Monthly Archives: October 2016

శ్రీః
శ్రీమతే రామానుజాయ నమః
శ్రీమద్వరవరమునయే నమః
శ్రీ వానాచల మహామునయే నమః

యతిరాజ వింశతి

<< శ్లోకము 16

శ్రుత్యగ్రవేద్యనిజదివ్యగుణస్వరూపః ప్రత్యక్షతాముపగతస్తివహ రంగరాజః |
వశ్యస్సదా భవతి తె యతిరాజ తస్మాచ్చకతః స్వకీయజనపాపవిమోచనే త్వం ||

 

ప్రతి పదార్థము:

యతిరాజ = ఓ యతిరాజా

శ్రుత్యగ్రవేద్య = ఆచార్య ముఖముగా తెలుసుకొన తగినదయిన వేదాంతసారము

నిజదివ్యగుణస్వరూపః = అపార జ్ఞానము, శక్త్యాది గుణములు ,అందరిని నియమించగల శక్తి, తననాశ్రయించినవారికి పరతంత్రులుగా వుండగలుగుట

ఇహ తు =  ఈ భూమి మీద

ప్రత్యక్షతాముపగతః = అందరికీ కన్నుల పండుగగా వుండుట

రంగరాజః = శ్రీరంగరాజులు

తె = తమరికి

సదా = ఎల్లప్పుడు

వశ్యః =  వశపడి ( ఏది చెప్పినా తప్పక చేయువాడు)

భవతి = శక్తుడవుతున్నాడు ( తమరు చెప్పిన పనులు చేయుటయే తాము ఇక్కడ వేంచేసి వుండుటకు ప్రయోజనముగా భావించు వారు)

తస్మాత్ = ఆ విధముగా శ్రీరంగరాజులు తమరికి వశపడి వుండుట వలన

స్వకీయ = తమరి దాసుల

జన = దాస జనుల

పాపవిమోచనే = పాపాములను పోగొట్టుటలో

త్వం = తమరు

శక్తః భవసి = శక్తులవుతున్నారు

 

భావము:

శబ్దాది దోషములను పోగొట్టుట, రామానుజుల దాసాదిదాస వర్గములో అందరికీ ,దాస్యము చేయవలననే కోరిక మొదలైన వాటిని కిందటి శ్లోకములో తెలియజేసారు. దీనికి రామానుజుల వద్ద వుండవలసిన దయను గురించి అంతకు ముందున్న రెండు శ్లోకములలో చెప్పారు. ప్రస్తుతము తన కోరికను నెవేర్చుటకు రామానుజులకు ఉన్న శక్తిని గురించి తెలియజేస్తున్నారు. శ్రీరంగరాజులు అర్చా మూర్తిగా వుండి అందరి కళ్ళకు ఆనందమును కలుగజేయుతున్న వైలక్షణ్యమును ‘ఉపగతస్తుఇహ ‘ అన్నప్రయోగములోని ‘అస్తు ‘ తో నొక్కి చెపుతున్నారు. పరత్వము,వ్యూహత్వము (పరమ పద నాధులు , క్షీరాబ్ధి నాధులు)చాలా దూరముగా వుండుట వలన ఈ లోకములో వున్న మన కళ్ళకు కనపడరు. రామ క్రిష్ణాది విభవావతారముల  యుగములలో మనము లేము. అందు వలన ఆ మూర్తులను చూడలేము. అంతర్యామిగా వున్న రూపమును చూచుట కఠోర యొగాభ్యాసము చేసిన యోగులకు మాత్రమే సాధ్యము. మనబోటి చర్మ చక్షువులకు అసాధ్యము. అర్చామూర్తి అయిన శ్రీరంగనాధులు ఈ కాలములో ,ఈ దేశములో వేంచేసి వుండి  కఠోర యొగాభ్యాసము చేయకుండా, చర్మ చక్షువులకు కూడా కనపడుటయే ఆయన విలక్షణము. అటువంటి శ్రీరంగనాధులు రామానుజులకు వశపడి వుండుట చేత ఆ శ్రీరంగనాధుల దగ్గర దాసుడి గురించి చెప్పి గట్టెక్కించ వచ్చని ఈ శ్లోకములో తెలుపుతున్నారు. మొక్షోపాయమైన క్రమ, జ్ఞాన, భక్తి, ప్రపత్తి యోగముల కన్నా భిన్నమైన ఐదవదైన ఆచార్యాభిమానమనే ఉపాయమును చేపాట్టారు. అందుకే ఆచార్యులైన ఎంబెరుమార్లను ఆశ్రయించి వారి పురుషకారమును కోరుతున్నారని వ్యాఖ్యాత అభిప్రాయ పడుతున్నారు. పాపములు తొలగిపోయినప్పుడు పరమపదములో భగవదనుభవము, కైంకర్యము ప్రాప్తి తధ్యము కావున పాప విమొచనమును కోరుకుంటున్నారు.

అడియేన్ చూడమణి రామానుజదాసి

మూలము:  http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/10/yathiraja-vimsathi-tamil-slokam-17/

పొందుపరిచిన స్థానము: http://divyaprabandham.koyil.org/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం– http://pillai.koyil.org

శ్రీః
శ్రీమతే రామానుజాయ నమః
శ్రీమద్ వరవరమునయే నమః
శ్రీ వానాచల మహామునయే నమః

యతిరాజ వింశతి

<< శ్లోకము 14

శబ్దాది భోగవిషయా రుచిరస్మదీయా నష్ఠా భవత్విహ భవద్ధయయా యతీంద్ర |
త్వద్దాసదాసగణనాచరమావధై యః తద్దాసతైకరసతాsవిరతా మమాస్తు ||

 

ప్రతి పదార్థము:

ఓ యతిరాజా = యతులకు రాజైన వాడా

ఇహ =  శరీరము ఉన్న ఈ స్థితిలో

అస్మదీయా = దాసుడి

శబ్దాది భోగవిషయా = శబ్దాది దోషాలైన రుచి, వాసన మొదలైనవి

భవద్ధయయా = ధుఃఖములను పోగొట్టు తమరి అపారమైన దయ వలన

నష్ఠా భవతు = రూపు మాసి పోవుగాక

యః = ఏ భాగ్యాశాలి

త్వద్దాస = ఒక వస్తువులా కొని అమ్ముటకు వీలైన విధముగా తమ ఆజ్ఞకు బద్దుడై

దాసగణనా = దాసులను లెక్క పెటే టప్పుడు

చరమావధౌ = చివరి వాడిగా

భవతి = ఉండి

తద్దాసతా =  వాడి (భగవంతుడి)  కోసము చేసే దాస్యములో

ఏకరసతా = ఏక లక్ష్యముతో

అవిరతా = నిత్యమై నిలుచుటకు

భవద్ధయయా = తమరి దయ

మమాస్తు = ఉండుగాక

 

భావము:

కిందటి రెండు శ్లోకములలో దాసుడిపై దయ చూపుటకు మీరే తప్ప మరొకరు లేరు అని యతిరాజులను ధృడముగా విన్నవించారు. ఈ శ్లోకములో యతిరాజులు తమకు కృప చేయ వలసిన విషయములను విన్నవిస్తున్నారు. అవి ఏమిటంటే శబ్దాది విషయములలో ఆశ పూర్తిగా తొలగిపోవాలి, యతిరాజుల దాస వర్గములో దాస ,దాస ,దాసాదిదాసుడిగా ఆఖరి దాసుడికి దాసుడు కావాలన్న రెండు కోరికలను ఈ శ్లోకములోని రెండు పాదాలలో క్రమముగా చెపుతున్నారు. యతిరాజుల కృప ఎంతటిది అంటే ఎవరైతే ఎక్కువ పాపాలను చేసి దాని వలన అధికముగ ధుఃఖమును అనుభవిస్తూ పరితపిస్తున్నారో , వారి మీద ఉండడటము కాదు, వారిని ఆ ధుఃఖజలధి నుండి ఉధ్ధరిస్తుంది. అందు వలననే కదా భగవంతుడు ‘ ఎంబెరుమాన్ ‘ కాగా,  యతిరాజులు ‘ ఎంబెరుమానార్ ‘ అయ్యారు. భగవంతుడిని మించిన గొప్పగుణములు కలవారనే కదా తిరుకోట్టియుర్ నంబి తన శిష్యులైన రామానుజులను ‘ ఎంబెరుమానార్ ‘ అని పిలిచారు.’ భవదత్తయయా ‘అన్న ప్రయోగము వలన పై విషయము  స్పష్టమవుతున్నది. భగవంతుడి కృప దాసుడిని ఉద్ధరించ జాలదు.తమరి కృప మాత్రమే దాసుడిని ఉద్ధరించ గలిగినది అని సారము.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

శ్రీః
శ్రీమతే రామానుజాయ నమః
శ్రీమద్వరవరమునయే నమః
శ్రీ వానాచల మహామునయే నమః

యతిరాజ వింశతి

<< శ్లోకము 14

శుద్దాత్మయామునగురూత్తమకూరనాథ భట్టాఖ్యదేశికవరోక్తసమస్తనైచ్యం |
అద్యాస్త్యసండుంచితమేవ మయీహ లోకే తస్మాధ్యతీంద్ర !కరుణైవ తు మద్గతిస్తే ||

 

ప్రతి పదార్థము:

యతీంద్ర != ఓ యతిపతి

ఈహ లోకే = పాపాత్ములుండు ఈ లోకములో

అద్య = కలి పురురుషుడు ఏలుతున్న ఈ కాలములో

శుద్దాత్మయామునగురూత్తమకూరనాథ భట్టాఖ్యదేశికవర = దోషములే లేని శుధ్ధమైన ఆత్మ స్వరూపమును కల్లిగి వున్న యామునార్యులని పిలివబచే ఆళవందార్లు ,ఆత్మ గుణపరిపూర్ణులైన కూరత్తాళ్వాన్లు , పూర్వాచార్యులందరిలో మిక్కిలి ఉన్నతులైన పరాశర భట్టరు మొదలైన వారు

ఉక్తసమస్తనైచ్యం = తమ గ్రంధములలో ఆరోపించుకున్న నీచ గుణములన్నీ

మైయి ఏవ = దాసుడొక్కడి యందే

అస్త్యసంకుంచితం (అస్తి) = పూర్తిగా నిండి వున్నవి

తస్మాత్ =  అందువలన

తే కరుణా తు = లోకములో ప్రసిధ్ద్ధమైన తమ కారుణ్యము

మధ్గతిః ఏవ (భవతి) = దాసుడి విషయములో కృప చూపవలసింది

 

భావము:

         ఆళవందార్, కూరత్తళ్వాన్, శ్రీ పరాశర భట్టరు మొదలైన వాళ్ళు శుధ్ధాత్మలు కలవారు. వారి వారి రచనలలో వారిపై ఆరోపించుకున్న దోషాలేవీ మచ్చుకైనా లేని వారు. భట్టరు, కూరత్తళ్వాన్ల పెద్ద కుమారులు. వారి అసలు పేరు శ్రీరంగనాధులు . విష్ణుపురాణములో పరాశర ముని లాగా ‘ పరమాత్మ శ్రీమన్నారాయణుడే  ‘  అని విశ్వసించి ప్రచారము చేసినందు వలన వారిని శ్రీరంగనాధులే పలు తడవలు ‘ పరాశర భట్టరు ‘అని కీర్తించటము వలన వారికి ఆ పేరు స్థిరపడినది.

         ‘ సమస్తనైచ్యం మమ ఏవ అసంగుచితం అస్తి ‘అన్న పదాన్వయమే కాక

‘ సమస్తనైచ్యం మయి అసంగుచితమెవ అస్తి ‘అన్న అర్థాన్ని కూడా తీసుకోవచ్చు. అది ఎలాగంటే ఎంపెరుమానార్ (ఉడయవర్లు)  ‘  మన కారుణ్యమునకు కడుపు చాలా పెద్దది. దానికి దోషాలు తక్కువైతే కడుపు నిండదు. మీ దగ్గర దోషాలు అంత లేవే ! మరి మా కరుణకు పాత్రులు ఎలా కాగలరు?  ‘ అని అడిగినట్లు భావించి ఇలా చెపుతున్నారు. స్వామీ యతిరాజా ! తమరి కరుణకు కావలసినంత దోషములు పరిపూర్ణముగానే దాసుడి వద్దవున్నాయి. కావున తమరి కరుణకు దాసుడికి అర్హత కలదు. అని చెప్పినట్లు పై అన్వయము వలన తెలుస్తున్నది.  ‘ తేతు కరుణావ మద్గతి ‘ -శాస్త్రములలో , చెప్పబడిన జ్ఞానము , అనుష్టానము , వైరాగ్యము గలవారికి కర్మయోగమో,  జ్ఞానయోగమో, భక్తియోగమో ఉపాయము కావచ్చును. కాని దాసుడికి అటువంటి సద్గుణాలేవీ లేనందున తమరి కరుణ ఒక్కటే ఉపాయము అని చెపుతున్నారు.

           ఆళ్వందార్లు తమ స్తొత్రరత్నము(62)  శ్లోకములో దాసుడు శాస్త్రమును మీరి ప్రవర్తించిన వాడిని, మిక్కిలి నీచమైఅన వాడిని ఎందులోను మనసు నిలపలేని చంచల బుధ్ధి గలవాడను , ఓర్వలేని వాడిని, ఒక్క మంచి పని చేసిన వాడను కాను, వంచన పరుడను, హంతకుడను, మిక్కిలి పాపిని – అని చెప్పుకున్నారు.

           కూరత్తళ్వాన్లు అతిమానుష స్తవము (59,60) శ్లోకములలో ‘ఎంపెరుమానే! భగవద్భాగవత, ఆచార్య అపచారములను చేయుట ఇంకా మాన లేదు. ఇటువంటి పాపి అయిన దాసుడు దరి చేరలేని మహా పాప కూపములో పడి వున్నాడు . వేరు ఉపాయములు లేని దాసుడు తమరి శ్రీపాదములనే ఉపాయముగా ఆశ్రయించి వున్నాడు. గతములో శరణాగతి చేసిన విషయము మీద దాసుడికి శ్రద్ద లేదు. అందు వలన ఇప్పుడు ఇలా తమరి శ్రీపాదములను పట్టినంతనే తమరు  మన్నిస్తారని తలచను, అని తమ దోషములను చెప్పుకుంటున్నారు.

శ్రీపరాశర భట్టరు తమ ‘ శ్రీరంగరాజ స్తవము ఉత్తర శకము(89)లో మోక్షోపాయముగా చెప్పబడిన జ్ఞాన , కర్మ ,భక్తి యోగములు ఉపాయములు కావు. మోక్షమును పొందాలన్న కోరిక కూడా లేదు. వేరే గతి లేదు అర్హతలు లేవు. పాపములు మాత్రము అనంతముగా కలిగి వున్నాను. మూర్ఖత్వము వలన శబ్దాది విషయములకు వశపడి కలత చెందిన మనసుతో ‘ నీవే నాకు శరణము ‘ అన్న మాటను మాత్రమే చెప్పగలను, అన్నట్లుగా తాము కూడా అనేక దోషములు చేశామని నైచ్యానుసంధానము చేసుకుంటూ ‘ యామునగురూత్తమ కూరనాధ భట్టాఖ్య దేశిక వరోక్త సమస్త నైచ్యం ‘అన్నారు.

 అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

మూలము: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/10/yathiraja-vimsathi-tamil-slokam-15/

పొందుపరిచిన స్థానము: http://divyaprabandham.koyil.org/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం– http://pillai.koyil.org

శ్రీః
శ్రీమతే రామానుజాయ నమః
శ్రీమద్వరవరమునయే నమః
శ్రీ వానాచల మహామునయే నమః

యతిరాజ వింశతి

<< శ్లోకము 13

వాచామగోచరమహాగుణదేశికాగ్రయకూరాధినాథ్కథితాకిలనౌచ్యపాత్రం |
ఎషోహమేవ న పునర్జగతిద్రుశస్తద రామానుజార్య కరుణై తు మద్రతిస్తె ||

 

ప్రతి పదార్థము:

హే రామానుజార్య = ఓ రామానుజార్య

వాచామగోచరమహాగుణ = వాక్కుకు అందని గుణ పరిపూర్ణత, ఒక్కొక్క గుణమును ఎంత అనుభవించినా తనివితీరనంతగా కలిగి వున్నవారై

దేశికాగ్రకూరాధినాథ = ఆచార్య శ్రేష్టులైన కూరత్తళ్వాన్లు

కథిత = తమ పంచస్తవములో చెప్పినట్లుగా

అకిలనైచ్యపాత్రం = సకల నీచగునములు కలిగివున్నవాడిని

ఎషోహమేవ = దసుడు ఒక్కడే

ఇద్రుశ పునః = ఇలాంటి వాడు మరొకడు

జగతి = లోకములో

న = ఉండనే ఉండడు

తత్ = ఆ కారణము చేత

దేతు = కారుణ్య మూర్తి అయిన తమరి

కరుణా ఏవ = కరుణయే

మద్గతిః = దాసుడిని ఉజ్జీవింప జేయు ఉపాయము

భవతు = అగుగాక

 

భావము:

కిందటి శ్లోకము వరకు తమ దోషాలను విన్నవించుకున్నా తృప్తిని పొందక పూర్వాచార్యులు చెప్పుకున్న దోషాలన్నీ తమకు కూడా వున్నాయని విజ్ఞాపనము చేస్తున్నారు. ‘ వాచామగోచరమహాగుణ ‘అన్న విశేషణము కూరత్తళ్వాన్ల విషయములో ప్రయోగించుటకు కారణము-వారు దోషములేవీ లేని వారని చెప్పుట. అయినప్పటీకీ వారు తమ విషయములో అరోపిచుకున్న  దోషములన్నీ దాసుడి వద్ద ఉన్నాయని చెపుతూ -‘ అకిలనైచ్యపాత్రం అహమేవ   అన్నారు.’దేశికాగ్ర ‘- వేదాంత శాస్త్రమును ప్రవచించుటకు పట్టాభిషేకము చేయబడిన వారిలో ప్రధములు అన్న అర్థములో ప్రయోగించారు. ‘ ఆద్యం  యతీంద్ర శిష్యాణాం అగ్రయం వేదాంత వేదినాం ‘ ( యతీంద్రుల శిష్యులలో ప్రధములు వేదాంత శాస్త్రము తెలిసిన వారిలో అగ్రగణ్యులు అయిన కూరత్తళ్వాన్లకు ప్రణమిల్లితున్నాను ) అన్న శ్లొకమును ఇక్కడ గుర్తు చేసుకోవాలి. కూరత్తళ్వాన్లు తమ శ్రీ వైకుంఠ స్తవములో ‘ స్వామీ!ఎంపెరుమానే!ఐయ్యో ఐయ్యో నేను చాలా చెడిపోయాను.నేను దుష్టుడను. ఇంకా చెడిపొతాను. నీచ విషయములలో మోహము కలిగి వున్న నేను భగత్స్వరూపమైన తమరి  విషయములలో ప్రేమ ఉన్నట్లు పైకి నోటిమాటగా చెప్పుకున్నాను. నా వంటి నీచుడు దోషములే లేని గుణ పరిపూర్ణులైన తమరిని స్మరించటకు కూడా అర్హుడు కాదు వాడను.’ అని చెప్పిన విషయాన్ని ఇక్కడ అన్వయించుకోవలి.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

మూలము:  http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/10/yathiraja-vimsathi-tamil-slokam-14/

పొందుపరిచిన స్థానము: http://divyaprabandham.koyil.org/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం– http://pillai.koyil.org

శ్రీ:
శ్రీమతే శఠకోపాయ నమ:
శ్రీమతే రామానుజాయ నమ:
శ్రీమద్వరవరమునయే నమ:

యతిరాజ వింశతి

<< శ్లోకము 12

తాప్త్రయీజనితదుఃఖనిపాతినోsపి దేహాస్థితౌ మమ రుచిస్తు న తన్నివృత్తౌ |
ఏతస్య కారణమహో మమ పాపమేవ నాథ! త్వమేవ హర తధ్యతిరాజ! శీఘ్రం ||

పతి పదార్థము:

యతిరాజ = ఓ యతిరాజ

తాప్త్రయీజనితదుఃఖనిపాతినోsపి = మూడు విధములైన దుఃఖములలో పడి కొట్టుకుపోతున్నప్పటికీ

మమతు = అతి నీచుడినైన దాసుడికి

దేహాస్థితౌ = శరీరము మార్పులకు లోను కాకుండా నిలకడగా ఉండు స్థితిలో

రుచిః = ఇష్టము

భవతి = కలుగుతున్నది

తన్నివృత్తౌ = శరీరము మార్పులకు లోనైనప్పుడు

న రుచిః = కష్టము

భవతి = కలుగుతున్నది

ఏతస్య =  దానికి శరీరములో కలుగు మార్పులు కాదు కారణము

అహో మమ పాపమేవ = అయ్యో దాసుడి పాపమే ఒక్కటే

కారణం = నిజమైన కారణము

నాథ!= దాసుడి పాపములను పోగొట్టగలిగిన వారైన స్వామీ

త్వమేవ = తమరు మాత్రమే

తత్ = ఆ పాపమును

శీఘ్రం  = త్వరగా

హర = పోగొట్టి అనుగ్రహించండి

 

భావము:

‘ అయ్యా, మీరు ఇప్పటి వరకు చూపిన దోషాలన్నీ మీ శారీరకమైనవి. మీరు శరీరముపై పెంచుకున్న ప్రేమ, శారీరక రుగ్మతలు, కారణము కావచ్చును. అటువంటి దేహాభిమానాన్ని మీరే తొలగ దోసేయండి.’  అని యతిరాజులు చెప్పినట్లు భావించుకొని దానికి జవాబుగా ఈ శ్లొకమును విన్నవిస్తున్నారు.  త్తత్రయీ- మూడు విధములైన ధఃఖ హేతువులు1.అధ్యాత్మికము-గర్భవాసము మొదలైన శారీరికమైనవి.  2.ఆదిభౌతికము- పంచభూతముల  వలన కలుగు కష్టములు.  3. ఆది దైవికము- యముని వలన కలుగు నరక భయము మొదలైనవి. మరొక రకముగా ‘ శరీరములో వుండే రక్త మాంసములు బయటికే కనబడితే వాటి కోసము పరుగెత్తే కాకి, కుక్కల నుండి తమను కాపాడుకొనుట కోసము కర్ర పట్టుకు పరుగులు తీస్తాడు ‘ అన్న  అర్థములో  ‘ యతినామాస్య  కాయస్య యత్ అనంతః తత్ బహిర్భవేత్ ‘ అన్న ఈ శ్లొకము దీనికి ప్రమాణముగా నిలుస్తున్నది.

‘  తన్నివృత్తౌ న రుచి ‘-విరొధి స్వభావములో వచ్చే ‘న ‘కారము ‘ రుచిః ‘ తో చేర్చి రుచికి వ్యతిరేకమైన ద్వేషము అన్న అర్థము గ్రహించబడింది.శబ్దాది విషయములందు ఉండు మోహమున కన్నా దేహమును రక్షించుకోవాలన్న తపన తీవ్రమైనది. దానికి కారణమైన పాపమును మరుక్షణములో తొలగించాలని ఇక్కడ ప్రార్థిస్తున్నారు.  వీరికి బాధ కలిగినా వీరి వలన ఈ లోకములో మరికొందరు ఉజ్జీవింప బడతారన్న ఆశ వలన వీరు అలా  ప్రార్థిచినా యతిరాజులు వీరి కోరికను మన్నించ లేదని గ్రహించాలి.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

మూలము: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/10/yathiraja-vimsathi-tamil-slokam-13/

పొందుపరిచిన స్థానము: http://divyaprabandham.koyil.org

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం– http://pillai.koyil.org

శ్రీః
శ్రీమతే రామానుజాయ నమః
శ్రీమద్ వరవరమునయే నమః
శ్రీ వానాచల మహామునయే నమః

యతిరాజ వింశతి

<< శ్లోకము 10

పాపే కృతే యది భవ్మంతి భయానుతాపలజ్జాః పునః కరణామస్య కథం ఘటేత |
మోహేన మె న భవతీహ భయాతిలేశః తస్మాత్ పునః పునరంఘ యతిరాజ కృత్వే ||

ప్రతి పదార్థము:

యతిరాజ = ఓ యతిరాజా

పాపే కృతే యది = పాపము చేసినప్పుడు

మమ = దాసుడీకి

భయానుతాపలజ్జాః = దీని పరిణామాలేమిటో అన్న్ భయము, అయ్యో తప్పు చేశామే అన్న పశ్చాతాపము ,పెద్దలకు రేపు ముఖము ఎలా చూపిస్తామన్న లజ్జ

భవ్మంతి యతి = కలిగినట్లైతే

అస్య పునః కరణాం = ఈ పాపమునున్ మళ్ళీ చేయుట

కథం ఘటేత = ఎలా జరుగుతుంది

ఇహ = ఈ పాపమును చేయు విషయములో

భయాతిలేశః అపి = భయం, అనుతాపము, లజ్జ అనేవికొంచమైనా

మోహేన = అనుభవ యోగ్యము కాని విషయముల మీద మనసు పడకుండుట

మె = దాసుడికి

న భవతీహ = కలుగలేదు

తస్మాత్ = అందు వలన

అఘం = పాపమును

పునః పునః = మళ్ళీ మళ్ళీ

కృత్వే = చేస్తున్నాను

 

భావము:

స్వామి, శరణాగతుడనే పేరును మాత్రమే మొస్తున్నా కూడా  పాపిష్టి పనులు చేసిన తరువాత మీకు , భయము,లజ్జ కలిగితే ఆ పనులు మళ్ళీ మళ్ళీ చేయరు కదా!పశ్చాత్తాపము కలిగితే పాపము నశించి పోతుంది.దీనికి ప్రత్యేకముగా మనము చేయవలసినది ఏమున్నది అని ఎమ్పెరుమానార్ర్లు అన్నట్లుగా ఊహించి దానికి బదులు చెపుతున్నారు. –అఘం- పాపము .భయము పూర్తిగా కలిగితే మళ్ళీ పాపము చేయకుండా ఉంటారు. అవి కొంచమైనా ఉంటే ఎప్పుడైనా ఒక సారి చేస్తారు. దాసుడికి మోహము వలన అవి కొంచము కూడా ఏర్పడనందున ఎడతెగకుండా పాపాలను చేస్తూనే ఉన్నాను. దాసుడికి శబ్దాది నీచ విషయములలో ఉండు మోహమును పోగొట్టి అనుగ్రహించ వలసినదిగా ప్రార్థిస్తున్నాను అని ఈ శ్లొకములో చెపుతున్నారు.’ తత్వరాయ ‘ అన్నది ఇక్కడ కూడా అన్వయమవుతుంది.

అడియేన్ చూడామణీ రామానుజ దాసి

శ్రీః
శ్రీమతే రామానుజాయ నమః
శ్రీమద్వరవరమునయే నమః
శ్రీ వానాచల మహామునయే నమః

యతిరాజ వింశతి

<< శ్లోకము 9

హా హంత హంత మనసా క్రియయా చ వాచా యోహం చరామి సతతం త్రివిధాపచారాన్ |
సోహం తవాప్రియకరః ప్రియకృత్వ దేవ కాలం నయామి యతిరాజ!తతోస్మి మూర్ఖః ||

ప్రతి పదార్థము :

యతిరాజ! = ఓ యతిరాజ

య అహం = దాసుడు

మనసా క్రియయా చ వాచా = మనోవాక్కయ కర్మలనే త్రివిధముల

త్రివిధాపచారాన్ =   భగవధపచార, భాగవతాపచార, అసహ్యాపచారమనే మూడు విధములైన అపచారములను చేస్తూ

సతతం చరామి  = నిరంతరము తిరిగే

స అహం = అటువంటి దాసుడు

తవ = నీచుడినైన దాసుడిపై అపారమైన దయను చూపే తమరు

అప్రియకరః సన్ = ఇష్టము లేని వాటినే చేసే వాడిని

ప్రియకృత్వ ఏవ = ఇష్టమున్న వాటినే చేసే వాడివలె

కాలం నయామి = కాలము గడుపుతున్నాను

హా హంత హంత = అయ్యో, అయ్యో,అయ్యో

తత అహం మూర్ఖః అస్మి = అందు వలన దాసుడు  మూర్ఖుడవుతున్నాడు

తత్వరాయా = తమరు ఆ మూర్ఖత్వమును తొలగించి కృప చూపాలి

 

భావము:

మనసులోని చెడు తలపులను, మూర్ఖత్వమును తొలగించి కృప చూపాలని కోరుతున్నారు. నిత్యం యతీంద్ర అనే నాలుగవ శ్లోకములో మానసిక శుచికి సంబంధించిన పట్టికను , వృత్తయా పసః అనే 7వ శ్లోకములో ,దుఃక్ఖావహోsహం అనే 8వ శ్లోకములో ,నిత్యంత్వహం అనే 9వ శ్లోకములో , హా హంత హంత అనే 10వదైన ప్రస్తుత  శ్లోకములో త్రికరణ శుధ్ధ్దిని ప్రస్తావించినా  7వ 8వ  శ్లోకములలో వృత్తయా అని, దుష్ట చేష్టిత అని అనటము వలన కరణ కృత్యములను , 9వ శ్లోకములో గురుం పరిభవామి అంటము వలన వాక్కును ,10వదైన ప్రస్తుత శ్లోకములో మనసా అనుట వలన మనో  కృత్యములను ప్రధానముగా చూడవలసి వుందని వ్యఖ్యాత అయిన అణ్ణవప్పంగార్ స్వామి భావిస్తున్నారు.

భగదపచారమనేది – శ్రీమన్నారాయణుని బ్రహ్మ రుద్రాలుతో సమానముగా భావించుట , రామాది అవతారములను సామాన్య మానవులుగా చూచుట ,  అర్చావతారములను కేవలము రాళ్ళుగాను, లోహములుగాను భావించుట మొదలైనవి.

భాగదపచారమనగా-తన ధనలాభము కొరకు ,చందనము , పుష్పము, స్త్రీల కొరకు  శ్రీవైష్ణవులకు చేయు విరోధము.

అసహ్యాపచారమనగా-నిష్కారణముగా భగవంతుడి విషయములో , భాగవతుల విషయములో దేషమును కలిగి వుండుట, ఆచార్యాపచారము అవుతుంది. దీని వివరణ శ్రీవచన బూషణములో చూడవచ్చు.

పై మూడు రకాల అపచారములు చేయుట తనకు బాధా కరమగుట వలన హా! హంత హంత అని మూడు సార్లు అన్నరు. 6వ శ్లోకములో “తత్వరాయ “అన్న ప్రయోగాన్ని ఈ 10వ శ్లోకము వరకు వర్తిస్తున్నది. తొండరడి పొడి ఆళ్వార్లు తిరుమాలై -32వ పాశురములో  ‘మూర్కనేన్ వందు నిన్రేన్ మూర్కనే మూర్కనావేన్ ‘ అని మూడు సార్లు తమ గురించి చెప్పుకున్నట్లుగా మామునులు ఇక్కడ 8,9,10 శ్లోకములలో చెప్పుకున్నారని వ్యాఖ్యాత అభిప్రాయ పడుతున్నారు.

అడియేన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

మూలము: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/10/yathiraja-vimsathi-tamil-slokam-10/

పొందుపరిచిన స్థానము: http://divyaprabandham.koyil.org/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం– http://pillai.koyil.org

శ్రీః
శ్రీమతే రామానుజాయ నమః
శ్రీమద్వరవరమునయే నమః
శ్రీ వానాచల మహామునయే నమః

యతిరాజ వింశతి

<< శ్లోకము 8

నిత్యం త్వహం పరిభవామి గురుం చ మంత్రం తద్దైవతామపి న కించిదహో బిభేమి |
ఇత్థం శఠోsప్యశఠవదియసయింఘే హ్రుష్టుశ్చరామి యతిరాజ! తతోsస్మి మూర్ఖః ||

ప్రతి పదార్థము  :

యతిరాజ! = ఓ యతిరాజా

అహం = దాసుడు

గురుం = అజ్ఞానాంధకారమును పొగొట్టి జ్ఞాన దీపమున్ వెలిగించిన ఆచార్య దేవా

మంత్రం = తిరుమంత్రమనె అష్టాక్షరి మంత్రమును

తద్దైవతామపి = ఆ  మంత్రమునకు అధి దేవత అయిన శ్రీమన్నారాయణుని

నిత్యం తు = నిరంతరము

పరిభవామి = అవమానిస్తున్నాను

కించిద = కొంచెము కూడా

న బిభేమి = ఈ పని చేయటము వలన రాగల విపత్తుల గురించి చింత లేకుండా

అహో = అయ్యో

ఇత్థం = ఈవిధముగా

శటః అపి = పరులకు తెలియకుండా అపకారము చేయు వాని వలె ,శాస్త్రములో విశ్వాసము లేని వాడి వలె

అశటవత్ =  ఎప్పుడు మంచినే చేసేవాడిలాగా, పైన పేర్కొన్న మూడింటినీ విశ్వసిచాలనే శాస్త్ర ప్రమాణము మీద నమ్మకము లేని వాడిలాగా

భవదీయసంఘే =  తమ దాసులైన పరమ ఆస్థికుల గోష్టిలో

హ్రుష్టఃసన = మన తప్పులు వీరికి తెలియలేదన్న ఆనందముతో

చరామి = సంచరిస్తున్నాను

తత = అందువలన

అహం మూర్ఖః అస్మి = దాసుడు పరమ మూర్ఖుడవుతున్నాడు

త్వరాయ = ఇటువంటి దాసుడి మూర్ఖతను పోగొట్టి తమరు కృపతో అనుగ్రహించాలని ప్రార్థిస్తున్నాను.

 

భావము:

నాలుగవ శ్లోకములో ‘దాసుడి వాక్కు తమరి గుణ కీర్తనతో తరించాలని ‘చెప్పి ఇక్కడ దానికి విరుధ్ద్ధముగా గురువును,మంత్రమును, మంత్ర అది దేవతను పరిభవించుట మొదలగు చెడు పనులను చేయుటలో మునిగి పోయినట్లు, అటువంటి చెడు గుణములను పోగొట్టి కృపతో అనుగ్రహించాలని ప్రార్థిస్తున్నాను.గురువును అవమానించుట అనగా ఉపదేశములో విడువతగినవని చెప్పిన వాటిని విడువలేక పోవుట. తన పేరు కొరకో, గౌరవము కొరకో, స్వలాభము కొరకో మంత్రొపదేశము చేయుట మొదలైనవి.

మంత్రమును అవమానించుట –  మంత్రములోని వాస్తవములను దాచి అందులో లేని విపరీత విషయములను ప్రచారము చేయుట .మంత్రములో చెప్పిన దేవతలను అవమానించుట – శ్రీమన్నారాయణునిచే సృష్టి చేయబడిన కాలములో ఇవ్వబడిన  శాస్త్రమును వాడి విషయములలో అన్వయించ కుండా ఇతర నీచ విషయములలో అన్వయించటము. దీనికి సంబంధించిన వివరణ శ్రీవచన భూషణములో చూడ వచ్చును.

అహో -ఆశ్చర్యము . లోకముల దాసుడి వంటి పాపి ,పాప భీతి లేని వాడు మరొకరు కనపడక పోవుట దాసుడికే  ఆశ్చర్యమును కలిగిస్తున్నది అని ‘అహో ‘అంటున్నారు.

అడియెన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

మూలము: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/10/yathiraja-vimsathi-tamil-slokam-9/

పొందుపరిచిన స్థానము: http://divyaprabandham.koyil.org/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం– http://pillai.koyil.org

శ్రీః
శ్రీమతే రామానుజాయ నమః
శ్రీమద్వరవరమునయే నమః
శ్రీ వానాచల మహామునయే నమః

యతిరాజ వింశతి

<< శ్లోకము 7

ధుఃఖావహోహమనిశం తవ దుష్టచేష్టః శబ్దాదిబోగనిరతః శరణాగతాఖ్యః |
త్వత్పాదభక్త ఇవ శిష్టజనైగమధ్యె మిథ్యా చరామి యతిరాజ !తతోsస్మి మూర్ఖః ||

 

ప్రతి పదార్థము:

యతిరాజ != ఓ యతిరాజ

శరణాగతాఖ్యః = శరణాగతుడనే ( ప్రపన్నుడు) పేరు మాత్రమే గలవాడను

శబ్దాదిబోగనిరతః = శబ్దాదిబోగములలో పూర్తిగా మునిగిపోయిన వాడిని

దుష్టచేష్టః = శాస్త్రము నిషేదించిన పనులను చేయుటలో సిధ్ధహస్తుడనైన

తవ = తమరికి

ధుఃఖావహం = ధుఃఖమును కలిగించువాడనైన

అహం = దాసుడు

శిష్టజన ఓహమనిశం ! = పురుషార్థము తమరికి కైంకర్యము చేయుటయేకై

త్వత్పాదభక్త ఇవ = తమరి శ్రీపాదముల మీద భక్తి కలిగి వున్న ప్రపన్నునిలా

శిష్టజనైగమధ్యె = కూర్తాళ్వాన్ వంటి శిష్టజన కూటమి మధ్యలో

మిథ్యా చరామి = కపట వేషములో తిరుగుతున్నాను

తతః = ఆ కారణము వలన

మూర్ఖః అస్మి = మూర్ఖుడిగా,బుధ్ధి హీనుడుగా అవుతున్నాను

తత్ వరాయ = అటువంటి అజ్ఞానమును పోగొట్టి కృప చూపాలి

 

భావము:

ఎంబార్ మొదలైన వారు స్వామి మనసుకు సంతోషమును కలిగించునట్లుగా నడచుకుంటారు. దాసుడు విడువ వలసిన లౌకిక విషయములలో మునిగి వుండి తమరికి ధుఃహేతువునవుతున్నాను. ఆ గుణమును దాసునిలో నశింప చేయ వలసినదిగా కోరుతున్నాను. శరణాగతాయః– శరణాగతుడనే ( ప్రపన్నుడు) పేరు మాత్రమే గలవాడను కాని దాని లక్షణములైన సత్కర్మలను ఆచరించుట ,చెడు పనులను పూర్తిగా మనివేయుట, రామానుజులు తప్పక కాపాడుతారన్న విశ్వాసము కలిగి యుండుట, కాపాడే బాధ్యతను ఆయనకే వదిలి వేయటము, వేరు ఉపాయము కాని, మరొక దైవము కాని లేరన్న నిశ్చయము కలిగి వుండుట మొదలైన వేవి లేని వాడను.  దుఃఖావః– శరణాగతుడవుట వలన వీడిని రక్షించాలా! లేక దుష్ట చేష్టితములు గలవాడని వదిలి వేయాలా అనే ధర్మ సందేహానికి తమరిని గురి చేసి తమరి ధఃకానికి కారణ మవుతున్నాను. మూర్ఖుడై మంచి చెడు వివేచన లేని దాసుడిని తమరే కృపతో సరిదిద్దలని ప్రార్థిస్తున్నారు.

అడియెన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

మూలము: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/10/yathiraja-vimsathi-tamil-slokam-8/

పొందుపరిచిన స్థానము: http://divyaprabandham.koyil.org/

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం– http://pillai.koyil.org