಿದ್ದೇನೆ.”
ಎಳಿದಾಯಿನ ವಾಱೆನ್‍ಱು ಎನ್ ಕಣ್‍ಗಳ್ ಕಳಿಪ್ಪ,
ಕಳಿದಾಗಿಯ ಶಿನ್ದಯಿನಾಯ್ ಕಳಿಕ್ಕಿನ್‍ಱೇನ್,
ಕಿಳಿತಾವಿಯ ಶೋಲೈಗಳ್ ಶೂೞ್ ತಿರುಪ್ಪೇರಾನ್,
ತೆಳಿದಾಗಿಯ ಶೇಣ್ ವಿಶುಮ್ಬು ತರುವಾನೇ ॥
ಆನಂದಮಯವಾದ ಹೃದಯವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವವನ ಜೊತೆಗೆ ಇದ್ದುಕೊಂಡು, ನನ್ನ ದಾಹಭರಿತವಾದ ಕಣ್ಣುಗಳು ಹೇಳುತ್ತಿವೆ “ ಕಷ್ಟವೆಂದು ತಿಳಿದ ಗುರಿಯು ಸುಲಭವಾಗಿ ದೊರಕಿದೆ”, ಆನಂದವನ್ನು ಹೊಂದಲು ನಾನು ಉತ್ಸುಕನಾಗಿದ್ದೇನೆ. ಎಂಪೆರುಮಾನರು ಸುಲಭವಾಗಿ ಸನ್ನಿಹಿತರಾಗಬಹುದಾದ ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನಲ್ಲಿ ಉಪಸ್ಥಿತರಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಇಲ್ಲಿ ದಟ್ಟವಾದ ತೋಟಗಳಿಂದ ಆವರಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿದೆ. ಇಲ್ಲಿ ಗಿಣಿಗಳು ಸಂತೋಷದಿಂದ ಜಿಗಿಯುತ್ತಿವೆ. ಎಂಪೆರುಮಾನರು, ಅತೀ ಎತ್ತರದಲ್ಲಿರುವ , ಅದರ ಒಳ್ಳೆಯದಾದ ಉನ್ನತವಾದ ಅಂಶಗಳಿಂದ ಅತ್ಯಂತ ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿರುವ ಪರಮ ವ್ಯೋಮವನ್ನು ನನಗೆ ಅನುಗ್ರಹಿಸಲು ಸಿದ್ಧವಾಗಿದ್ದಾರೆ.

ಐದನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನಗರದಲ್ಲಿರುವ ಎಂಪೆರುಮಾನರು ನನಗೆ ತಿರುನಾಡನ್ನು (ಪರಮಪದವನ್ನು) ಅನುಗ್ರಹಿಸಲು ಶಪಥ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ನನ್ನನ್ನು ಕಂಗಾಲಾಗಿ, ದಿಗ್ಭ್ರಾಂತನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವ ನನಗಿರುವ ಅನೇಕ ತೊಂದರೆಗಳನ್ನು ಅವರು ನಿವಾರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ವಾನೇ ತರುವಾನೆನಕ್ಕಾಯ್ ಎನ್ನೋಡೊಟ್ಟಿ,
ಊನೇಯ್ ಕುರುಮ್ಬೈಯಿದನುಳ್ ಪುಗುನ್ದು, ಇನ್‍ಱು
ತಾನೇ ತಡುಮಾಱ್ಱ ವಿನೈಗಳ್ ತವಿರ್ತ್ತಾನ್,
ತೇನೇಯ್ ಪೊೞಿಲ್ ತೆನ್ ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನಗರಾನೇ ॥
ಅನೇಕ ಜೀರುಂಡೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ತೋಟಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಸುಂದರವಾದ ನಗರವಾದ ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನಲ್ಲಿ ಎಂಪೆರುಮಾನರು ವಾಸವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ನನಗೆ ಪರಮಪದವನ್ನು ಕರುಣಿಸುವುದಾಗಿ ಭರವಸೆಯನ್ನು ಕೊಟ್ಟು, ನನ್ನೊಂದಿಗೆ ಪ್ರತಿಜ್ಞೆ ಮಾಡಿ, ಅವನು ತಾನಾಗಿಯೇ ನನ್ನ ಮೂಳೆ, ಮಾಂಸಗಳಿಂದ ತುಂಬಿರುವ ದೇಹದೊಳಗೆ ಬಂದು ಪ್ರವೇಶಿಸಿ, ಗೊಂದಲಗಳಿಗೆ ಕಾರಣವಾದ ನನ್ನ ಪಾಪ, ಪುಣ್ಯಗಳನ್ನು ನಿವಾರಿಸಿದ್ದಾನೆ. ಇಲ್ಲಿ ತೇನ್ ಎಂದರೆ ಜೇನು ಎಂದೂ ಅರ್ಥವಾಗಬಹುದು.

ಆರನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಇದನ್ನು ಯೋಚಿಸಿ ಹರ್ಷಿಸುತ್ತಾರೆ, “ ಎಂಪೆರುಮಾನರಿಗೆ ಅನೇಕ ಕರುಣಾಮಯವಾದ ವಾಸಸ್ಥಾನಗಳಿವೆ. ಎಲ್ಲೂ ಜಾಗವಿಲ್ಲದವನ ಹಾಗೆ ನಾನು ಕರೆದ ತಕ್ಷಣ ಕರುಣಾಮಯನಾಗಿ ಬಂದು ‘ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತೇನೆ ‘ ಎಂದು ತಾನೇ ನನ್ನ ಹೃದಯದೊಳಗೆ ಯಾವ ಅಪೇಕ್ಷೆ ಮತ್ತು ಕಾರಣಗಳಿಲ್ಲದೇ ತಾನೇ ಬಂದು ನೆಲೆಸಿದ್ದಾನೆ.”
ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನಗರಾನ್ ತಿರುಮಾಲಿರುಞ್ಜೋಲೈ,
ಪೊರುಪ್ಪೇ ಉಱೈಗಿನ್‍ಱ ಪಿರಾನ್ ಇನ್‍ಱುವನ್ದು,
ಇರುಪ್ಪೇನೆನ್‍ಱು ಎನ್ನೆಞ್ಜು ನಿಱೈಯ ಪ್ಪುಗುನ್ದಾನ್,
ವಿರುಪ್ಪೇಪೆಱ್ಱು ಅಮುದಮುಣ್ಡು ಕಳಿತ್ತೇನೇ ॥
ಎಂಪೆರುಮಾನರು ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಪೋಷಕರು. ಅವರು ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನಗರದಲ್ಲಿ ನಿರಂತರವಾಗಿ ನೆಲೆಸಿರುವವರು. ದಿವ್ಯವಾದ ಪರ್ವತವಾದ ತಿರುಮಾಲಿರುಂಚೋಲೈಗೆ ಇಂದು ಆಗಮಿಸಿ, ‘ನಾನು ಇಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸುತ್ತೇನೆ’ ಎಂದು ನಿರ್ಧರಿಸಿ, ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರವೇಶಿಸಿ, ಅದನ್ನು ಪರಿಪೂರ್ಣವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿದ್ದಾರೆ. ಈ ಅತ್ಯುತ್ತಮವಾದ ಪಾರಿತೋಷವನ್ನು ಹೊಂದಿ, ಅಮೃತವನ್ನು ಸವಿದು, ನಾನು ಪರಮ ಸಂತೋಷನಾಗಿದ್ದೇನೆ.

ಏಳನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ತಮಗೆ ಸಿಕ್ಕಿದ ದೈವ ಕೃಪೆಯನ್ನು ಕರುಣೆಯಿಂದ ವಿವರಿಸಿದ್ದಾರೆ.
ಉಣ್ಡು ಕಳಿತ್ತೇಱ್ಕು ಉಮ್ಬರ್ ಎನ್ ಕುಱೈ? ಮೇಲೈ
ತ್ತೊಣ್ಡುಗಳಿತ್ತು ಅನ್ದಿ ತೊೞುಮ್ ಶೊಲ್ಲು ಪೆತ್ತೇನ್,
ವಣ್ಡು ಕಳಿಕ್ಕುಮ್ ಪೊೞಿಲ್ ಶೂೞ್ ತಿರುಪ್ಪೇರಾನ್,
ಕಣ್ಡು ಕಳಿಪ್ಪ ಕಣ್ಣುಳ್ ನಿನ್‍ಱು ಅಗಲಾನೇ ॥
ಸಂತೋಷದಿಂದ ಜಿಗಿಯುತ್ತಿರುವ ಜೀರುಂಡೆಗಳಿಂದ ತುಂಬಿದ ತೋಟಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನಗರದಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿರುವ ಎಂಪೆರುಮಾನರು ಪದೇ ಪದೇ ನಾನು ನೋಡುವಂತೆ ನನ್ನ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ಆನಂದವನ್ನು ಉಂಟುಮಾಡುತ್ತಿರುವರು. ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ. ಈಗ ನನ್ನನ್ನು ಕಾಡುತ್ತಿರುವ ಪ್ರಶ್ನೆಯೆಂದರೆ, ನಾನು ನಿರಂತರವಾಗಿ ಅವನನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿ , ಆನಂದಿಸುತ್ತಿರುವಂತೆ, ವಿಶಿಷ್ಟವಾಗಿರುವ ಪರಮಪದದಲ್ಲೂ ಈ ಆನಂದವು ಮುಂದುವರೆಯುವುದೇ? ನಾನು ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ‘ನಮಃ’ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ. ಅದು ಆರಾಧನೆ, ಶರಣಾಗತಿ ಮುಂತಾದುವುಗಳನ್ನು ಸೂಚಿಸುತ್ತವೆ. ಅನಂತವಾದ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಆನಂದವನ್ನು ಪಡೆದ ಮೇಲೆ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಸೇವಕತ್ವವನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದೇನೆ. ‘ಉಗಳಿತ್ತಾಲ್’ ಎಂದರೆ ಸಮೃದ್ಧಿಯಲ್ಲಿರುವುದು ಎಂದು ಅರ್ಥ.

ಎಂಟನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನಗರದಲ್ಲಿರುವ ಎಂಪೆರುಮಾನರು ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ಆನಂದಿಸಲ್ಪಡುವವರು. ಅವರ ಸ್ವಭಾವವು ನಮ್ಮ ಬುದ್ಧಿ ಮತ್ತು ಶಬ್ದಗಳಿಗೆ ಎಟುಕದಂಥವರು. ಅವರು ನಿರಂತರವಾಗಿ ನನ್ನ ಕಣ್ಣಿನ ದೃಷ್ಟಿಗೆ ವಸ್ತುವಾಗಿರುವರು. ನನ್ನ ಮೇಲೆ ಸದಾ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ತೋರಿಸುತ್ತಿರುವರು, ಎಂದಿಗೂ ನನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗಲಾರರು. ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಪ್ರವೇಶಿಸಿದರು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಮಟ್ಟದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಉಪಕಾರವನ್ನು ಮಾಡಲು ನಿಲ್ಲಿಸುವುದಿಲ್ಲ.”
ಕಣ್ಣುಳ್ ನಿನ್‍ಱಗಲಾನ್ ಕರುತ್ತಿನ್ ಕಣ್ ಪೆರಿಯನ್,
ಎಣ್ಣಿಲ್ ನುಣ್ ಪೊರುಳ್ ಏೞ್ ಇಶೈಯಿನ್ ಶುವೈ ತಾನೇ,
ವಣ್ಣನನ್ಮಣಿ ಮಾಡಙ್ಗಳ್ ಶೂೞ್ ತಿರುಪ್ಪೇರಾನ್,
ತಿಣ್ಣಮ್ ಎನ್ ಮನತ್ತು ಪ್ಪುಗುನ್ದಾನ್ ಶೆಱಿನ್ದಿನ್‍ಱೇ ॥
ಎಂಪೆರುಮಾನರು ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನಗರದಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿರುವರು, ನನ್ನ ಬಾಹ್ಯ ಕಣ್ಣುಗಳಿಗೆ ನಿರಂತರವಾಗಿ ಆನಂದವನ್ನು ನೀಡುವರು. ಅವರು ನನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಹೋಗುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರು ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಅತ್ಯಂತ ಶ್ರೀಮಂತರು. ಅವರು ಅತ್ಯಂತ ನವಿರಾದ ಭಾವನೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವರು. ಸಪ್ತ ಸ್ವರದಲ್ಲಿರುವ ಸವಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ. ಅಮೂಲ್ಯವಾದ ವಿವಿಧ ಬಣ್ಣಗಳಿಂದ ಕೂಡಿರುವ ರತ್ನಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಅರಮನೆಗಳಿಂದ ಸುತ್ತುವರೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನಗರದಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿದ್ದಾರೆ. ಈ ದಿನ ಅಂತಹ ಎಂಪೆರುಮಾನರು ಯಾವ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೇ ನನ್ನ ಹೃದಯವನ್ನು ಹೊಕ್ಕಿ, ಅಲ್ಲಿ ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದಾರೆ.

ಒಂಬತ್ತನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ನನ್ನೊಳಗೆ ಒಂದಾಗಿ , ಸ್ಥಿರವಾಗಿ ನನ್ನಲ್ಲಿ ನೆಲೆಸಿರುವ ಎಂಪೆರುಮಾನರಿಗೆ ನಾನು ಕೇಳಬೇಕೆಂದಿರುವೆ, ‘ಇಷ್ಟು ದಿನ ನನ್ನನ್ನು ಏಕೆ ಪರಿಗಣಿಸಲಿಲ್ಲ?’ ಎಂದು.”
ಇನ್‍ಱೆನ್ನೈ ಪ್ಪೊರುಳಾಕ್ಕಿ ತ್ತನ್ನೈ ಎನ್ನುಳ್ ವೈತ್ತಾನ್,
ಅನ್‍ಱೆನ್ನೈ ಪ್ಪುಱಮ್ ಪೋಗ ಪ್ಪುಣರ್ತದು ಎನ್‍ಶೆಯ್‍ವಾನ್,
ಕುನ್‍ಱೆನ್ನತ್ತಿಗೞ್ ಮಾಡಙ್ಗಳ್ ಶೂೞ್ ತಿರುಪ್ಪೇರಾನ್,
ಒನ್‍ಱೆನಕ್ಕರುಳ್ ಶೆಯ್ಯ ಉಣರ್ತಲ್ ಉಱ್ಱೇನೇ ॥
ಎಂಪೆರುಮಾನರು ನನ್ನನ್ನು ಒಂದು ಒಳ್ಳೆಯ ಅನುಕೂಲಕರವಾದ ವಸ್ತುವನ್ನಾಗಿಸಿ, ಅವರನ್ನೇ ನನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸಿದರು. ಆದರೆ ನನ್ನನ್ನು ಲೌಕಿಕ ಸಂತೋಷಗಳಲ್ಲಿ ಇದಕ್ಕೆ ಮೊದಲು ಮುಳುಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದರು.ಏಕೆ ಅವರಿಂದ ನನ್ನನ್ನು ದೂರ ಮಾಡಿದ್ದರು? ಹೊಳೆಯುವ ಪರ್ವತಗಳಂತೆ ಇರುವ ದೊಡ್ಡ ದೊಡ್ಡ ಮನೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನಗರದ ವಾಸಿಯಾಗಿರುವ ಎಂಪೆರುಮಾನರು ನನಗೆ ಕರುಣೆಯಿಂದ ಈ ಎರಡು ಸನ್ನಿವೇಶಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸಲಿ. ಇದರ ಅರ್ಥ ಒಂದರ ಕಾರಣವನ್ನು ಅವರು ವಿವರಿಸಿದರೆ, ಇನ್ನೊಂದು ಅದರ ತದ್ವಿರುದ್ಧವಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಆದರೆ ನಿರ್ಹೇತುಕ ವಿಷಯೀಕಾರಮ್ (ಏನೂ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆಯೇ ದಯಪಾಲಿಸುವ ಗುಣ) ನನ್ನು ಈ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಿದರೆ, ಭಗವಂತನಾದರೂ , ಎಲ್ಲಾ ಕಡೆಯೂ ಇರುವವನಾದರೂ ಅವನಿಗೂ ಉತ್ತರ ಹೇಳಲು ಬರುವುದಿಲ್ಲ.

ಹತ್ತನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಎಂಪೆರುಮಾನರ ಹತ್ತಿರ ಆಳ್ವಾರರ ಪ್ರಶ್ನೆಗೆ ಹೇಳಲು ಉತ್ತರವಿರುವುದಿಲ್ಲ. ಅವರು ಕರುಣೆಯಿಂದ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ಹೇಳು, ನಿನಗೆ ಏನು ಬೇಕು?” ಆಳ್ವಾರರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ನಾನು ನಿನ್ನ ದಿವ್ಯ ಪಾದಗಳನ್ನು ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ಮತ್ತು ಆನಂದದಿಂದ ಸೇವೆ ಮಾಡಬೇಕು. ನನಗೆ ಇದನ್ನು ಮಾತ್ರ ಕೊಡು.” ಎಂದು. ಎಂಪೆರುಮಾನರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ ಸರಿ, ಕೊಟ್ಟಾಯಿತು”, ಆಳ್ವಾರರು ಸಂತೋಷಗೊಂಡು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನಗರದ ಎಂಪೆರುಮಾನರಿಗೆ ಶರಣದವರಿಗೆ ದುಃಖವೇ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. “ ಎಂದು.
ಉಱ್ಱೇನ್ ಉಗನ್ದು ಪಣಿಶೆಯ್‍ದು ಉನಪಾದಮ್,
ಪೆಱ್ಱೇನ್ , ಈದೇ ಇನ್ನಮ್ ವೇಣ್ಡುವದೆನ್ದಾಯ್,
ಕಱ್ಱಾರ್ ಮಱೈ ವಾಣರ್ಗಳ್ ವಾೞ್ ತಿರುಪ್ಪೇರಾಱ್ಕು,
ಅಱ್ಱಾರ್ ಅಡಿಯಾರ್ ತಮಕ್ಕು ಅಲ್ಲಲ್ ನಿಲ್ಲಾವೇ ॥
ಏನೂ ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೇ, (ನನ್ನ ಯಾವ ಪ್ರಯತ್ನವಿಲ್ಲದೇ) ನಾನು ನಿನ್ನ ದಿವ್ಯ ಪಾದಗಳನ್ನು ಸೇರಿಕೊಂಡೆ. ನಾನು ಕೇವಲ ನನ್ನ ಮಾತುಗಳಿಂದ , ಪ್ರೀತಿಯಿಂದ ನಿನ್ನನ್ನು ಸ್ಮರಿಸಿ, ಪರಮ ಗುರಿಯಾಗಿರುವ ನಿನ್ನ ದಿವ್ಯ ಪಾದಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದೆ. ಓಹ್! ಸಹಜವಾಗಿ ನನ್ನ ಜೊತೆಗೆ ಸಂಬಂಧ ಹೊಂದಿರುವವನೇ! ಈ ಸೇವೆಯೇ ನನಗೆ ಎಂದೆಂದಿಗೂ ಆಸೆ ಪಡುವಂತಹುದು. ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನಗರದಲ್ಲಿ ವಾಸವಾಗಿರುವ, ಭಗವತ್ ಅನುಭವವನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ, ವೇದಗಳ ಅರ್ಥಗಳನ್ನು ಕಲಿತಿರುವ , ನಿನ್ನನ್ನು ಮಾತ್ರವೇ ಪೂಜಿಸುವ ಭಕ್ತರಿಗೆ ಯಾವ ದುಃಖಗಳು ಆನಂದಿಸುವುದನ್ನು ತಡೆಯುತ್ತವೆಯೋ, ಅಂತಹ ದುಃಖಗಳು ಸಹಜವಾಗಿ ದೂರವಾಗುತ್ತವೆ. ಮತ್ತು ಹೇಳಿರುವ ಹಾಗೆ ‘ಅಱ್ಱರುಕ್ಕು ಅಡಿಯಾರ್ ‘ (ಎಂಪೆರುಮಾನರಿಗೆ ಮಾತ್ರವೇ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುವವರಿಗೇ ಶರಣದವರು).

ಹನ್ನೊಂದನೆಯ ಪಾಸುರಮ್:
ಆಳ್ವಾರರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ, “ವಿಶಿಷ್ಟವಾದ , ತೇಜಸ್ಸನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ತಿರುನಾಡು (ಪರಮಪದಮ್) ಈ ಪದಿಗೆಯನ್ನು ಕಲಿತವರಿಗೆ ಸಿಗುತ್ತದೆ. “
ನಿಲ್ಲಾ ಅಲ್ಲಲ್ ನೀಳ್ ವಯಲ್ ಶೂೞ್ ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ಮೇಲ್,
ನಲ್ಲಾರ್ ಪಲರ್ ವಾೞ್ ಕುರುಗೂರ್ ಚ್ಚಡಗೋಪನ್,
ಶೊಲ್ಲಾರ್ ತಮಿೞ್ ಆಯಿರತ್ತುಳ್ ಇವೈಪತ್ತುಮ್
ವಲ್ಲಾರ್ , ತೊಣ್ಡರಾಳ್ವದು ಶೂೞ್ ಪೊನ್ ವಿಶುಮ್ಬೇ ॥
ಆಳ್ವಾರ್ ತಿರುನಗರಿಗೇ ನಾಯಕರಾದ ನಮ್ಮಾಳ್ವಾರ್, ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನ ಮೇಲೆ ಹಾಡಿದ ಈ ಪದಿಗೆಯನ್ನು ಹಾಡಿದವರಿಗೆ, ದುಃಖವೇ ಇಲ್ಲದ ವಾಸಸ್ಥಾನವಾಗಿರುವ , ಗದ್ದೆಗಳಿಂದ ತೋಟಗಳಿಂದ ಆವೃತ್ತವಾಗಿರುವ ತಿರುಪ್ಪೇರ್ ನಗರದ ಮೇಲೆ ಹಾಡಿರುವ, ಸಾವಿರ ಪಾಸುರಗಳಲ್ಲಿ ಶಬ್ದಗಳ ಮಾಲೆಯಾದ ಈ ಹತ್ತು ಪಾಸುರಗಳನ್ನು ಹಾಡಿದವರು , ಪರಮವ್ಯೋಮವೆಂದೇ ಹೆಸರಾಗಿರುವ , ಎಲ್ಲಾ ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿಯೂ ವ್ಯಾಪಿಸಿರುವ , ಅಪರಿಮಿತವಾಗಿರುವ ಮತ್ತು ತೇಜಸ್ಸನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಪರಮಪದಕ್ಕೇ ನಾಯಕರಾಗಿ ನೆಲೆಸುವರು.

ನಮ್ಮಾಳ್ವಾರ್ ತಿರುವಡಿಗಳೇ ಶರಣಮ್

ಅಡಿಯೇನ್ ಕುಮುದವಲ್ಲಿ ರಾಮಾನುಜ ದಾಸಿ

ಮೂಲ : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2020/06/thiruvaimozhi-10-8-simple/

ಆರ್ಕೈವ್ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ : http://divyaprabandham.koyil.org

ಪ್ರಮೇಯಂ (ಲಕ್ಷ್ಯ) – http://koyil.org
ಪ್ರಮಾಣಂ (ಧರ್ಮಗ್ರಂಥಗಳು) – http://granthams.koyil.org
ಪ್ರಮಾತಾ (ಬೋಧಕರು) – http://acharyas.koyil.org
ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವ ಶಿಕ್ಷಣ/ಮಕ್ಕಳ ಪೋರ್ಟಲ್ – http://pillai.koyil.org







iyaRpA kannada rAmAnusa nURRanthAdhi

ರಾಮಾನುಜ ನೂಱ್ಱಂದಾದಿ – ಸರಳ ವಿವರಣೆ – 51 ರಿಂದ 60ನೆ ಪಾಸುರಗಳು

Published by:

ಶ್ರೀಃ ಶ್ರೀಮತೆ ಶಠಗೋಪಾಯ ನಮಃ ಶ್ರೀಮತೆ ರಾಮಾನುಜಾಯ ನಮಃ ಶ್ರೀಮತ್ ವರವರಮುನಯೆ ನಮಃ

ಪೂರ್ಣ ಸರಣಿ

<< ಹಿಂದಿನ ಶೀರ್ಷಿಕೆ

ಐವತ್ತೊಂದನೆಯ ಪಾಸುರಂ. ರಾಮಾನುಜರು ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅವತರಿಸುವ ಉದ್ದೇಶವು ಅವರನ್ನು [ಅಮುಧನಾರನ್ನು] ತನ್ನ ಸೇವಕನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುವುದಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅಮುಧನಾರರು  ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಅಡಿಯೈತ್ ತೊಡರ್ನ್ದು ಎೞುಂ ಐವರ್ಗಟ್ಕಾಯ್ ಅನ್ಱು ಬಾರತಪ್ ಪೋರ್

ಮುಡಿಯಪ್ ಪರಿ ನೆಡುಂ ತೇರ್ ವಿಡುಂ ಕೋನೈ ಮುೞುದುಣರ್ನ್ದ  

ಅಡಿಯರ್ಕ್ಕು ಅಮುದಂ  ಇರಾಮಾನುಶನ್ ಎನ್ನೈ ಆಳ ವಂದು ಇಪ್

ಪಡಿಯಿಲ್ ಪಿಱಂದದು ಮಱಱಿಲ್ಲೈ ಕಾರಣಂ ಪಾರ್ತಿಡಿಲೇ

 ಆ ದಿನ ಮಹಾಭಾರಥ ಯುದ್ಧ ನಡೆದಾಗ ತನ್ನನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಬೇರಾವ ಆಸರೆಯೂ ಇಲ್ಲದ ಪಾಂಡವರಿಗೆ ತನ್ನ ದಿವ್ಯ ಹೆಜ್ಜೆಯ ಜಾಡಿನಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದರಿಂದ ಹೆಮ್ಮೆ ಪಡುತ್ತಿದ್ದ ಪಾಂಡವರಿಗಾಗಿ ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಕಣ್ಣನ್ ಕುದುರೆಗಳಿಂದ ಎಳೆಯಲ್ಪಟ್ಟ ಬೃಹತ್ ರಥವನ್ನು ನಡೆಸಿದನು. ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಅವರ ಸರ್ವಸ್ವವೆಂದು ತಿಳಿದಿರುವ ಅಂತಹ  ಸೇವಕರಿಗೆ ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್  ಒಂದು ಅಮೃತ . ಅಂತಹ ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ ಈ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ಅವತರಿಸಿದ ಉದ್ದೇಶವು ನನ್ನನ್ನು ತನ್ನ ಶರಣಿಗೆ  ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳುವುದಾಗಿತ್ತು. ಯಾರಾದರೂ  ಇದನ್ನು  ವಿಶ್ಲೇಷಿಸಿದರೆ, ಇದಕ್ಕೆ ಬೇರೆ ಕಾರಣಗಳಿಲ್ಲ.

ಐವತ್ತೆರಡನೇ  ಪಾಸುರಂ. ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಅವರನ್ನು ನಿಯಂತ್ರಿಸುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಿದೆಯೇ ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ, ಅವರು ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ ಅವರ ಬೃಹತ್ತಾದ ಸಾಮರ್ಥ್ಯಗಳನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಪಾರ್ತ್ತಾನ್ ಅಱು ಶಮಯಂಗಳ್ ಪದೈಪ್ಪ  ಇಪ್ಪಾರ್ ಮುೞುದುಮ್

ಪೋರ್ರ್ತ್ತಾನ್ ಪುಗೞ್ಕೊಣ್ದು ಪುನ್ಮೈ ಯಿನೇನ್ ಇಡೈತ್ ತಾನ್ ಪುಗುಂದು

ತೀರ್ತಾನ್  ಇರು ವಿನೈ ತೀರ್ತು ಅರಂಗನ್ ಸೆಯ್ಯ ತಾಳ್ ಇಣಿಯೋಡು

ಆರ್ತ್ತಾನ್    ಇವೈ ಎಮ್ ಇರಾಮಾನುಶನ್ ಶೆಯ್ಯುಂ ಅಱ್ಪುದಮೇ

ರಾಮಾನುಜರು ತಮ್ಮ ದಿವ್ಯ ಕಣ್ಣುಗಳಿಂದ ವೇದಗಳನ್ನು ನಂಬದ ಆರು ತತ್ವಗಳನ್ನು ಅವರು ನಡುಗುವ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರು. ಅವರು  ತನ್ನ ಖ್ಯಾತಿಯಿಂದ ಇಡೀ ಭೂಮಿಯನ್ನು ಆವರಿಸಿದರು  [ಅವನ ಖ್ಯಾತಿಯು ಇಡೀ ಭೂಮಿಯನ್ನು ವ್ಯಾಪಿಸಿತು]. ನಾನು ತುಂಬಾ ದೀನನಾಗಿದ್ದರೂ ಅವನು ನನ್ನ ಹೃದಯವನ್ನು ತನ್ನಷ್ಟಕ್ಕೆ [ಕಾರಣವಿಲ್ಲದೆ] ಪ್ರವೇಶಿಸಿದನು ಮತ್ತು ನನ್ನ ಪಾಪಗಳನ್ನು ತೆಗೆದುಹಾಕಿದನು. ಇದಲ್ಲದೆ, ಅವರು ನನಗೆ ಪೆರಿಯ ಪೆರುಮಾಳ್ ಅವರ ದೈವಿಕ ಪಾದಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂಪರ್ಕವನ್ನು ಸೃಷ್ಟಿಸಿದರು. ಇವು ನಮ್ಮ ಪ್ರಭುವಾದ ರಾಮಾನುಜರ ಕೆಲವು ಅದ್ಭುತ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳು.

ಐವತ್ತಮೂರನೇ ಪಾಸುರಂ. ಇತರ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿದ ನಂತರ ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್  ಏನನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು ಎಂದು ಕೇಳಿದಾಗ, ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ ಅವರು, ಎಲ್ಲಾ ಚೇತನಗಳು (ಸಂವೇದನಾಶೀಲ ಘಟಕಗಳು) ಮತ್ತು ಅಚೇತನ ಘಟಕಗಳು (ಅಪ್ರಜ್ಞಾಪೂರ್ವಕ ಘಟಕಗಳು) ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಮೇಲೆ ಅವಲಂಬಿತವಾಗಿವೆ ಎಂಬ ಮಹಾನ್ ಸತ್ಯವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು, ಎಂದು ಅಮುದಾನರ್ ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಅಱ್ಪುದಮೇ ಸೆಮ್ಮೈ ಇರಾಮಾನುಶನ್ ಎನ್ನೈ ಆಳ  ವಂದ

ಕಱ್ಪಗಂ ಕಱ್ಱವರ್ ಕಾಮಱು ಶೀಲನ್ ಕರುದರಿಯ

ಪಱ್ಪಲ್ಲುಯಿರ್ಗಳುಂ ಪಲ್ಲುಲಗು ಯಾವುಂ ಪರನದು ಎನ್ನುಂ 

ನಱ್ಪೊರುಳ್ ತನ್ನೈ ಇನ್ನಾನಿಲತ್ತೇ ವಂದು ನಾತತಿನನೇ

ರಾಮಾನುಜನು ನನ್ನನ್ನು ತನ್ನ ಶರಣಿಗೆ  ತೆಗೆದುಕೊಳ್ಳಲು ಅವತರಿಸಿದನು; ಅವನು ಮಹಾನ್ ವ್ಯಕ್ತಿ; ಅವರು ಬುದ್ಧಿವಂತ ಜನರು ಬಯಸಿದ ಸರಳ ಗುಣಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ; ಅವರು ಅದ್ಭುತ ಚಟುವಟಿಕೆಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿದ್ದಾರೆ; ತನ್ನ ಅನುಯಾಯಿಗಳ ಸಲುವಾಗಿ ತನ್ನನ್ನು ತಾನು ಸೂಕ್ತನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ ಪ್ರಾಮಾಣಿಕತೆಯನ್ನು ಅವನು ಹೊಂದಿದ್ದಾನೆ. ಅಂತಹ ರಾಮಾನುಜರು ಈ ಜಗತ್ತಿನಲ್ಲಿ ಅಸಂಖ್ಯಾತ ಆತ್ಮಗಳು (ಆತ್ಮಗಳು; ಭಾವಜೀವಿಗಳು) ಮತ್ತು ಅವರು ವಾಸಿಸುವ ಪ್ರಪಂಚಗಳು ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ನಿಯಂತ್ರಣದಲ್ಲಿವೆ ಎಂಬ ಮೂಲಭೂತ ಅರ್ಥವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದರು.

ಐವತ್ತು ನಾಲ್ಕನೇ ಪಾಸುರಂ. ರಾಮಾನುಜರು ಎಂಪೆರುಮಾನ್‌ನ ಪರಮಾಧಿಕಾರವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಪರಿಣಾಮವಾಗಿ ಬಾಹ್ಯ ತತ್ತ್ವಶಾಸ್ತ್ರಗಳು (ವೇದಗಳನ್ನು ಸ್ವೀಕರಿಸದವರು), ವೇದಗಳು ಮತ್ತು ತಿರುವಾಯ್ಮೊಳಿ (ನಮ್ಮಾಳ್ವಾರ್ ರವರು ರಚಿಸಿರುವ ಪ್ರಬಂಧ) ಸ್ಥಾನಗಳನ್ನು ಅಮುಧನಾರರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ನಾಟ್ಟಿಯ ನೀಸಚ್ ಚಮಯಂಗಳ್ ಮಾಂಡನ ನಾರಣನೈಕ್

ಕಾಟ್ಟಿಯ ವೇದಂ ಕಳಿಪ್ಪುಱ್ಱದು ತೆನ್ ಕುರುಗೈ ವಳ್ಳಲ್

ವಾಟ್ಟಮಿಲಾ  ವಣ್ಡಮಿೞ್ ಮಱೈ ವಾೞ್ನ್ದದು ಮಣ್ಣುಲಗಿಲ್

ಈಟ್ಟಿಯ ಶೀಲತ್ತು ಇರಾಮನುಶನ್ ತನ್ ಇಯಲ್ವು  ಕಣ್ಡೇ

ಈ ಭೂಮಿಯ ಮೇಲೆ ತನ್ನ ಶ್ರೇಷ್ಠ ಗುಣಗಳನ್ನು ಮತ್ತಷ್ಟು ಹೆಚ್ಚಿಸಿದ ರಾಮಾನುಜರ ಸ್ವರೂಪವನ್ನು ನೋಡಿದಾಗ, ನಿಕೃಷ್ಟರು ತಮ್ಮ ಸ್ವಂತ ಪ್ರಯತ್ನದಿಂದ ಸ್ಥಾಪಿಸಿದ ಬಾಹ್ಯ ನೀಚ ತತ್ವಗಳು ಸೂರ್ಯನ ಆಗಮನದಿಂದ ಕತ್ತಲೆಯು ನಾಶವಾದವು. ಶ್ರೀಮಾನ್ ನಾರಾಯಣನು ಪರಮಾತ್ಮನೆಂದು ಪ್ರಕಾಶಮಾನವಾಗಿ ಪ್ರಕಟಿಸಿದ ವೇದಗಳು ಮುಂದೆ ಅವರಿಗೆ ಯಾವುದೇ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೆಮ್ಮೆಪಡುತ್ತವೆ. ತಿರುಕ್ಕುರುಗೂರಿನಲ್ಲಿ ಅವತರಿಸಿದ ಮಹಾನುಭಾವರಾದ ನಮ್ಮಾಳ್ವಾರ್ ರವರು ರಚಿಸಿದ ತಿರುವಾಯ್ಮೊಳಿ , ಯಾವುದೇ ಕೊರತೆಯಿಲ್ಲದೆ ಧ್ರಾವಿಡ ವೇದಂ (ತಮಿಳ್ ವೇದಂ) ಸಮೃದ್ಧವಾಯಿತು.

ಐವತ್ತೈದನೇ ಪಾಸುರಂ. ರಾಮಾನುಜರು ವೇಧಗಳಿಗೆ ಮಾಡಿದ ಪ್ರಯೋಜನಗಳನ್ನು ನೆನಪಿಸಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ, ರಾಮಾನುಜರ ಉದಾತ್ತತೆಯಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿರುವ ಮತ್ತು ರಾಮಾನುಜರಿಗೆ ಶರಣಾದವರ ಕುಲವು ಅವರನ್ನು ಆಳಲು ಸೂಕ್ತವಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅಮುಧನರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಕಂಡವರ್ ಶಿಂದೈ ಕವರುಂ ಕಡಿ ಪೊೞಿಲ್ ತೆನ್ನರಂಗನ್

ತೊಣ್ಡರ್ ಕುಲಾವುಂ ಇರಾಮಾನುಶನೈ ತೊಗೈ ಇಱಂದ

ಪಣ್  ತರು ವೇದಂಗಳ್ ಪಾರ್ ಮೇಲ್ ನಿಲವಿಡಪ್ ಪಾರ್ತ್ತಾಲುಮ್

ಕೊಣ್ಡಲೈ ಮೇವಿತ್ ತೊೞುಂ ಕುಡಿಯಾಂ ಎಂಗಳ್ ಕೋಕ್ಕುಡಿಯೇ

ಪೆರಿಯ ಪೆರುಮಾಳ್ ಸುಂದರವಾದ ದೇವಾಲಯದಲ್ಲಿ (ಶ್ರೀರಂಗಂನಲ್ಲಿ) ಶಾಶ್ವತವಾಗಿ ವಾಸಿಸುತ್ತಾರೆ, ಇದು ಸುಗಂಧಭರಿತ ಉದ್ಯಾನಗಳಿಂದ ಸುತ್ತುವರೆದಿದೆ, ಅದು ನೋಡುವವರ ಹೃದಯವನ್ನು ಕದಿಯುತ್ತದೆ. ಪೆರಿಯ ಪೆರುಮಾಳ್‌ಗೆ ಶರಣಾದವರಿಂದ ಸ್ತುತಿಸಲ್ಪಡುವ ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ ಅವರು ಅಸಂಖ್ಯಾತ ರಾಗಗಳನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ವೇದಗಳನ್ನು ಈ ಭೂಮಿಯಲ್ಲಿ ಏಳಿಗೆ ಹೊಂದಲು ಅನುವು ಮಾಡಿಕೊಟ್ಟರು ಮತ್ತು ಅವರು ಬಹಳ ಮಹಾನುಭಾವರು. ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್‌ನ ಗುಣಗಳೊಂದಿಗೆ ಸಂಪೂರ್ಣವಾಗಿ ತೊಡಗಿರುವ ಮತ್ತು ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ವಿಷಯಗಳಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳದ ಕುಲವು ನಮ್ಮನ್ನು ಆಳಲು ಯೋಗ್ಯವಾಗಿದೆ.

ಐವತ್ತಾರನೆಯ ಪಾಸುರಂ. ಅವರು ಈ ಹಿಂದೆ ಪ್ರಾಪಂಚಿಕ ವಿಷಯಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದರು ಎಂದು ನೆನಪಿಸಿದಾಗ, ಅಮುದನಾರ್ ಅವರು ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ ಅನ್ನು ಪಡೆದ ನಂತರ, ಅವರ ಮಾತು ಮತ್ತು ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಅಸ್ತಿತ್ವದ ಬಗ್ಗೆ ತಿಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಕೋಕ್ಕುಲ ಮನ್ನರೇ ಮೂವೆೞುಗಾಲ್  ಒರು  ಕೂರ್  ಮೞುವಾಲ್

ಪೋಕ್ಕಿಯ  ದೇವನೈಪ್ ಪೋಱ್ಱುಂ ಪುನಿದನ್ ಬುವನಮೆಂಗುಂ    

ಆಕ್ಕಿಯ ಕೀರ್ತಿ ಇರಾಮಾನುಶನೈ ಅಡೈನ್ದಪಿನ್ ಎನ್

ವಾಕ್ಕುರೈಯಾದು ಎನ್ ಮನಂ ನಿನೈಯಾದು ಇನಿ ಮಱ್ಱೊನ್ಱೈಯೇ

ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಪರಶುರಾಮನಾಗಿ ಅವತರಿಸಿದನು, ಅವನು ತನ್ನ ಹರಿತವಾದ ಕೊಡಲಿಯಿಂದ ಇಪ್ಪತ್ತೊಂದು ತಲೆಮಾರುಗಳವರೆಗೆ ರಾಜಮನೆತನದಲ್ಲಿ ವಂಶಪಾರಂಪರ್ಯವಾಗಿ ಜನಿಸಿದ ರಾಜರನ್ನು ಕೊಂದನು. ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ , ಆ ಗುಣದಿಂದ ಸೋಲಿಸಲ್ಪಟ್ಟು, ಆ ಎಂಪೆರುಮಾನ್‌ನನ್ನು ಹೊಗಳುತ್ತಾರೆ. ತನ್ನ ಅತ್ಯಂತ ಪರಿಶುದ್ಧ ಸ್ಥಿತಿಯಿಂದ ಅತ್ಯಂತ ಅಶುದ್ಧರನ್ನು ಸಹ ಶುದ್ಧೀಕರಿಸಬಲ್ಲ ಮತ್ತು ಪ್ರಪಂಚದಾದ್ಯಂತ ಖ್ಯಾತಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಆ ಎಂಪೆರುಮಾನಾರನ್ನು ಪಡೆದ ನಂತರ, ನನ್ನ ಮಾತು ಮುಂದಿನ ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಯಾರನ್ನೂ ಹೊಗಳುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ನನ್ನ ಮನಸ್ಸು ಬೇರೆಯವರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ.

ಐವತ್ತೇಳನೆಯ ಪಾಸುರಂ. ಅಮುದನರನ್ನು ಕೇಳಲಾಯಿತು, “ನಿಮ್ಮ ಮಾತುಗಳು ಇತರರನ್ನು ಹೊಗಳುವುದಿಲ್ಲ ಮತ್ತು ನಿಮ್ಮ ಮನಸ್ಸು ಇತರರ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚಿಸುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ನೀವು ಹೇಗೆ ಹೇಳುತ್ತೀರಿ, ಇದು ಸಂಸಾರಮ್?” ರಾಮಾನುಜರನ್ನು ಪಡೆದ ನಂತರ ಸರಿ ಮತ್ತು ತಪ್ಪುಗಳ ನಡುವೆ ತಾರತಮ್ಯ ಮಾಡುವ ಸಾಮರ್ಥ್ಯವಿಲ್ಲದೆ ಬೇರೆ ಯಾವುದನ್ನಾದರೂ ಅಪೇಕ್ಷಿಸುವ ಮೂರ್ಖತನವನ್ನು ಅವರು ಹೊಂದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ.

ಮಱ್ಱು ಒರು ಪೇಱು ಮದಿಯಾದು ಅರಂಗನ್ ಮಲರ್ ಅಡಿಕ್ಕು  ಅಳ್

ಉಱ್ಱವರೇ ತನಕ್ಕು ಉಱ್ಱವರಾಯ್ಕ್ ಕೊಳ್ಳುಂ ಉತ್ತಮನೈ

ನಲ್ ತವರ್ ಪೋಱ್ಱುಂ ರಾಮಾನುಶನೈ ಇನ್  ನಾನಿಲತ್ತೇ

ಪೆಱ್ಱನನ್ ಪೆಱ್ಱಪಿನ್ ಮಱ್ಱು ಅಱಿಯೇನ್ ಒರು ಪೇದಮೈಯೇ

ಪೆರಿಯ ಪೆರುಮಾಳ್ ಅವರ ದೈವಿಕ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಸೇವೆ ಸಲ್ಲಿಸುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಬೇರೆ ಯಾವುದೇ ಪ್ರಯೋಜನವನ್ನು ಬಯಸದಂತಹ ಮಹಾನ್ ವ್ಯಕ್ತಿಗಳು ಇದ್ದಾರೆ. ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್  ಅಂತಹ ಜನರನ್ನು ತನ್ನ ಆತ್ಮಕ್ಕೆ ಹತ್ತಿರವಾಗಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಪರಿಗಣಿಸುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಅವರು ಎಂಪೆರುಮಾನ್‌ಗೆ ಶರಣಾದ ತಪಸ್ವಿಗಳಿಂದ (ತಪಸ್ಸು ಮಾಡುವಲ್ಲಿ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಂಡವರು) ಪ್ರಶಂಸಿಸಲ್ಪಡುತ್ತಾರೆ. ನಾನು ಅಂತಹ ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ ಅನ್ನು ಪಡೆದಿದ್ದೇನೆ; ಅವನನ್ನು ಪಡೆದ ನಂತರ, ಇತರ ವಿಷಯಗಳೊಂದಿಗೆ ತೊಡಗಿಸಿಕೊಳ್ಳುವ ಯಾವುದೇ ಅಜ್ಞಾನದ ಚಟುವಟಿಕೆಯನ್ನು ನಾನು ತಿಳಿಯುವುದಿಲ್ಲ.

ಐವತ್ತೆಂಟನೇ ಪಾಸುರಂ. ವೇದಗಳನ್ನು ತಪ್ಪಾಗಿ ಅರ್ಥೈಸುವವರ ತತ್ತ್ವಚಿಂತನೆಗಳನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸಿದ ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ ಬಗ್ಗೆ ಅವರು ಸಂತೋಷಪಡುತ್ತಾರೆ.

ಪೇದೆಯರ್  ವೇದ ಪೊರುಳ್ ಇದು ಎನ್ಱು ಉಣ್ಣಿ ಪಿರಮಂ  ನನ್ಱು ಎನ್ಱು

ಓದಿ ಮಱ್ಱು ಎಲ್ಲಾ ಉಯಿರುಂ  ಅಃದು ಎಂಱಊ ಉಯಿರ್ಗಳ್  ಮೆಯ್ ವಿಟ್ಟು

ಆದಿ ಪರನೋಡು ಒನ್ಱು ಆಮ್ ಎನ್ಱು ಸೊಲ್ಲುಂ ಅವ್ವಳ್ಳಲ್ ಎಲ್ಲಾಮ್

ವಾದಿಲ್ ವೆನ್ಱಾನ್ ಎಮ್ ಇರಾಮಾನುಶನ್ ಮೆಯ್ ಮದಿ ಕಡಲೇ

ವೇದಗಳನ್ನು ಅಧಿಕೃತವೆಂದು ಒಪ್ಪಿಕೊಂಡರೂ, ವೇದಗಳ ಅರ್ಥವನ್ನು ಸರಿಯಾಗಿ ತಿಳಿಯದೆ, ವೇದಗಳಿಗೆ ತಪ್ಪು ವ್ಯಾಖ್ಯಾನವನ್ನು ನೀಡಿ ಅದನ್ನು [ತಪ್ಪಾಗಿ] ಸಾಬೀತುಪಡಿಸುವ ಅಜ್ಞಾನಿಗಳಿದ್ದಾರೆ. ಬ್ರಹ್ಮವನ್ನು (ಪರಮ ಜೀವಿ) ಎಲ್ಲರಿಂದ ಪ್ರತ್ಯೇಕಿಸಲಾಗಿದೆ ಎಂದು ಅವರು ಒಪ್ಪುತ್ತಾರೆ ಮತ್ತು ಬ್ರಹ್ಮವನ್ನು ಹೊರತುಪಡಿಸಿ, ಪ್ರತಿ ಇತರ ಜೀವಾತ್ಮ (ಸಂವೇದನಾಶೀಲ ಜೀವಿ) ಆ ಬ್ರಹ್ಮ ಮಾತ್ರ ಎಂದು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ. ಮೋಕ್ಷವನ್ನು ಸ್ಥಾಪಿಸಲು ಪ್ರಯತ್ನಿಸುತ್ತಿರುವಾಗ ಅವರು ಹೇಳುತ್ತಾರೆ ಜೀವಾತ್ಮಗಳು ಒಮ್ಮೆ ತಮ್ಮ ಭೌತಿಕ ದೇಹಗಳನ್ನು ತ್ಯಜಿಸಿದರೆ [ಅವರು ಸತ್ತಾಗ], ಅವರ ಕಾರಣಾಂಶವಾದ ಬ್ರಹ್ಮದೊಂದಿಗೆ ವಿಲೀನಗೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಕೇವಲ ಸತ್ಯವಾದ ಜ್ಞಾನದ ಸಾಗರ ಮತ್ತು ನಮ್ಮ ಪ್ರಭುವಾದ ರಾಮಾನುಜರು ಅಂತಹ ಅಜ್ಞಾನಿಗಳೊಂದಿಗೆ ವಾದ ಮಾಡಿ ಅವರ ವಾದಗಳನ್ನು ಸೋಲಿಸಿದರು. ಇದು ಎಷ್ಟು ಅದ್ಭುತವಾಗಿದೆ!

ಐವತ್ತೊಂಬತ್ತನೇ ಪಾಸುರಂ. ಅವನ ಸಂತೋಷವನ್ನು ನೋಡಿ, ಕೆಲವು ಜನರು ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ನಿಜವಾದ ಪರಮ ಜೀವಿ ಎಂದು ಶಾಸ್ತ್ರಗಳ ಮೂಲಕ ತಿಳಿದಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಹೇಳಿದರು. ಕಲಿಯುಗದಲ್ಲಿ (ನಾಲ್ಕು ಯುಗಗಳಲ್ಲಿ ನಾಲ್ಕನೆಯದು) ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್  ಅಜ್ಞಾನವನ್ನು ನಾಶಪಡಿಸದಿದ್ದರೆ, ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ಆತ್ಮಗಳ ಅಧಿಪತಿ ಎಂದು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿರುವುದಿಲ್ಲ ಎಂದು ಅವರು ಪ್ರತಿಕ್ರಿಯಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಕಡಲ್ ಅಳವಾಯ  ತಿಶೈ ಎಟ್ಟಿನುಳ್ಳುಂ ಕಲಿ ಇರುಳೇ

ಮಿಡೈ ತರು ಕಾಲತ್ತು ಇರಾಮಾನುಶನ್ ಮಿಕ್ಕ ನಾನ್ಮರೈಯಿನ್

ಸಡರ್ ಒಳಿಯಾಲ್ ಅವ್ವಿರುಳೈತ್ ತುರನ್ದಿಲನೇಲ್ ಉಯಿರೈ

ಉಡೈಯವನ್ ನಾರಣನ್ ಎನ್ಱು ಅಱಿವಾರ್ ಇಲ್ಲೈ ಉಱ್ಱು ಉಣರ್ನ್ದೇ    

ಸಾಗರಗಳನ್ನು ಮಿತಿಯಾಗಿಟ್ಟುಕೊಂಡಿದ್ದ ದಿಕ್ಕುಗಳಲ್ಲಿ ಕಲಿಯ ಕತ್ತಲು ದಟ್ಟವಾಗಿ ಹರಡಿಕೊಂಡಿದ್ದ ಕಾಲವದು. ಆ ಕಾಲದಲ್ಲಿ ರಾಮಾನುಜರು ಅವತರಿಸಿ ಆ ಕಲಿಯ ಅಂಧಕಾರವನ್ನು ವೇದಗಳ ಅಪರಿಮಿತ ತೇಜಸ್ಸಿನಿಂದ ನಾಶ ಮಾಡದೇ ಇದ್ದಿದ್ದರೆ ಉಳಿದೆಲ್ಲವನ್ನೂ ತನ್ನ ದಿವ್ಯರೂಪವನ್ನಾಗಿ ಹೊಂದಿರುವ ನಾರಾಯಣನೇ ಎಲ್ಲಾ ಆತ್ಮ ಗಳ ನಾಯಕನೆಂದು ತಿಳಿಯುವವರೇ ಇರುತ್ತಿರಲಿಲ್ಲ.

ಅರವತ್ತನೇ ಪಾಸುರಂ. ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ ಅವರ ಭಕ್ತಿಯ ಬಗ್ಗೆ ಕೇಳಿದಾಗ, ಅವರು ಇದನ್ನು ವಿವರಿಸುತ್ತಾರೆ.

ಉಣರ್ನ್ದ ಮೈಜ್ಞಾನಿಯರ್  ಯೋಗಂ  ತೋಱುಂ ತಿರುವಾಯ್ಮೊೞಿಯಿನ್

ಮಣಂ  ತರುಂ ಇನ್ನಿಶೈ ಮನ್ನುಂ ಇಡಂ ತೋರುಮ್ ಮಾಮಲರಾಳ್

ಪುಣರ್ನ್ದ    ಪೋನ್ ಮಾರ್ಬನ್ ಪೊರುಂದುಂ  ಪಡಿ ತೋರುಮ್ ಪುಕ್ಕು ನಿಱ್ಕುಂ

ಗುಣಂ ತಿಗೞ್ ಕೊಣ್ಡಳ್ ಇರಾಮಾನುಶನ್ ಎಮ್ ಕುಲಕ್ ಕೊೞುನ್ದೇ

  ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ ತನ್ನ ಆತ್ಮಗುಣಗಳಿಂದ (ಆತ್ಮದ ಗುಣಗಳು) ಉತ್ಕೃಷ್ಟನಾಗಿದ್ದಾನೆ ಮತ್ತು ಮಳೆಯನ್ನು ಹೊತ್ತ ಮೋಡಗಳಂತಿದ್ದಾನೆ. ಅವನು ನಮ್ಮ ಕುಲದ ನಾಯಕ. ಸತ್ಯವಾದ ಜ್ಞಾನವನ್ನು ಬಲ್ಲವರ ಸಭೆಗಳಲ್ಲಿ, ತಿರುವಾಯ್ಮೊಳಿಯ ಸುಗಂಧಭರಿತ ಸಂಗೀತದಿಂದ ಪ್ರತಿಧ್ವನಿಸುವ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಮತ್ತು ತನ್ನ ದಿವ್ಯವಾದ ಎದೆಯ ಮೇಲೆ ಪೆರಿಯ ಪಿರಾಟ್ಟಿಯನ್ನು ಹೊಂದಿರುವ ಎಂಪೆರುಮಾನ್ ವಾಸಿಸುವ ದಿವ್ಯ ನಿವಾಸಗಳಲ್ಲಿ ಅವನು ಕರುಣೆಯಿಂದ ಇರುತ್ತಾನೆ. ಎಂಪೆರುಮಾನಾರ್ ಈ ಎಲ್ಲಾ ಸ್ಥಳಗಳಲ್ಲಿ ಮುಳುಗುತ್ತಾರೆ.

ಅನುವಾದ : ಅಡಿಯೇನ್ ರಂಗನಾಯಕಿ ರಾಮಾನುಜ ದಾಸಿ

ಮೂಲ http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2020/05/ramanusa-nurrandhadhi-pasurams-51-60-simple/

ಆರ್ಕೈವ್ ಮಾಡಲಾಗಿದೆ : http://divyaprabandham.koyil.org

ಪ್ರಮೇಯಂ (ಲಕ್ಷ್ಯ) – http://koyil.org
ಪ್ರಮಾಣಂ (ಶಾಸ್ತ್ರ ) – http://granthams.koyil.org
ಪ್ರಮಾತಾ (ಪೂರ್ವಾಚಾರ್ಯರು ) – http://acharyas.koyil.org
ಶ್ರೀವೈಷ್ಣವ ಶಿಕ್ಷಣ/ಮಕ್ಕಳ ಪೋರ್ಟಲ್ – http://pillai.koyil.org

iraNdAm Ayiram thirunedunthANdakam

thirunedunthANdakam – 26

Published by:

SrI: SrImathE SatakOpAya nama: SrImathE rAmAnujAya nama: SrImath varavaramunayE nama:

Full Series

<< previous pAsuram – 25 – minnilangu thiruvurum

Introduction

Since her longing for Him is the result of His long term efforts, He became happy about that and stayed away from her; since the mother stayed away with appreciation for daughter’s state of not listening to her good words, her friend tried to determine what could calm her down, and asked the story of what happened, since it was the story of what happened with Him she could sustain herself and tell the story in the previous two pAsurams (21 & 22);

Then her friend inquired, “As He is under your control, could you not have asked Him when you got a chance, telling Him not to go?”, and she replied “I tried, but since garudAzhvAn came and called Him and He flew away from here, my asking Him to stop had not helped” (pAsuram 23).

In pAsuram 24, “Could you not stop garudAzhvAn who came and took Him away?”, “Was it just one or two to stop? I could not because all of His servants (nithyasUris) came and surrounded Him”.

In the previous pAsuram (25), she summarized her state that she explained in these previous pAsurams. That is, “He came like one who was going to give everything of Him, showed straight what was there with Him, and stole everything from me and left; as He left, in order for me to sustain my life, He told the name of His place.

In this pAsuram (26), since there was no one to ask (more) questions, there was no answer she needed to give, and so her longing reared its head, and she thought, “He is not coming because He doesn’t know about my longing; if that is informed to Him, then He would come somehow”, and so she is sending some bees as messengers.

Instead of sending some human being who is sentient, why send bees that are non-sentient?

Seeing her state, all her relatives were already in bewildered state even before her. Since it was not known that it gave any fruitful result when Humans, sentients, had gone as messengers, but in rAmAvathAram when hanUman who is not a human had gone as a messenger, it had given the results, she is sending bees in this pAsuram, and crane in the next pAsuram, as messengers. When kaNNan who is of utmost wisdom had gone as a messenger His help only created a war.

But instead of sending a monkey as messenger like in rAmAvathAram, why send a bee? There, SrI rAma who is a male had to send a messenger to a female, so He had to choose hanUman who was able and detached towards worldly affairs. Here, since it is a longing female sending to emperumAn a male, she had to send only those who experience union and suffer due to similar longing. Since they would understand the suffering due to separation, and since she has seen these bees earlier that were in union and happy, she is sending bee as a messenger. But would the bees who are staying together happily agree to go as messengers? She is asking them to go because of understanding her experience she had when together with Him.

That is, when she and Her man were together, if some people who suffer due to separation came to her, then she would take care of their problem and only then be together with her lover, as said in “apyaham jeevitham jahyAm thvAm vA salakShmaNAm | na thu prathigyAm samSRuthya brAhmaNEBhyO viShEshatha: [SrI rAmAyaNam – AraNya KhANdam – 10-19]” (Hey seethA! I might lose my life, and lose you along with lakShmaNa, but I will not ignore the promise I made (that too especially ones made to brAhmaNas)); based on this experience, she is in the state that seeing her suffering, the bees would go as messenger.

She is first praising the bees, to request them to take care of her problem, by their gaining mercy towards her.

In terms of inner meaning, bees represent AchAryas who get us to reach emperumAn. Acharyas are to be praised, as said in – “prathyakShE gurava: sthuthyA: parOkShE mithrabAnDhavA: | kAryAnthE dhAsa-BruthAScha na kadhAchana puthrakA: || (One should praise Acharyas right in front of them; praise friends and relatives in their absence; praise servants after they finish their work; should never praise the children).

krishNa as a messenger

thEmaruvu pozhilidaththu malarndha pOdhai

thEnadhanai vAy maduththu un pedaiyum neeyum

pUmaruvi inidhamarndhu poRiyilArndha

aRukAla siRu vaNdE thozhudhEn unnai

Amaruvi niRai mEyththa amarar kOmAn

aNiyazhundhUr ninRAnukku inRE senRu

neemaruvi anjAdhE ninROr mAdhu

ninnayandhAL enRiRaiyE iyambik kANE 26

Word by word meaning

thEn maruvu – Having honey flooding fully

pozhil idaththu – in the garden,

malarndha pOdhai – with flowers blossoming,

vAy maduththu – drinking

thEnadhanai – that honey,

un pedaiyum neeyum – your female and you

pUmaruvi – well set in the flower

inidhamarndhu – and be in union with her;

aRukAla siRu vaNdE – Oh the bee having six legs,

poRiyin Arndha – having lots of dots in the body

unnai thozhudhEn – I prostrate and beg you;

To Him who

maruvi mEyththa – herded with interest

A niRai – the groups of cows,

amarar kOmAn – and who is the head of nithyasUris,

aNi azhundhUr ninRAnukku – and who is standing in the beautiful place of thiruvazhundhUr,

inRE nee senRu – you go now itself and

anjAdhE – without being afraid,

maruvi ninRu – stand there strong,

iyambik kANE – try to tell Him

iRaiyE – a little bit, that

Or mAdhu – one female

nin nayandhAL enRu – is being interested in You,

vyAkyAnam

thEmaruvu pozhilidaththu – In the place that is having gardens that are always with honey. By the word maruvu, it says that honey is always present, and it is being plentiful; by pozhil it says that it is a garden that removes tiredness. These three qualities are present in paramapadham also which is the place of enjoyment. Only if you placed us in such a place of happiness, would the place of your enjoyment be enjoyable.

malarndha pOdhaith thEnadhanai vAy maduththu – Drinking honey from the flowers as they blossomed. Since it is the honey from the flowers that blossomed just then, it would be fresh and very tasty. If time has passed since a flower blossomed, then its honey would be past time, less, and old. If honey is extracted when the flower is still a bud, then there would be less honey, and since it is taken forcefully, that honey would taste less. So, it is saying here that the honey is from just blossomed flower.

Would the flowers which blossom (only) when wind blows, would blossom when these bees go there? We can consider it as – since those flowers are at the stage of blossoming even if touched, they blossom due to the wind from the wings of bees, and also the air of their breath.

This same aspect is divined by AzhvAr in “pUviriya madhu nugarum [periya thirumozhi – 3.6.1]”. Unlike Him who left me without understanding my freshness and sweetness, you got to understand the freshness and sweetness of flowers, she says. Only if you join me with Him while I am fresh and sweet, would you be known as having complete ablity to enjoy fresh honey, she says.

vAy maduththu – Like husband and wife eating from the same vessel, taking the honey in mouth and feeding it to each other. Honey is there for enjoying each other in this way. That is, “Don’t you have to make me enjoy the sweetness by joining me with Him, like how SrI rAma enjoyed together with seethAp pirAtti as said in “idham mEDhyam idham svAdhu [SrI rAmAyaNam – ayODhyA KANdam – 96-2]” (This is pure, This is sweet.. – saying these, SrI rAma was present together with seethAp pirAtti in thiruchchiththirak kUdam).

un pedaiyum neeyum – The female bee that is under your control, and you who are under her control; the female bee behaves as per your thoughts, and you who behave as per her thoughts; Oh it is good that you both are able to interact knowing each others’ mind, unlike Him who does not behave with understanding of my wishes.

un pedaiyum neeyum – You who are together as male and female, don’t you have to take care of work for me who am separated from my lover?. It is my fortune that you are together and so not need someone to get you together first – she says. SrI rAma had to unite mahArAjar (sugreevan) with his wife and kingdom first and then only had to search for His wife. Unlike that, you are already together, and that is my fortune, she says to the bees.

pUmaruvi – Oh what a dare this is, like someone hugging the fire!- she says. As said in “menmalarp paLLi vem paLLiyAlO [thiruvAimozhi – 9.9.4]”, bed with flowers in it (soft like flowers) is like a bed on fire for her. Since she is separated from her lover, she thinks only those who knows agni-sthamBha-vidhyA would be able to lie down in such a bed. agni-sthamBha-vidhyA is union of man and woman. As I am lying on floor since I cannot tolerate the bed, only if you do my work would it be enjoyable for you to be together in bed; Oh what a great wonder it is that unlike for me, you both as male and female got the garden which removes tiredness as a place of enjoyment, honey as enjoyable, and flower as bed! – she says.

inidhamarndhu – Sitting nicely. Nicely being together as male and female. Since her union with Him ended in separation, that union become one that gave sorrow. She herself said “enRAlum idhu namakkOr pulavi thAnE [thirunedunthANdakam – 23]”. Idea is – only if you removed my sorrow would your union be enjoyable.

poRiyilArndha – By poRi it refers to dots. Having rich number of dots in its body. This phrase is adjective for the bee. It talks about the brightness to its body due to union.

The male bee is in beginning stage of youth like said in “yuvA kumAra: [ruk – ash – 2.2.25]”, (vishNu is in the age of youth, and having a bit of previous stage of adolescence).

The female bee is in the beginning stage of youth as said in “yuvathiScha kumAriNee” (pirAtti is in upper stage of adolescence, and beginning of youth).

As said in “BharthA nAma param nAryA: BhUshaNam BhUshaNAdhapi | EshAhi rahithA thEna BhUshaNArhA na SOBhathE || [SrI rAmAyaNam – sundhara KhANdam – 16.26]” (Husband is like an ornament above the ornaments worn, and so He is the reason for her brightness. Since she is separated from such a husband, seethAp pirAtti who could wear ornaments, was not being beautiful), for me who has become lean due to not eating because of separation, if you create beauty for me, only then your beauty would be meaningful, she says.

aRukAla siRu vaNdE – Oh small bee who has got six legs! Since it is natural for bees to have six legs, why mention this as adjective to the bee? Oh! Instead of having just two legs, or just four legs, it got to have six legs that would enable it to go to Him fast! – This was the meaning established by previous AchAryas. But since the means for a bee to travel is its wings, since she is going to say next in this pAsuram – thozhudhEn (prostrating and praying to you), I got six legs for it to touch my head (when I prostrate / when I happily keep your six legs in my head when you return from Him) – is the establishment of meaning by SrI parASara Bhattar.

(From puththUr swAmy’s vivaraNam – bee refers to AchAryas who enjoy the honey that is auspicious qualities of BhagavAn. Like towards AchAryan, one should also serve AchArya’s divine son, and Acharya’s divine wife. Combined, it is their six divine feet. There is a phrase matching SrI parASara Bhattar’s meaning in “en thUdhAy, num kAlgaL en thalai mEl kezhumeerO numarOdE [thiruvAimozhi – 9.7.1]”)

siRu vaNdE – You who is already small unlike thiruvadi (hanUman) who had to make himself small when entering lankA when doing the messenger work.

vaNdE – You do not have to take additional efforts like thiruvadi who had to figure out where to sit and how to talk to seethAp pirAtti; you could be in the flower ring garland in His head, or in the garland in His shoulders, and talk to Him without anyone else knowing – such is the type of birth yours is!

As she called the bees, they who were experiencing their togetherness heard her requesting voice, and got up with a startle like someone threw fire, and peeked.

thozhudhEn unnai – I prostrated, fell, on your feet. It shows that one should prostrate, fall on AchAryan’s feet, and praise him.

unnai – I am not falling at His feet; even at this state of His having left me, I am falling at your feet, you who are going to join the severed connection between Him and me. I am separated from Him and suffering even while He exists, and I exist; you who are going to join us are the one who are to be praised, and prostrated. This is the way of her “athra-parathra-chApi [AlavandhAr’s sthOthra rathnam – 2]” (SrIman nAthamuni’s divine feet is my destiny in this world and the other world).

As the bee says, “Let your prostrating me be; what is it to be accomplished by me. You shall tell me that”, and so she replies –

amarar kOmAn – Please go and announce the following to the leader of nithyasUris as said in “ayarvarum amarargaL athipathi [thiruvAimozhi – 1.1.1]”.

Is it possible for us to go near Him?

A-maruvi nirai mEyththa – He is one, though so superior, who had been set together with the cows and protected them. Like how He is the head of nithyasUris who could not exist if separated from Him, His existence depended on the cows He protected. Since nithyasUris cannot live without Him, He is being approachable to them. Since He cannot sustain Himself if separated from cows, He is well set among them. maruvi – well set/involved.

Oh! But that was the earlier time of krishNAvathAram..

aNiyazhundhUr ninRAnukku – Like how He protected the cows during the time of incarnation as krishNa, to protect those who are present after that time and who are with no wisdom similar to cows, He stood in thiruvazhundhUr. Please inform Him about me. When He left, He said “punal-arangam-Ur [thirunedunthANdakam – 24]”, and so must have gone to thiruvarangam; why send messenger to thiruvazhundhUr? Sending so is meaningless – it is similar to saying “karNE spRushtE gatim chAlayathi [saying]” (He moves his hip if one touches his ear)? “Since He is also a sentient, suffering would be there for Him too due to separating from me; He left me for some work; He would not leave me altogether; He might have stayed in thiruvazhundhUr on the way. Please go and request to Him there” – she says.

Or, “Since thiruvarangam is bhOga-maNdapam (meant for enjoyment), He would not have been able to stay there for long because He would not be able to sustain the separation from me. So, as He would have started returning to me, He might have reached up to thiruvazhundhUr. Go there”, could be the other meaning of her saying this.

ninRAnukku – In the first meaning, He could not go to His place, so He stood in thiruvazhundhUr like a tree; In the second meaning above – during return, He might be staying in thiruvazhundhUr thinking that He should not voluntarily go to me showing eagerness, and so He may be waiting there hoping that I send someone to Him”.

inRE senRu – You should not say “We will go tomorrow”. I will not sustain myself till tomorrow – she says. If I won’t be there, then He too won’t be there. If you think both of us should live, then you go today itself. If both He and I are destroyed, then it is like the whole world is destroyed.

nee maruvi – Since He was well set among the cows and protected them, He would definitely welcome you who is of animal species. So you approach Him and;

nee maruvi – Like how I who had seen the excess of His quality of simplicity but had hesitated thinking that He is supreme god instead of thinking as human being, as said in “avarai nAm dhEvarenRu anjinOmE [thirunedunthANdakam – 21]” – you please do not behave like me, but approach Him and be well set with Him.

anjAdhE ninRu – Stand there without fearing when seeing His supremacy. Instead of being afraid thinking that He is the leader of nithyasUris, consider His being well set among the cows and taking them for gracing; and so stand there sustaining yourselves.

Or, anjAdhE ninRu – Stand with pride and talk to Him, with the appearance of coming as messengers from the Queen. If you talked with pride, it would be clear to Him that you came from me.

What is it to be conveyed to Him? She responds –

Or mAdhu – No need to say my name to Him; If you just said “one woman”, that would be enough. He would know automatically. If someone says “There is a deer in a forest which has got arrow-wounds and is suffering from it”, then the one who shot that arrow would be knowing the place of that deer.

Or,

Or mAdhu – She says – tell Him that the girl has no equals. If you say so, then He would know who it is. It is because she is not a part of those who are immersed in the material world, not of liberated souls, and not of those people who wish to leave for SrIvaikuNtam (mumukshus). She is present like said in “pinnai kol, nila mAmagaL kol, thirumagaL kol piRandhittAL [thiruvAimozhi – 6.5.10]” (unique woman like the divine consorts of emperumAn).

ninnayandhAL – If you (who is a bee) went to Him as a messenger, then He would know whose messenger you are. There would be no need to say anything. Even if you say any words, if you just said “Or mAdhu”, then He would definitely know. If even that is not enough, it is enough if you just said a word “ninnayandhAL”- She wished for you – is the meaning. That is, that she is hurt at the part vital to life.

Ask Him, “Did she wish for someone walking in the road? She wished for You who are the greatest of all. She wished for you who are of greatness that one could not sustain themselves if separated”.

ninnayandhAL – Did she wish for you in your state of para, vyUha, viBhava, that she could stay without great anxiety? She wished for you who is in archAvathAram (vigraham/statue form).

enRu iRaiyE iyambik kANE – So as you start talking these words to Him He would know, and would not even let you finish; and you will see Him rejoicing about you – she says.

iRaiyE iyambi – (say only a little) – It is enough if you said “Or mAdhu”, it would be excessive to say even “ninnayandhAL”.

kANE – You are definitely going to see all the respects He would pay to you after you just said this. Saying like “Dharmatha: parirakShithA: [SrI rAmAyaNam – yudhDha KANdam – 1-11]” (We all got saved of our lives because of your deed of beneficence – SrI rAma says to hanUman when he returns after finding seethAp pirAtti),

and hugging like “Esha sarvasva BhUthasthu parishvanga: [SrI rAmAyaNam – yudhDha KANdam – 1-13]” (This my embracing you which is like giving everything of me.. (said SrI rAma to hanUman)),

you are going see that He would do all these – she says.

kANE – Oh you are going to see His divine body which I could not see! – she says – This could also be the meaning.

—–

Translation by raghurAm SrInivAsa dhAsan.

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

 

iraNdAm Ayiram periya thirumozhi periya thirumozhi 2nd centum

periya thirumozhi – 2.6.6 – pulankoL

Published by:

SrI:  SrImathE SatakOpAya nama:  SrImathE rAmAnujAya nama:  SrImath varavaramunayE nama:

periya thirumozhi >> Second centum >> Sixth decad

<< Previous

Highlights from avathArikai (Introduction)

No specific introduction.

pAsuram

pulankoL nidhikkuvaiyOdu puzhaik kaimmA kaLiRRinamum
nalangoL navamaNikkuvaiyum sumandhu engum nAnRosindhu
kalangaL iyangum mallaik kadalmallaith thalasayanam
valamkoL manaththAravarai valam koL en madanenjE!

Word-by-Word meanings

pulan – senses
koL – that which captivates
nidhik kuvaiyOdu – along with heap of gold
puzhai – having hole
kai – having hand [trunk]
mA – huge
kaLiRRinamum – herd of elephants
nalam koL – good
nava maNik kuvaiyum – collection of nine types of gems
sumandhu – carrying
engum – wherever seen (due to the weight of the loaded materials)
nAnRu – lowered
osindhu – swaying
kalangaL – boats
iyangum – moving around
mallai – greatness
kadal mallaith thala sayanam – one who is mercifully reclining on the ground in thirukkadalmallai
valam koL manaththAr avarai – those who consider circum-ambulating him matches their true nature
en mada nenjE – Oh my obedient mind!
valam koL – You circumambulate them and be uplifted

Simple translation

thirukkadalmallai has the greatness of having boats which are swaying and moving around; these boats are lowered in level due to carrying heap of gold which captivates the senses, herd of huge elephants which are having trunks (hand with a hole at the end) and good collection of nine types of gems. Oh my obedient mind! You circum-ambulate those who consider circum-ambulating emperumAn who is mercifully reclining on the ground in such thirukkadalmallai, matches their true nature, and be uplifted.

Highlights from vyAkyAnam (Commentary)

pulan koL nidhik kuvaiyOdu – With heap of gold which makes those who see it to think “mamEtham” (why should I not have it?).

puzhaik kai mA kaLiRRinam – Herd of huge elephants which have trunks (hand with hole at the end).

nalam … – Nine types of gems.

nalam koL – They are such good that they need not be brought to the shore and tested by experts to prove their value. The value can be readily seen then and there.

sumandhu – Since these are good materials, people will load them into the boat without considering whether the boat can handle them or not.

sumandhu engum nAnRu osindhu – thalasayanam in thirukkadalmallaim which has the greatness of these boats are fearfully moving around making one think “it is going to break this side; it is going to break on the other side” due to the weight of the loaded materials. AzhwAr is not speaking about these because he has some use for them. But he is considering them to be decorations for the dhivyadhESam just as the gardens are.

valam koL manaththAr avarai – Those who have their hearts immersed in thirukkadalmallai. nanjIyar would mercifully explain “I was once following piLLai thirunaRaiyUr araiyar and [parASara] bhattar while they were circum-ambulating the temple. Unlike us who do it as a duty in a hurried manner, they were glancing at the beauty of the divine residences, divine towers as if they were imbibing them with their eyes”.

avarai valam koL – We cannot remain in their mood. But we should engage in following their foot steps.

en mada nenjE – AzhwAr is saying “You are like-minded with me and you are obedient towards me”.

In the next article we will enjoy the next pAsuram.

adiyen sarathy ramanuja dasan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org