Monthly Archives: June 2020

ஸ்ரீ: ஸ்ரீமதே சடகோபாய நம: ஸ்ரீமதே ராமாநுஜாய நம: ஸ்ரீமத் வரவரமுநயே நம:

எம்பெருமான் ஆழ்வாரைப் பரமபதத்துக்கு அழைத்துப்போகத் தானே கருடவாஹனத்திலே வந்தருளினான். ஆழ்வாரும் எம்பெருமான் தனக்கு முதலில் இருந்து செய்த நன்மைகளை எண்ணிப்பார்த்து, நாம் இதற்காக ஒன்றுமே செய்யாமல், அவனே நம்மைக் கைக்கொள்ளுகிறான் என்றிருந்தார். அந்த ஸமயத்தில் ஆழ்வாருக்கு ஒரு எண்ணம் ஏற்பட்டது. இத்தனை காலம் நாம் ஒன்றும் செய்யாமல் இருக்க இன்று எப்படி எம்பெருமானின் கடாக்ஷம் நம் விஷயத்தில் பலித்தது என்று ஒர் ஸந்தேஹம் ஏற்பட அதை எம்பெருமானிடத்திலேயே கேட்டார். எம்பெருமானோ அதற்கு பதில் சொல்ல முடியாமல் இருக்க, ஆழ்வார் எம்பெருமானின் நிர்ஹேதுக (இயற்கையான) க்ருபையைப் புரிந்து கொண்டு, நம் விஷயத்தில் எம்பெருமான் இப்படி விசேஷ கடாக்ஷம் செய்தானே என்று மகிழ்ந்து களிக்கிறார்.

முதல் பாசுரம். தற்செயலாக நான் திருமாலிருஞ்சோலை மலையை அடையும்போது எம்பெருமான் பிராட்டியுடன் என் நெஞ்சிலே வந்து புகுந்தான் என்கிறார்.

திருமாலிருஞ்சோலை மலை என்றேன் என்னத்
திருமால் வந்து என் நெஞ்சு நிறையப் புகுந்தான்
குருமா மணி உந்து புனல் பொன்னித் தென்பால்
திருமால் சென்று சேர்விடம் தென்திருப்பேரே

நாட்டில் வார்த்தை சொல்வதைப் போலே நான் திருமாலிருஞ்சோலை மலை என்றேன். அப்படிச் சொன்ன அளவிலே ச்ரிய:பதியாய் பரிபூர்ணனான தான் வந்து என் நெஞ்சுக்குள்ளே பூர்ணமாகப் புகுந்தான். அந்தத் திருமால் சென்று சயனித்தருளின இடம் மிகவும் உயர்ந்த மாணிக்கங்களை உந்தித் தள்ளுகிற நீரையுடைய காவிரியின் தென்பக்கத்தில் இருக்கும் அழகிய திருப்பேர்.

இரண்டாம் பாசுரம். முன்பு குறைவாளரைப் போலே இன்று இங்கிருந்து போகேன் என்று சொல்லிக்கொண்டு என் நெஞ்சிலே பூர்ணனாய்ப் புகுந்தான் என்கிறார்.

பேரே உறைகின்ற பிரான் இன்று வந்து
பேரேன் என்று என் நெஞ்சு நிறையப் புகுந்தான்
காரேழ் கடலேழ் மலை ஏழுலகுண்டும்
ஆரா வயிற்றானை அடங்கப் பிடித்தேனே

திருப்பேரிலே நிரந்தரமாக வாழும் ஸர்வேச்வரன் முன்பு குறைவாளனாய் இருந்தாற்போலே இன்று வந்து போகேன் என்று என் நெஞ்சிலே பரிபூர்ணமாம்படிப் புகுந்தான். மேகங்கள் ஏழையும், ஸமுத்ரங்கள் ஏழையும், குல பர்வதங்கள் ஏழையும் லோகங்களை எல்லாம் அமுதுசெய்தும் நிறையாத வயிற்றை உடையானை என்னுள்ளே எல்லாவிதத்திலும் பரிபூர்ணமாய் அனுபவிக்கப் பெற்றேன்.

மூன்றாம் பாசுரம். அடியார்களுக்கு எளியவனான ஸர்வேச்வரனுடைய திருவடிகளை அடைவது எளிதாகி, அதன் காரணமாக எல்லா துக்கங்களும் விலகப் பெற்றேன் என்கிறார்.

பிடித்தேன் பிறவி கெடுத்தேன் பிணி சாரேன்
மடித்தேன் மனை வாழ்க்கையுள் நிற்பதோர் மாயையை
கொடிக் கோபுர மாடங்கள் சூழ் திருப்பேரான்
அடிச்சேர்வது எனக்கு எளிதாயினவாறே

கொடிகளையுடைய கோபுரங்களாலும் மாடங்களாலும் சூழப்பட்ட திருப்பேரை இருப்பிடமாக உடைய ஸுலபனான எம்பெருமானின் திருவடிகளை அடைவது எனக்கு எளிதான பின்பு அவற்றைப் பெற்றேன். அதன் காரணமாக பிறவித் தொடர்பை அறுத்தேன். அதனால் வரும் துக்கங்களைச் சேரேன். ஸம்ஸாரத்தில் நிற்கையாகிற அஜ்ஞானத்தைப் போக்கினேன்.

நான்காம் பாசுரம். எனக்குப் பரமபதத்தைக் கொடுப்பதாக இருந்தான். அதனாலே என் கண்ணும் நெஞ்சும் களிக்கும்படி ஆனந்தித்தேன் என்கிறார்.

எளிதாயினவாறென்று என் கண்கள் களிப்பக்
களிதாகிய சிந்தையனாய்க் களிக்கின்றேன்
கிளி தாவிய சோலைகள் சூழ் திருப்பேரான்
தெளிதாகிய சேண் விசும்பு தருவானே

வருந்தின என் கண்கள் கிடைத்தற்கரிய பலம் எளிமையாகக் கிடைக்கிறதே என்று களிக்கும்படி ஆனந்தம் நிறைந்த நெஞ்சை உடையவனாகக் கொண்டு ஆனந்தித்தேன். அதற்குக் காரணம் கிளிகள் தாவும்படி செறிந்த சோலைகள் சூழ்ந்த திருப்பேரிலே ஸுலபனாக இருப்பவன், மிகவும் தெளிவையுடைய ப்ரகாசமான பரமபதத்தைக் கொடுப்பதாக இருந்ததே.

ஐந்தாம் பாசுரம். இப்படிப் புருஷார்த்தத்தைக் கொடுப்பதற்காக என்னுடைய எல்லா விரோதிகளையும் போக்கினான் என்கிறார்.

வானே தருவான் எனக்கா என்னோடு ஒட்டி
ஊனேய் குரம்பை இதனுள் புகுந்து இன்று
தானே தடுமாற்ற வினைகள் தவிர்த்தான்
தேனேய் பொழில் தென்திருப்பேர் நகரானே

வண்டுகள் நிறைந்த பொழிலையுடைத்தாய் அழகியதான திருப்பேர் நகரிலே எழுந்தருளி இருப்பவன், எனக்குப் பரமபதத்தையே தருவதாக எண்ணி, என்னோடு சேர்ந்து சபதம் செய்து மாம்ஸம் நிறைந்த கூடான இந்த சரீரத்துக்குள்ளே இன்று தானே வந்து புகுந்து, அவனைப் பிரிந்து நாம் தடுமாறுவதற்குக் காரணமான புண்ய பாபங்களைப் போக்கினான்.

ஆறாம் பாசுரம். மற்றை உகந்தருளின (எம்பெருமான் ஆசைப்பட்டு வாழும்) தேசங்களை விட என் நெஞ்சில் அதிகம் ஆசை கொண்டு இங்கே புகுந்து அவன் அனுபவிக்க அதைக் கண்டு ஆனந்தி ஆனேன் என்கிறார்.

திருப்பேர் நகரான் திருமாலிருஞ்சோலைப்
பொருப்பே உறைகின்ற பிரான் இன்று வந்து
இருப்பேன் என்று என் நெஞ்சு நிறையப் புகுந்தான்
விருப்பே பெற்று அமுதம் உண்டு களித்தேனே

என்னை அடைவதற்காக திருப்பேர் நகரிலேயும் பின்பு இன்னும் அருகில் உள்ள திருமாலிருஞ்சோலை மலையிலும் நிரந்தரமாக வாழும் மஹோபகாரகன் இன்று தானே வந்து “இங்கேயே இருப்பேன்” என்று எண்ணி என் நெஞ்சு நிறையும்படிப் புகுந்தான். அவனுடைய பெரிய ஆசையைப் பெற்று குணானுபவம் என்னும் அமுதத்தைப் பருகி ஆனந்தித்தேன்.

ஏழாம் பாசுரம். இப்படி என் நெஞ்சில் நிரந்தரமாக இருப்பவனை அனுபவித்துக் களிக்கிற எனக்கு என்ன குறை உண்டு என்கிறார்.

உண்டு களித்தேற்கு உம்பர் என் குறை? மேலைத்
தொண்டு உகளித்து அந்தி தொழும் சொல்லுப் பெற்றேன்
வண்டு களிக்கும் பொழில் சூழ் திருப்பேரான்
கண்டு களிப்பக் கண்ணுள் நின்று அகலானே

வண்டுகள் களிக்கும் பொழில் சூழ்ந்த திருப்பேர்நகரான் தன்னை எப்பொழுதும் கண்டு அனுபவிக்கும்படி என் கண்ணுக்குள்ளே நின்று போகாமல் இருக்கிறான். இப்படி அனுபவித்து ஆனந்தித்த எனக்கு மேலே பரமபதத்திலே போய் அனுபவிக்க என்ன குறை இருந்தது? அதிகமான தொண்டு மேலெழுந்து முடிவிலே தொழுகைக்கு வாசகமான “நம: என்னும் வார்த்தையைச் சொன்னேன்.

எட்டாம் பாசுரம். எல்லா விதத்திலும் மிகவும் இனியவனாகக் கொண்டு என் நெஞ்சிலே த்ருடமாகப் புகுந்தான் என்கிறார்.

கண்ணுள் நின்றகலான் கருத்தின் கண் பெரியன்
எண்ணில் நுண் பொருள் ஏழிசையின் சுவை தானே
வண்ண நன் மணி மாடங்கள் சூழ் திருப்பேரான்
திண்ணம் என் மனத்துப் புகுந்தான் செறிந்தின்றே

வெளிக்கண்களுக்கு எப்பொழுதும் அனுபவிக்கும்படி அகலாமல் இருக்கிறான். என்னைப் பரமபதத்தில் கொண்டுபோய் அனுபவிக்க வேண்டும் என்ற எண்ணத்தில் மிகவும் பெரியவனாய் இருக்கிறான். எண்ணிப்பார்க்கில் மிகவும் நுண்ணிய தன்மைகளை உடையவனாய், தானே ஏழ் இசையின் சுவைகளை உடையவனாய், பல வர்ணங்களில் உயர்ந்ததான மாணிக்கங்களாலே அமைக்கப்பெற்ற மாடங்கள் சூழ்ந்த திருப்பேரிலே வாழ்பவன் என் மனதில் நிர்ஹேதுகமாக (காரணமே இல்லாமல்) இன்று த்ருடமாம்படிப் புகுந்தான்.

ஒன்பதாம் பாசுரம். “இன்று காரணமேயில்லாமல் எனக்கு நன்மை செய்தவன் முன்பு என்னை கைவிட்டிருந்ததற்குக் காரணம் என்ன?” என்று கேட்கவேண்டியிருந்தது என்கிறார்.

இன்றென்னைப் பொருள் ஆக்கித் தன்னை என்னுள் வைத்தான்
அன்று என்னைப் புறம் போகப் புணர்த்தது என் செய்வான்
குன்றென்னத் திகழ் மாடங்கள் சூழ் திருப்பேரான்
ஒன்று எனக்கருள் செய்ய உணர்த்தல் உற்றேனே

அஸத்தாக இருந்த என்னை இன்று ஸத்தான வஸ்துவாக்கி மிகவும் உயர்ந்த இனிமையை உடையவனான தன்னை என் நெஞ்சுள்ளே வைத்தான். முற்காலத்தில் என்னை மற்ற விஷயங்களில் ஈடுபட்டு இருக்கும்படி எண்ணியிருந்தது எதற்காக? குன்றென்று சொல்லும்படி விளங்குகிற மாடங்கள் சூழ்ந்த திருப்பேர் நகரில் எழுந்தருளியிருக்கும் எம்பெருமான் இவை இரண்டில் ஒன்றுக்கான காரணத்தை அருளிச்செய்வதற்காக நான் எதிர்பார்த்திருக்கிறேன்.

பத்தாம் பாசுரம். கைங்கர்யத்தைப் பெற்றுக்கொள்பவனான அவன் திருவடிகளை அடிமைசெய்து பெற்றேன். இனி வரும் காலம் எல்லாம் இதுவே போதும் என்கிறார்.

உற்றேன் உகந்து பணி செய்து உன பாதம்
பெற்றேன் ஈதே இன்னம் வேண்டுவது எந்தாய்
கற்றார் மறை வாணர்கள் வாழ் திருப்பேராற்கு
அற்றார் அடியார் தமக்கு அல்லல் நில்லாவே

என் முயற்சியாக எந்த ஒரு காரணமும் இல்லாமல் உன் திருவடிகளை அடைந்தேன். ப்ரீதியால் தூண்டப்பட்டு வாசிகமான கைங்கர்யத்தைச் செய்து உன்னுடைய திருவடிகளைப் பெற்றேன். இயற்கையான பந்துவானவனே! இந்தக் கைங்கர்யமே எனக்கு எப்பொழுதும் வேண்டுவது. ஆசார்யன் மூலமாக வேதார்த்தங்களைக் கற்று அதை நடத்தவல்லவர்கள் பகவதனுபவத்துடன் வாழும் திருப்பேரிலே எழுந்தருளியிருக்கும் உனக்காகவே இருக்கும் அடியவர்களுக்கு துன்பங்கள் தன்னடையே நில்லாதே.

பதினொன்றாம் பாசுரம். இத்திருவாய்மொழிக்குப் பலமாகப் பரமபதத்தை ஆள்வதை அருளிச்செய்கிறார்.

நில்லா அல்லல் நீள் வயல் சூழ் திருப்பேர் மேல்
நல்லார் பலர் வாழ் குருகூர்ச் சடகோபன்
சொல்லார் தமிழ் ஆயிரத்துள் இவை பத்தும்
வல்லார் தொண்டர் ஆள்வது சூழ் பொன் விசும்பே

துக்கத்துக்கு இடமல்லாத தேசமாய் பெரிய பரப்பை உடைய வயல்களாலே சூழப்பட்ட திருப்பேர் விஷயமாக உயர்ந்த மஹான்கள் பலரும் திருவாய்மொழி கேட்டு வாழும் திருநகரிக்குத் தலைவரான நம்மாழ்வாருடைய சொற்கள் சேர்ந்திருக்கும் ஆயிரம் தமிழ் பாசுரங்களுக்குள் இவை பத்தையும் கற்க வல்லவரான தொண்டர்கள் தாங்கள் நிர்வாஹகராய் நடத்துவது, பெரியதாகச் சூழ்ந்திருக்கும் பொன்மயமான பரமபதமே.

அடியேன் ஸாரதி ராமானுஜ தாஸன்

வலைத்தளம் – http://divyaprabandham.koyil.org

ப்ரமேயம் (குறிக்கோள்) – http://koyil.org
ப்ரமாணம் (க்ரந்தங்கள்) – http://srivaishnavagranthams.wordpress.com
ப்ரமாதா (ஆசார்யர்கள்) – http://acharyas.koyil.org
ஸ்ரீவைஷ்ணவக் கல்வி வலைத்தளம் – http://pillai.koyil.org

Other

upadhEsa raththina mAlai – Simple Explanation – pAsurams 7 to 9

June 10, 2020 Published by: T N Krishnan

SrI: SrImathE SatakOpAya nama: SrImathE rAmAnujAya nama: SrImath varavaramunayE nama:

upadhEsa raththina mAlai

<< previous

pAsuram 7

Seventh pAsuram. He explains how their divine names were established firmly in the world because of the great benefit that they bestowed on the world.

maRRuLLa AzhwArgaLukku munnE vandhudhiththu
naRRamizhAl nUl seydhu nAttai uyththa – peRRimaiyOr
enRu mudhal AzhwArgaL ennum peyar ivarkku
ninRadhu ulagaththE nigazhndhu

Since these three AzhwArs incarnated ahead of the other AzhwArs and corrected the world by composing prabandhams in thamizh, the term mudhal AzhwArs became firmly established for them.

pAsuram 8

Eighth pAsuram. Since he had said that he would follow the order in which they incarnated, after the month of aippasi, he is mercifully speaking about the incarnation of thirumangai AzhwAr in the month of kArththigai. He explains the greatness of thirumangai AzhwAr in two pAsurams. First he explains to his heart, the greatness of the day on which thirumangai AzhwAr incarnated.

pEdhai nenjE inRaip perumai aRindhilaiyO
Edhu perumai inRaikku enRu ennil – OdhuginREn
vAyththa pugazh mangaiyar kOn mAnilaththil vandhudhiththa
kArththigaiyil kArththigai nAL kAN

Oh ignorant heart! Do you know the greatness of this day? I will tell you, listen to me. Today is the day of kArththigai star in the month of kArththigai. It was on this day that thirumangai AzhwAr, who has apt greatness, incarnated on this expansive world.

pAsuram 9

Ninth pAsuram. He explains the wonderful connection between nammAzhwAr and thirumangai AzhwAr. He instructs his heart to praise the divine feet of those who celebrate this day.

mARan paNiththa thamizh maRaikku mangaiyar kOn
ARangam kURa avadhariththa – vIRudaiya
kArththigaiyil kArththigai nAL inRu enRu kAdhalippAr
vAyththa malarth thALgaL nenjE vAzhththu

Oh heart! nammAzhwAr mercifully composed four prabandhams which are equivalent to the four vEdhas. Just as there are six parts to those four vEdhas, thirumangai AzhwAr incarnated on this great day of kArththigai star in the month of kArththigai, only to compose six prabandhams which are like the six parts to nammAzhwAr’s prabandhams. Praise the divine lotus-like feet of those who like this day very much.

Sources: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2019/10/upadhesa-raththina-malai-tamil-7/, http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2019/10/upadhesa-raththina-malai-tamil-8/, http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2019/10/upadhesa-raththina-malai-tamil-9/

adiyEn krishNa rAmAnuja dhAsan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

pramEyam (goal) – http://koyil.org
pramANam (scriptures) – http://granthams.koyil.org
pramAthA (preceptors) – http://acharyas.koyil.org
SrIvaishNava education/kids portal – http://pillai.koyil.org

thamizh thiruvAimozhi thiruvAimozhi 10th centum

திருவாய்மொழி – எளிய விளக்கவுரை – 10.7 – செஞ்சொல்

June 10, 2020 Published by: Sarathy Thothathri

ஸ்ரீ: ஸ்ரீமதே சடகோபாய நம: ஸ்ரீமதே ராமாநுஜாய நம: ஸ்ரீமத் வரவரமுநயே நம:

கோயில் திருவாய்மொழி

<< 10.1

ஆழ்வார் பரமபதத்தை விரைந்து சென்று அடையவேண்டும் என்று ஆசைப்பட, எம்பெருமானும் அதற்கு இசைந்தான். ஆனால் அவனோ ஆழ்வாரைத் திருமேனியுடன் பரமபதத்துக்கு அழைத்துச் சென்று அனுபவிக்க வேண்டும் என்று ஆசைப்பட்டான். அதைக் கண்ட ஆழ்வார் அவனுக்கு அவ்வாறு செய்யலாகாது என்று உபதேசிக்க, எம்பெருமானும் இறுதியில் ஆழ்வாரின் விருப்பத்துக்கு இசைந்தான். அதைக் கண்ட ஆழ்வார், எம்பெருமானின் சீல குணத்தைக் கண்டு மிகவும் ப்ரீதியை அடைந்து, அதை இந்தப் பதிகத்தில் வெளியிடுகிறார்.

முதல் பாசுரம். ஈச்வரன் தன்னிடத்தில் கொண்ட ஆசையைப் பார்த்த ஆனந்தத்தாலே, தங்களை காத்துக்கொள்ள ஆசைப்படுபவர்கள் எம்பெருமான் விஷயத்தில் ஈடுபடும்போது அவனிடத்தில் மூழ்கிவிடாமல் இருக்குமாறு அருளிச்செய்கிறார்.

செஞ்சொற்கவிகாள்! உயிர்காத்தாட்செய்ம்மின் திருமாலிருஞ்சோலை
வஞ்சக் கள்வன் மாமாயன் மாயக் கவியாய் வந்து என்
நெஞ்சும் உயிரும் உள் கலந்து நின்றார் அறியா வண்ணம் என்
நெஞ்சும் உயிரும் அவை உண்டு தானேயாகி நிறைந்தானே

திருமாலிருஞ்சோலை மலையில் இருப்பவனாய் எல்லாரிடத்திலும் எல்லாவற்றையும் அவர்கள் அறியாமல் அபஹரிப்பவனாய் அதுக்குக் காரணமான ஆச்சர்யமான ரூபம், குணம் முதலியவைகளை உடையவனான எம்பெருமான், கவி பாடுவித்துக்கொள்ளும் வஞ்சச் செயலாலே உளனாய், இங்கே வந்து என் நெஞ்சினுள்ளும் உயிரினுள்ளும் கலந்து, அருகில் இருப்பவர்களும் அறியாதபடி அந்த என்னுடைய நெஞ்சையும் உயிரையும் உண்டு தானே அனுபவிப்பவனாய் எல்லா ஆசைகளும் நிறைவேறப்பெற்றவன் ஆனான். நேர்மையான சொற்களாலே கவிபாட வல்லவர்களே! அவன் கையில் உங்கள் உயிர் மற்றும் உயிரைச் சார்ந்த பொருள்களும் அகப்படாதபடி காத்துக்கொண்டு வாசிக கைங்கர்யம் செய்யப் பாருங்கள்.

இரண்டாம் பாசுரம். என்னுடன் கூடிய ஆனந்தத்தாலே எனக்கு மிகவும் இனியவனாகக் கொண்டு செய்ய வேண்டியதைச் செய்தவனாக இருந்தான் என்கிறார்.

தானேயாகி நிறைந்து எல்லா உலகும் உயிரும் தானேயாய்
தானே யான் என்பான் ஆகித் தன்னைத் தானே துதித்து எனக்குத்
தேனே பாலே கன்னலே அமுதே திருமாலிருஞ்சோலைக்
கோனேயாகி நின்றொழிந்தான் என்னை முற்றும் உயிர் உண்டே

என்னை எல்லா விதத்திலும் அனுபவித்து, தானே ப்ரதானனாகி, பரிபூர்ணனாய் எல்லா லோகங்களும் ஆங்காங்கே இருக்கும் எல்லா ப்ராணிகளும் தானேயாம்படி அந்தர்யாமியாய் இருந்து, நான் என்ற வார்த்தையால் குறிக்கப்படும் வஸ்துவும் தானேயாகி, தன்னைப் பற்றித் தானே துதிப்பவனுமாய் இருந்து துதித்து, அதனால் ஏற்பட்ட ஆனந்தத்தை எனக்குக் காட்டுகையாலே, தேனும் பாலும் சர்க்கரையும் அமுதுமாய் அவற்றில் இருக்கும் எல்லாவித இனிமையும் திருமாலிருஞ்சோலையில் எழுந்தருளியிருக்கும் தலைவனான தானேயாகி நின்றுவிட்டான்.

மூன்றாம் பாசுரம். என்னளவில்லாமல் என் சரீரத்திலும் ஆசை கொண்டு, அதனாலே ஆனந்தத்துடன் நிலைத்து நிற்கிறான் என்கிறார்.

என்னை முற்றும் உயிர் உண்டு என் மாய ஆக்கை இதனுள் புக்கு
என்னை முற்றும் தானேயாய் நின்ற மாய அம்மான் சேர்
தென்னன் திருமாலிருஞ்சோலைத் திசை கை கூப்பிச் சேர்ந்த யான்
இன்னும் போவேனேகொலோ? என்கொல் அம்மான் திருவருளே

என்னை எல்லா விதத்திலும் அனுபவித்து அத்துடன் நில்லாமல் என்னுடைய அஜ்ஞானம் ஆகியவற்றுக்குக் காரணமான சரீரத்துக்குள்ளே புகுந்து என்னையும் சரீரத்தையும் தானே அபிமானியாகி நின்ற ஆச்சர்ய குண சேஷ்டிதங்களையுடைய இயற்கையான ஸ்வாமியானவன் பொருந்தி வாழும் தேசமாய் தெற்குத் திசையில் சிறந்ததாய் இருக்கும் திருமாலிருந்சோலையில் நிற்கிற திசையை நோக்கி கை கூப்பி அடைந்த நான் அந்தத் திசையிலும் ஆசை பிறந்தவனாய், வேறு ஒரு போக வேண்டிய இடம் இருப்பதாக நினைத்துப் போவேனோ? இயற்கையான தலைவனின் ஆசைகள் எப்படி இருக்கிறது!

நான்காம் பாசுரம். என் சரீரத்தை விரும்புவதற்குக் காரணம் இந்தத் திருமலை ஆகையால் இரண்டையும் ஆதரித்து இரண்டு இடங்களையும் கைவிடாமல் இருக்கிறான் என்கிறார்.

என்கொல் அம்மான் திருவருள்கள்? உலகும் உயிரும் தானேயாய்
நன்கென் உடலம் கை விடான் ஞாலத்தூடே நடந்துழக்கி
தென்கொள் திசைக்குத் திலதமாய் நின்ற திருமாலிருஞ்சோலை
நங்கள் குன்றம் கை விடான் நண்ணா அசுரர் நலியவே

என்னைப்பிடிப்பதற்காக எல்லா உலகங்களும் எல்லா ப்ராணிகளும் தானேயாகும்படி அந்தர்யாமியாய் இருந்து அத்துடன் நில்லாமல் தன்னை ஆசைப்படாத அஸுரர்கள் நசிக்கும்படி பூமியிலே மிகவும் நடந்து தெற்குத் திசைக்குத் திலகமாய் நின்ற திருமாலிருஞ்சோலை என்று பேரைக்கொண்டிருக்கும், நம் போன்றவர்களுக்கு அனுபவிக்கும்படி இருக்கும் திருமலையைக் கைவிடமாட்டான். என் சரீரத்தையும் மிகவும் கைவிடாமல் இருக்கிறான். ஸ்வாமியானவனுடைய உபகாரங்கள் எப்படி இருக்கின்றன!

ஐந்தாம் பாசுரம். தன்னுடன் கூடி திருவாய்மொழி பாடக் கேட்ட ப்ரீதியாலே ரஸிகனாய் தலையை ஆட்டுகிறான் என்கிறார்.

நண்ணா அசுரர் நலிவெய்த நல்ல அமரர் பொலிவெய்த
எண்ணாதனகள் எண்ணும் நன்முனிவர் இன்பம் தலை சிறப்பப்
பண்ணார் பாடல் இன் கவிகள் யானாய்த் தன்னைத் தான் பாடித்
தென்னாவென்னும் என்னம்மான் திருமாலிருஞ்சோலையானே

எம்பெருமானை ஆசைப்படாத அஸுரர்கள் நசிக்கும்படியும் பக்தி பரவசராய் எம்பெருமானை ஆசைப்படும் தேவர்கள் பொலிவடையும்படியும் எம்பெருமானின் எண்ணிப்பார்க்க முடியாத வைபவங்களை ப்ரேமத்தாலே ஆசைப்படும் நல்ல முனிவர்கள் ஆனந்தத்தை அடையும்படியும் பண் நிறைந்த இசையையுடைய இனிய கவிகளை எனக்கு அந்தர்யாமியாய் இருந்து கொண்டு தன்னையே தான் பாடி திருமாலிருஞ்சோலையானாய் நிற்கிற என் ஸ்வாமியானவன் தென்னா தெனா என்று தலையை ஆட்டி அனுபவிக்கிறான்.

ஆறாம் பாசுரம். ப்ரஹ்மா ருத்ரன் முதலியவர்களுக்கும் உபகாரகனாய் ச்ரிய:பதியானவன் திருமலையில் நின்று என்னை அடிமைகொள்ளுகைக்கு மிகவும் ஆசையுடன் இருக்கிறான் என்கிறார்.

திருமாலிருஞ்சோலையானே ஆகிச் செழுமூவுலகும் தன்
ஒரு மா வயிற்றினுள்ளே வைத்து ஊழி ஊழி தலை அளிக்கும்
திருமால் என்னை ஆளுமால் சிவனும் பிரமனும் காணாது
அருமால் எய்தி அடி பரவ அருளை ஈந்த அம்மானே

ருத்ரனும் ப்ரஹ்மாவும் காணப்பெறாமல், அவர்கள் பெறுதற்கரிதான பெரிய பக்தியை உடையவர்களாய்க் கொண்டு திருவடிகளை ஸ்தோத்ரம் பண்ணும்படித் தன் அருளைக் கொடுத்த ஸர்வாதிகனாய், உயர்ந்த மூன்று லோகங்களையும் தன்னுடைய தனித்துவம் வாய்ந்த சக்திபெற்ற திருவயிற்றினுள்ளே ஒரு சிறு பகுதியிலே வைத்து கல்பந்தோறும் சிறந்த முறையில் ரக்ஷிப்பவனாய், திருமகள் கேள்வனாய் திருமாலிருஞ்சோலையிலே நிலை பெற்றவனாய் இருந்து என்னை அடிமை கொள்ளுவதில் பெரும் பித்தனாய் இருக்கிறான்.

ஏழாம் பாசுரம். தம்மை ஏற்றுக்கொள்வதற்காக அவன் வந்து நின்ற திருமலையினுடைய பெருமையைப் புகழ்ந்து அருளுகிறார்.

அருளை ஈ என்னம்மானே! என்னும் முக்கண் அம்மானும்
தெருள்கொள் பிரமன் அம்மானும் தேவர்கோனும் தேவரும்
இருள்கள் கடியும் முனிவரும் ஏத்தும் அம்மான் திருமலை
மருள்கள் கடியும் மணி மலை திருமாலிருஞ்சோலை மலையே

என்னுடைய ஸ்வாமியே! க்ருபையைத் தந்தருளவேண்டும் என்று முக்கண்ணனான ருத்ரனும், ஞானம் போன்ற குணங்களையுடைய ப்ரஹ்மாவும் தேவர்களின் தலைவனான இந்த்ரனும் முப்பத்து முக்கோடி தேவர்களும் அஜ்ஞானம் முதலிய தமஸ்ஸுக்களை போக்கக்கடவரான ரிஷிகளும் ஸ்தோத்ரம் பண்ணும்படியான ஸ்வாமியின் இருப்பிடமான திருமலையாய் எல்லா விதமான கலக்கங்களையும் போக்கக்கூடிய மிகவும் இனிமையான சிறந்த மலை திருமாலிருஞ்சோலை மலையே.

எட்டாம் பாசுரம். திருமலை தொடக்கமான திவ்யதேசங்களைப்போலே என்னுடைய எல்லா அவயவங்களையும் விரும்பி ஒரு நொடியும் பிரியாமல் இருக்கிறான். இப்படியும் ஒருவனா! என்று ஆச்சர்யப்படுகிறார்.

திருமாலிருஞ்சோலை மலையே திருப்பாற்கடலே என் தலையே
திருமால் வைகுந்தமே தண் திருவேங்கடமே எனதுடலே
அருமா மாயத்தெனதுயிரே மனமே வாக்கே கருமமே
ஒருமா நொடியும் பிரியான் என் ஊழி முதல்வன் ஒருவனே

திருமாலிருஞ்சோலை மலையையும் திருப்பாற்கடலையும் என் தலையையும், திருமகள் கேள்வனானவனின் பரமபதத்தையும் குளிர்ந்த திருவேங்கடம் என்கிற பெரிய திருமலையையும் என் சரீரத்தையும் கடத்தற்கரியதாய் மிகப் பெரியதாய் ஆச்சர்யமான ப்ரக்ருதியோடே சேர்ந்து படைக்கப்பட்ட என் ஆத்மாவையும் மனஸ்ஸையும் வாக்கையும் செயல்களையும் ஒரு க்ஷணத்தில் ஒரு சிறு பகுதியும் பிரியாமல் இருக்கிறான். என்னைப் பெறுவதற்காக காலத்துக்கு உட்பட்ட எல்லா பொருள்களுக்கும் காரணனான ஒருவனாயிருக்கிறானே!

ஒன்பதாம் பாசுரம். ஜகத் ஸ்ருஷ்டி முதலியவற்றுக்குக் காரணமான ஸர்வேச்வரன் தம்முடைய சரீரம் முதலியவற்றை விரும்பியதைக் கண்டு, அத்தை அவன் விடும்படிக்கு, தன் திருவுள்ளத்தைக் குறித்து “அவன் எழுந்தருளி இருக்கும் திருமலையை விடாமல் வணங்கு” என்று அருளிச்செய்கிறார்.

ஊழி முதல்வன் ஒருவனே என்னும் ஒருவன் உலகெல்லாம்
ஊழி தோறும் தன் உள்ளே படைத்துக் காத்துக் கெடுத்துழலும்
ஆழி வண்ணன் என் அம்மான் அந்தண் திருமாலிருஞ்சோலை
வாழி மனமே! கை விடேல் உடலும் உயிரும் மங்கவொட்டே

காலத்துக்கு உட்பட்ட எல்லாப் பொருள்களுக்கும் தனிக் காரணன் என்று சொல்லப்பட்ட, தனித்துவம் வாய்ந்தவனாய், எல்லா லோகங்களையும் எல்லாக் காலத்திலும் தன் ஸங்கல்பத்தின் சிறு பகுதிக்குள் படைத்து, காத்து, அழித்து, இதுவே தொழிலாகச் செய்யும் எல்லைகாணமுடியாத தன்மையை உடையவனாய் இந்த உறவாலே எனக்கு ஸ்வாமியானவனின் அழகிய குளிர்ந்த திருமாலிருஞ்சோலையை, மனமே! நமக்கு த்யாஜ்யமான தேஹம் ப்ராணன் முதலியவை மங்கும்படி, நெருங்கி அடையப்பாராய். இதை அவன் நம் கார்யம் செய்து முடிக்கும்வரை கைவிடாதே. இத்தாலே நீ வாழ்ச்சியடைய வேண்டும்.

பத்தாம் பாசுரம். இப்படித் தான் திருமலையை அடைந்திருந்தும் அவனுடைய ஆசையை நிவர்த்தி செய்வதற்காக ப்ரக்ருதி மற்றும் ப்ராக்ருதமான பொருள்களின் தாழ்ச்சியைக் காட்டி, இப்படிப்பட்ட மாயை நசிக்கும்படி அருளவேண்டும் என்று ப்ரார்த்திக்கிறார்.

மங்கவொட்டு உன் மா மாயை திருமாலிருஞ்சோலை மேய
நங்கள் கோனே! யானே நீயாகி என்னை அளித்தானே!
பொங்கைம்புலனும் பொறியைந்தும் கருமேந்திரியம் ஐம்பூதம்
இங்கு இவ்வுயிரேய் பிரகிருதி மானாங்கார மனங்களே

திருமாலிருஞ்சோலை மலையிலே நித்யவாஸம் பண்ணி என்போல்வார்க்கு ஸ்வாமியானவனாய் நானே என் குறைகளைப் போக்கிக்கொள்ளுமாபோலே வேறுபாடற நீதானேயாகி என்னை ரக்ஷித்தவனே! கிளர்ந்து புலப்படும் சப்தம் முதலிய ஐந்து விஷயங்களும், அதிலே ஈடுபடும் கண் முதலிய ஐந்து இந்த்ரியங்களும், அவற்றில் ஈடுபடுவதற்கு உதவும் ஐந்து கர்மேந்த்ரியங்களும், பஞ்ச பூதங்களும், ஸம்ஸாரத்தில் ஜீவனோடு சேர்ந்து படைக்கப்படும் மூலப்ரக்ருதியும், மஹான் என்கிற தத்வமும், அஹங்காரம் என்கிற தத்வமும், மனஸ்ஸும் ஆகிற உன்னுடைய மிகவும் ஆச்சர்யமான ப்ரக்ருதி மற்றும் ப்ராக்ருதங்களான இவை எல்லாம் மங்கும்படி இசைந்து அருள வேண்டும்.

பதினொன்றாம் பாசுரம். இத்திருவாய்மொழிக்குப் பலமாக இவர் ஆசைப்பட்டபடி ஈச்வரன் விரோதிகளை போக்குவதில் ஈடுபட்டதைச் சொல்லி, அதுவே பலமாக அருளிச்செய்கிறார்.

மானாங்கார மனம் கெட ஐவர் வன்கையர் மங்கத்
தானாங்காரமாய்ப் புக்குத் தானே தானே ஆனானைத்
தேனாங்காரப் பொழில் குருகூர்ச் சடகோபன் சொல் ஆயிரத்துள்
மானாங்காரத்திவை பத்தும் திருமாலிருஞ்சோலை மலைக்கே

மஹத், அஹங்காரம், மனம் ஆகியவை மூலமாக இருக்கும் இந்த சரீரத்துடனான ஸம்பந்தம் நசிக்கும்படியும் மிகவும் வலிய ஐந்து இந்த்ரியங்கள் மங்கும்படியும் தானே பெரிய அபிமானத்துடன் புகுந்து என் ஆத்மா மற்றும் ஆத்மாவின் உடைமைகள் எல்லாம் தன் அதீனத்தில் இருக்கும்படி ஆனவனை, வண்டுகளின் செருக்கை உடைய பொழிலை உடைய திருநகரிக்குத் தலைவரான நம்மாழ்வார் அருளிச்செய்த ஆயிரம் பாசுரங்களுக்குள் திருமாலிருஞ்சோலை மலைக்கேயான இந்தப் பத்துப் பாசுரங்களும் மஹத் அஹங்காரம் மனம் ஆகியவற்றால் சொல்லப்பட்ட எல்லாப் பொருள்களின் நிவ்ருத்தியில் நோக்காக இருக்கும். அவை தன்னடையே கழியும் என்று கருத்து.

அடியேன் ஸாரதி ராமானுஜ தாஸன்

வலைத்தளம் – http://divyaprabandham.koyil.org

Other upadhESa raththina mAlai

upadhEsa raththina mAlai – Simple Explanation – pAsurams 4 to 6

June 9, 2020 Published by: T N Krishnan

SrI: SrImathE SatakOpAya nama: SrImathE rAmAnujAya nama: SrImath varavaramunayE nama:

upadhEsa raththina mAlai

<< previous

pAsuram 4

Fourth pAsuram. He gives the order in which AzhwArs incarnated, in this pAsuram.

poygaiyAr bhUdhaththAr pEyar pugazh mazhisai
ayyan aruL mARan sEralar kOn – thuyya bhatta
nAdhan anbar thAL thULi naRpANan naRkaliyan
Idhu ivar thORRaththu adaivAm ingu

The order of incarnation of AzhwArs is – poygai AzhwAr, bhUdhaththAzhwAr, pEyAzhwAr, thirumazhisai AzhwAr who has lasting fame, nammAzhwAr who is full of grace, kulaSEkarap perumAL who is the lord of the clan of chEra kings, periyAzhwAr who has a pure heart, thoNdaradippodi AzhwAr, thiruppANAzhwAr who is full of auspiciousness and thirumangai AzhwAr who is full of auspiciousness.

pAsuram 5

Fifth pAsuram. He now mercifully lists out the months and the stars under which the AzhwArs incarnated.

andhamizhAl naRkalaigaL Ayndhuraiththa AzhwArgaL
indha ulagil iruL nInga – vandhu udhiththa
mAdhangaL nALgaL thammai maNNulagOr thAm Ariya
Idhu enRu solluvOm yAm

AzhwArs analysed the deeper meanings of vEdhas (sacred texts) and instructed the exalted meanings such that the darkness of ignorance disappeared from this earth. We will inform the months and the days on which the AzhwArs incarnated so that people of the world would know.

pAsuram 6

Sixth pAsuram. He describes the greatness of the incarnation of the first three AzhwArs, who are collectively called as mudhalAzhwArs (first AzhwArs).

aippasiyil ONam avittam sadhayam ivai
oppilavA nALgaL ulagaththIr – eppuviyum
pEsu pugazhp poygaiyAr bhUdhaththAr pEyAzhwAr
thEsudanE thOnRu siRappAl

Oh the people of the world! The days of thiruvONam, avittam and sadhayam in the month of aippasi are unique. This is because of the incarnation of the splendorous poygaiyAzhwAr, bhUdhaththAzhwAr and pEyAzhwAr, respectively. These three AzhwArs are celebrated by all.

Sources: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2019/10/upadhesa-raththina-malai-tamil-4/, http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2019/10/upadhesa-raththina-malai-tamil-5/, http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2019/10/upadhesa-raththina-malai-tamil-6/

adiyEn krishNa rAmAnuja dhAsan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

thiruvAimozhi thiruvAimozhi 10th centum

thiruvAimozhi – Simple Explanation – 10.7 – senjol

June 9, 2020 Published by: Sarathy Thothathri

SrI: SrImathE SatakOpAya nama: SrImathE rAmAnujAya nama: SrImath varavaramunayE nama:

kOyil thiruvAymozhi

<< 10.1

AzhwAr desired to reach paramapadham quickly. emperumAn too agreed to that. But he wanted to carry AzhwAr to paramapadham along with AzhwAr’s divine form and enjoy it there as well. Seeing that, AzhwAr advised emperumAn not to do so and emperumAn finally agreed to that. Seeing that, AzhwAr becomes very pleased with emperumAn’s Seela guNam (simplicity) and reveals that in this decad.

First pAsuram. AzhwAr says “emperumAn entered my heart saying ‘I will make you sing thiruvAimozhi’, but look at his love for me. Oh those who serve him! Don’t get drowned in the ocean of his qualities”.

senjoRkavigAL! uyirkAtthAtcheymmin thirumAlirunjOlai
vanjak kaLvan mAmAyan mAyak kaviyAy vandhu en
nenjum uyirum uL kalandhu ninRAr aRiyA vaNNam en
nenjum uyirum avai uNdu thAnEyAgi niRaindhAnE

emperumAn, being in thirumalai, who steals without the knowledge of those from whom he steals, who has very amazing form, qualities etc, who remains with mischievous acts to make me sing poems, is arriving in my heart and mixing in my heart and self even without the knowledge of lakshmi et al who remain with him; he consumed my heart and self, became the exclusive enjoyer and became avAptha samastha kAma. Oh all of you who can sing poems with honest words! Protect yourselves and your belongings from being stolen and try to serve him with your speech. Implies that for those who immerse in bhagavAn as ananyaprayOjana (without any expectation other than kainkaryam), it is unavoidable to have the self and belongings to be stolen by him.

Second pAsuram. AzhwAr becomes pleased and enjoys the opulence emperumAn acquired after uniting with him.

thAnEyAgi niRaindhu ellA ulagum uyirum thAnEyAy
thAnE yAn enbAn Agith thannaith thAnE thudhiththu enakkuth
thEnE pAlE kannalE amudhE thirumAlirunjOlaik
kOnEyAgi ninRozhindhAn ennai muRRum uyir uNdE

He is enjoying my self fully in all ways; he is primary and complete; he is all the worlds and the creatures in the worlds [everything is his body]; he is I, the entity which is explained by the presence of consciousness; he is the one who praises and one who is praised; due to revealing all these to me, being honey, milk, sugar and nectar and all the taste in these objects, he is the lord who is mercifully residing in thirumAlirunjOlai, remaining there without leaving. Implies that he remained both the enjoyer and the enjoyed.

Third pAsuram. AzhwAr mercifully explains emperumAn’s endless affection which keeps increasing towards him.

ennai muRRum uyir uNdu en mAya Akkai idhanuL pukku
ennai muRRum thAnEyAy ninRa mAya ammAn sEr
thennan thirumAlirunjOlaith thisai kai kUppich chErndha yAn
innum pOvEnEkolO? enkol ammAn thiruvaruLE

Enjoying my AthmA in all ways, emperumAn entered my body which is the cause for ignorance etc, being the controller of me and my body etc which are connected, who has amazing qualities and acts, and who is the unconditional lord, who is standing and firmly residing on the praiseworthy thirumalai which is in the southern direction; performing an act of servitude, I reached that dhivyadhESam; after acquiring the state, will I go anywhere else thinking that there is a place to go for me? How [amazing] is the affection of my unconditional lord? Implies that emperumAn is standing as if there are some other benefits and he is granting them. thennan could also indicate the king of that region.

Fourth pAsuram. AzhwAr mercifully explains emperumAn’s love towards AzhwAr’s body and thirumalai due to its being the abode where emperumAn can enjoy AzhwAr.

enkol ammAn thiruvaruLgaL? ulagum uyirum thAnEyAy
nangen udalam kai vidAn gyAlaththUdE nadandhuzhakki
thenkoL dhisaikkuth thiladhamAy ninRa thirumAlirunjOlai
nangaL kunRam kai vidAn naNNA asurar naliyavE

emperumAn, being all the worlds and creatures, destroyed the demoniac persons who are not interested in him, stepped on the earth and walked around; he is not abandoning the divine hill namedthirumAlirunjOlai which remains atop the head of the southern direction and is enjoyable for those who are like us; he is also certainly not abandoning my body. How [amazing] are the acts of emperumAn’s Seelam which favour us?

Fifth pAsuram. AzhwAr says “emperumAn united with me, heard thiruvAimozhi from my mouth and due to the uncontrollable, overflowing bliss on hearing thiruvAimozhi, is singing like nithyasUris and mukthAthmAs, swaying his head”.

naNNA asurar naliveydha nalla amarar poliveydha
eNNAdhanagaL eNNum nanmunivar inbam thalai siRappap
paNNAr pAdal in kavigaL yAnAyth thannaith thAn pAdith
thennAvennum ennammAn thirumAlirunjOlaiyAnE

To have those demoniac persons who remain as obstacle, not desiring to attain him, destroyed, to have the divine persons, who have devotion and are favourable, acquire opulence, and to give deep joy to very devoted meditators, who due to love, desire greatness which were never thought about previously over and above the qualities and wealth of emperumAn who is avAptha samastha kAman, my lord who is standing as the lord of thirumAlirunjOlai, sang these sweet poems with music and filled with tune, on him, through me; he will sway his head and sing these pAsurams.

Sixth pAsuram, AzhwAr says “Sriya:pathi (consort of SrI mahAlakshmi) is mercifully standing in thirumalai and is very interested in ruling over me”.

thirumAlirunjOlaiyAnE Agich chezhumUvulagum than
oru mA vayiRRinuLLE vaiththu Uzhi Uzhi thalai aLikkum
thirumAl ennai ALumAl sivanum piramanum kANAdhu
arumAl eydhi adi parava aruLai Indha ammAnE

As rudhra and brahmA could not see emperumAn, they praised his divine feet with very great devotion which is difficult to attain, he fulfilled their desire with his grace; in every kalpam, such emperumAn, who is greater than all, who primarily protects the distinguished three worlds by placing them in a particular way in his divine stomach which has the unique skillful ability to unite contrary aspects, who is having Sriya:pathithvam, is very infatuated, to accept my service, by having his presence in thirumAlirunjOlai. orumA also indicates the insignificant, small portion [in his stomach].

Seventh pAsuram. AzhwAr praises thirumalai which is the cause for his [AzhwAr’s] benefits.

aruLai I ennammAnE! ennum mukkaN ammAnum
theruLkoL piraman ammAnum dhEvarkOnum dhEvarum
iruLgaL kadiyum munivarum Eththum ammAn thirumalai
maruLgaL kadiyum maNi malai thirumAlirunjOlai malaiyE

emperumAn is praised as “Oh my lord! Mercifully grant (your) mercy” by the three-eyed rudhra who has qualities such as gyAnam etc, brahmA who has qualities such as gyAnam etc and who is the lord of the universe, by being the creator, indhra who is the controller of dhEvas, dhEvas and great sages who can eliminate darkness through instructions in the form of purANa etc. The divine hill, which is the divine abode of such emperumAn, which can eliminate confusions such as avidhyA (ignorance) etc which are hurdles for the goal, which is distinguished to be ultimately enjoyable, is the one which is known as thirumAlirunjOlai.

Eighth pAsuram. AzhwAr says “All the desire he has towards temples starting with thirumalai, is being shown by him towards my limbs and is not separating from me even for a moment; what an amazing state is his!”

thirumAlirunjOlai malaiyE thiruppARkadalE en thalaiyE
thirumAl vaigundhamE thaN thiruvEngadamE enadhudalE
arumA mAyaththenadhuyirE manamE vAkkE karumamE
orumA nodiyum piriyAn en Uzhi mudhalvan oruvanE

emperumAn, being the cause for all entities which are controlled by time, to acquire me, is not separating even for a fraction of a moment from thirumAlirunjOlai hill, thiruppARkadal , my head, paramapadham where he is residing as Sriya:pathi as said in “SriyAsArdham“, invigorating periya thirumalai, my body, my AthmA which is united with the insurmountable, great, amazing prakruthi, my mind ,speech and action. What a distinguished one he is! The EkArams (long syllables, E in the end), indicate count or how he exclusively likes each of the aspects.

Ninth pAsuram. AzhwAr tells his divine heart “We got all this wealth through thirumalai; hence, do not abandon this thirumalai” and tells emperumAn seeing his desire to carry AzhwAr with AzhwAr’s body to thirunAdu (paramapadham) “you should eliminate this body which should be given up and take me to paramapadham”.

Uzhi mudhalvan oruvanE ennum oruvan ulagellAm
Uzhi thORum than uLLE padaiththuk kAththuk keduththuzhalum
Azhi vaNNan en ammAn andhaN thirumAlirunjOlai
vAzhi manamE! kai vidEl udalum uyirum mangavottE

Oh heart! To have our body, vital air etc, which are to be given up by us, destroyed, go close and surrender unto the beautiful, invigorating thirumAlirunjOlai which is the abode of my lord due to this apt relationship. He is the distinguished, singular cause for all entities which are under the control of time as said in kAraNa vAkyams such as “EkamEva“, who is unlimited and who routinely conducts creation, protection and annihilation of all worlds at all times which are favourable for creation etc, in a small portion of his divine will. Do not give it up until our task is accomplished. You should live long by this [act of being surrendered unto the divine hill]. Azhi vaNNan also indicates “he is the one with a divine form which is infinitely enjoyable”.

Tenth pAsuram. even after AzhwAr prayed to emperumAn, emperumAn did not accept AzhwAr’s words due to his attachment towards AzhwAr’s body; hence AzhwAr informs emperumAn about the prakruthi which is made of twenty four elements, which is to be given up and requests emperumAn to mercifully eliminate it, without having any desire for it.

mangavottu un mA mAyai thirumAlirunjOlai mEya
nangaL kOnE! yAnE nIyAgi ennai aLiththAnE!
pongaimpulanum poRiyaindhum karumEndhiriyam aimbUdham
ingu ivvuyirEy pirakirudhi mAnAngAra manangaLE

Oh one who is eternally residing in thirumAlirunjOlai hill, being the one who is the lord for those who are like me, being me without any difference between us, as if I am giving the remedy myself, and who protected me! Mercifully agree to destroy your very amazing prakruthi and effects of prakruthi which constitute five types of rising, enjoyable aspects such as sound, touch, form, taste and smell, five traps such as eye, ear, nose, tongue and skin which are gyAnEndhriyams, five karmEndhriyams (senses of action) which help in engaging in such aspects, pancha bUthams such as earth, water, air, fire and ether which are the abodes for Sabdha etc and which are the cause for the body which holds the senses, primordial matter which is closely bound with AthmA in this samsAram, mahAn which facilitates creation, ahankAra which facilitates ego/intellect and mind which is the cause for sankalpa.

Eleventh pAsuram. AzhwAr says “This decad which deals about mahath and ahankAram, is spoken of, on thirumalai”.

mAnAngAra manam keda aivar vankaiyar mangath
thAnAngAramAyp pukkuth thAnE thAnE AnAnaith
thEnAngArap pozhil kurugUrch chatakOpan sol AyiraththuL
mAnAngAraththivai paththum thirumAlirunjOlai malaikkE

emperumAn with great abhimAnam, to have the connection with body through mahAn, ahankAram and manas and five senses destroyed, entered and became my self and belongings; nammAzhwAr who is the leader of AzhwArthirunagari which is having prideful garden due to having beetles, mercifully spoke this decad exclusively for thirumAlirunjOlai hill, among the thousand pAsurams; this decad is focussed on all hurdles which are indicated by mahath and ahankAram. Implies that for those who learnt this decad, hurdles such as mahath, ahankAra etc will leave naturally.

Source: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2020/06/thiruvaimozhi-10-7-tamil-simple/

adiyen sarathy ramanuja dasan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

Other upadhESa raththina mAlai

upadhEsa raththina mAlai – Simple Explanation – pAsurams 1 to 3

June 9, 2020 Published by: T N Krishnan

SrI: SrImathE SatakOpAya nama: SrImathE rAmAnujAya nama: SrImath varavaramunayE nama:

upadhEsa raththinamAlai

<< previous

pAsuram 1

First pAsuram: In this pAsuram, mAmunigaL offers his salutation to his AchAryan (teacher) and clearly indicates his aim for mercifully composing this prabandham.

endhai thiruvAimozhippiLLai innaruLAl
vandha upadhEsa mArgaththaich chindhai seydhu
pinnavarum kaRka upadhEsamAyp pEsuginREn
manniya sIr veNbAvil vaiththu

I received the order of instructions from my swAmy [here, it refers to his AchArya] and the father-figure who gave me knowledge, thiruvAimozhip piLLai, through his great mercy. After analysing it, I am composing it in the great [thamizh] poetic form of veNbA such that those who come after me can learn it well and obtain clarity.

pAsuram 2

Second pAsuram. Assuming that his divine mind is asking him a query “Will those who do not like this, not deride this?” mAmunigal tells his divine mind that there is no deficiency for him because of such comment.

kaRROrgaL thAm ugappar kalvi thannil Asai uLLOr
peRROm ena ugandhu pinbu kaRpar – maRROrgaL
mAchchariyaththAl igazhil vandhadhu en nenjE igazhgai
AchchariyamO thAn avarkku

Those who are well versed in our good philosophy will be happy that this is very precise and beautiful. Those who like to learn good values from elders will learn this with appreciation. Those who do not belong to these two groups will deride it, out of jealousy. It is their natural quality. There is nothing surprising in it. We do not have to feel sad because of that.

pAsuram 3

Third pAsuram. After comforting his mind, deciding to mercifully compose the pAsurams, he starts with mangaLASAsanam (wishing well) so that inauspicious features will disappear.

AzhwArgaL vAzhi aruLichcheyal vAzhi
thAzhvAdhumil kuravar thAm vAzhi – EzhpArum
uyya avargaL uraiththavaigaL thAm vAzhi
seyya maRai thannudanE sErndhu

Let the AzhwArs live long. Let the dhivyaprabandhams (divine compositions) which they composed mercifully, live long. Let the good words which uplift the entire world and which were spoken of by our preceptors, who came in the path of AzhwArs, live long. Let the vEdhas, which are the basis for all these people, and which are great in themselves, live long.

Sources: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2019/10/upadhesa-raththina-malai-tamil-1/ , http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2019/10/upadhesa-raththina-malai-tamil-2/ , http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2019/10/upadhesa-raththina-malai-tamil-3/

adiyEn krishNa rAmAnuja dhAsan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

thamizh thiruvAimozhi thiruvAimozhi 10th centum

திருவாய்மொழி – எளிய விளக்கவுரை – 10.1 – தாளதாமரை

June 8, 2020 Published by: Sarathy Thothathri

ஸ்ரீ: ஸ்ரீமதே சடகோபாய நம: ஸ்ரீமதே ராமாநுஜாய நம: ஸ்ரீமத் வரவரமுநயே நம:

கோயில் திருவாய்மொழி

<< 9.10

எம்பெருமானுக்கு நித்யகைங்கர்யத்தைப் பண்ண ஆசைப்பட்ட ஆழ்வார் அது இங்கே செய்ய முடியாது என்றுணர்ந்து, பரமபதத்துக்குச் சென்று கைங்கர்யம் செய்வதை ஆசைப்பட, அங்கே போவதற்கான விரோதிகளைக் கழித்து நம்மை அழைத்துப் போகக்கூடியவன் திருமோகூரிலே இருக்கும் காளமேகம் எம்பெருமானே என்று அவனே தனக்கு வழித்துணையாக இருப்பான் என்று அவன் திருவடிகளைத் தஞ்சமாகப் பற்றுகிறார்.

முதல் பாசுரம். எதிரிகளை அழிக்கும் தன்மையையுடைய மிகவும் இனியவனான காளமேகத்தைத் தவிர வேறு புகலில்லை என்கிறார்.

தாள தாமரைத் தட மணி வயல் திருமோகூர்
நாளும் மேவி நன்கமர்ந்து நின்று அசுரரைத் தகர்க்கும்
தோளும் நான்குடைச் சுரி குழல் கமலக் கண் கனி வாய்
காளமேகத்தை அன்றி மற்றொன்றிலம் கதியே

வலிமையான தாளையுடைய தாமரைகள் தடாகங்களை அலங்கரிக்கும் வயலையுடைய திருமோகூரிலே எப்பொழுதும் வசித்து மிகவும் உகப்புடன் பொருந்தியிருப்பவனாய் விரோதிகளான அஸுரர்களை துன்புறுத்தி அழிக்கும்படி நான்கு திருத்தோள்களையுமுடைய சுரிந்திருக்கும் குழலையுடையவனாய் அன்பான திருவதரங்களையுடையவனாய் காளமேகம்போலே வள்ளல் தன்மையையுடைய எம்பெருமானைத் தவிர வேறு நமக்குத் துணையாக இருக்கும் புகலிடத்தை உடையோமல்லோம்.

இரண்டாம் பாசுரம். மிகவும் இனியவனாய் எப்பொழுதும் அனுபவிக்கலாம்படியான நாம பூர்த்தியையுடைய ஸர்வேச்வரன் திருவடிகளைத் தவிர எல்லா நிலைகளிலும் எனக்கு வேறொரு கதியில்லை என்கிறார்.

இலம் கதி மற்றொன்று எம்மைக்கும் ஈன் தண் துழாயின்
அலங்கலங்கண்ணி ஆயிரம் பேருடை அம்மான்
நலங்கொள் நான்மறை வாணர்கள் வாழ் திருமோகூர்
நலங்கழல் அவனடி நிழல் தடம் அன்றி யாமே

பூந்தாரை இனியதாக்குகிற குளிர்ந்த திருத்துழாயையுடைத்தாய் அசைகிற அழகிய மாலையையுடையவனாய் அனுபவிக்கத்தக்க ஆயிரம் திருநாமங்களையுடைய இயற்கையான தலைவனாய், கருணை முதலிய உயர்ந்த குணங்களையுடையவராய் நான்கு வேதங்களை நடத்துபவர்கள் வாழ்ச்சியுடன் இருக்கும் திருமோகூரிலே வாழ்கிறவனாய், அழகிய வீரக்கழலை உடையவனுடைய திருவடி நிழலாகிற தடாகத்தைத் தவிர, நாம் எல்லாப் பிறவிகளிலும் கதியாக வேறொன்றை உடையவர்கள் அல்லோம்.

மூன்றாம் பாசுரம். எல்லா உலகத்தையும் ரக்ஷிக்கும் தன்மையை உடைய எம்பெருமானின் திருமோகூரை நம் துக்கம் கெடும்படி அடைவோம் என்கிறார்.

அன்றி யாம் ஒரு புகலிடம் இலம் என்றென்றலற்றி
நின்று நான்முகன் அரனொடு தேவர்கள் நாட
வென்று இம்மூவுலகளித்து உழல்வான் திருமோகூர்
நன்று நாம் இனி நணுகுதும் நமதிடர் கெடவே

உன்னைத் தவிர நாங்கள் வேறு ஒரு புகலை உடையவர்கள் அல்லோம் என்று தங்கள் தளர்த்தி தெரியும்படி பலமுறை கூப்பிட்டு, பலன் கிடைக்கும் வரை நின்று, ப்ரஹ்மா ருத்ரன் ஆகிய தேவர்கள் தேடி வணங்க, விரோதிகளை வென்று இந்த மூன்று லோகங்களையும் காப்பதையே தொழிலாகக் கொண்டவனுடைய திருமோகூரை நாம் நம் துக்கம் தீரும்படி இனி வேறு பலனை எதிர்பார்க்காதவர்களாக இருந்து கொண்டு, அடைவோம்.

நான்காம் பாசுரம். ருசியையுடைய பாகவதர்களைப் பார்த்து, உலகத்தை ரக்ஷிப்பதற்காக திருப்பாற்கடலில் பள்ளிகொண்டிருப்பவனுடைய திருவடிகளை அடைவோம் வாருங்கள் என்று அழைத்தருளுகிறார்.

இடர் கெட எம்மைப் போந்தளியாய் என்றென்றேத்திச்
சுடர் கொள் சோதியைத் தேவரும் முனிவரும் தொடரப்
படர் கொள் பாம்பணைப் பள்ளி கொள்வான் திருமோகூர்
இடர் கெட அடி பரவுதும் தொண்டீர்! வம்மினே

எம்பெருமானுடைய திருவடிகளில் ஆசையுடையவர்களே! “துக்கம் தீரும்படி எழுந்தருளி எங்களைக் காக்க வேண்டும் ” என்று பலமுறை தளர்த்தி தெரியும்படிக் கொண்டாடி, அதனால் பெரிய ஒளியை உடைய சோதிமயமான திருமேனியை தேவர்களும், முனிவர்களும் வந்தடைவதற்காக எம்பெருமான் ஸ்பர்சத்தாலே விரிந்த படத்தையுடைய ஆதிசேஷப் படுக்கையிலே பள்ளிகொண்டருளுபவனுடைய திருமோகூரிலே நம் துக்கம் தீரும்படி அவன் திருவடிகளைக் கொண்டாடுவோம். வாருங்கள்.

ஐந்தாம் பாசுரம். எல்லோருடனும் கூடும் தன்மையையுடைய த்ரிவிக்ரமன் வாழும் திருமோகூரில் கோயிலை அனுபவிட்த்து இன்பமடைவோம் வாருங்கள் என்கிறார்.

தொண்டீர்! வம்மின் நம் சுடரொளி ஒரு தனி முதல்வன்
அண்டமூவுலகளந்தவன் அணி திருமோகூர்
எண்திசையும் ஈன் கரும்பொடு பெருஞ்செந்நெல் விளையக்
கொண்ட கோயிலை வலஞ்செய்து இங்கு ஆடுதும் கூத்தே

நமக்கு அனுபவிக்கத்தக்கதாய், மிகவும் ஒளிபடைத்த ஒளிவடிவாய் இருக்கும் திருமேனியையுடையவனாய், உலகுக்கு உபாதான, நிமித்த, ஸஹகாரி காரணங்களாய்த் தானே இருப்பவனாய், படைக்கப்பட்ட அண்டத்துள் இருக்கும் மூன்று லோகங்களையும் அளந்து கொண்டவனுடைய அழகிய திருமோகூரிலே எல்லாத் திசைகளிலும் இனிய கரும்பொடு பெரிய செந்நெலானது விளையும்படி ஏற்றுக்கொண்ட கோயிலை இந்த பூமியிலே ப்ரதக்ஷிணம் செய்து ப்ரீதியின் மிகுதியால் நடனம் ஆடுவோம். ஆசையுடைய தொண்டர்களே! வாருங்கள்.

ஆறாம் பாசுரம். அனுபவிப்பவர்களுக்கு அனுபவத்தைக் கொடுப்பவனாய் நம்பத்தகுந்தவனான எம்பெருமான் திருவடிகளைத் தவிர வேறொன்றை ரக்ஷமாக உடையோம் அல்லோம் என்கிறார்.

கூத்தன் கோவலன் குதற்று வல்லசுரர்கள் கூற்றம்
ஏத்தும் நங்கட்கும் அமரர்க்கும் முனிவர்க்கும் இன்பன்
வாய்த்த தண் பணை வள வயல் சூழ் திருமோகூர்
ஆத்தன் தாமரை அடி அன்றி மற்றிலம் அரணே

தேர்ந்த நாட்டியக்காரர் ஆடினாற்போலே நடப்பவனாய், காக்கப்பட வேண்டியவர்களின் பின் சென்று காப்பவனாய், துன்புறுத்துவர்களாய் மிகவும் பலம் வாய்ந்த அஸுரர்களுக்கு ம்ருத்யுவாய், வேறு ப்ரயோஜனத்தை எதிர்பார்க்காமல் கொண்டாடும் நமக்கும், அமரர்களுக்கும், முனிவர்களுக்கும் ஆனந்தத்தைக் கொடுப்பவனாய், ஸம்ருத்தமாய் குளிர்ந்த நீர்நிலைகளாலும் அழகிய வயலாலும் சூழப்பட்ட திருமோகூரிலே அடியார்களுக்கு நம்பிக்கையுடன் பற்றும்படி நிற்கும் ஆப்ததமனுடைய தாமரைபோன்ற திருவடிகளை அன்றி வேறு புகல் உடையோம் அல்லோம்.

ஏழாம் பாசுரம். எல்லா உலகங்களையும் படைத்த ஸர்வேச்வரன் வாழும் திருமோகூரைப் பற்றி அங்கே கைங்கர்யங்களைச் செய்தால் உடனே நம் துக்கங்கள் போய்விடும் என்கிறார்.

மற்றிலம் அரண் வான் பெரும் பாழ் தனி முதலா
சுற்றும் நீர் படைத்து அதன் வழித் தொல் முனி முதலா
முற்றும் தேவரோடு உலகு செய்வான் திருமோகூர்
சுற்றி நாம் வலம் செய்ய நம் துயர் கெடும் கடிதே

தனித்துவம் வாய்ந்த பெரிய மேன்மையையுடைய தகுதிவாய்ந்த ப்ரக்ருதி முதலாகக் கொண்டு எல்லா இடத்திலும் வ்யாபித்திருக்கும் காரண ஜலத்தைப் படைத்து அதன் மூலமாக மிகவும் பழையவனாய் படைப்பை நினைத்திருக்கும் ப்ரஹ்மா முதலாக எல்லா தேவர்களுடன் கூடின எல்லா லோகங்களையும் செய்பவனுடைய திருமோகூரை ப்ரதக்ஷிணம் முதலான கைங்கர்யங்களை நாம் செய்ய நம்முடைய துன்பமானது உடனே போய்விடும். ஆதலால் இனி நாங்கள் வேறு ஒரு புகல் உடையவர்கள் அல்லோம்.

எட்டாம் பாசுரம். உங்களுடைய எல்லாத் துன்பங்களும் தீரும்படி தசரதபுத்ரன் என்னும் குளிர்ந்த தடாகத்தை அடைந்து அனுபவியுங்கள் என்கிறார்.

துயர் கெடும் கடிதடைந்து வந்து அடியவர்! தொழுமின்
உயர் கொள் சோலை ஒண் தட மணி ஒளி திருமோகூர்
பெயர்கள் ஆயிரம் உடைய வல்லரக்கர் புக்கழுந்தத்
தயரதன் பெற்ற மரதக மணித் தடத்தினையே

உயர்த்தியையுடைய சோலைகளையும் சிறந்த தடாகங்களையும் அலங்காரமாகவுடைத்தாய் மிகவும் ஒளிவிடும் திருமோகூரிலே கணக்கற்ற திருநாமங்களையுடையவராய், மிகவும் வலிமை பொருந்திய ராக்ஷஸர்கள் புகுந்து மூழ்கும்படியாக தசரதன் பெற்ற மரதகமணி போலே கறுத்த நிறத்தையுடைய தடாகத்தை அவன் குணத்துக்கு அடிமையான நீங்கள் வந்து அடைந்து தொழுங்கள். உங்கள் துன்பமானது உடனே நீங்கும்.

ஒன்பதாம் பாசுரம். உயர்ந்த அவயங்களுடன் இருக்கும் எம்பெருமான் வாழும் திருமோகூரை நமக்கு ரக்ஷகமாக அடைந்தோம் என்று ஆனந்தப்படுகிறார்.

மணித்தடத்தடி மலர்க் கண்கள் பவளச் செவ்வாய்
அணிக்கொள் நால் தடந்தோள் தெய்வம் அசுரரை என்னும்
துணிக்கும் வல்லரட்டன் உறை பொழில் திருமோகூர்
நணித்து நம்முடை நல்லரண் நாம் அடைந்தனமே

தெளிந்த தடாகம்போலே திருவடிகளையும் மலர்ந்த தாமரைபோலே இருக்கிற திருக்கண்களையும் பவளம்போலே சிவந்த திருவதரத்தையும் உடையவனாய், எல்லா ஆபரணங்களாலும் அலங்கரிக்கப்பட்ட நான்கு பெரிய திருத்தோள்களையுடைய திவ்ய திருமேனியையுடையவனாய், அஸுரர்களை எப்பொழுதும் அழிக்கும் பெரிய பலத்தையுடையவன் நிரந்தரமாக வாழுமிடமாய் பொழிலையுடைய திருமோகூராகிற நம்முடைய சிறந்த ரக்ஷகமான தேசமானது அருகிலே வந்தது. நாம் அதை அடைந்தோம்.

பத்தாம் பாசுரம். அடியார்கள் ஆசைப்பட்ட திருமேனியை எடுத்துக்கொண்டு ரக்ஷிப்பவனுடைய திருமோகூரின் திருநாமத்தை நம்மோடு அந்வயமுடையவர்கள் நினைத்துக் கொண்டாடுங்கள் என்கிறார்.

நாம் அடைந்த நல் அரண் நமக்கென்று நல்லமரர்
தீமை செய்யும் வல்லசுரரை அஞ்சிச் சென்றடைந்தால்
காம ரூபங்கொண்டு எழுந்தளிப்பான் திருமோகூர்
நாமமே நவின்று எண்ணுமின் ஏத்துமின் நமர்காள்!

“நமக்கு நாம் பாற்றின அரண் சிறந்த ஒன்று” என்றுகொண்டு நல்லதறியும் தேவர்கள், பொல்லாங்கைச் செய்யும் மிகவும் வலிமை வாய்ந்த அஸுரர்களைப் பார்த்து அஞ்சிச்சென்று அடைந்தால், அவர்கள் விரும்பின திருமேனியைக்கொண்டு கிளர்ந்து ரக்ஷிப்பவனுடைய திருமோகூரின் புகழையே, நம்முடன் தொடர்புடையவர்களான நீங்கள் பயின்று நினையுங்கள். அவற்றை ப்ரேமத்துடன் கொண்டாடுங்கள்.

பதினொன்றாம் பாசுரம். இத்திருவாய்மொழிக்குப் பலமாக பகவானை அடைவதற்குத் தடையாக இருப்பவை விலகுவதை அருளிச்செய்கிறார்.

ஏத்துமின் நமர்காள்! என்று தான் குடமாடு
கூத்தனைக் குருகூர்ச் சடகோபன் குற்றேவல்கள்
வாய்த்த ஆயிரத்துள் இவை வண் திருமோகூர்க்கு
ஈத்த பத்திவை ஏத்த வல்லார்க்கு இடர் கெடுமே

“நம்முடையவர்கள் எல்லாரும் ஏத்துங்கள்” என்று தான் குடத்தைக் கொண்டு கூத்தாடினவனை, திருநகரிக்குத் தலைவரான நம்மாழ்வாருடைய அந்தரங்க கைங்கர்யங்களாய் இவை எம்பெருமானுக்குத் தகுதியாக வாய்த்த ஆயிரம் பாசுரங்களுக்குள்ளே உயர்ந்ததான திருமோகூர்க்கு ஸமர்ப்பிக்கப்பட்ட இந்தப் பத்துப் பாசுரங்களை அன்புடன் பாடவல்லவர்களுக்கு சரீரத்தின் முடிவில் துணை இல்லை என்ற துக்கம் தீரும்.

அடியேன் ஸாரதி ராமானுஜ தாஸன்

வலைத்தளம் – http://divyaprabandham.koyil.org

Other upadhESa raththina mAlai

upadhEsa raththina mAlai – Simple Explanation – thaniyan

June 8, 2020 Published by: T N Krishnan

SrI: SrImathE SatakOpAya nama: SrImathE rAmAnujAya nama: SrImath varavaramunayE nama:

upadhEsa raththina mAlai

munnam thiruvAimozhippiLLai thAm upadhEsiththa nEr
thannin padiyaith thaNavAdha sol maNavALa muni
than anbudan sey upadhEsa raththina mAlai thannaith
than nenju thannil tharippavar thALgaL charaN namakkE

This thaniyan (a stand-alone hymn which provides an insight into the prabandham) has been mercifully composed by kOyil kandhAdai aNNan, one of the important disciples of mAmunigaL. mAmunigaL is one who learnt well the instructions of our preceptors from thiruvAimozhip piLLai and lived as per those instructions. Such mAmunigaL, with great affection, explained those instructions in a simple manner through this prabandham. The divine feet of the people who keep those instructions in their hearts well, are our refuge.

adiyEn krishNa rAmAnuja dhAsan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

Other upadhESa raththina mAlai

upadhEsa raththina mAlai – Simple Explanation

June 6, 2020 Published by: T N Krishnan

SrI: SrImathE SatakOpAya nama: SrImathE rAmAnujAya nama: SrImath varavaramunayE nama:

Other prabandhams

piLLai lOkAchAryar and maNavALa mAmunigaL (SrIperumbUthUr)

e-book – https://1drv.ms/b/s!AnOSadexHn4jhVruzzXofr4BfrP7?e=q3fVrh

upadhEsa raththinamAlai is a wonderful thamizh prabandham (divine composition) mercifully composed by our maNavALa mAmunigaL, who is a viSadhavAk SikhAmaNi (one with a radiant speech and who is like a jewel in the crown). This is a wonderful creation which explains in a nutshell, the essence of piLLai lOkAchAryar’s (one of our preceptors) divine work SrI vachana bhUshaNam. The essence of SrI vachana bhUshaNam is AchArya abimAnamE uththArakam (affection shown by one’s AchArya (teacher) is the one which will uplift the disciple). When a disciple goes to an AchArya, he shows mercy on the disciple and uplifts him. This is celebrated as the greatest and simplest means by our preceptors. The world jIvanam refers to nourishing and protecting one’s physical form (body). ujjIvanam refers to the path which is apt for the AthmA (soul). The ultimate benefit which is apt for the AthmA’s svarUpam (nature) is to attain emperumAn (supreme entity) in paramapadham (SrIvaikuNtam), be amidst the group of his followers and carry out servitude to him.

When the inner meanings of a grantham (composition) are explained, it is normal to explain the meanings of matters related to it. In the same way, mAmunigaL (1) offers salutations to his AchArya [thiruvAimozhippiLLai]; (2) gives the chronological incarnations of AzhwArs and the divine places where they incarnated; (3) gives an introduction to the AchAryas (preceptors) who came in the path shown by AzhwArs; (4) explains the greatness of rAmAnuja, who is considered as the torchbearer among the AchAryas, in uplifting the entire world; (5) explains the glory of namperumAL (the uthsava idol at SrIrangam) in naming this sampradhAyam (system of traditional beliefs) as emperumAnAr dhariSanam (the philosophy of emperumAnAr, rAmAnuja) since namperumAL wanted to extol rAmAnuja; (6) lists out the commentaries for thiruvAimozhi [a divine composition mercifully given by nammAzhwAr] which is the root for our philosophy; (7) explains the glory of nampiLLai (one of our preceptors); (8) explains the greatness of SrI vachana bhUshaNam which was mercifully composed by piLLai lOkAchAryar, the divine son of vadakkuth thiruvIdhip piLLai, its inner meanings, the glories of those who followed this divine work and (9) finally explains that we should keep in mind every day, the wisdom of our preceptors as well as their anushtAnams (activities in line with vEdhas) and completes the prabandham saying that those who live this way will be worthy of the divine mercy of emperumAnAr, the great sage, who incarnated for uplifting all the people.

At the end of the prabandham a single pAsuram (hymn) composed by eRumbiyappA [mAmunigaL’s disciple] is also recited with the rest. In this, eRumbiyappA says that those who have a connection with the divine feet of mAmunigaL will surely be accepted by emperumAn.

This is an attempt to provide a simple explanation to this great prabandham. This is being carried out with the commentary given by piLLai lOkam jIyar.

Source: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2019/09/upadhesa-raththina-malai-tamil/

adiyEn krishNa rAmAnuja dhAsan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

thiruvAimozhi thiruvAimozhi 10th centum

thiruvAimozhi – Simple Explanation – 10.1 – thALathAmarai

June 6, 2020 Published by: Sarathy Thothathri

SrI: SrImathE SatakOpAya nama: SrImathE rAmAnujAya nama: SrImath varavaramunayE nama:

kOyil thiruvAymozhi

<< 9.10

AzhwAr desired to perform eternal kainkaryam to emperumAn. But he realised that he could not do it here in this world and desired to ascend to paramapadham and perform such kainkaryam there. He felt that kALamEgam emperumAn in thirumOgUr is the one would could eliminate the hurdles and lead him to paramapadham and surrenders to that emperumAn considering him to be the companion in the path to paramapadham.

First pAsuram. AzhwAr says “We do not have any refuge other than kALamEgam emperumAn who has the nature of destroying the hurdles”.

thALa thAmaraith thada maNi vayal thirumOgUr
nALum mEvi nangamarndhu ninRu asuraraith thagarkkum
thOLum nAngudaich churi kuzhal kamalak kaN kani vAy
kALamEgaththai anRi maRRonRilam gadhiyE

To torment the demoniac persons who are the enemies, kALamEgam emperumAn is eternally residing and standing very firmly with the joy of self satisfaction, in thirumOgUr which is having fields decorated with ponds with lotus flowers having strong stem. He is having four divine shoulders, curly, dense hair, lotus like eyes and friendly coral like divine lips. Other than such emperumAn who is having a magnanimous form resembling a dark cloud, we do not have any other refuge which is our destination.

Second pAsuram. AzhwAr says “Forever, we have no refuge other than the rejuvenating divine feet of emperumAn who has divine names which remove the fatigue of his devotees with his enjoyability and which uplift them”.

ilam gadhi maRRonRu emmaikkum In thaN thuzhAyin
alangalangaNNi Ayiram pErudai ammAn
nalangoL nAnmaRai vANargaL vAzh thirumOgUr
nalangazhal avanadi nizhal thadam anRi yAmE

kALamEgam emperumAn is decorated with beautiful, swaying thiruththuzhAy garland which makes the flowers which are strung to become enjoyable, with its coolness; he is the unconditional lord having countless divine names which are enjoyable; he is residing in thirumOgUr where experts of four vEdhas, who are having distinguished qualities such as compassion and are having an enriched life due to enjoying his qualities such as being the protector etc, are residing; in all births, we do not have any destination other than the shade of the pond; in other words, his divine feet which are decorated with valorous anklets which can be used by him to reach us without discriminating between his devotees.

Third pAsuram. AzhwAr says “Let us reach thirumOgUr where sarvESvara who is having all auspicious qualities dwells, to have all our sorrows eliminated; this is good advice”.

anRi yAm oru pugalidam ilam enRenRalaRRi
ninRu nAnmugan aranodu dhEvargaL nAda
venRu immUvulagaLiththu uzhalvAn thirumOgUr
nanRu nAm ini naNugudhum namadhidar kedavE

Calling out many times “Other than you, we do not have any other refuge” while becoming weak every time, as the celestial beings stand along with brahmA and rudhra, seek emperumAn and approach him, let us reach thirumOgUr which is the abode of the one who wins over his enemies in this three layered universe and who has such protection [of everyone] as his routine, to eliminate our mental stress; being ananyaprayOjanar, we will reach him.

Fourth pAsuram. AzhwAr is inviting SrIvaishNavas saying “Come, let us surrender unto emperumAn in thirumOgUr to have all our sorrows eliminated”.

idar keda emmaip pOndhaLiyAy enRenREththich
chudar koL sOdhiyaith thEvarum munivarum thodarap
padar koL pAmbaNaip paLLi koLvAn thirumOgUr
idar keda adi paravudhum thoNdIr! vamminE

emperumAn who is having greatly radiant luminous form, who is mercifully reclining on the divine serpent mattress which has softness, coolness, fragrance fitting the nature of the serpent species, which is having expansion due to being in contact with him, is followed, surrendered and repeatedly praised by dhEvas who consider themselves to be lords and sages, by saying “Protect us by arriving here to eliminate all the sorrows caused by enemies”. Such emperumAn is in thirumOgUr now. Please do come! Oh you who have desire to surrender unto him! Let us praise his divine feet.

Fifth pAsuram. AzhwAr says “Come to surrender unto thirumOgUr where emperumAn has mercifully arrived and stood”.

thoNdIr! vammin nam sudaroLi oru thani mudhalvan
aNdamUvulagaLandhavan aNi thirumOgUr
eNdhisaiyum In karumbodu perunjennel viLaiyak
koNda kOyilai valanjeydhu ingu Adudhum kUththE

Oh you who are desirous! Come! emperumAn who is enjoyable for us, who is having endlessly radiant luminous divine form, who is himself the three types of causes viz efficient cause, material cause and ancillary cause, who measured and accepted the three layers of worlds which are present in the created oval shaped universe, has accepted the temple in thirumOgUr as his abode, which has flourishing sweet sugarcane and tall and reddish paddy in all directions. In this world itself, let us circumambulate such temple and dance out of overwhelming love.

Sixth pAsuram. AzhwAr says “There is no protection for us other than the divine feet of the most trustworthy emperumAn who is mercifully standing in thirumOgUr”.

kUththan kOvalan kudhaRRu vallasurargaL kURRam
Eththum nangatkum amararkkum munivarkkum inban
vAyththa thaN paNai vaLa vayal sUzh thirumOgUr
Aththan thAmarai adi anRi maRRilam araNE

emperumAn beautifully walks like an expert dancer; follows those who need protection, and protects them; he is death personified for very strong, demoniac persons such as kESi, dhEnuka et al who are tormentors who can torture by biting; he is enjoyable for us who praise him without any expectation other than kainkaryam, for nithyasUris who eternally enjoy him and for sages. We have no other protection than the ultimately enjoyable lotus like divine feet of the most trustworthy emperumAn who is standing for the devotees to surrender, who is residing in thirumOgUr which is surrounded by abundantly cool waterbodies and beautiful fields.

Seventh pAsuram. AzhwAr says “As we approach thirumOgur which is the abode of emperumAn who is the cause of all and hence cannot avoid protecting us, all our sorrows will be immediately eliminated”.

maRRilam araN vAn perum pAzh thani mudhalA
suRRum nIr padaiththu adhan vazhith thol muni mudhalA
muRRum dhEvarOdu ulagu seyvAn thirumOgUr
suRRi nAm valam seyya nam thuyar kedum kadidhE

emperumAn is having uniqueness, ultimate greatness and the ability to create all effects in the whole material realm, creates everything starting with primordial matter, the all-pervading causal water, and creates the ancient brahmA who contemplates the creation process, and others including dhEvathAs; as we perform favourable acts such as circumambulation etc in his thirumOgUr, our suffering due to the loneliness will immediately go. Hence, we don’t have any other protection.

Eighth pAsuram. AzhwAr says “As we surrender unto the masculine son of dhaSaratha, who is mercifully standing in thirumOgUr, all our sorrows will go”.

thuyar kedum kadidhadaindhu vandhu adiyavar! thozhumin
uyar koL sOlai oN thada maNi oLi thirumOgUr
peyargaL Ayiram udaiya vallarakkar pukkazhundhath
dhayaradhan peRRa maradhaga maNith thadaththinaiyE

emperumAn, who is in thirumOgUr which has tall gardens and distinguished ponds as decoration and is shining due to that, who was sired by dhaSaratha, is like a pond having complexion of emerald gem, to drown the very strong rAkshasas who are having countless honorary titles/names; all of you who are as said in SrI rAmAyaNam kishkindhA kANdam 4.12 “guNairdhAsyam upAgatha:”, reach here and worship him. Your sorrows, will be immediately destroyed, without your effort. The example of maradhaga gem which eliminates poison and is also an ornament, implies emperumAn being the eliminator of enemies and being the refuge for devotees.

Ninth pAsuram. AzhwAr speaks about his own benefit of reaching thirumOgUr which is his protection.

maNiththadaththadi malark kaNgaL pavaLach chevvAy
aNikkoL nAl thadandhOL dheyvam asurarai enRum
thuNikkum vallarattan uRai pozhil thirumOgUr
naNiththu nammudai nallaraN nAm adaindhanamE

kALamEgam emperumAn is having a divine form with clean pond like divine feet, blossomed lotus flower like divine eyes, reddish coral like divine lips and is having four huge, divine shoulders which deserve to be decorated with all ornaments. He, who is a very prideful, strong and always severs the demoniac persons, is having thirumOgUr which is having enjoyable garden, as his eternal abode, Such thirumOgUr, which is our abode of distinguished protection is in very close proximity; we have reached here.

Tenth pAsuram. AzhwAr says [to people at large] “Oh you who are related to me! Have attachment towards thirumOgUr where sarvarakshakan (protector of all) is mercifully residing, think about it and praise it”.

nAm adaindha nal araN namakkenRu nallamarar
thImai seyyum vallasurarai anjich chenRadaindhAl
kAma rUpangoNdu ezhundhaLippAn thirumOgUr
nAmamE navinRu eNNumin Eththumin namargAL!

When dhEvas who know the noble aspects, become fearful of the very strong asuras who engage in evil deeds and take shelter of emperumAn considering “he is our exclusive, distinguished protector whom we surrendered unto”, he tumultuously protects us assuming an apt, desirable form. Oh all of you who are related to us! Speak and think about the glorious fame of thirumOgUr which is such emperumAn’s abode; praise it out of love. kAma rUpam also indicates emperumAn’s feminine form in mOhini avathAram to give nectar to dhEvas.

Eleventh pAsuram. AzhwAr says “For those who like this decad which is submitted to thirumOgUr, all their sorrows will be eliminated”.

Eththumin namargAL! enRu thAn kudamAdu
kUththanaik kurugUrch chatakOpan kuRREvalgaL
vAyththa AyiraththuL ivai vaN thirumOgUrkku
Iththa paththivai Eththa vallArkku idar kedumE

nammAzhwAr, the leader of AzhwArthirunagari, presented the thousand pAsurams as confidential services to the dancer who said “Those who are related to us! Praise me” and danced with pots; among those, this decad is submitted to the distinguished thirumOgUr. For those who can recite this decad out of love, their sorrow will be eliminated.

Source: http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2020/06/thiruvaimozhi-10-1-tamil-simple/

adiyen sarathy ramanuja dasan

archived in http://divyaprabandham.koyil.org