Daily Archives: July 10, 2016

Source: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/09/purva-dhinacharya-tamil-16/

శ్రీ:
శ్రీమతే శఠకోపాయ నమ:
శ్రీమతే రామానుజాయ నమ:
శ్రీమద్వరవరమునయే నమ:

శ్లోకం 16

తతః ప్రత్యుషసి స్నాత్వా కృత్వా పౌర్వాహ్ణికీః క్రియాః!
యతీంద్ర చరణ ద్వన్ద్వ ప్రవణేనైవ చేతసా!!

ప్రతి పదార్థము:
తతః =దాని తరవాత
ప్రత్యుషసి = అరుణోదయ కాలములో
స్నాత్వా = స్నానము చేసి
పౌర్వాహ్ణికీః = ప్రాతః కాలములో చేయ వలసిన
క్రియాః = క్రియలు అనగా శుధ్ధ వస్త్రమును ధరించుట, సంధ్యావందనాది కార్యములు
యతీంద్ర చరణ ద్వన్ద్వ ప్రవణేన ఏవ = యతిరాజులైన ఉడయవర్ల శ్రీపాదముల చెంత తమకున్న ప్రవనతను
చేతసా = చేతలలో
కృత్వా = ప్రకటించి

భావము:
ప్రత్యుషః: అరుణోదయ కాలములో , అనగా సూర్యోదయమునకు ముందు నాలుగు ఘడియల కాలము , నాలుగు ఝాములల రాత్రిలో చివరి ఝాము…. ఈ శ్లోకములో చెప్పిన స్నానాధికములు ,కిందటి శ్లోకములో పేర్కొన్న గురుపరంపర,పెరుమాళ్ యొక్క ఆరు స్థితులు మొదల్గు వానిని ధ్యానించుటకు మధ్యన చేసుకునే దేహ శుధ్ధి, దంత శుధ్ధిగా గ్రహించాలి. మునుపు ఆరు,ఏడు,ఎనిమిది, శ్లోకములో చెప్పిన కాషాయమును ధరించుట ,ఊర్ధ్వ పుండ్రములను ధరించుటను ,తులసి మాల , తామర పూసల మాల ధరించుట కూడా ఇక్కడ కలిపి చూడాలి. ఆచార్యులే సర్వస్వమని భావించు శిష్యులు ,పరమాత్మ తానే ఆచార్య రూపములో అవతరిస్తారన్న శాస్త్రముననుసరించి , ఆచార్య రూపములో పరమాత్మ ముఖోల్లాసము కోసము నిత్య ,నైమిత్తిక కర్మలను ఆచరిస్తారు. మామునులు ఉడయవార్ల శ్రీ పాదముల మీద భక్తి నిండిన మనసుతో ఇవన్నీ అనుష్ఠిస్తున్నారని గ్రహించాలి.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

పూర్వ దినచర్య – శ్లోకం 15 – ధ్యాత్వా

శ్రీ:
శ్రీమతే శఠకోపాయ నమ:
శ్రీమతే రామానుజాయ నమ:
శ్రీమద్వరవరమునయే నమ:

Source: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/09/purva-dhinacharya-tamil-15/

<< శ్లోకం 14

శ్లోకం 15

ధ్యాత్వా రహస్యత్రితయం తత్త్వ యాధాత్మ్య దర్పణం ।

పరవ్యూహాదికాన్ పత్యుః ప్రకారాన్ ప్రణిధాయ చ ।।

ప్రతి పదార్థము:

తత్త్వ యాధాత్మ్య దర్పణం = జీవాత్మ స్వరూపము యొక్క నిజ రూపమును అద్దములో ప్రతిబింబములా చూపువాడా

రహస్యత్రితయం = రహస్యత్రములనబడే తిరు మంత్రము, ద్వయ మంత్రము, చరమశోకములను

ధ్యాత్వా = అర్థముతో అనుసంధానము చేయు

పరవ్యూహాదికాన్ = పరం,వ్యూహం మొదలగు సర్వ జగత్తుకు

పత్యుః = పతి అయిన శ్రీమన్నారాయణుని

ప్రకారాన్ = ఐదు స్థితులలోను

ప్రణిధాయ చ = ధ్యానము చేయువాడా

భావము:

జీవాత్మ స్వరూపము యొక్క నిజ రూపములు మూడు. అవి ఏవనగా, శ్రీమన్నారాయణుడు ఒక్కడికే దాసుడై వుండుట , ఆయననే మోక్షమునకు ఉపాయముగాను , భోగ్య పదార్థముగాను గ్రహించుట .

తిరు మంత్రములో వున్న “ ఓం నమః నారాయణాయ “ అనే మూడు పదములు పైన తెలిపిన మూడు రూపములను స్పష్టీకరిస్తున్నది. దీనిలోని ” నమః ” పదము సిద్దోపాయమైన పరమాత్మను మోక్షమునకు ఉపాయముగా తెలియ జేస్తున్నది. ద్వయ మహామంత్రములోని మొదటి భాగమైన ” శ్రీమన్నరాయణచరణౌ శరణం ప్రపద్యే ” అనే మూడు పదాలు ఇదే విషయాన్ని నొక్కి చెప్పుతున్నాయి . శ్రీ కృష్ణుడు గీతలో అర్జుననుకు చెప్పిన చరమశ్లోకములోని మొదటి భాగమైన “సర్వ ధర్మాన్ పరిత్యజ్య మామేకం శరణం వ్రజ ” అనటము వలన శ్రీ కృష్ణుడు ,శ్రీమన్నరాయణుడైన తననే మోక్షాధికారిగా తెలుసుకొని శరణాగతి చేయమని ఉపదేశించటము వలన ఈ మూడు మంత్రములను అద్దము వంటివిగా చెపుతున్నారు. ఈ విషయము రహస్యత్రయార్థములో వివరించబడింది.

పరమపదములో నిత్యసూరులు, ముక్తపురుషులు అనుభవించు పరస్వరూపము
పాలకడిలో శేష తల్పము మీద పవళించి బ్రహ్మాదుల ఆర్తనాధమును విని వారిని రక్షించుటకు సిధ్ధముగా వుండే వ్యూహ స్వరూపము.
అసుర ,రాక్షసాదుల నుండి సాదువులను రక్షించుటకై ఈ భూలోకములో రామ ,కృష్ణాది అవతారములైన విభవ రూపము .
4.చిత్ ,అచిత్ లన్నింటి యందు లోపల బయట వ్యాపించి వుండుట , జ్ఞానుల హృదయ కమలములో వారి ధ్యానమునకు ఆధారమవుట కొరకు దివ్య మంగళ రూపములో నిలిచు అంతర్యామి రూపము .
పై రూపముల లాగా సామాన్యులకు దుర్లభము కాకుండా అఙానమావరించి వున్న మనము నివసించు స్థలములో , మనము నివసించు కాలములో , మన హ్రస్వ దృష్టికి కూడా కనపడే విధముగా కోవెలలో ,గృహములలొ మనము కోరు కున్న రూపములో కొలువు తీరి వున్న అర్చామూర్తి .

ఇవి కాక ఆచార్య రూపములో ఆరవ స్థితిలోను మనకు దర్శనము నిస్తున్నాడు. “పీదక వాడై పిరానార్ పిరమగురువాగి వందు……..”(పెరియాళ్వార్ తిరుమొళి 5-2-8 ), (పీతాంభరధారుడు పరమ గురువుగా వచ్చి…..) అని పీతాంభరధారుడు పరబ్రహ్మను గురించి ఉపదేశించు ఆచార్యులుగా అవతరించారని పెరియాళ్వార్ తిరుమొళి లో చెపుతున్నారు. దీని వలన గురుపరంపరకు ముందుగా అనుసంధించి తరువాత పరమాత్మ ఆరు రూపములను మామునులు సంధ్యా సాయంకాలమున అనుసంధానము చేస్తున్నారని బోధ పడుతుంది.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

mudhalAyiram thirumAlai

thirumAlai – thaniyan

July 10, 2016 Published by: T N Krishnan

SrI: SrImathE SatakOpAya nama: SrImathE rAmAnujAya nama: SrImath varavaramunayE nama:

Full series

The thaniyan for thirumAlai has been composed by thiruvarangapperumAL araiyar, a disciple of ALavandhAr and one of the five AchAryas (teachers) of rAmAnujar.

maRRonRum vENdA manamE mathiLarangar
kaRRinam mEyththa kazhaliNaikkIzh – uRRa
thirumAlai pAdum sIrth thoNdaradip podi em
perumAnai eppozhudhum pEsu

Listen

Word-by-word meanings

manamE – Oh! my mind!

mathiL arangar – the one who is residing in thiruvarangam (SrIrangam) with seven prAkArams (circumambulations)

kaRRinam (kanRu+inam) – herds of cattle

mEyththa – emperumAn who grazed the cattle

kazhal iNai kIzh – under the two exalted feet

uRRa – one who has deep devotion

sIr – and with auspicious qualities

thoNdaradippodi – and who goes by the name of thoNdaradippodi

em perumAnai – our swAmi (lord)

eppozhudhum – at all times

pEsu – keep talking about

maRRu onRum – other purushArththam (goal)

vEndA – is not needed

Concise meaning:

thiruvarangapperumAL araiyar instructs his mind to keep talking about thoNdaradippodi AzhwAr all the time. “Why should I?” asks the mind. araiyar says that this AzhwAr, who has composed thirumAlai, is bestowed with auspicious qualities. And what he is doing with these qualities? He is completely devoted to the two exalted feet of thiruvarangan. And who is thiruvarangan? He takes supreme pleasure in looking after cattle, when he assumed the incarnation of krishNa. Do not look for any other benefit, the araiyar tells his mind.

vyAkhyAnam (Explanatory note):

The vyAkhyAnam for this thaniyan has been written by piLLai lOkam jIyar. Let us enjoy the vyAkhyAnam:

maRRonRum vENdA manamE – what is thiruvarangapperumAL araiyar indicating by the word “maRRonRu”? Is it other dEvathAs (celestial beings) such as Siva, brahma, indhra? No, he is not referring to these people. araiyar tells his mind not to speak even about the five states of emperumAn (para, vyUha, vibhava, antharyAmi and archai). Another meaning is: do not recite the names of emperumAn (thirunAma sankIrththanam – singing the revered names of emperumAn). He tells his mind not to consider what is likeable and what is good. Here “likeable” refers to carrying out kainkaryam (service) to bhagavAn and “good” refers to reciting bhagavAn’s revered names. Reciting bhagavAn’s names and carrying out kainkaryam to bhagavAn are considered as being in prathama parva nishtai (being in the primary stage of devotion) while doing the same to bhagavAn’s devotee (bhAgavatha) is considered as being in charama parva nishtai (being in ultimate stage of devotion). araiyar, by inference, is in the ultimate stage of devotion.

manamE – the mind is the cause for both attachment (to worldly matters) and liberation from the same. araiyar tells his mind to discard being attached and enjoy being liberated. How do I do this, asks his mind….

mathiLarangar – thiruvarangar who is residing inside the temple whose compound wall was built by thirumangai AzhwAr.

kaRRinam mEyththa kazhaliNaikkIzh uRRa thirumAlai pAdum – araiyar says that thiruvaranganAthan (SrI ranganAthan – the lord of SrIrangam) grazed cattle. But it was krishNa who did this. When did thiruvarangan look after cattle? In thirumAlai, thoNdaradippodi AzhwAr refers to thiruvarangan as kaNNan (another name of krishNa) in the beginning (9^th pAsuram), in the middle (36^th pAsuram) and in the end (45^th pAsuram). Since he has referred to thiruvarangan as kaNNan at these three places, one can emphatically state that thiruvarangan is indeed kaNNan.

kazhal iNaik kIzh – here the reference to the thiruvadi (exalted feet) of thiruvarangan is to be taken as representative of his thirumEni (entire physical form).

kazhal iNaik kIzh uRRa thirumAlai pAdum – thoNdaradippodi AzhwAr devotedly engages with the exalted feet of emperumAn, who, as krishNa, had taken care of cattle while grazing with the same feet that the AzhwAr is now worshipping. AzhwAr decides to decorate such exalted feet b y stringing a garland of hymns (thirumAlai), similar to what nammAzhwAr had said in thiruvAimozhi 2.4.11 (adi sUttal Agum andhAmam – the exalted feet should be decorated with beautiful flowers).

pAdum sIr – singing (composing hymns) is thoNdaradippodi AzhwAr’s SrI (wealth) or kainkaryam.

sIrth thoNdaradippodi – being thoNdardippodi is his sIr (wealth), as he himself states in the 45^th pAsuram (thuLabath thoNdAya sIrth thoNdaradippodI – thoNdaradippodi for whom carrying out stringing of flowers is kainkaryam )

thoNdaradippodi emperumAnai – for thoNdaradippodi AzhwAr, namperumAL (thiruvaranganAthan) is emperumAn. For thiruvarangapperumAL araiyar (who composed the thaniyan), AzhwAr himself is emperumAn. Is it apt to refer to AzhwAr as emperumAn? It is certainly correct as we should consider someone, who considered emperumAn as everything to him, as emperumAn. Moreover, for SrIvaishNavas, one who is SEshan (servitor) to emperumAn is the nAthan (lord) and hence thiruvarangapperumAL araiyar refers to AzhwAr as emperumAn. About such a swAmi…..

eppOdhum pEsu – Oh! my mind! Keep talking about him at all times. Mind asks “why should I talk about him all the time?”. This is because it is said in prapanchasAram, “gurOrnAma sadhA japEth” – keep reciting guru’s (AchAryan’s or teacher’s) name all the time.

We shall move on to the vyAkhyAnam of periyavAchchAn piLLai in the next article.

adiyEn krishNa ramanuja dasan

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

పూర్వ దినచర్య – శ్లోకం 14 – పరేద్యుః

శ్రీ:
శ్రీమతే శఠకోపాయ నమ:
శ్రీమతే రామానుజాయ నమ:
శ్రీమద్వరవరమునయే నమ:

Source: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/09/purva-dhinacharya-tamil-14/

<< శ్లోకం 12, 13

శ్లోకము 14

పరేద్యుః పశ్చిమే యామే,యామిన్యా స్సముపస్థితే ।

ప్రబుధ్ధ్య శరణం గత్వా పరాం గురుపరంపరాం ।।

ప్రతి పదార్థము:

పరేద్యుః = తమకు ఎదురు చూడని విధముగా మామునులతో కలయిక లభించిన మరునాటి

యామిన్యా = రాత్రి

పశ్చిమే యామే = నాలుగవ ఝాములో

స్సముపస్థితే సతి = లభించిన మేరకు

ప్రబుధ్ధ్య = నిద్ర లేచి

పరాం = ఉన్నతమైన

గురుపరంపరాం = గురుపరంపరను

శరణం గత్వా = ధ్యానించి శరణాగతి చేసితిని

భావము:

ఆచార్య పర్యంతం పరమాత్మను సిధ్ధో పాయమని ఆశ్రయించు వాడు సర్వ ధర్మములను వదిలి వేయాలని గీతలో శ్రీకృష్ణుడు చెప్పినప్పటికీ , నిత్య కర్మములను భగవత్కైంకర్యముగానో , లోక కల్యాణార్థమో అనుష్టించే తీరాలని శాస్త్రము చెప్పుతున్నది. దానిననుసరించి పరమ కారుణికులైన మామునులు అభిగమము, ఇజ్జ మొదలగు ఐదు కర్మలను, ఐదు వేళలా అనుష్ఠించు వారు. కావున, “గురువుగారి నిత్యకర్మానుష్ఠానము శిష్యుడు అనుసరించాల” న్న శాస్త్ర నియమముననుసరించి , ఆచార్య భక్తి వలన ఎఱుంబిఅప్పా “మామునుల దినచర్య” అనే ఈ ప్రబంధాన్ని అనుగ్రహించారు. తదీయారధన సమయములో శ్రీవైష్ణవుల పంక్తిని పావనము చేసేది ఈ ప్రబంధమేనని ముందే చూసివున్నాము.

ముందటి శ్లోకములో రహస్య త్రయానుసంధానమును పేర్కొనటము చేత , ఈ గురుపరంపర అనుసంధానమును దానికి అంగముగా భావించు కోవాలి. గురుపరంపరను ధ్యానము చేయకుండా రహస్య త్రయానుసంధానమును చేయరాదు. ఇక్కడ గురుపరంపర ధ్యానము అంటే, పరమపదములో ఆచార్య ప్రీతి కోసము చేసే భగదనుభవమనే మొక్షమనే అర్థము. ఆచార్య పర్యంతముగా పరమాత్మ ఒక్కడినే ఉపాయముగా ఉపదేశించే స్వాచార్య పరంపరగానే స్వీకరించాలి.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

పూర్వ దినచర్య – శ్లోకం 12,13 – భవంత,త్వదన్య

శ్రీ:
శ్రీమతే శఠకోపాయ నమ:
శ్రీమతే రామానుజాయ నమ:
శ్రీమద్వరవరమునయే నమ:

Source: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2016/03/purva-dhinacharya-12-13/

<< శ్లోకం 11

శ్లోకం 12

భవంత మేవ నీరన్థ్రం పశ్యన్ వశ్యేన చేతసా!

మున ! వరవర స్వామిన్! ముహూస్త్వామేవ కీర్తయన్!!

ప్రతి పదార్థము:

స్వామిన్ వరవర___తమరి సొత్తైన దాసుడి మీద తమరే అభిమానము చూపే స్వామిత్వము గల మణవాళ మామునులే……!

మునే___దాసుడిని స్వీకరించేందుకు ఉపాయమును మననము చేయు మహానుభావా!

భవంత మేవ___దేహ సౌందర్యము, మనో సౌశీల్యము గల దేవర వారు..

నీరన్థ్రం ___ఎడతెగక

పశ్యన్_____కటాక్షించి

వశ్యేన చేతసా__(తమరి కృ ప వలన దాసుడికి) వశపడిన మనసుతో

తవామేవ___స్తోత్రము చేయతగ్గ తమరిని

ముహూ___తరచుగా

కీర్తయన్___స్తోత్రము చేసుకుంటాడు(అహం_దాసుడు)

శ్లోకం 13

త్వదన్య విషయస్పర్శ విముఖై రఖిలేంద్రియైః!

భవేయం భవదుఃఖానాం మసహ్యనామనాస్పదమ్!!

ప్రతి పదార్థము:

త్వదన్య విషయస్పర్శ విముఖై___దేవర వారి కంటే వేరైన శబ్దాది విషయములందు పరాముఖుడైన

అఖిలేంద్రియై___కర్మేంద్రియములు, ఙ్ఞానేంద్రియముల వలన

అసహ్యనాం___సహించలేని

భవదుఃఖానాం___ జన్మ వలన కలిగిన దుఃఖములకు

అనాస్పదం___కేంద్రము కాకుండా

భవేయం__దాసుడ ఉండుగా

భావము

త్రికరణ శుద్దిగా అనగా కంటితో ఆచార్యునే చూస్తూ, నోటితో స్తుతిస్తూ, కరచరణములతో వారి సేవ చేస్తూ కాలము గడిపితే మోక్షము పొందటానికి అర్హత కలుగుతుంది. ఇప్పటి దాకా తమ ఇంద్రియములు లోకములోని శబ్దాది విషయములందే లయించి వుండటము వలన సంసారములో తాననుభవించిన దుఃఖములు ఇక ముందు కలుగకుండా వుండాలని మామునులను ఎఱుంబిఅప్పా ప్రార్థిస్తున్నారు. ఇక్కడ “పశ్యన్”,” కీర్తయన్” అనే రెండు ప్రత్యయాలకు చూచుటవలన, స్తుతించుట వలన అన్న అర్థమును స్వీకరించ వలసి వుంది.

తరువాతి పాదములో ” భవ దుఃఖానాం అనాస్పదం భవేయం ” అనే పాదముతో అన్వయించు కోవాలి. భవేయం _ అన్న లోట్ ప్రత్యయమునకు ప్రార్ధన అనే అర్థమును అన్వయించుకోవాలి. దేవర వారినే చూస్తూ వుండటము , స్తోత్రము చేస్తూ వుండటము వలన, ఇతర శబ్దాది విషయములను వదిలి దేవర వారినే సేవించటము వలన మోక్షము పొందుటకు అర్హుడనవుతున్నాను. ఆచార్యుని చూచుట , స్తొత్రము చేయుట వలన, పరమాత్మ హృదయములో ప్రీతిని పొంది, శిష్యుడు మోక్షమును పొందుట , శిష్యుడు సంసార దుఖఃమునకు హేతువు కాకుండుట ఆచార్య దర్శనము, ఆచార్య స్తొత్రము కారణమని గ్రహించాలి.

ఇంద్రియములు ఎదో ఒక విషయమును ఆశ్రయించకుండా వుండవు కదా! అందు వలన, మామునులే! దాసుడి సకలేంద్రియములు దేవర వారి విషయములోనే నిమగ్నమై వుండేవిధముగా మొక్షమును పొందు అర్హత అనుగ్రహించ గలరు. నీచమైన శబ్దాది విషయములకు లోను కాకుండా , మరల మరల జన్మించు క్లేశమును తొలగించవలెను. కర్మేంద్రియములు, ఙానేంద్రియములన్నీ భగవద్భాగవత కైంకర్యములలోనే ఎల్లప్పుడు నిమగ్నమై వుండాలి. లౌకికమైన నీచ విషయములలో నిమగ్నమై వుండరాదని శాండిల్య స్మృతి , భారద్వాజ పరిశిష్టం మొదలగు ధర్మ శాస్త్రములు తెలుపుతున్నవి.

ఇప్పటి దాకా చూసిన శ్లోకములు వరవరముని దినచర్యకు ఉపోద్ఘాతము మాత్రమే. ఇక్కడనుండి చెప్పబోవు ఐదు కాలములలో చేయ వలసిన అభిగమనం, ఉపాదానం, ఇజ్జ, స్వాధ్యాయం, యోగం అనే ఐదు అంశములలో ఇజ్జ తప్ప మిగిలిన నాలుగు అంశములు వివరింపబడినవి. అభిగమనం పెరుమాళ్ళను సేవించుట, “పత్యుః పదాం భుజం ద్రష్టు మయంత మవిదూరతః”(2)అని జగపతి అయిన అళగియ మణవాళుని సేవించటము కోసము మామునులు కోవెలకు వెళ్ళటమును ఉటంకించటము వలన సూచింప బడినడి. పెరుమాళ్ళకు సమర్పించ వలసిన ద్రవ్య సేకరణ , ఆత్మ లాభాత్ పరం కిఞ్చిత్ అన్యన్నాస్తీతి నిశ్చయాత్! ఇమం జనం_ అఙీకర్తు మివ ప్రాప్తం(11) అని పరమాత్మకు జీవాత్మకు దాసుడై పరమాత్మను పొందుటయే పరమ ప్రయోజనమని తెలుపుతున్నారు. అందుకనే మామునులు దాసుడిని అనుగ్రహించటము కోసమే అక్కడికి వేంచేశారని భావిస్తున్నారు. మామునులు పరమాత్మకు సమర్పించ వలసిన ఎఱుంబిఅప్పాను స్వీకరించుటే ఉపాదానమని సూచింపబడింది. స్వాధ్యాయము అనగా వేద మంత్రములను పఠించుట. ఇది ” మంత్ర రత్నాను సంథాన సంతత స్ఫురితాధరం (9) అని వేద మంత్రములలో ఉన్నతమైన ద్వయమును నిరంతరము అనుసంధానము చేయు అధరాల కదలికతో సూచింప బడినది. ఇక యోగ మనేది భగవత్ విషయమైన ధ్యానము. ఇది “తదర్థతత్వ నిధ్యాన సన్నధ్ధ పులకోధ్గమం” అని ద్వయ మంత్రార్థమైన పిరాట్టి పెరుమాళ్ళు మొదలగు అనే అర్థములో , భగవత్ రామానుజమునులను ధ్యానము చేయుట సూచితము. ఇక్కడికి పైన చెప్పిన ఐదు అంశములలో నాలుగు వివరింపబడినవి. కావున ఈ ఉపోద్ఘాతము పై నాలుగింటికి సంగ్రహముగా అమరి వున్నవి. ” పెరుమళ్ళను దర్శిచుట, ఆరాధించుటకు కావలసిన ద్రవ్యములను సేకరించుట , ఆరాధించుట, వేద మంత్రాధ్యయనము చేయుట, ధ్యానము చేయుట మొదలగు ఐదు అంశములతో పొద్దు పుచ్చాలని భారద్వాజ మునులు చెప్పియున్నారు.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

Audio mudhalAyiram thirumAlai

thirumAlai – Audio

July 10, 2016 Published by: Sarathy Thothathri

SrI: SrImathE SatakOpAya nama: SrImathE rAmAnujAya nama: SrImath varavaramunayE nama:

mudhalAyiram

Meanings

Full Rendering

thaniyan

pAsuram 1

pAsuram 2

pAsuram 3

pAsuram 4

pAsuram 5

pAsuram 6

pAsuram 7

pAsuram 8

pAsuram 9

pAsuram 10

pAsuram 11

pAsuram 12

pAsuram 13

pAsuram 14

pAsuram 15

pAsuram 16

pAsuram 17

pAsuram 18

pAsuram 19

pAsuram 20

pAsuram 21

pAsuram 22

pAsuram 23

pAsuram 24

pAsuram 25

pAsuram 26

pAsuram 27

pAsuram 28

pAsuram 29

pAsuram 30

pAsuram 31

pAsuram 32

pAsuram 33

pAsuram 34

pAsuram 35

pAsuram 36

pAsuram 37

pAsuram 38

pAsuram 39

pAsuram 40

pAsuram 41

pAsuram 42

pAsuram 43

pAsuram 44

pAsuram 45

Audio rendering by azhagiya maNavALa rAmAnuja dhAsan

thiruvAimozhi thiruvAimozhi 3rd centum

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

thiruvAimozhi – 3.1.4 – mAttAdhE Agilum

July 10, 2016 Published by: Sarathy Thothathri

SrI: SrImathE SatakOpAya nama: SrImathE rAmAnujAya nama: SrImath varavaramunayE nama:

Full series >> Third Centum >> First decad

Previous pAsuram

Introduction for this pAsuram

Highlights from thirukkurukaippirAn piLLAn‘s introduction

No specific introduction.

Highlights from nanjIyar‘s introduction

In the fourth pAsuram – AzhwAr, being induced by azhagar emperumAn‘s abundant divine beauty, explains the same thinking “All the jIvAthmAs should not miss out on you (emperumAn) who are distinctly greater than every one and are the confidential subject of upanishaths”.

Highlights from vAdhi kEsari azhagiya maNavALa jIyar‘s introduction

Subsequently, AzhwAr asks emperumAn “If you become fully engaged in enjoying this [explained in the pAsuram], would this insentient world not become worried?”.

Highlights from periyavAchchAn piLLai‘s introduction

See nanjIyar‘s introduction.

Highlights from nampiLLai‘s introduction as documented by vadakkuth thiruvIdhip piLLai

Fourth pAsuram. AzhwAr said “I won’t explain” in the previous pAsuram. emperumAn’s greatly relishable nature is not attainable by some [worldly people]; feeling that these worldly people should not miss out and thereby not suffer in this material realm, being induced by azhagar emperumAn‘s abundant divine beauty, AzhwAr speaks.

pAsuram

mAttAdhE Agilum im malar thalai mA gyAlam – nin
mAttAya malar puraiyum thiru uruvam manam vaikka
mAttAdha pala samaya madhi koduththAy – malarththuzhAy
mAttE nI manam vaiththAy(l) mA gyAlam varundhAdhE?

Listen

Word-by-Word meanings (based on vAdhi kEsari azhagiya maNavALa jIyar‘s 12000 padi)

malar – the lotus flower in the divine navel
thalai – having it as (its) head
i – indha – this
mA – huge
gyAlam – world
nin – (the apt) your
mAttAya – in the true nature
malar puraiyum – tender like a flower
thiru uruvam – divine form
manam – in the heart
vaikka – to keep
mAttAdhE Agilum – though not having done it since time immemorial (forever)
mAttAdha – unqualified for meditating upon the divine form
pala samaya madhi – knowledge about many different philosophies
koduththAy – you bestowed;
nI – you
malar – blossomed
thuzhAy mAttE – in the divine thuLasi
manam – your heart
vaiththAl – enjoying continuously
mA gyAlam – this great world
varundhAdhE – would it not worry?

Simple translation (based on vAdhi kEsari azhagiya maNavALa jIyar‘s 12000 padi)

You bestowed knowledge on this world about many different philosophies (other than the one which should be used for reaching you). This world is unqualified for meditating upon your true nature and your tender flower-like divine form. It has as its head, the lotus flower in your divine navel. It has not meditated upon you from time immemorial. If you keep your heart in the divine thuLasi and enjoy it continuously, would this great world not be put to difficulties? Implies that it will be put to difficulties as bhagavAn is not even looking at it with his mercy. malar thalai also means that the world is on top of the lotus flower.

vyAkyAnams (commentaries)

Highlights from thirukkurukaippirAn piLLAn‘s vyAkyAnam

See vAdhi kEsari azhagiya maNavALa jIyar‘s translation.

Highlights from nanjIyar‘s vyAkyAnam

See nampiLLai‘s vyAkyAnam.

Highlights from periyavAchchAn piLLai‘s vyAkyAnam

See nampiLLai‘s vyAkyAnam.

Highlights from nampiLLai‘s vyAkyAnam as documented by vadakkuth thiruvIdhip piLLai

mAttAdhE … – [To be read as] nin mAttAya malar puraiyum thiru uruvam manam vaikka immalar thalai mA gyAlam – mAttAdhE Agilum.
nin mAttAya – Three explanations – 1) in you. 2) near you. 3) mattai (honey) has become mAttu. As said in vishNu sUktham “madhva uthsa:” (honey is greatly flowing), since it is the source of honey, his divine form is very enjoyable/sweet. “immalar thalai mA gyAlam” is said due to It (the world) being unable to think about bhagavAn, since it is created and bound by karma. mAttai also means mAdu (wealth), nidhi (treasure). This great world, that is having the lotus flower in the divine navel as the base, is unable to meditate upon your treasure like great, flower like tender divine form. Agilum means “while the world is not mediating upon (you)”. This itself is disaster. For chEthanas (souls) who are bound by karma, it is impossible to keep their heart on the divine form, which is enjoyable when karma is eradicated.

More than that disaster,

nin thiru uruvam manam vaikka mAttAdha pala samaya madhi koduththAy – Those which don’t engage their hearts in your divine form – there are many philosophies – i.e., other philosophies; you guided their hearts towards such philosophies. “thiru uruvam manam vaikka” is to be read with both the sections before and after that phrase. You have created these various philosophies which are outside vaidhika philosophy, so that these chEthanas can be diverted from you and thus they cannot have you in their hearts.

For those souls who have been in ignorance, you have created many philosophies, but since these souls are like achith (matter without any trace of knowledge) due to such ignorant philosophies, at least if you reside in close proximity to them such that they can approach you…

malarth thuzhAy mAttE nI manam vaiththAy – You started enjoying the enjoyable aspects like divine thuLasi etc which will mesmerise even you. With this, AzhwAr implies “Is your sweet nature facilitating some people to approach you [or stopping you from helping others]?” [While AzhwAr was thinking to instruct others about emperumAn‘s joy-filled nature, he sees that the sweet nature of emperumAn which attracts everyone is so mesmerising to emperumAn himself that even emperumAn becomes too immersed in it and forgets his duty of uplifting others. So, he feels sorry for those jIvAthmAs who are missing out on emperumAn’s mercy]. mAdu means place. Here it means “in” [i.e., emperumAn placed his heart in thuLasi].
mA gyAlam – This great world cannot suffer like this! Since they (jIvAthmAs) are bound by their karma, they are unable to meditate upon you; on top of that, you have created these various philosophies which detract them from you; and you are enjoying groups of objects which give unsurpassed pleasure; [AzhwAr saying with great grief] if you are not there to help them, they will clearly suffer by engaging in worldly pleasures as said in SrI bhagavath gIthA 2.63 “budhdhinASAth praNaSyathi” (gets destroyed, having lost the intelligence).

In the next article we will enjoy the next pAsuram.

adiyen sarathy ramanuja dasan

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

పూర్వ దినచర్య – శ్లోకం 11 – ఆత్మలాభాత్పరం

శ్రీ:
శ్రీమతే శఠకోపాయ నమ:
శ్రీమతే రామానుజాయ నమ:
శ్రీమద్వరవరమునయే నమ:

Source: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2016/03/purva-dhinacharya-11/

శ్లోకం 11

ఆత్మలాభాత్పరం కించిద్ అన్యన్యాస్తితి నిశ్చ్యాత్

అంగీకర్తుమివ ప్రాప్తం ఆకించనమిమం జనం

ప్రతి పదార్థము:

ఆత్మలాభాత్ : పరమాత్మకు జీవాత్మను తన దాసుడిగా చేసుకోవటము కంటే

అన్యత్ కించిద్ : అన్యమైన పని

పరం నాస్తితి : ఉన్నతమైన విషయము వేరే లేదు

ఇతి నిశ్చ్యాత్ : ఇదే నిశ్చయమైనదని

ఆకించనం : ఇతర సాధనములేవీ లేని వాడు

ఇమం జనం : (దానికి బదులుగా సకల దుర్గుణములు కల ) దాసుడిని

అంగీకర్తుం : (దిద్దుబాటు చేసి శ్రీలక్ష్మి నాథుడి దాసుని గావించుటకు )అంగీకరించుటకు

ప్రాప్తమివ : (దాసుడు ఎదురు చూడ కుండానే) దాసుడి ముందు ప్రత్యక్షమైనట్లు…….

భావము :

కిందటి శ్లోకములోని మందహాసము, కరుణ పొంగే కన్నులు , మధుర సంభాషణ మొదలగు వానిని చూసి దాసుడు ఈ రకముగా ఊహించుకుంటున్నాడు. దాసుడు కోవెలకు వచ్చే సమయానికే తాను కూడా వచ్చినది దాసుడిని కరుణించటము కోసమే. మందహాసము చిందించుతూ, కరుణ పొంగే కన్నులతో, మధుర సంభాషణము గావించారేమో. మామునులతో కలయిక తనకు యాదృచ్చికము కాదు. వారి కృప మాత్రమే కారణము. జన–ఈ భూమిలో పుట్టిన వాడు , ఆకించన—- గుణములేవీ లేని వాడు, ఇమమ –(అయం) (స్వరమును బట్టి వస్తువును పొందుట)-సమస్త దోషములకు మూలమైన వాడిని —భూమికి భారముగా ,కంటకముగా, వుండటమే కాక జన్మకు సాధనమైన దోషములను తొలగించు కోవటము , గుణములను పొందటము అన్న న్యాయమునకు కట్టు పడని పాపాత్ముడను అని నైచ్యానుసంధానము చేసుకుంటున్నారు. అంతే కాక ఇటువంటి వాడిపై కృప చూపుతున్న మామునుల మహాత్మ్యము ఎంత గొప్పదని ఆశ్చర్య పోతున్నారు. ప్రాప్తమివ —- ఇక్కడ ,మివ అని ఉత్ప్రేక్షలో చెపుతున్నారు.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

పూర్వ దినచర్య – శ్లోకం 10 – స్వయమానముఖాంభోజం

శ్రీ:
శ్రీమతే శఠకోపాయ నమ:
శ్రీమతే రామానుజాయ నమ:
శ్రీమద్వరవరమునయే నమ:

Source: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/09/purva-dhinacharya-tamil-10/

శ్లోకం 10

స్వయమానముఖాంభోజం ద్వమానదృగంచలం!

మయి ప్రసాద ప్రవణం మధురోదారభాషణం!!

ప్రతి పదార్థము:

స్వయమానముఖాంభోజం = ఎల్లప్పుడు వికసించిన తామర వంటి చిరునవ్వుతో విలసిల్లే వారు

ద్వమానదృగంచలం = కరుణ పొంగు కన్నులు గల వారు

మయి = ఇంత కాలము వారికి ముఖము చాటేసిన దాసుడిపై

ప్రసాద ప్రవణం = కృపచూప చూపుటలో సిద్దహస్తులు

మధురోదారభాషణం = మధురమైన ఉదార భాషణము చేయ గల వారు

భావము:

అధరములో నిలిచిన మందహాసముతోను, కృపను వర్షించు కడగంటి చూపుతోను, వాటికి తగ్గ అమృత వాక్కులతోను ఒప్పుతున్న మామునుల స్వరూపము…వారు తమపై కురిపించు అనుగ్రహమును ఈ శ్లోకములో వర్ణించారు. మామునులు సదా ద్వయార్థమును ఉపదేశించుట వలన తమకు మోక్షలాభము తప్పక సిద్దిస్తుందని,తమ కోరిక నెరవేరుతున్నదని, మందహాసమును వెలయించు చున్నారని భావము.

అంతే కాక ఈ మందహాసమును, పైన పేర్కొన్న మధురమైన ఉదార భాషణమునకు కూడా పూర్వాంగముగా చెప్పవచ్చును. సంతోషమును మందహాసముతో ప్రకటించాక కదా మధుర భాషణము చేస్తారు. దయతో ఇతరుల ధుఃఖమునకు కరుగుట, ‘మనము ద్వాయార్థము తెలుసుకోవటము వలన పొందే సంతోషము ఇంకా వీరికి లభించలేదే ,అయ్యో వీరింకా ఈ సంసారములో పడి కొట్టుకుంటున్నారు కదా!’ లోకుల ధుఃఖమును చూసి మామునులు విచారిస్తున్నారు. ఇదీకాక,దయతో ,సంతోషముతో కదా అచార్యులు శిష్యులతో మధుర సంభాషణము చేసేది.. ఈ దయ, సంతోషము ముఖ్యమైన గుణములు కదా! ‘సత్యం శుద్ది, దయ, మనసు సంచలించకుండుట, ఓర్పు,సంతోషము అనే సుగుణాలే అందరూ చేపట్టవలసిన లక్షణములు అని భరద్వాజ పరిశిష్ట వచనము ఇక్కడ గుర్తు చేసుకోవాలి..’మయి ప్రసాద ప్రవణం ‘ అన్న ప్రయోగానికి …దాసుడిపై కృప చూపుటలో శ్రద్ద గల వారని చెపుతున్నారు.అర్థాత్ దాసుడు గతములో వారి పట్ల విముఖుడైనప్పటికీ ,ఆ మనః క్లేశమును తొలగించి ,తేట పరచి,కృపను చూపుతున్నారని అర్థము. మాట మధురముగా, అర్థగాంభీర్యముతోను ఉండవలెను అని మేదాది, అర్థగాంభీర్యముతో ఉండవలెనని శాండిల్యుడు పేర్కొన్న విషయము ఇక్కడ గ్రహించ తగినది. ఇక్కడ అర్థగాంభీర్యము అంటే ద్వయార్థ సంబంధమని అర్థము.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

పూర్వ దినచర్య – శ్లోకం 9 – మంత్ర

శ్రీ:
శ్రీమతే శఠకోపాయ నమ:
శ్రీమతే రామానుజాయ నమ:
శ్రీమద్వరవరమునయే నమ:

శ్లోకం 9

మంత్ర రత్న అనుసంధాన సంతత స్పురితాధరం!

తదర్థ తత్వ నిధన్యాన సన్నంద పులకోద్రమం!!

ప్రతి పదార్థము:

మంత్ర రత్న అనుసంధాన సంతత స్పురితాధరం—– మంత్ర రత్నమనబడే ద్వయ మంత్రమును నిరంతరము అనుసంధానము చేస్తూ వుండటము వలన మెల్లగా కదులుతున్న పెదవులు గల వారు….

తదర్థ తత్వ నిధన్యాన సన్నంద పులకోద్రమం—–ఆ ద్వయ మంత్రములోని అర్థమును స్మరిస్తూ వుండటము చేత పులకించి పోయిన శరీరము…….

భావము:

ఈ శ్లోకములో అధర సౌందర్యమును చెపుతున్నారు. “శ్రీమన్నరాయాణ చరణౌ శరణం ప్రపద్యే శ్రీమతే నారాయణయ నమఃఅ ” అన్నది ద్వయ మంత్రము. అష్టాషరి కంటే ఉన్నతమైనదవుట చేత ఈ మంత్రమును మంత్ర రత్నమని ప్రసిధ్ధి చెందింది. గుహ్యములలో(రహస్యములు) పరమ గుహ్యము ఈ మంత్రము. సంసార సాగరమును దాటించేది. సమస్త పాపములను పోగొట్టగలది. అష్టాక్షరి మంత్రములోని అనుమానాలన్నింటిని పోగొట్ట గలది. ఈ శరణాగతి మంత్రము సకల సంపదలను , సుఖములను ఇవ్వగలది అని పరాశరులు నారదుడికి ఉపదేశించారు. అనుసంధానమంటే మెల్లగా తనకు మాత్రమే వినపడే టట్లు ఉచ్చరించి రక్షించటము అని శాస్త్రము చెపుతున్నది.

ద్వయమును అర్థానుసంధానము చేయకుండా కేవలము మూలమును మాత్రమే అనుసంధానము చేయటము ఉత్తమ అధికారి లక్షణము కాదు . మామునులు అర్థానుసంధానము చేస్తున్నారని తెలుపుతున్నారు. ద్వయము యొక్క అర్థము పిరాట్టి పురుషకారము. వాశ్చల్యాది గుణములు, ఆగుణములతో కూడిన సిధ్ధోపాయమైన శ్రీమన్నారయణుని , ఆయన తిరుమేనిని, శ్రీచరణములను శరణాగతి చేయుట.

నిధన్యాన— నితరం ధన్యానం అంగా భావనాప్రకర్షమనబడే నిరంతర ధ్యానం దానినే ” తైల ధారావత్ ” అంటారు. దీని వలన భగవద్భక్తులకు ఆశ్చర్యము వలన, సంతౌషము వలన మేనిలో గుగుర్పాటు కలుగటము సహజము. మామునులకు ఆ గుగుర్పాటు కలిగిందని ఈ శ్లోకములో చెపుతున్నారు. ద్వయమును, దాని అర్థమును అనుసంధానము చేయటమే ప్రపత్తి. ప్రపత్తి ఒక్క సారే చేయవలసి వుండటముచేత ఒక సారి చేసిన తరవాత ఆపకుండా నిరంతరము అనుసంధానము చేస్తున్నారని అర్థము. అది సాధ్యమా అన్న శంక కలగ వచ్చు. మోక్షార్థియై ఒక్క సారి ప్రపత్తి చేసినా, సత్కాలక్షేపము కోసము, భగవత్ గుణాలను అనుభవించి ఆనందించటము కోసము నిరంతరము అనుసంధానము చేయటము జరుగుతుంది.

“తత్త్ర తత్వ నిత్యానం” అన్న్ పదానికి మరొక అర్థము కూడా చెపుతారు.

” విష్ణుః శేషీ తదీయః సుభగుణ నిలయో విగ్రః శ్రీశఠారిః శ్రీమన్రామానుజార్య పదకమలయుగం భాతి రమ్యం తధీయం !

తస్మిన్ రామానుజార్యే గురురితి చ పదం భాతి నాన్యత్ర తస్మాత్,శేషం శ్రీమత్ గురూనాం కుల మితమఖిలం తస్య నాధస్య శేషః!!

( విష్ణువు శేషి అర్థాత్ మనము చేయు కైకర్యములను స్వీకరించి సంతోషించే నాయకుడు. సుగుణాల రాశి అయిన ఆయన తిరుమేని శ్రీ శఠారి అనబడే నమ్మళ్వారులు. శ్రీ శఠారి శ్రీపాదములుగా శ్రీమన్రామానుజాచార్యులు, గురుః అనే పదము శ్రీమన్రామానుజాచార్యుల విషయములో సంపూర్ణమై వెలుగుతున్నది. మరెవరి విషయములోను ఆ సంపూర్తి గోచరించదు. కావున వారి కంటే ముందు ఉన్న ఆచార్యులు, వెనక వున్న ఆచార్యులు వారికే శేషము అవుతున్నారు.) అని పెరియ వాచ్చన్ పిళ్ళై చెప్పియున్నారు. భగవద్రామానుజులే ద్వయములోని శ్రీమన్నారయణ శరణౌ అనే శరణ శబ్దార్థము. అదియే ” తత్త్ర తత్వం ” అర్థాత్ శ్రీమన్నారయణుని చరణములు వారివి కావు. మరి ఎవరివంటే భగవద్రామానుజులవి ద్వయములోని అంతరార్థము. యతీంద్ర ప్రవణులైన (భగవద్రామానుజుల భక్తులు) మామునులకు భగవద్రామానుజులనే శ్రీమన్నారయణుని చరణములను నిరంతరము ధ్యానించుటే కర్తవ్యము కావున ఈ ద్వయమునకే ఉన్నతమైనదని ఎరుంబియప్పా అభిప్రాయము. ద్వయార్థ తత్వ ధ్యానము వలన గుగురుపాటు పొందిన తమరినే కన్నార్ప కుండ సేవించుటను, (12వ శ్లోకము) అనటము వలన విష్ణు తత్వ గ్రంధములో చెప్పిన విధముగా నిరంతరము భగవంతుడి గునణములనే స్మరిస్తూ ,వాటిచే ఆవేశించబడి, దానివలన గుగురుపాటు పొంది ఆనంద పరవశములో కన్నీరు కార్చు భక్తుని ఈ భూమి మీద జన్మనెత్తిన వారు చూసి తరించాలి అని చెప్పినట్లుగా మామునులను ఆనంద పరవశముతో ఎరుంబియప్పా సేవించుకుంటున్నారు.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

Source: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2016/03/purva-dhinacharya-9/