Category Archives: pramEya sAram

Glossary/Dictionary by pAsuram – pramEya sAram

December 14, 2022 Published by: Jai

pAsuram	Word	Meaning
pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku	uvvAnavar	AchAryAs
pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku	uraiththAr	told that
pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku	mavvAnavar ellAm	all the souls that are collectively represented by the word “ma” are
pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku	adimai	servants to
pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku	avvAnavarku	perumAL sriman nArAyaNan, who is being referred by the word “a”
pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku	ivvARu	There are some people who
pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku	kEtu	listen carefully
pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku	rupARkku	stand by such great aforementioned advices from their AchAryAs.
pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku	kaNdiruppAr	Those people who realize themselves as someone who
pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku	AL enRu	are servants to those people who listen and abide by their AchAryAs
pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku	iruppAr enRu	will go and live forever with nithyar, mukthar and other devotees at
pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku	nAdu	paramapadham that is
pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku	mItchiyillA	a point of no return
pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku	nAn	I (Adiyen) who is a devotee of SrI rAmAnuja
pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku	iruppan	will strongly believe in this.
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	onRu	There is only one
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	kulam	clan/family of servants (of SrIman nArAyaNan)
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	uyir	However, the souls that possess this character of being a servant
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	pala	is many
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	tham kuRRaththAl	Such souls’s good and bad deeds (karmA)
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	itta	are being bound by sriman nArAyaNan
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	kalam	in a container that is known as “body”
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	onRu	is of only one type that is made up of the same material known as “mUla poruL”
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	kAriyamum	Such soul’s activities are
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	vErAm	variegated depending on its karmA
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	pizhai	The mistake / wrong thing for a soul to do is
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	pENAmai kANum	not to catch hold the
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	thiruththAlgaL	lotus feet of an
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	karuththAr	AchAryan who
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	kANum	blesses these souls
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	kANAmai	without
pramEya sAram – 2 – kulamonRu	palam onRu	looking out for any benefits
pramEya sAram – 3 – palam koNdu	pAvam	(if) sins
pramEya sAram – 3 – palam koNdu	uLadhAgil	were to exist
pramEya sAram – 3 – palam koNdu	palam koNdu	after getting irrelevant wealth, money etc., from perumAL,
pramEya sAram – 3 – palam koNdu	mILAdha	without realizing via spiritual advice that it is futile
pramEya sAram – 3 – palam koNdu	kAriyam yen kURIr?	What is the use of having
pramEya sAram – 3 – palam koNdu	kulam koNdu	realizing that we are born in clan destined for “subservience” to perumAL
pramEya sAram – 3 – palam koNdu	thALiNaiyAn	One who has such a glorious feet, with which HE
pramEya sAram – 3 – palam koNdu	thalam konda	measured the entire universe
pramEya sAram – 3 – palam koNdu	avan	that very same person
pramEya sAram – 3 – palam koNdu	anRE	at that very moment ensured that
pramEya sAram – 3 – palam koNdu	yAvaraiyum	all the souls
pramEya sAram – 3 – palam koNdu	thanayozhindha	except HIM,
pramEya sAram – 3 – palam koNdu	ALudaiyAn	are in fact servants to HIM
pramEya sAram – 4 – karumaththAl	kadaindhAn	perumAL SrIman nArAyaNan churned for dhevas,
pramEya sAram – 4 – karumaththAl	munnIr	the ocean that is made of three sources of water viz., rain water, river water and the water that springs from below
pramEya sAram – 4 – karumaththAl	orumaththAl	using the mountain called “manthara” as
pramEya sAram – 4 – karumaththAl	adaithAn	HE constructed a bridge across the ocean for sIthA pirAtti
pramEya sAram – 4 – karumaththAl	mudhal padaiththAn	HE created water first during the time of creation and
pramEya sAram – 4 – karumaththAl	annIr amarndhAn	reclined on that water
pramEya sAram – 4 – karumaththAl	adi	Such perumAL’s
pramEya sAram – 4 – karumaththAl	iRai thALgaL	lotus feet
pramEya sAram – 4 – karumaththAl	tharum aththAl anRi	automatically gives itself (to us). Except this
pramEya sAram – 4 – karumaththAl	karumaththAl	other ways like karma yOgam that is done on one’s effort
pramEya sAram – 4 – karumaththAl	gyAnaththAl	the ways like gyAna yOgam and bhakti yOgam
pramEya sAram – 4 – karumaththAl	kANum vagai uNdO?	will not fetch the lotus feet of perumAL. Will it?
pramEya sAram – 5	vazhiyAvadhu	The path (means/ways) called “SaraNAgathi”,
pramEya sAram – 5	onRu enRAl	if it is to be understood that it is the only path, then
pramEya sAram – 5	muRRum	all the
pramEya sAram – 5	maRRavai	other paths that includes karma, gyAna and bhakti yOgam
pramEya sAram – 5	ozhiyA	has to be renounced without any trace
pramEya sAram – 5	adhu	The SaraNAgathi path
pramEya sAram – 5	onRu enRAl	having realized that it is the only path,
pramEya sAram – 5	Om enRu	if a person accepts and acknowledge it and
pramEya sAram – 5	izhiyAdhE	yet does not do surrender (because if it is the only path, then the act of him doing is also not a means)
pramEya sAram – 5	iththalaiyAl	if a person thinks along these lines that
pramEya sAram – 5	yEdhumillai	there is no good karma / deed that can be done on his own
pramEya sAram – 5	enRU	and thinks about their “no effort” on their path
pramEya sAram – 5	irundadhu thAn	and continues to stick by that faith
pramEya sAram – 5	aththalaiyAl vandha aruL	then that can be possible only solely due to HIS grace
pramEya sAram – 6	uLLa padi	If we were to correctly understand and
pramEya sAram – 6	uNaril	realize the true nature of soul
pramEya sAram – 6	onRU	then we can see that
pramEya sAram – 6	uNdenRu	there is
pramEya sAram – 6	namakku	nothing on us (who are characterized by lack of anything)
pramEya sAram – 6	viLLa	We have nothing that we can talk about
pramEya sAram – 6	viragiladhAi	Our state is truly this and we have no way of talking about us
pramEya sAram – 6	vittadhE	Look at our true nature!!!
pramEya sAram – 6	yEdhum illArkku	lord sriman nArAyaNan who is characterized by
pramEya sAram – 6	yEdhum illAdha	absolute dearth of anything
pramEya sAram – 6	koLLa kuRai iRai	from us in order to make HIM complete
pramEya sAram – 6	solleer	Hey folks!!! Please tell me
pramEya sAram – 6	yAm	We, whose basic nature is to be subservient to sriman nArAyaNan
pramEya sAram – 6	kURuvadhu yen	what do we have to say on our own, in order to protect ourselves
pramEya sAram – 7	iRaiyai venRirupAr illai	There are no one available who wins over perumAL by thinking that
pramEya sAram – 7	iruvarukkum	for both jIvAthma and paramAthmA,
pramEya sAram – 7	illai enRu	have a lack of something.
pramEya sAram – 7	Akdh	This thought,
pramEya sAram – 7	ettumadhO	is it something that
pramEya sAram – 7	Oruvarkku	a person can get?
pramEya sAram – 7	illai	perumAL has no fault that is caused by
pramEya sAram – 7	kuRai thAn	having to accept something in order to make HIM complete
pramEya sAram – 7	enRU	This particular is thought is
pramEya sAram – 7	maRaiyudaiya mArgaththE	impregnated in vEdhas that is
pramEya sAram – 7	kURinArillA	something that is not spoken by someone
pramEya sAram – 7	kAN	Please go ahead and see in vEdhas about this fact!!!
pramEya sAram – 8	viththam	Wealth
pramEya sAram – 8	izhavu	loss
pramEya sAram – 8	inbam	happiness
pramEya sAram – 8	thunbam	sadness
pramEya sAram – 8	nOi	diseases
pramEya sAram – 8	veekAlam	time of oldage and consequential death
pramEya sAram – 8	thaththam avayE	Based on one’s karma
pramEya sAram – 8	thalai aLikkum	the pain and benefits will be exercised at the appropriate time
pramEya sAram – 8	vidIr	Please leave
pramEya sAram – 8	aththai	the thought about it
pramEya sAram – 8	ichchiyAn	One who does not like anything except the joy of sriman nArAyaNan
pramEya sAram – 8	ichchiyAdhu	will not look for other benefits
pramEya sAram – 8	yEtha	He will praise his master sriman nArAyaNan
pramEya sAram – 8	ezhil vAnaththu	in the beautiful paramapadham
pramEya sAram – 8	uchchiyAn	where sriman nArAyaNan is on top of
pramEya sAram – 8	uchchiyAnAm	the head of such a person with such good merits
pramEya sAram – 9	avarai	Towards an AchAryan,
pramEya sAram – 9	thALiNaiyai vaiththa	who kept his lotus feet on the top of a sishyA’s head to remove any ignorance
pramEya sAram – 9	vadivu enRu	one should regard him as verily Lord sriman nArAyaNan
pramEya sAram – 9	thaththam iRaiyin	and celebrate him as “our god”
pramEya sAram – 9	vaNangiyirA	People who does not do this and instead disrespect his AchAryan
pramEya sAram – 9	piththarAi	who does not realize the true greatness of his AchAryan
pramEya sAram – 9	nindhippArkku	and dismiss him as just another mortal human
pramEya sAram – 9	ERA nINirayam uNdu	A hell awaits from which it is impossible to get freed
pramEya sAram – 9	nIdhiyAl	But for those who worship him as prescribed in the shAsthrAs
pramEya sAram – 9	vandhippArkku	and respect him with utmost respect
pramEya sAram – 9	izhiyA vAn	there awaits a world from which there is no point of return and hence no rebirth
pramEya sAram – 9	uNdu	this is certain
pramEya sAram – 10	iRaiyum	sriman nArAyaNan, who is referred by “akAram” or “a”
pramEya sAram – 10	uyirum	jIvAthmAs , who are referred by “makAram” or “ma”
pramEya sAram – 10	iruvarkkumuLLA muRaiyum	The relationship between them (as illustrated by the 4th degree case ending) that is nothing but “being God” and “being servant”
pramEya sAram – 10	muRaiyE mozhiyum	The ability to clearly enunciate this relationship
pramEya sAram – 10	maRaiyum	is thirumanthram that is known as the essence of vEdhas (vEdha sAram)
pramEya sAram – 10	uNarthuvAr illA nAL	During the time when there is no one (no AchAryan) to explain this relationship clearly
pramEya sAram – 10	onRalla	the two aforementioned, namely jIvAthmA and paramAthmA, its existence will not make any sense and will be irrelevant (thought they exist, their existence is in line with non-existence)
pramEya sAram – 10	uNdAna pOdhu	But when an AchAryan
pramEya sAram – 10	uNarththuvAr	explains the meanings of thirumanthram
pramEya sAram – 10	Ana	those two come to life

Glossary Other pramEya sAram

Glossary/Dictionary by word – pramEya sAram

December 14, 2022 Published by: Jai

Sorted by pAsuram

Word	Meaning	pAsuram
adaithAn	HE constructed a bridge across the ocean for sIthA pirAtti	pramEya sAram – 4 – karumaththAl
adhu	The SaraNAgathi path	pramEya sAram – 5
adi	Such perumAL’s	pramEya sAram – 4 – karumaththAl
adimai	servants to	pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku
Akdh	This thought,	pramEya sAram – 7
AL enRu	are servants to those people who listen and abide by their AchAryAs	pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku
ALudaiyAn	are in fact servants to HIM	pramEya sAram – 3 – palam koNdu
Ana	those two come to life	pramEya sAram – 10
annIr amarndhAn	reclined on that water	pramEya sAram – 4 – karumaththAl
anRE	at that very moment ensured that	pramEya sAram – 3 – palam koNdu
aththai	the thought about it	pramEya sAram – 8
aththalaiyAl vandha aruL	then that can be possible only solely due to HIS grace	pramEya sAram – 5
avan	that very same person	pramEya sAram – 3 – palam koNdu
avarai	Towards an AchAryan,	pramEya sAram – 9
avvAnavarku	perumAL sriman nArAyaNan, who is being referred by the word “a”	pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku
enRU	This particular is thought is	pramEya sAram – 7
enRU	and thinks about their “no effort” on their path	pramEya sAram – 5
ERA nINirayam uNdu	A hell awaits from which it is impossible to get freed	pramEya sAram – 9
ettumadhO	is it something that	pramEya sAram – 7
ezhil vAnaththu	in the beautiful paramapadham	pramEya sAram – 8
gyAnaththAl	the ways like gyAna yOgam and bhakti yOgam	pramEya sAram – 4 – karumaththAl
ichchiyAdhu	will not look for other benefits	pramEya sAram – 8
ichchiyAn	One who does not like anything except the joy of sriman nArAyaNan	pramEya sAram – 8
illai	perumAL has no fault that is caused by	pramEya sAram – 7
illai enRu	have a lack of something.	pramEya sAram – 7
inbam	happiness	pramEya sAram – 8
iRai thALgaL	lotus feet	pramEya sAram – 4 – karumaththAl
iRaiyai venRirupAr illai	There are no one available who wins over perumAL by thinking that	pramEya sAram – 7
iRaiyum	sriman nArAyaNan, who is referred by “akAram” or “a”	pramEya sAram – 10
irundadhu thAn	and continues to stick by that faith	pramEya sAram – 5
iruppan	will strongly believe in this.	pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku
iruppAr enRu	will go and live forever with nithyar, mukthar and other devotees at	pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku
iruvarkkumuLLA muRaiyum	The relationship between them (as illustrated by the 4th degree case ending) that is nothing but “being God” and “being servant”	pramEya sAram – 10
iruvarukkum	for both jIvAthma and paramAthmA,	pramEya sAram – 7
iththalaiyAl	if a person thinks along these lines that	pramEya sAram – 5
itta	are being bound by sriman nArAyaNan	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
ivvARu	There are some people who	pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku
izhavu	loss	pramEya sAram – 8
izhiyA vAn	there awaits a world from which there is no point of return and hence no rebirth	pramEya sAram – 9
izhiyAdhE	yet does not do surrender (because if it is the only path, then the act of him doing is also not a means)	pramEya sAram – 5
kadaindhAn	perumAL SrIman nArAyaNan churned for dhevas,	pramEya sAram – 4 – karumaththAl
kalam	in a container that is known as “body”	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
kAN	Please go ahead and see in vEdhas about this fact!!!	pramEya sAram – 7
kANAmai	without	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
kaNdiruppAr	Those people who realize themselves as someone who	pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku
kANum	blesses these souls	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
kANum vagai uNdO?	will not fetch the lotus feet of perumAL. Will it?	pramEya sAram – 4 – karumaththAl
kAriyam yen kURIr?	What is the use of having	pramEya sAram – 3 – palam koNdu
kAriyamum	Such soul’s activities are	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
karumaththAl	other ways like karma yOgam that is done on one’s effort	pramEya sAram – 4 – karumaththAl
karuththAr	AchAryan who	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
kEtu	listen carefully	pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku
koLLa kuRai iRai	from us in order to make HIM complete	pramEya sAram – 6
kulam	clan/family of servants (of SrIman nArAyaNan)	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
kulam koNdu	realizing that we are born in clan destined for “subservience” to perumAL	pramEya sAram – 3 – palam koNdu
kuRai thAn	having to accept something in order to make HIM complete	pramEya sAram – 7
kURinArillA	something that is not spoken by someone	pramEya sAram – 7
kURuvadhu yen	what do we have to say on our own, in order to protect ourselves	pramEya sAram – 6
maRaiyudaiya mArgaththE	impregnated in vEdhas that is	pramEya sAram – 7
maRaiyum	is thirumanthram that is known as the essence of vEdhas (vEdha sAram)	pramEya sAram – 10
maRRavai	other paths that includes karma, gyAna and bhakti yOgam	pramEya sAram – 5
mavvAnavar ellAm	all the souls that are collectively represented by the word “ma” are	pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku
mILAdha	without realizing via spiritual advice that it is futile	pramEya sAram – 3 – palam koNdu
mItchiyillA	a point of no return	pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku
mudhal padaiththAn	HE created water first during the time of creation and	pramEya sAram – 4 – karumaththAl
munnIr	the ocean that is made of three sources of water viz., rain water, river water and the water that springs from below	pramEya sAram – 4 – karumaththAl
muRaiyE mozhiyum	The ability to clearly enunciate this relationship	pramEya sAram – 10
muRRum	all the	pramEya sAram – 5
nAdu	paramapadham that is	pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku
namakku	nothing on us (who are characterized by lack of anything)	pramEya sAram – 6
nAn	I (Adiyen) who is a devotee of SrI rAmAnuja	pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku
nIdhiyAl	But for those who worship him as prescribed in the shAsthrAs	pramEya sAram – 9
nindhippArkku	and dismiss him as just another mortal human	pramEya sAram – 9
nOi	diseases	pramEya sAram – 8
Om enRu	if a person accepts and acknowledge it and	pramEya sAram – 5
onRalla	the two aforementioned, namely jIvAthmA and paramAthmA, its existence will not make any sense and will be irrelevant (thought they exist, their existence is in line with non-existence)	pramEya sAram – 10
onRu	There is only one	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
onRU	then we can see that	pramEya sAram – 6
onRu	is of only one type that is made up of the same material known as “mUla poruL”	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
onRu enRAl	if it is to be understood that it is the only path, then	pramEya sAram – 5
onRu enRAl	having realized that it is the only path,	pramEya sAram – 5
orumaththAl	using the mountain called “manthara” as	pramEya sAram – 4 – karumaththAl
Oruvarkku	a person can get?	pramEya sAram – 7
ozhiyA	has to be renounced without any trace	pramEya sAram – 5
pala	is many	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
palam koNdu	after getting irrelevant wealth, money etc., from perumAL,	pramEya sAram – 3 – palam koNdu
palam onRu	looking out for any benefits	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
pAvam	(if) sins	pramEya sAram – 3 – palam koNdu
pENAmai kANum	not to catch hold the	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
piththarAi	who does not realize the true greatness of his AchAryan	pramEya sAram – 9
pizhai	The mistake / wrong thing for a soul to do is	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
rupARkku	stand by such great aforementioned advices from their AchAryAs.	pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku
solleer	Hey folks!!! Please tell me	pramEya sAram – 6
thalai aLikkum	the pain and benefits will be exercised at the appropriate time	pramEya sAram – 8
thalam konda	measured the entire universe	pramEya sAram – 3 – palam koNdu
thALiNaiyai vaiththa	who kept his lotus feet on the top of a sishyA’s head to remove any ignorance	pramEya sAram – 9
thALiNaiyAn	One who has such a glorious feet, with which HE	pramEya sAram – 3 – palam koNdu
tham kuRRaththAl	Such souls’s good and bad deeds (karmA)	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
thanayozhindha	except HIM,	pramEya sAram – 3 – palam koNdu
tharum aththAl anRi	automatically gives itself (to us). Except this	pramEya sAram – 4 – karumaththAl
thaththam avayE	Based on one’s karma	pramEya sAram – 8
thaththam iRaiyin	and celebrate him as “our god”	pramEya sAram – 9
thiruththAlgaL	lotus feet of an	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
thunbam	sadness	pramEya sAram – 8
uchchiyAn	where sriman nArAyaNan is on top of	pramEya sAram – 8
uchchiyAnAm	the head of such a person with such good merits	pramEya sAram – 8
uLadhAgil	were to exist	pramEya sAram – 3 – palam koNdu
uLLa padi	If we were to correctly understand and	pramEya sAram – 6
uNaril	realize the true nature of soul	pramEya sAram – 6
uNarththuvAr	explains the meanings of thirumanthram	pramEya sAram – 10
uNarthuvAr illA nAL	During the time when there is no one (no AchAryan) to explain this relationship clearly	pramEya sAram – 10
uNdAna pOdhu	But when an AchAryan	pramEya sAram – 10
uNdenRu	there is	pramEya sAram – 6
uNdu	this is certain	pramEya sAram – 9
uraiththAr	told that	pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku
uvvAnavar	AchAryAs	pramEya sAram – 1 – avvAnavarkku
uyir	However, the souls that possess this character of being a servant	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
uyirum	jIvAthmAs , who are referred by “makAram” or “ma”	pramEya sAram – 10
vadivu enRu	one should regard him as verily Lord sriman nArAyaNan	pramEya sAram – 9
vaNangiyirA	People who does not do this and instead disrespect his AchAryan	pramEya sAram – 9
vandhippArkku	and respect him with utmost respect	pramEya sAram – 9
vazhiyAvadhu	The path (means/ways) called “SaraNAgathi”,	pramEya sAram – 5
veekAlam	time of oldage and consequential death	pramEya sAram – 8
vErAm	variegated depending on its karmA	pramEya sAram – 2 – kulamonRu
vidIr	Please leave	pramEya sAram – 8
viLLa	We have nothing that we can talk about	pramEya sAram – 6
viragiladhAi	Our state is truly this and we have no way of talking about us	pramEya sAram – 6
viththam	Wealth	pramEya sAram – 8
vittadhE	Look at our true nature!!!	pramEya sAram – 6
yAm	We, whose basic nature is to be subservient to sriman nArAyaNan	pramEya sAram – 6
yAvaraiyum	all the souls	pramEya sAram – 3 – palam koNdu
yEdhum illAdha	absolute dearth of anything	pramEya sAram – 6
yEdhum illArkku	lord sriman nArAyaNan who is characterized by	pramEya sAram – 6
yEdhumillai	there is no good karma / deed that can be done on his own	pramEya sAram – 5
yEtha	He will praise his master sriman nArAyaNan	pramEya sAram – 8

Other pramEya sAram telugu

ప్రమేయసారము 10

August 5, 2018 Published by: sridevi

శ్రీః శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః శ్రీమతే రామానుజాయ నమః శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః

ప్రమేయసారము

<< పాశురము 9

azhwar-emperumanar

అవతారిక:

కిందటి పాశురములో ఆచార్యులు శ్రీమన్నారాయణుని అవతారమని చెప్పారు. జ్ఞానసారంలో “తిరుమామగళ్ కొళునన్ తానె గురువాగి”అని 39 పాశురములో చెప్పిన విషయాన్ని ఇక్కడ గుర్తుచేసుకోవాలి .

అరుళాళ పెరుమాళ్ ఎంబెరుమానార్లు ఆచార్యుల గొప్పదనాన్ని చెప్పి, వారు చేసే మహోపకారాన్ని తెలియజేస్తూ ఈ పాశురంతో ప్రబంధాన్ని సుసంపన్నం చేశారు.

పాశురము:

ఇఱైయుం ఉయిరుం ఇరువర్కుముళ్ళా

ముఱైయుం ముఱైయే మొళియుం

మఱైయుం ఉణర్తువార్ ఇల్లా నాళ్ ఒన్ఱల్ల ఆన

ఉణర్తువార్ ఉణ్దాన పోదు

ప్రతిపదార్థము:

ఇఱైయుం = ‘ అ ‘ కార వాచ్యుడైన పరమాత్మ

ఉయిరుం = ‘ మ ‘ కార వాచ్యుడైన జీవాత్మ

ఇరువర్కుముళ్ళా ముఱైయుం = ఈ ఇరువురి సంబంధము (జీవాత్మ పరమాత్మకే చెందిన వాడు) చతుర్ధీ విభక్తిలో చెప్పిన సంబంధము

ముఱైయే మొళియుం =ఈ సంబంధమునే ఉన్నతముగా గ్రహించి

మఱైయుం = వేద సారమైన తిరుమంత్రము యొక్క సారమును

ఉణర్తువార్ ఇల్లా నాళ్ = ఉపదేశించేవారు లేకపోతే

ఒన్ఱల్ల = పైన చెప్పుకున్న విషయాలన్నీ అర్థమయ్యీ కానట్టుగా ఉన్నప్పుడు

ఉణర్తువార్ = తిరుమంత్రార్థాన్ని విడమరచి చెప్పే ఆచార్యులు

ఉణ్దాన పోదు = ఉన్నప్పుడు కదా

ఆన =అందు వలన ఉజ్జీవనము

వ్యాఖ్యానము:

ఇఱైయుం ఉయిరుం ఇరువర్కుముళ్ళా ముఱైయుం…….. అరుళాళ పెరుమాళ్ ఎంబెరుమానార్లు ఈ గ్రంధ ప్రరంభంలో “అవ్వానవరుక్కు ” అన్న పాశురంలో “అ” కారార్థము శ్రీమన్నారాయణుడే(ప్రాణము) అని , వెంటనే “మవ్వానవర్” అని మకారార్థాన్ని చేతనుడని చెప్పారు. “అవ్వానవరుక్కు మవ్వానవర్ ” పరమాత్మకు -జీవాత్మకు ఉన్న సంబంధాన్ని చెప్పారు. “ ఇంకా జీవాత్మ పరమాత్మకే చెందిన వాడు అని చతుర్దీ విభక్తిలో చెప్పటం వలన పర్మాత్మకు జీవాత్మకు ఉన్న శేష శేషి సంబంధాన్ని తెలియజేసారు.

ముఱైయే మొళియుం మఱైయుం ……. పైన చెప్పిన సంబంధం వేదాలలోను , తిరుమంత్రములోను, జ్ఞాన సారం లోని 31వ పాశురంలోను వివరించబడింది. ” వేదం ఒరు నాంగిన్ ఉట్పొదింద మెయిప్పొరుళుం ” (వేదములో నిక్షేపించబడింది ) అని తిరుమంత్రము వేదములో విస్తారంగా చర్చించ బడింది. తిరుమంత్రమును వేదసారంగా చెప్పారు మన పూర్వాచార్యులు. ఇటువంటి తిరుమంత్రాన్ని ఉపదేశించే వారే లేకపోతే…….

ఉణర్తువార్ ఇల్లా నాళ్ ఒన్ఱల్ల ………పైన చెప్పిన తిరుమంత్రార్థమైన పరమాత్మ, జీవాత్మ, వారి మధ్య సంబంధం ఎప్పటికీ కొనసాగుతుంది , ఆది,అంతము లేనిది ,నిత్యమైనది అనే విషయాలను వివరించి చెప్పే వారు ఉన్నప్పుడే అవి ప్రకాశిస్తాయి. అలా చెప్పే వారు లేనప్పుడు అవి మరుగున పడిపోతాయి.

ఆన ఉణర్తువార్ ఉణ్దాన పోదు ….….” ఆన ” …కావున…చెప్పెవారు ఉన్నప్పుడే పై విషయాలన్ని ఉనికిలో ఉంటాయి. చెప్పెవారు ఎవరంటే వారే ఆచార్యులు. ఈ గ్రంధ ప్రారంభంలోనే “ఉవ్వానవర్ ఉఱైతార్ ” అన్నారు . ఇది చేతనుల పట్ల ఆచార్యులు చేసిన మహోపకారం. దీనినే నమ్మాళ్వార్లు “అఱియాదన అఱివిత్త అత్తా ” అని పెరియాళ్వార్లు “ పీదగవాడైప్పిరానార్ పిరమ గురువాగి వందు ” అని అన్నారు .

ఈ ప్రకారంగా ఈ గ్రంధంలో అరుళాళ పెరుమాళ్ ఎంబెరుమానార్లు ఆచార్య వైభవాన్ని చక్కగా వివరించారు .

ఆడియెన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

మూలము : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2016/01/prameya-saram-10/

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

ప్రమేయము (గమ్యము) – http://koyil.org
ప్రమాణము (ప్రమాణ గ్రంథములు) – http://granthams.koyil.org
ప్రమాత (ఆచార్యులు) – http://acharyas.koyil.org
శ్రీవైష్ణవ విద్య / పిల్లల కోసం – http://pillai.koyil.org

Other pramEya sAram telugu

ప్రమేయసారము 9

August 4, 2018 Published by: sridevi

శ్రీః శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః శ్రీమతే రామానుజాయ నమః శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః

ప్రమేయసారము

<< పాశురము 8

emperumAnAr-embAr

ఉడయవర్ – ఎంబార్

అవతారిక:

గత ఎనిమిది పాశురాలలో “ ఓం నమో నారాయణాయ ‘ అనే అష్టాక్షరి మంత్రంలోని మూడు పదాల అర్థాన్ని వివరించారు .ఈ పాశురంలో ఆ మంత్రాన్ని ఉపదేశించిన ఆచార్యుల పట్ల నడచుకోవలసిన విధానం గురించి చెపుతున్నారు. ఆచార్యులను సాక్షాత్ భగవత్స్వరూపంగా భావించి శాస్త్రంలో చెప్పిన రీతిలో కైంకర్యం చేయాలని చెప్పారు. అలా కాక ఆచార్యులను మన లాంటి మానవుడిగా భావించేవారికి , ఆచార్యులను సాక్షాత్ భగవత్స్వరూపంగా భావించేవారికి బేధాన్ని తెలియచేస్తున్నారు. దీని వలన ఆచార్యుల ఔన్నత్యం తెలుస్తున్నది.

పాశురము-9

తత్తం ఇఱైయిన్ వడివు ఎన్ఱు తాళిణైయై

వైత్త అవరై వణంగియిరాప్ పిత్తరాయి

నిందిప్పార్కు ఉణ్దు ఏఱా నీళ్ నిరయం నీదియాల్

వందిప్పార్కు ఉణ్దు ఇళియా వాన్

ప్రతిపదార్థము:

తాళిణైయై వైత్త = అజ్ఞానము తొలగి పోయేట్లు శిష్యుడి తల మీద తన శ్రీ పాదాలను ఉంచిన

అవరై = ఆచార్యులను

తత్తం ఇఱైయిన్ = తమ దైవంగా

వడివు ఎన్ఱు = దైవ స్వరూపంగా

వణంగియిరా = దాసోహాలు సమర్పించని

ప్పిత్తరాయి = సత్యమును తెలుసుకోలేని పిచ్చివారై

నిందిప్పార్కు = మనుషులుగా భావించే వారికి

ఏఱా నీళ్ నిరయం = వొడ్డు ఎక్కలేని లోతైన నరకమే

ఉణ్దు = ప్రాప్తిస్తుంది.

నీదియాల్ = శాస్త్రములో చెప్పిన క్రమము తప్పక

వందిప్పార్కు = ఆచార్య కైంకర్యం చేసే వారికి

ఇళియా వాన్ = పునర్జన్మ లేని జన్మ రాహిత్యము కలిగి

వాన్ ఉణ్దు = పరమపదములో ఉంటారు

వ్యాఖ్యానము;

తత్తం ఇఱైయిన్ వడివు ఎన్ఱు …. తత్తం…..తమ తమ దైవము అని అర్థము. శ్రీమన్నారాయణుడు అందరికి దైవము కాగా జ్ఞానానిచ్చే వారి వారి ఆచార్యులు వారి వారి దైవము అని చెపుతున్నారు . శ్రీమన్నారాయణుడు అందరికి దైవము, నాయకుడు అయినా చేతనులకు జ్ఞానాన్ని అందించడానికి మానవరూపంలో ఆచార్యునిగా అవతరించాడు. అందు వలన శాస్త్రములు ఆచార్య దేవోభవ అని అజ్ఞానాన్ని తొలగదోసి జ్ఞానానిచ్చే ఆచార్యులు ప్రత్యక్ష దైవం అని చెపుతున్నాయని గ్రహించాలి . శిష్యులు తమ తమ ఆచార్యులను దైవముగా భావించాలి అని అర్థము.

తాళిణైయై వైత్త అవరై ……. జ్ఞాన సారం “విల్లార్ మణి కొళిక్కుం”అనే 38 వ పాశురం లో “మరుళాం ఇరుళోడ మత్తగత్తు తన్ తాళ్ అరుళాళే వైత్త అవర్” అని చెప్పరు. అనగా తమ అజ్ఞానాన్ని పోగొట్టడానికి కృపతో వారి శ్రీపాదాలను తమ వొడిలో పెట్టిన ఆచార్యలు అని చెపుతున్నారు .

వణంగియిరాప్పిత్తరాయి………కొందరు ఆచార్యులకు కైంకర్యము చేయక వారిని తమ వంటి సామాన్య మానవుడిగా చూస్తారు . అలాంటి వాళ్ళు నిజంగా పిచ్చివాళ్ళు . ఒకసారి ఏమ్బార్లను కొందరు “చాయైపోల పాడ వల్లార్ తాముం అణుక్కర్గళే ” (పెరియాళ్వార్ తిరుమొళి 5-4-11) అనే పాశుర భాగానికి అర్థం చెప్పమని అడిగారు. దానికి వారు తాము తమ ఆచార్యులైన ఉడయవర్ల దగ్గర ఈ పాశుర అర్థాలను వినలేదని చెప్పి ,అయినా మీరు అడిగారు కాబట్టి చెప్పితీరాలి. ఇప్పుడే మా ఆచార్యులను అడిగి చెపుతాను అని తమ ఆచార్యుల దగ్గరికి వెళ్ళారు ఆ సమయంలో ఉడయవర్లు వారి ఆచార్యులైన తిరుక్కోట్టియూర్ నంబి దగ్గర కూర్చొని వున్నారు. ఎంబార్ ఉడయవర్ల పాదుకలను తన తల మీద పెటుకొని ఇదిగో మా ఆచార్యులు మాకు చెప్పారు అదే అర్థాన్ని మీకు చెపుతాను అని మీరు అడిగిన పాశురభాగం అర్థం కూడా ఇదే అన్నారట.

ఇక ఆచార్యులను సాధారణ మనిషిగా భావించేవారి గురించి చెప్పబోతున్నారు .

ఏఱా నీళ్ నిరయం ఉండు …… ఏఱా ….దాటలేని….వొడ్డు ఎక్కలేని , నీళ్ నిరయం ఉండు……నరకం ఉంది. ఆచార్యులను మాటలతో చిన్నబుచ్చకున్నా సాధారణ మనిషిగా భావించటమే దోషము. అలాంటి వారు నరకం నుండి బయట పడలేరు . యముడి దండన కంటే నరకం వేరైనది ఇది . నారాయణ నామం వింటే ” నరకమే స్వర్గమవుతుంది “ అని తిరుమలైలో చెప్పారు. కానీ ఆచర్యోపచారం వలన వచ్చే నరకం అలా కాక అనుభవించి తీర వలసిందే అంటున్నారు.

ఆచార్యులను సాధారణ మనిషిగా భావించే వారు ఎప్పటికి ఉజ్జీవించలేరు. ఆ అర్హతను కూడా పొందలేరు . జననమరణ చక్రంలో పడి పరిభ్రమిస్తూ ఉంటారు . ఈ సందర్భంగా తిరువళ్ళువర్లు “ ఉరంగువదు పోలుం -సాక్కాడు , ఉరంగి విళివదు పోలుం పిరప్పు “ ( నిద్రించి నట్లుగా చావు, నిద్ర లేచినట్లుగా పుట్టుక .) అన్నారు.

నీదియాల్ వైందిప్పార్కు ఉణ్దు….. జ్ఞాన సారం పాశురం “తేనార్ కమల తిరుమామగల్ కొళునన్ తానే గురువాగి త న్నరుళాల్ మానిడర్క ఇన్నిలతే తోన్రుతలాల్” ( తేనెలూరు పద్మోద్భవి దవుడు తానే గురువై తన కృప వలన ఈ లోకంలోని వారికి ఉపదేశించాడు ), అన్నట్లు ఆచార్యుని పరమాత్మ స్వరూపంగా భావింఛి శాస్త్రంలో చెప్పినట్లుగా నడచుకునే వారికి పునర్జన్మ ఉండదు.

ఇందులో నీతి ఏవిటంటే ఆచార్యుని సేవించటంలో దోషం చేయని వారికి పునర్జన్మ ఉండదు. వైకుంటమే వారికి నిత్య నివాసము. మధురకవి ఆళ్వార్లు తమ ఆచార్యులైన నమ్మాళ్వార్ల విషయంలో “ తేవు మత్తు అరియేన్ ” అన్నారు.(ఆచార్యుని తప్ప ఇతర దైవాన్ని ఎరగను ) ఆ విధంగా తమ ఆచార్యుల పట్ల నడచుకునే మంచి శిష్యులు నిత్యులై పరమపదంలో ఉంటారు అని చెపుతున్నారు.

ఆడియెన్ చూడామణి రామనుజదాసి

మూలము : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2016/01/prameya-saram-9/

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

Other pramEya sAram telugu

ప్రమేయసారము 8

August 3, 2018 Published by: sridevi

శ్రీః శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః శ్రీమతే రామానుజాయ నమః శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః

ప్రమేయసారము

<< పాశురము 7

paramapadhanathan

అవతారిక:

అరుళాళ పెరుమాళ్ ఎంబెరుమానార్లు ఈ ప్రబంధంలో తిరు మంత్రములోని “ఓం” కార అర్థాన్ని మోదటి మూడు పాశురాలైన “ అవ్వానవర్”, “ కులం ఒన్రు ” , “ పలం కొణ్డు ” లో చెప్పి, తరువాతి నాలుగు పాశురాలైన “కరుమత్తాల్”, “వళియావదు”, “ఉళ్ళ పడి ఉణరిల్” , “ఇల్లై ఇరువరుక్కుం”, లో నమః పద అర్థాన్ని చర్చించారు. ఈ పాశురాలో “నారాయణాయ” అనే పదము యొక్క అర్థాన్ని చెపుతున్నారు. శ్రీమన్నారయణునకు సమస్త చరా చర జగత్తు ఆయనకు సొత్తు, ఆయనకు కైంకర్యం చెయటమే చేతనుల పరమావధి అని శాస్త్రాలలో చెప్పబడింది. “నారాయణాయ” శబ్దంలో అనేక అర్థాలు ఇమిడి వున్నాయి. శ్రీమన్నారయణుని సేవించుకోవాలనే తపన , ఆర్తి, పరబ్రహ్మ తప్ప ఇతరమైన వేవి సత్యానందాన్ని, నిత్యానందాన్ని ఇవ్వలేవన్నసత్యాన్ని తెలుసుకోవటం , ఆయనకు నిరంతర కైంకర్యం చేసే భాగ్యాన్ని పొందే మార్గం, అంతిమంగా పరమపదం చేరి ఆయనకు నిత్య కైంకర్యం చేసే భాగ్యాన్ని పొందే మార్గం అన్నీ ఇమిడి ఉన్నాయి. ఈ విషయాలనే అరుళాళ పెరుమాళ్ ఎంబెరుమానార్లు ఈ పాశురంలో వివరిస్తున్నారు .

పాశురము:

విత్తం ఇళవు ఇన్ బం తున్ బం నోయి వీకాలం

తత్తం అవయే తలై అళిక్కుం – అత్తై విడీర్

ఇచ్చియాన్ ఇచ్చియాదేద ఎళిల్ వానత్తు

ఉచ్చియాన్ ఉచ్చియానాం

ప్రతి పదార్థము:

విత్తం = సంపదను

ఇళవు = నష్టము

ఇన్బం = సుఖము

తున్ బం = దుఖఃము

నోయి = అనారోగ్యము

వీకాలం = మరణ కాలము

తత్తం అవయే = వాటి వాటి కర్మానుసారము

తలై అళిక్కుం = ఫలితాన్నిస్తుంది

విడీర్ = వదిలి వేయండీ

అత్తై = కాబట్టి వాటికి సంబంధించిన చింతన

ఇచ్చియాన్ = చేయని వాడు శ్రీమన్నారాయణుని మాత్రమే తలచే వాడు

ఇచ్చియాదు = ఇతర ప్రయోజనాలను ఇష్టపడడు

ఏదద్ = శ్రీమన్నారాయణుని స్థుతించడానికి

ఎళిల్ వానత్తు = అందమైన పరమపదములో

ఉచ్చియాన్ = ఉన్నతుడైన శ్రీమన్నారాయణుడు

ఉచ్చియానాం = శిరసా వహించదగిన గొప్పతనము కలవాడౌతాడు

వ్యాఖ్యానం :

“నారాయణాయ” అనే పదానికి అర్థం చెప్పేటప్పుడు “ఇళైయ పెరుమాళైప్పోలే ఇరువరుమాన సేర్తియిలే అడిమై సెయిగై ముఱై ” సీతారాములు కలిసి ఉన్నప్పుడు ఆ మిధునానికి లక్ష్మణునిలాగా కైంకర్యము చెయాలి ‘ అని చెప్పి “అత్తై నిత్యమాగ ప్రార్తిత్తే పెఱ వేణుం ” ఆ “కైంకర్య భాగ్యం నిత్యముగా కావాలని కోరి పొందాలి” అనిచెపుతారు. శ్రీరామాయణంలో శ్రీరాముడు లక్ష్మణుడు తన తోబుట్టువుగా కాక సాక్షాత్ పరమాత్మగా భావించి కైంకర్యము చేసాడు. ఆ విషయాన్నే కంబ రామాయణంలో ఈ క్రింది విధంగా చెప్పారు.

“ఎందైయుం యాయుం ఎంబిరానుం ఎమ్మునుం

అందం ఇల్ పెరుంగుణత్తు ఇరామన్ ఆదలాల్

వందనై అవన్ కళల్ వైత్త పోదు అల్లాల్

సిందై వెంగొదుంతుయర్ తీర్కిలేన్”

( కంబ రామాయణం, అయోధ్యా కాణ్డం, పళ్ళిడైప్పడలం 58)

సకల సంబంధాలు రాముడితోనే అని ,ఆయనకు కైంకర్యం చేయటమే తన విధి అని, తలచి లక్ష్మణు

శ్రీ రాముడి వెంట అడవికి వెళ్ళాడు.

“అగాదదు అన్ఱాల్ ఉనకు అవ్వనం ఇవ్వయోత్తి

మాకాదల్ ఇరామన్ నం మన్నవన్ వైయ్యమీందుం

పోగా ఉయిర్త్తాయర్ నం పూంకుళల్ సీతై – ఎన్ఱే

యేగాఇ: ఇని ఇవ్వయిన్ నిఱ్ఱలుం యేదం”

(కంబ రామాయణం, అయోధ్యా కాణ్డం, నగర్ నీంగు పడలం146)

“పిన్నుం పగర్వాళ్. “మగనే! ఇవంపిన్ సెల్; తంబి

ఎన్నుంపది అన్ఱు, అడియారినిన్ యేవల్ సెయ్ది;

మన్నుం నగర్కే ఇవన్ వందిదిన్ వా: అదు అన్ఱేల్

మున్నం ముడి” ఎన్ఱనళ్ వార్ విళి సోర నిన్రాళ్ ‘

( తల్లి సుమిత్ర కుమారా ఈయన వెంట వెళ్ళు తముడిలా కాక చక్రవర్తికి చేసినట్లుగా నిన్ను దాసుడిగా భావించి సేవలు చేయి అని చెప్పింది)

( కంబ రామాయణం, అయోధ్యా కాణ్డం, నగర్ నీంగు పడలం147)

“అడియారినిన్ యేవల్ సెయ్ది” అని అన్నారు . అనగా శ్రీలక్ష్మణస్వామి శ్రీరాముడితో తప్ప ఇతరులందరితో తన సంబంధమును వదులుకుని ఆయన వెంట అడవికి వెళ్ళి 14 సంవత్సరాలు కైంకర్యం చేసారు , అంతే కాక ఆజీవనము శ్రీరాముడికి కైంకర్యం చేస్తూనే వున్నాడు. ఇది జీవాత్మకుండవలసిన లక్షణము. ఇది పరమాత్మను ప్రార్థించి పొందవలసినది. గోదా దేవి తమ తిరుప్పావైలో ” వేదమనైత్తుక్కుం విత్తాగుం ” అన్నది. “ఎత్తైక్కుం ఏళేళు పిరవిక్కుం ఉంతన్నోడు ఉత్తోమే యావోం ఉమక్కే నాం ఆట్చెయ్వోం మత్తై నంకామంగళ్ మాత్తు” అని అన్నారు.

పెరియాళ్వార్లు “ ఉనక్కుప్పణి సెయితిరుక్కుం తవం ఉడైయేన్”అని, నమ్మాళ్వార్లు “ఒళివిల్ కాలమెల్లాం ఉడనాయ్ మన్ని వఱువిలా అడిమై సెయ్య వేణ్డుం నాం, తిరుమంగై ఆళ్వార్లు “ఆళుం పణియుం అడియేనై కొండాన్” అని “ఉనక్కాగ తొండు పత్త నల్లేనై ”అని అన్నారు .

జ్ఞానులైన పెరియాళ్వార్లు ఇత్యాదులు పరమాత్మ కైంకర్యమే జీవన లక్ష్యంగా భావించారు. వీరు ఈ లీలా విభూతిలో ఉన్న కాలంలో సంపద వలన ఆనందమో, అది కోల్పోయినందున ధుఃఖమో పొంద లేదు.

“వేణ్దేన్ మనై వాళ్కయై ”అని ,“కూఱు సోఱు ఇవై వేడుందువతిల్లై” అని, “నీళ్ సెల్వం వేణ్డాదాన్” అని ఆళ్వార్ల చేత సంపదలు విసర్జించ బడ్డాయి . అన్ని కృష్ణుడే అన్నదే వారి విశ్వాసము. పరమాత్మ కైంకర్యములో ఈడుపడిన మనసును తాత్కాలిక ప్రయోజనాన్నిచ్చే సంపదల మీదికి వారు పోనీయలేదు. ఇంకా పరమాత్మయే లక్ష్యముగా కలిగి వున్న వారు ఎలా ఉండాలో చెపుతున్నారు.

విత్తం……డబ్బు , బంగారము ఇత్యాదులు

ఇళవు ……..వాటిని పోగొట్టుకున్న స్థితి

తిరువళ్ళువర్ ఈ విషయంగా “నిల్లాధవఱ్ఱై నిలైయిన ఎన్ఱు ఉణరుం పుల్లఱివాన్మై కడై” ( నిలవని వాటిని శాస్వతమనుకొనే గొప్ప జ్ఞానులు) అని వ్యంగ్యంగా అన్నారు.

ఇన్ బం …….సుఖ దుఃఖాలకు హేతువైన వస్తువులిచ్చే సుఖము

తున్ బం ……దుఃఖాలనిచ్చే సంఘటనల వలన కలిగే ..దుఃఖం

నోయి………శరీరమును ఆశ్రయించే రోగాలు

వీకాలం……..శరీరమును యొక్క అంతిమ కాలము (మరణము) మొదలైనవన్నిటికి

తత్తం అవయే………కారణము సంచిత కర్మలు

తలై అళిక్కుం ……….తగిన సమయంలో ఫలితాన్నిస్తాయి జన్మతో వచ్చిన కర్మలు అయా కాలాలో ఫలితానిస్తాయి. తిరువళ్ళువర్ “ఊళు” “ఆకూళాఱ్ తోన్ఱుం అసైవిన్మై కైప్పొరుళ్ పోకూళాఱ్ తోన్ఱుం మడి”.

(సంపదలు దొరకడానికి, అది తొలగి పోవతానికి కారణము పురాకృత కర్మలు.) అన్నారు .

“పేదై పడుక్కుం ఇళవూళ్ అఱివగఱ్ఱుం

ఆగలూళ్ ఉఱ్ఱక్ కడై”.

ఒకడు లౌకిక జ్ఞానము కలివున్నా పురాకృత కర్మ వలన సంపదను పోగొట్టుకునే సమయంలో ఆ జ్ఞానాన్ని కోల్పోతాడు. ఒకడు లౌకిక జ్ఞానము లేని వాడైనా వాడికి పురాకృత కర్మ వలన సంపదలు పొందడానికి లౌకిక జ్ఞానము పొంద గలుగుతాడు. పురాకృత కర్మలు మంచిని చెడుగాను, చెడును మంచిగాను మార్చగలదు. తిరువళ్ళువర్ ఈ పురాకృత కర్మల గురించి విస్తృతంగా వివరించారు.

అత్తై విడీర్………పురాకృత కర్మల గురించి మంచినో చెడునో ఎంచకుండా ఉండే వారి గురించి కింద వివరించారు.

ఇచ్చియాన్………..సంపదల వంటివాటిని కోరని వారు పరమాత్మ కైంకార్యానికి అర్హులవుతారు. తిరుమళిసై ఆళ్వార్లు ఈ విషయంగా “అడకరుం పులంగళ్ ఐందడక్కి ఆసైయామవై తొడకఱుత్తు వందు నిన్ తొళిఱ్కణ్ నిన్ఱ ఎన్నై” అన్నారు .

ఇచ్చియాదేత్త ……….పరమాత్మ కైంకర్యం చేసేవారు ఆ కైంకర్య ఫలితంగా తాత్కాలిక ప్రయోజనాలనిచ్చే లౌకిక సంపదలనో ,ఉన్నత ఫలమైన పరామపదాన్నో, కోరకుండా, మధురకవి ఆళ్వార్లు “పావిన్ ఇన్నిసై పాడి తిరివనే ” అన్నట్లు కేవలం పరమాత్మను కీర్తించటమే ప్రధాన ఫలితంగా కోరుకోవాలి . పరమాత్మను కీర్తించటమంటే

“పయన్ తెరిందుణర్ ఒన్ఱిన్మయాల్ తీవినయేన్ వాళా ఇరుందొళిందేన్ కీళ్నాళెల్లాం కరందురువిల్ అమ్మానై అన్నాన్రు పిన్ తొడరంద ఆళియంగై అమ్మానై యేత్తాదు అయర్తు ” (తిరువందాది). ఇక్కడ కీర్తించటమంటే ఒక్క వాచా కైంకర్యమే కాక త్రికరణములతో చేసే కైంకర్యంగా స్వీకరించాలి అని చెపుతున్నారు.

ఎళిల్ వానత్తు ఉచ్చియాన్ ఉచ్చియానాం……….వైకుంఠంలో వేంచేసి వుండే పరమపద నాధుడే శిరస్సుపై ధరించేటంత గొప్ప వాడవుతాడు. ‘ఎళిల్ వానం ‘ అంటే పరమపదము. దానినే ‘ విణ్ణగం ‘ అంటారు. అక్కడ ఉండే స్వామిని ‘ విణ్ణ్మీదిరుప్పవన్ ‘ అంటారు. ఎళిల్ వానం అంటే వేదాంతంలో పరమాకాశము. అందులో ఉన్నతమైన ప్రదేశం పరమపదం , అదే ‘ ఉచ్చి ‘, అక్కడ వశించే వాడు ‘ ఉచ్చియాన్ ‘ . ‘ ఎళిల్ వానత్తు ఉచ్చియాన్ ఉచ్చియానాం ‘ ఆ వైకుంఠ నాధుడు. ఆయన శిరస్సు మీద ధరింపబడే వాడు ఆయన పరం భక్తుడు, దాసుడు..’ ఎళిల్ వానత్తు ఉచ్చియాన్ ఉచ్చియానాం ‘ అని చెప్పబడింది.

ఇక్కడ భక్తుడు, దాసుడు..అని చెప్పబడిన వాడు ద్వందాతీతుడు …అంటే సుఖ ధుఃఖాలకు, కష్ట నష్టాలకు, లాభా లాభాలకు , రోగాలు, మరణాలు వంటి వాటికి చలించని వాడు. అందు వలన వాడి మనసు పరిశుధ్ధంగా ఉంటుంది. ఆ పరిశుధ్ధ మనసులో లౌకికమైన కోరికలేమీ ఉండవు. ఏ ప్రయోజనము ఆశించకుండా పరమాత్మకు కైంకర్యం చేయటమే పరమ ప్రయోజనంగా భావించి కైంకర్యం చేసే వాడు. కాబట్టి పరమాత్మకు కైంకర్యం చేసే వారు ఇతర ప్రయోజనాలను ఆశించ కుండా పరమాత్మకు కైంకర్యం చేయటమే పరమ ప్రయోజనంగా భావించి కైంకర్యం చేయాలి అని అర్థము. మనోవాక్కాయ కర్మణ కైంకర్యం చేయాలి అప్పుడే ఫలితాన్నిస్తుంది. మనసులో ఇతర కోరికలు తలయెత్తకుండా, నోటితో పరమాత్మ నామం తప్ప మరేదీ పలక కుండా, కరణాలతో పరమాత్మలు సంబంధించిన కార్యములు తప్ప ఇతరములేవీ చేయకుండా ఉండటమే త్రికరణ శుధ్ధి అంటారు.

దీనికి సంబంధించిన ఉదాహరణలు నాలాయిర దివ్యప్రబంధంలో చాలా కనపడతాయి. అందులో కొన్ని ఈ క్రింద చూడవచ్చు.

వాయి అవనై అల్లాదు వాళ్త్తాదు (209) ( నోరు ఆయనను తప్ప కీర్తించదు)
నాక్కు నిన్నై అల్లాల్ అఱియాదు (433)( నాలుకకు నువ్వు తప్ప తెలియదు)
యేతుగిన్ఱోం నాతళుంబ (1863) (నాలుక అలసి పోయేట్లుగా నిన్ను కీర్తిస్తున్నాను )
నాతళుంబ నారాయణా ఎన్ఱళైతు (561) (నాలుక అలసి పోయేట్లుగా నారాయణా అనిపిలిచి)
ఇరవు నంపగలుం విడాదు ఎన్రుం యేతుదల్ మనం వైమినో (2954)(రాత్రిపగలు విడువక నిన్ను కీర్తించచటమే మనసుకు పని)
పేసుమిన్ కూసమిన్ఱి (3681)(సంకోచం లేకుండా మాట్లాడు)
వాయినాల్ పాడి (478) (నోటితో పాడి)

ఆడియెన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

మూలము : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2016/01/prameya-saram-8/

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

Other pramEya sAram telugu

ప్రమేయసారము 7

August 2, 2018 Published by: sridevi

శ్రీః శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః శ్రీమతే రామానుజాయ నమః శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః

ప్రమేయసారము

<< పాశురము 6

yasoda_and_krishna

ఇల్లై ఇరువరుక్కుం ఎన్ఱు ఇఱైయై వెన్ఱిరుపార్

ఇల్లై అక్దొరువరుక్కు ఎట్టుమదో ఇల్లై

కుఱైయుడైమై తానెన్ఱు కూఱినారిల్లా

మఱైయుడైయ మార్గత్తే కాణ్

ప్రతిపదార్థము:

ఇరువరుక్కుం = జీవాత్మకు ,పరమాత్మకు

ఇల్లై ఎన్ఱు = లోటు ఏదీలేదని భావించడం వలన

ఇఱైయై = భగవంతుడిని

వెన్ఱిరుపార్ ఇల్లై = గెలిచే వారు లేరు

అక్దు = ఆ విధంగా

ఒరువరుక్కు = ఒకరికి

ఎట్టుమదో = అందేదేనా

కుఱైతాన్ = పుచ్చుకునే లోపము

ఇల్లై = లేదు

ఎన్ఱు = ఈ విధంగా

కూఱినారిల్లా = ఎవరిచేత చెప్పబడ లేదు

మఱైయుడైయ మార్గత్తే = వేద మార్గములో నిలిచి

కాణ్ = తెలుసుకోగలరు

వ్యాఖ్యానము:

ఇల్లై ఇరువరుక్కుం ఎన్ఱు …..పరమాత్మకు జీవాత్మకు ఒక పోలిక ఉంది . పరమాత్మకు లోటు ఏమీ లేదు. ఆయన “కుఱై ఒన్ఱుం ఇల్లాద గోవిందన్” ( లోటే లేని గోవిందుడు ). జీవాత్మలు సంపద, జ్ఞానము ఏమీ లేని గొల్ల వాళ్ళు “అఱివొన్ఱుమిల్లాద ఆయర్ కులం ” ( తెలివి ఏమీ లేని గొల్ల వాళ్ళు ) . ఇది ఇద్దరికి ఉన్న నిజమైన స్థితి. దీనిని తెలుసుకోవటమే జీవాత్మల విధి. ఈ జ్ఞానం ఉన్న వారికి శ్రీమన్నారాయణుడు సులభుడై వుంటాడు. “వళవేల్ ఉలగు”, “మిన్నిడై మడవార్”, “కణ్గళ్ సివంద” “ఓరాయిరమాయి ” మొదలైన తిరువాయిమొళిలోని నమ్మాళ్వార్ల పాశురాలను చూస్తే ఈ విషయం అర్థమవుతుంది . పై పాశురాలను పరిశీలిస్తె భగవంతుడు ఆళ్వార్ల కోసం దిగివచ్చి దర్శన భాగ్యం కలిగించడం కనబడుతుంది. వీరిద్దరి స్థితి తెలియని వారికి పరమాత్మ వైభవం అర్థము కాదు అని తరువాత వచ్చే పాశుర భాగంలో చూడవచ్చు.

ఇఱైయై వెన్ఱిరుపార్ ఇల్లై ……..భగవంతుడు ఎవరికీ కట్టుబడని వాడు. సర్వ స్వతంత్రుడు. తన ఇష్టాను సారముగా నడుచుకునే వాడు. అటువంటి వాడిని లోబరచు కోవటము సాద్యము కాదు. పైన చెప్పి నట్లుగా పరమాత్మ , జీవాత్మల తత్వము తెలిసిన వారికే అది సాధ్యము. “పఱ్ఱుడై అడియవర్కు ఎళియవన్” ( భక్తి ,ప్రేమ గలవారికి సులభుడు) .ఆయనను లోబరచు కోగలిగిన భక్తులను చూడగలమా?

అక్దొరువరుక్కు ఎట్టుమదో ……..పరమాత్మ పూర్ణత్వము, జీవాత్మ ఆకించన్యమును తెలుసుకోగల వారుంటారా? నేను ,నాది అని అహంకారంతో ఉండే ఈ లోకంలో అది అంత సులభం కాదే! అతి దుర్లభాం కదా! అందు వలననే పరమాత్మను లోబరచుకోవటము అసాధ్యమన్నారు. తైలదారావత్ అవ్యవధానంగా తలచుకోవాల్సిన విషయం ఏమిటనేది తరువాత వచ్చే పాశుర భాగంలో తెలుపబడింది.

ఇల్లై కుఱైయుడైమై తానెన్ఱు ………కుఱై తాన్ ఇల్లై…యుడైమై తాన్ ఇల్….’ తాన్ ‘ అంటే ఇక్కడ దోషములు లేని….స్వతంత్రము లేని…భగవంతుడికి చేతనుల దగ్గర పొందవలసినదేదీ లేదు. చేతనుల దగ్గర ఆయనకు ఇవ్వదగినవి ఏవీ లేవు. ఇదియే ఇద్దరి సహజ స్వభావము. ఈ జ్ఞానము కలగడం అంత సులభం కాదు.

కూఱినారిల్లా మఱైయుడైయ మార్గత్తే కాణ్……వేదములో దాగి ఉండడం వలన భగవత్తత్వం దర్శించడానికి సాధ్యం కావడం లేదు. వేదములు అపౌరుషేయాలు, అనాదిగా వున్నవి . అందు వలన ఇందులో అస్పష్టతగాని , అన్యధా అర్థములు కానీ లేవు. వేదములను నేర్చి పైన చెప్పిన అర్థాలను గ్రహించాలి. ఇక్కడ ” కాణ్ ” (చూడు ) అన్న ప్రయోగం వలన శ్రోతతో ప్రత్యక్షంగా మాట్లాడినట్లు అమరింది. అరుళాళ పెరుమాళ్ ఎంబెరుమానార్లు ఎవరో ఒకరిని దృష్టిలో పెట్టుకొని చెప్పినట్లుగా ఉన్నా ఇది లోకోపకారానికి చేసిన ఉపదేశం. పరమాత్మ పరిపూర్ణుడు, ఆయనను పూర్తి చేయడానికి ఇతరమైనవి ఏవీ లేవు. ఈ విషయాలే వేదములలోను చెప్పబడ్డ రహస్యాలు . వేదములను అభ్యసించిన వారికే పూర్తిగా అర్థము కాని విషయాలు, సామాన్యులకు అవగాహన కాని గొప్ప విషయాలు. ఈ విషయాలు తెలిసిన వారికి పరమాత్మ సులభుడు. తెలియని వారికి సులభుడు కాగలడా? అర్థాత్ శాస్త్ర ప్రకారము నడచుకునే వారికి పరమాత్మ సులభుడు. నడచుకోని వారికి సులభుడు కాజాలడు.

పెరియాళ్వార్లు ప్రేమతో “కాప్పిడ వారాయ్”,( గాజులు తొడిగించుకోవటానికి రావా) “పూచ్చూడ వారాయ్” ( పూలు ముడుచుకోవటానికి రావా ), “అమ్మం ఉణ్ణ వారాయ్” ( అన్నం తినడానికి రావా ) అని పిలవగానే వచ్చాడు. అండాళ్ ” విట్టుచిత్తర్ తంగళ్ దేవర్ ” అన్నది. అందువలన మణవాళ మామునులు “జ్ఞానియర్కు ఒప్పోరిల్లై ఇవ్వులగు తన్నిల్”(జ్ఞానులకు సమానమైన వారు ఈ లోకంలో లేరు) అన్నారు.

ఆడియెన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

మూలము : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2016/01/prameya-saram-7/

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

Other pramEya sAram telugu

ప్రమేయసారము 6

August 1, 2018 Published by: sridevi

శ్రీః శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః శ్రీమతే రామానుజాయ నమః శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః

ప్రమేయసారము

<< పాశురము 5

bharatha-vasishta

పాశురం- 6

ఉళ్ళ పడి ఉణరిల్ ఒన్ఱు నమక్కు ఉణ్డెన్ఱు

విళ్ళ విరగిలదాయ్ విట్టదే – కొళ్ళ

కుఱై యేదుం ఇల్లార్కు కూఱువదు యెన్ సొల్లీర్

ఇఱై యేదుం ఇల్లాద యాం

ప్రతిపదార్థము:

ఉళ్ళ పడి = జీవులు ప్రకృతిని ఉన్నదున్నట్టుగా

ఉణరిల్ = తెలుసుకుంటే

ఒన్ఱు = ఇతరజ్ఞానములేవీ

నమక్కు = లేని మనకు

ఉణ్డెన్ఱు =జ్ఞానము ఉందని

విళ్ళ = నోటితో చెప్పడానికి కూడా

విరగిలదాయ్ = ఉపాయమేదీ లేదు

విట్టదే = శక్తి చాలదు కదా

కొళ్ళ = మన దగ్గర పొంద వల్సిన

కుఱై = దోషములు

యేదుం ఇల్లార్కు = యేదీ లేని భగవంతుడికి

ఇఱై యేదుం ఇల్లాద = కొంచెము కూడా స్వార్థము లేని భగవంతుడి ముందు

యాం = దాసులమైన మనము

కూఱువదు యెన్ = మనలను రక్షించుకోవటానికి ఉన్నయని చెప్పగలిగిన ఉపాయాలు ఏమి వుంటాయి

సొల్లీర్ = చెప్పండి

వ్యాఖ్యానము:

ఉళ్ళ పడి ఉణరిల్……..చేతనుల నిజ రూపాన్ని తెలుసుకోవటం…

“ఎప్పొరుళ్ ఎత్తన్మై తాయినుం అప్పొరుళ్ మైపొరుళ్ కాణ్బదు అఱివు” ( ఏ వస్తువు ఏలా వుందో అలా తెలుసుకోవటమే నిజమైన జ్ఞానము) అన్నారు తిరువళ్ళువర్ . అర్థాత్ ఆత్మ యొక్క నిజస్వరూపము తెలుసు కోవటమే జ్ఞానము అని చెపుతున్నారు. మనం లోకంలోని వస్తువులను చూసేటప్పుడు ఇవి చేతనాలు, ఇవి అచేతనాలు అని గ్రహిస్తాము. మళ్ళీ వాటిలోను అనేక వైవిధ్యాలు గోచరమవుతాయి…జంగమాలు, స్తావరాలు , తిర్యక్కులు (మనుష్యులు, పక్షులు, చెట్లు) అని చూస్తామే తప్ప వాటిలోని ఆత్మను చూడము. నిజమైన జ్ఞాని పైన ఉన్న రూపాన్ని చూడక వాటిలో ఉండే ఆత్మను మాత్రమే చూస్తాడు. కాని సామాన్యులకు అలా చూడగలగడం సులభం కాదు. శాస్త్రము తెలిసిన వారికి సులభం కావచ్చు. ఆత్మ, జ్ఞానముతోనే సృష్టించ బడుతుంది . దానినే ఆత్మ జ్ఞానం అంటారు. ఆత్మ జ్ఞానంచేత వ్యక్తీకరింప బడుతుంది. అంతే కాక ఆత్మ జ్ఞానాన్ని కలిగి వుంటుంది. అందువలననే శాస్త్రములు (అ) సంపూర్ణ జ్ఞానమే ఆత్మ (ఆ) అది జ్ఞానమును కలిగి వుంటుంది. అని తెలియజేస్తున్నది. అందు వలన ఆత్మలకు ‘నేను ఇది చేయువాడను ‘ అనే అహంకారం సహజంగానే వస్తుంది. దీనిని అతి సూక్ష్మంగా పరిశీలిస్తే ఆత్మకు సంబంధించిన ఒక సత్యం బోధపడుతుంది. అనాదిగా జీవాత్మలన్నీ తన ఇచ్చానుసారంగా నడచుకోలేవు. సమస్త జీవులను సృష్టించే పరమాత్మ భగవంతుడు. ఆయన ఇచ్చానుసారంగా నడవవలసిందే. ఆయనకు దాసులన్న విషయమే సత్యం. అందు వలన నేను, నాది అని చేప్పడానికి కూడా అర్హత లేనివి జీవులు. ఈ జ్ఞానాన్ని పొందిన జీవులు తమను తాము రక్షించుకోవటానికి చేయ దగిన ప్రయత్నమేదీ ఉండదు అనే విషయం స్పష్టంగా తెలుస్తుంది. అదియే స్వరూప జ్ఞానం అవుతుంది.

“ఇయల్బాగుం నోంబిర్కు ఒన్ఱు ఇన్మై ఉడైమై మయలాగుం మఱ్ఱుం పెయర్తు ” అన్నారు తిరువళ్ళువర్ . అనగా పరమాత్మ తప్ప తనకు ఆశ్రయిందగినది మరేదీ లేదు అని అర్థము. ఇతర ఉపాయాలున్నాయని భావిస్తే మళ్ళి జనన మరణ చక్రంలో పడవలసిందే అని చెపుతున్నారు.

ఒన్ఱు నమక్కు ఉణ్డెన్ఱు విళ్ళ విరగిలదాయ్ విట్టదే…….పరమపదం పొందడానికి మనదగ్గర ఇతర ఉపాయాలున్నయని నోరు విప్పడానికే అవకాశము లేదు అంటున్నారు. ‘ విళ్ళ ‘ అంటే ‘ చెప్పటానికి ‘ అని అర్థం. పరమాత్మను వీడి మరొక ఉపాయాన్ని వెదక బోతే అది ధుఖః హేతువు అవుతుంది. అందు వలన ఇతర మార్గమేమీ లేదు అని గ్రహించి ఆయననే ఆశ్రయించి వుంటుంది. జీవాత్మలన్ని పరమాత్మ శరీరముగాను, పరమాత్మ వాటికి ప్రాణముగాను చెప్పబడింది. శరీరము లేకుండా ప్రాణము ఉండదు కదా! ప్రాణానికి స్పంద ఉండటం వలన అచేతనంగా దేహంలో ఎలా ఉండగలుగుతుంది. ప్రాణ స్పందనకు తగినట్టుగా పరమాత్మను రక్షించమని ఒకసారైనా అడగాలి కదా!

అది కూడా అడగకుండా ఎలా సాధ్యం? అన్న ప్రశ్న ఉదయిస్తుంది.’ కొళ్ళకుఱై యేదుం ఇల్లార్కు ‘ ( కోరి పొందవలసినంత కొరత లేని వారికి) అన్న ప్రయోగం ఈ ప్రశ్నకు జవాబుగా నిలిచింది. పరమాత్మ జీవాత్మలను రక్షించేందుకు వాళ్ళను అడిగి వాళ్ళ దగ్గర పుచ్చుకోవలసింది ఏదీ లేదు. ఆయన ఏ కొరత లేని వాడు . తను రక్షించి నందుకు ప్రతిఫలంగా ఏదో అడిగి పొందడం ఆయన ఔన్నత్యానికి హాని కలిగిస్తుంది. అందు వలన ఆయన ఏదీ ప్రతిఫలంగా స్వీకరించడు. పైగా మనమో ఆకించిన్యులము, ఏమీ లేని వారము.

కుఱై యేదుం ఇల్లాద యాం: మనము కలిగి ఉన్న శరీరం మరియు దాని లోపల ఆత్మ అన్నీ శ్రీమన్నారాయణుని యొక్క ఆస్తులు. శరీరం మరియు ఆత్మ స్వతంత్రంగా పని చేసే సామర్థ్యం లేనివి. దాని స్వాధీనంలో ఏవీ లేవు. కాబట్టి, అతను శరీరం లేదా ఆత్మ నుండి ఏదైనా ఆశించటం లేదు. ఈ విషయం ఈ క్రింది కథలో వివరించబడింది.

ఒకసారి ఒకరు శ్రీమన్నారాయణుని దగ్గరకు వెళ్ళి, “ఓ స్వామీ ! నేను మీకు ఏమి ఇవ్వగలను? నేను నీ దాసుడనైనందువల్ల నాకంటూ ఏమీ లేవు. నాదని భావించి దగినవి ఏవి లేవు, అన్నీ మీదే. అందువల్ల నేను మీకు ఏమీ ఇవ్వలేను. అయితే, నేను ఇవ్వగలిగినవి ఎన్నో జన్మలుగా సంపాదించిన కర్మలు మాత్రమే. అది తప్ప నేను ఇవ్వగలిగినవి ఏవీ లేవు, అని నమస్కరించారు. శ్రీ రామాయణంలో భరతుడికి వశిష్టులకు జరిగిన ఒక సంభాషణ ఈ విషయాన్ని వివరిస్తుంది.

వశిష్ట ముని భరతుడితో ఇలా చెప్పారు, “హే భరత ! శ్రీ రాముడు అడవికి వెళ్ళాడు. మీ తండ్రి దశరథుడు స్వర్గం చేరుకున్నారు. కనుక ఇక రాజ్యమును పాలించవలసింది నీవే. ” ఇది విని, భరతుడు తన చేతులతో తన చెవులను మూసుకొని, “శ్రీరాముడు అడవికి వెళ్ళాడని ,ఇక రాజ్యము నాదే అని చెప్పారు. అలాగైతే, నేను రాజ్యాన్నిస్వాధీనం చేసుకొని తీసుకోవచ్చా? ఒకవేళ అలా ఇతరుల ఆస్తులను తీసుకుంటే అది దొంగతనం కాదా!“ఉళ్ళత్తాల్ ఉళ్ళలుం తీదే పిఱన్ పొరుళై కళ్ళత్తాల్ కళ్వం ఎనల్”అని చెప్పాడు భరతుడు. అయినా వదలక వశిష్ట ముని ఇలా కొనసాగించి , “ఇప్పుడు శ్రీరాముడు ఇక్కడ లేనందున, మీరు అతని స్వాధీనంలో ఉన్న రాజ్యాన్ని తీసుకోవచ్చు, అతడు తిరిగి వచ్చేవరకు పాలించ వచ్చు ” అన్నాడు .

దానికి భరతుడు “తన యజమానికి వస్తువు లోబడి ఉంటుంది. ఒక వస్తువు మరొక వస్తువును తీసుకోకూడదు. నేను మరియు రాజ్యం రెండు శ్రీరాముడి యొక్క వస్తువులు. అందువల్ల, నేను రాజ్యం తీసుకోకూడదు ” అన్నాడు. అతని మాటలు విన్న తర్వాత కూడా, వశిష్టుడు అతనిని విడిచిపెట్ట లేదు. “రాజ్యం మనస్సాక్షి లేనిది. అయితే, మీరు ఆ వంటివారు కాదు. మీరు మనస్సాక్షి మరియు జ్ఞానం కలిగి ఉన్నారు. జ్ఞానముగల మీరు రాజ్యమును స్వాధీనపరచు కోవచ్చు. నేను ఇందుకు ఒక ఉదాహరణను ఇస్తాను. ఒక వ్యక్తికి చాలా ఆభరణాలు ఉన్నాయి. అతను వారిని ఒక పెట్టెలో ఉంచి, భద్రత కోసం తాళం వేస్తాడు. ఆ పెట్టె ఆభరణాలను సురక్షితంగా ఉంచుతుంది. అయితే, ఆభరణాలు మరియు ఆభరణాల పెట్టే రెండు ఒక వ్యక్తి యొక్క ఆస్తులు. కానీ ఆ పెట్టె ఆభరణాలను రక్షించడం మీరు చూడవచ్చు. అదేవిధంగా, శ్రీరాముడి యొక్క ఆస్తి అయిన మీరు, ఆయన రాజ్యాన్ని కాపాడుతున్నారా! ఇది కూడా శ్రీరాముడి ఆస్తియే కదా! అన్నారు. దానికి భరతుడు స్పందించి , “స్వామి. మీరు ఇచ్చిన సారూప్యంలో, రెండు కూడా మనస్సాక్షి లేనివి . ఆ పెట్టెకు కాని యజమాని ధరించే ఆభరణాలకు గాని ఎటువంటి పరిజ్ఞానం లేదు కాబట్టి ఆ పెట్టె ఆభరణాలను రక్షిస్తున్నది . అయితే, నేను మనస్సాక్షి ఉన్నవాడిని , అందుచేత నా యజమాని అయిన శ్రీరాముడి యొక్క ఆస్తులను నియంత్రించలేక పోతున్నాను. నేను , రాజ్యము కూడా శ్రీరాముడి యొక్క ఆస్తులను. అందునా రాజ్యానికి లేని జ్ఞానాన్ని కలిగి ఉండటం ద్వారా రాజ్యం నుండి నేను భిన్నంగా ఉన్నాను. నేను నేర్చిన జ్ఞానం రాజ్యంలో లేని నా యజమాని శ్రీరాముడికి నేను దాసుడినన్న తెలియజేస్తుంది, రాజ్యానికి ఆ జ్ఞానం లేదు . అందువల్ల, నేను ఆ జ్ఞానంతో నిలబడాలి , దాసుడు ఎలా ప్రవర్తించాలో అలా నిజాయితీగా ఉండాలి ‘ అన్నాడు .ఆ వాదన విన్న తరువాత వశిష్టుడు ఇక పొడిగించలేదు భరతుడి వాదనను అంగీకరించారు. దీని వలన జీవాత్మలు పరమాత్మకు దాసులే నన్న జీవాత్మ నిజమైన స్వభావాన్ని, సత్యాన్ని గ్రహించడానికే జ్ఞానం ఉపకరిస్తుందని తెలుస్తున్నది . శ్రీమన్నారాయణునికి సేవకులుగా ఉండటమే జీవాత్మ ప్రకృతి అని తెలుసుకున్న తర్వాత, “నేను” లేదా “నాది ” అని చెప్పగలగటం ఎప్పుడు ఉండదు.

ఈ విషయం మనసులో ఉంచుకొని అరుళాళ పెరుమాళ్ ఎమ్బెరుమానార్లు శ్రీమన్నారాయణడు ఒక్కడే పరి పూర్ణుడని అంటారు . ఆయనను పూర్తి చేయడానికి మరేదీ అవసరం లేదు. ఇంకా జీవాత్మలకు “తమది” అని చెప్పగలవి ఎవీ లేవు కాబట్టి, వారు ఆయనకు ఇవ్వగలిగేది ఏమీ లేదు. ఈ రెండింటినీ బట్టి తెలిసేది ఏమంటే పరమాత్మ మనదగ్గర ఎవీ తీసుకోడు , ఆయనకు ఇచ్చెందుకు మన దగ్గర ఏమీ లేదు . అరుళాళ పెరుమాళ్ ఎంబెరుమానార్ తన శిష్యులను ” ఈ విషయంలో మీరు ఏమి చెబుతారు” అని అడిగారు . “ఇరై ఏదుం ఇల్లా దాంయాం” (ఇవ్వటానికి ఏది లేనివాళ్ళం మనం) ఇందులో “నామ్” అనే ప్రయోగంలో అరుళాళ పెరుమాళ్ ఎంబెరుమానార్ ఆయన ముందు ఉన్నశిష్యులు , సమస్త జీవాత్మలు ఉన్నారు. ఇందులో పరమాత్మ మాత్రమే మినహాయింపు . “అగలగిల్లేన్ ఇరైయుం ఎనృ” అన్నట్టుగా ఉంటుంది,అనగా “క్షణమైనా పిరాట్టి స్వామిని వదిలి ఉండదు “. జీవాత్మ యొక్క నిజమైన స్వభావాన్ని పరిశీలిస్తే (అ) జీవాత్మ పరమాత్మ యొక్క ఆస్తి (ఆ) పరమాత్మతో జీవాత్మకు ఉన్న సంబంధం- యజమానికి సొత్తుకు ఉన్న సంబంధం కావున , ఆత్మ ద్వారా చేయవలసినది ఏదీ లేదు. ఆయన అన్ని విషయాలలో పరిపూర్ణుడు, అందుచేత ఆయనను పూరించడానికి ఏదీ అవసరం లేదు. ఒక బిచ్చగాడు సమస్త సంపదలు కలిగి ఉన్న వాడికి ఇవ్వవలసింది ఏమీ లేదు. ధనవంతుడు ఒక బిచ్చగాడి దగ్గరకు వెళ్లి అతని ధనాన్ని తీసుకొని సంపన్నుడు కావలసిన అవసరం లేదు . కాబట్టి జీవాత్మ ఏమి ఇస్తుంది? పరమాత్మ ఏమి తీసుకుంటాడు? రెండు ప్రశ్నలకు జవాబు లేదు .

కాబట్టి, ఈ సత్యాన్ని తెలుసుకోవడానికి , దాని ప్రకారం జీవించడానికి జీవాత్మా ప్రయత్నించాలి. జీవత్మా పరమాత్మ యొక్క ఆస్తి అని తెలుసుకుని, తను పరమాత్మకు చేయవలసినది ఏమీ ఉండదు అని గ్రహించాలి . యజమాని తన సంపదను రక్షించుకొవటానికి జాగ్రత్త పడతాడు. ఆయన ఇచ్చిన జీవితం గడపడమే జీవాత్మ యొక్క బాధ్యత. ఇది తిరుమంత్రములోని మధ్యమ పదంమైన “నమః” పద సారాంశము .

ఇక్కడ శ్రీవచనభూషణం నుండి కింది చూర్ణిక గురించి ఆలోచించాలి. “పలతుక్కు ఆత్మా జ్ఞానముమ్ అప్రతిషేదముమ్ వేండువదు. అల్లదు పోదు బంధతుక్కుమ్ పూర్తిక్కుమ్ కోత్తయామ్ “.

మరి రెండు చూర్ణికలలో “అంతిమ కాల్లతుక్కు తమ్జమ్, ఇప్పోదు తమ్జమే ఎన్ర నినైవు కులైగై ఎన్రు జీయర్ అరుళిచెయ్వార్”.

“ప్రాప్తావుం ప్రాపగనుం ప్రాప్తిక్కి ఉగప్పనుం అవనే “.

ఈ చూర్ణికలకు సంబంధించిన కథ ఒకటి ఉంది. నంజీయర్ తన శిష్యులలో ఒకరు అంతిమ కాలంలో ఉన్నప్పుడు వారి దగ్గరకు వెళ్ళారు. తన ఆచార్యులైన నంజీయర్ను చూసి ఆయన ఆనందించాడు . అంతిమ క్షణాలలో ఏదైనా చెప్పమని అడిగాడు. దానికి నంజీయర్, “మనము శ్రీమన్నారాయణుని సొత్తు ,యజమాని మాత్రమే సొత్తును రక్షించుకునె ఉపాయాన్ని వెదకాలి. మనము కాదు ‘ అని జవాబిచ్చారు. జీవన కాలంలో అయినా అంతిమ కాలంలో అయినా సరే మనల్ని రక్షించుకునె ఉపాయాన్ని మనము వెతకవలసిన అవసరము లేదు. అప్పుడే శ్రీమన్నారాయణుడు మన రక్షణ భారం వహిస్తాడు.

శ్రీరామాయణంలో, అడవిలో ఋషులు శ్రీరాముడిని కలుసుకున్నప్పుడు, తల్లి గర్భంలో ఉన్న పిల్లలుగా వారు తమని తాము భావించారు. గర్భం లోపల శిశువు యొక్క చర్యలన్నీ శిశువును రక్షించే తల్లి నియంత్రణలో ఉండటం దీనికి కారణం. అదేవిధంగా, వారు శ్రీమన్నారాయణుని రక్షణలో ఉన్నామని చెప్పారు. కాబట్టి జీవాత్మ యొక్క కార్యకలాపాలు పరమాత్మ అధీనంలోనే ఉంటాయి . దీనినే పారతంత్ర్యం అంటారు. కొన్నిసార్లు, దీనిని “అఛిత్ వత్ పారతంత్ర్యం ‘” గా పేర్కొనడం జరిగింది. ఇది జీవాత్మ యొక్క లక్షణము. అంతే కాదు, జీవాత్మను ఎక్కడ ఉంచుతామో అక్కడే ఉండి తనను తాను రక్షించుకోవడానికి స్వప్రయత్నం ఎదీ లేనట్లు ఉంటుంది . ఇది పూర్తిగా పరమాత్మ పై ఆధారపడి ఉంటుంది , అందువల్ల పరమాత్మ ఆ సమయంలో దానిని ఎక్కడ ఉంచితే అక్కడ అదే స్థితిలో ఉన్న ఒక అచేతన జీవి వంటిది. తిరుక్కోళూర్ పెణ్ పిళ్ళై వార్తలలో “వైత్త ఇడత్తిల్ ఇరుం దేనో బరతళ్వానై పోలే” అన్నారు. కులశేఖర ఆళ్వార్లు “పడియాయ్ కిండందున్ పవళవాయ్ కాణ్ న్బేనే ” అన్నారు . ఈ స్థితిలో ఆత్మ ఉంటే, అప్పుడు పరమాత్మ రక్షిస్తాడు .

శ్రీరామాయణం యుద్దకాండలో సుగ్రీవుడి సేన రాత్రి పూట శ్రీరాముడిని, లక్ష్మణుడిని తాము రాక్షసుల నుండి రక్షించాలని చర్చించుకొని నిర్ణయించుకున్నాయి. రాత్రి అయింది , నిద్రను ఆపుకోలేక జోగుతూ ఆఖరికి నిద్ర పోయాయి . అప్పుడు శ్రీరామలక్ష్మణులు ధనుర్బాణాలు ధరించి రాత్రంతా కాపలా కాశారు . అర్థాత్ శ్రీమన్నారాయణునికి రక్షకత్వం సహజ గుణము . ఆయన రక్షణను అడ్డుకోకుండా ఉండటం జీవాత్మ యొక్క విధి అని చెపుతున్నారు.

ఆడియెన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

మూలము : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2016/01/prameya-saram-6/

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

Other pramEya sAram telugu

ప్రమేయసారము 5

July 31, 2018 Published by: sridevi

శ్రీః శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః శ్రీమతే రామానుజాయ నమః శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః

ప్రమేయసారము

<< పాశురము 4

namperumal-thiruvadi

అవతారిక:

జీవాత్మలు బంధ విముక్తులై పరమపదం చేరటానికి శ్రీమన్నారాయణుని నిర్హెతుక కృప మాత్రమే కారణం కాని జీవాత్మలు ఆచరించే కర్మ యోగం, జ్ఞాన యోగం, భక్తి యోగం మొదలైనవి కావు అన్నది సత్యం. ఆయన జ్ఞానవంతుడు, శక్తిమంతుడు, గుణ పరిపూర్ణుడు, జీవాత్మలతో విడదీయలేని సంబంధం కలవాడు. ఆయన చేసే పనులు ప్రయోజనకరంగానే చేస్తాడు. శాస్త్రాలలో కర్మ యోగం, జ్ఞాన యోగం, భక్తి యోగం మొదలైనవి శ్రీమన్నారాయణుని శ్రీపాదాలను చేరటానికి ఉపాయాలుగా చెప్పబడ్డాయి , అయినా భగవంతుడి కృప లేనిదే పై ఉపాయాలేవీ సాధనాలు కావు. అందు వలన ఇవేవి సాధనాలుగా స్వీకరించటానికి వీలు లేదు. భగవంతుడిని శరణాగతి చేయడమే అసలైన ఉపాయము. అది కూడా భగవంతుడి కృప వలననే లబిస్తుందని గ్రహించాలి అన్న విషయాన్ని అరుళాళ పెరుమాళ్ ఎంబెరుమానార్లు ఈ పాశురంలో వివరిస్తున్నారు.

పాశురం- 5

వళియావదు ఒన్ఱు ఎన్ఱాల్ మఱ్ఱవై ముఱ్ఱుం

ఒళియా, అదు ఒన్ఱు ఎన్ఱాల్ ఓం ఎన్ఱు ఇళియాదే

ఇత్తలైయాల్ యేదుమిల్లై ఎన్ఱు ఇరుందదు తాన్

అత్తలైయాల్ వంద అరుళ్

ప్రతిపదార్థము:

వళియావదు = శరణాగతి అనే ఉపాయం

ఒన్ఱు ఎన్ఱాల్ = ఒక్కటే ఉపాయమని అని అంటే

మఱ్ఱుం = కర్మ యోగం, జ్ఞాన యోగం, భక్తి యోగం మొదలైనవి

ముఱ్ఱవై = అన్నీ

ఒళియా = పూర్తిగా వదిలి వేసి

అదు = పైన చెప్పిన శరణాగతి

ఒన్ఱు ఎన్ఱాల్ = ఒక్కటే ఉపాయమని తెలుసుకొని

ఓం ఎన్ఱు = దానినే స్వీకరించి

ఇళియాదే = వదల కుండా

ఇత్తలైయాల్= మనం చేసే పనులలో

యేదుమిల్లై = పుణ్యము కాని, మంచి కాని లేదు

ఎన్ఱు = అని తమ ఆకించన్యం

ఇరుందదు తాన్ = తలుచుకోవటం

అత్తలైయాల్ వంద అరుళ్ = ఆయన కృప వలన వచ్చిందే అని గ్రహించాలి

వ్యాఖ్యానం:

వళియావదు ఒన్ఱు ఎన్ఱాల్….. కర్మ యోగం, జ్ఞాన యోగం, భక్తి యోగం, ప్రపత్తి యోగం మొదలైనవి సాధనాలుగా శాస్త్రంలో చెప్పబడినా ,శరణాగతి ఒక్కటే ఉపాయం అని స్పష్టంగా ఉన్నప్పుడు ప్రపత్తి యోగం తప్ప మిగిలవాటిని చేపట్టినప్పుడు భగవంతుడు మాత్రమే ఫలమునివ్వ గలవాడు కాబట్టి ఆ ఉపాయాలేవి ఫలితాన్నివ్వలేవు అని శాస్త్రమే చెపుతుంది. అందు వలన వాటిని ఉపాయాలుగా స్వీకరించటం వలన ప్రయోజనం లేదు ,ప్రపత్తి యోగన్ని మాత్రమే ఉపాయంగా స్వీకరించాలని తేటతెల్ల మవుతున్నది. అర్థాత్ వళియావదు ఒన్ఱు(ఉపాయం ఒక్కటే).

మఱ్ఱవై ముఱ్ఱుం ఒళియా………ఈ విషయం అవగాహన అయ్యాక కర్మ యోగం, జ్ఞాన యోగం, భక్తి యోగాలను పూర్తిగా వదిలి వేయాలి అని ఈ పాశుర భాగానికి అర్థము. మఱ్ఱవై (ఇతరములు) శరణాగతి తప్ప ఇతరములైన ఉపాయములు…ముఱ్ఱుం ఒళియా…..వాటి జాడ కూడా లేకుండా వదిలివేయాలి అని నొక్కి చెపుతున్నారు.

అదు ఒన్ఱు ఎన్ఱాల్ ….అదు(అది) …శరణాగతి . ఒన్ఱు (ఒక్కటే )….వాడు ఒక్కడే…భగవంతుడు ఒక్కడే అని అర్తము . భగవంతుడు తప్ప మరేవీ సాధనాలు కావు. శరణాగతి చేసేవాడు ‘ నీ శ్రీపాదాలే గతి ‘ అని చెప్పటం కూడా సాధనం కాదు. ఆ భావన కూడా సాధనం కాదు అని శాస్త్రం చెపుతుంది. శరణాగతి చేసేవాడి మాట, క్రియ, భావన ….దేనినీ సాధనంగా భగవంతుడు స్వీకరించడు. నమ్మాళ్వార్లు ‘ అదు ఇదు ఉదు ఎదు ‘అన్నారు. ఆయన సర్వ స్వతంత్రుడు ఎదైనా ఎలాగైనా మాట్లాడగల వాడు కదా! అందు వలనా అదు ఒన్ఱు ఎన్ఱాల్ ‘ (అది ఒక్కటే అంటే) భగవంతుడొకడే అని స్వీకరించాలి.

ఓం ఎన్ఱు ఇళియాదే………..భగవంతుడి శ్రీపాదాలను పట్టినప్పుడే కదా ఆయన మనపై కృప చూపించగలడు అని భావించి ఆయనను శరణాగతి చేయకుండా ఉండటము “ ఓం ఎన్ఱు ఇళియాదే “ ఈ పదబందాన్ని వెనకటి ” అదు ఒన్రు ఎన్రాల్ “పదబంధంతో కలిపి చూడాలి. అరుళాళ పెరుమాళ్ ఎమ్బెరుమానార్ జీవాత్మ శరణాగతి మాత్రమే ఉపాయమని ,అది మాత్రమే శ్రీమన్నారాయణుని శ్రీపాదాల దగ్గరకు చేరుస్తుందని తెలుసుకుంటాడు అంటారు . మరో మాటలో చెప్పాలంటే, ఈ జీవాత్మ శ్రీమన్నారాయణుని శ్రీపాదాలను చేరటానికి ఇది ఒక్కటే ఉపాయం అని తెలుసుకుంటాడు. అలా భావించడం కూడా తప్పు అని శాస్త్రం చెపుతుంది , ఈ భావన ఆయనదగ్గరికి చేరటానికి పెద్ద అడ్డంకి కావచ్చు. సంపూర్ణ శరణాగతి అంటే అన్నింటిని ఆయన నిర్ణయానికే వదిలి వేయాలి అని సూచిస్తుంది. కాబట్టి ఈ “ఓం” అనే పదానికి అర్ధం జీవాత్మ శరణాగతిని ఉత్తమ మార్గంగా అంగీకరించాడని మరియు “ఇలియాదే ” అనే పదాన్ని అతను నిజంగా ఆచరించినట్లు సూచిస్తుంది.

ఇత్తలైయాల్ యేదుమిల్లై ఎన్ఱు ఇరుందదు తాన్ ……..శరణాగతి చేసేవాడు ఏమని భావిస్తాడు? అన్న ప్రశ్నకు భగవంతుడిని పొందడానికి మన దగ్గర సాధనమేమి లేదు అని ఆకించన్యము పాటించటమే ఉపాయమని జవాబు అని గ్రహించాలి . ఆయన కృప తప్ప మరేదీ సాధనం కాదు. ఈ ఆకించన్యమే జీవాత్మాను భగవంతుడి దగ్గరకు చేరుస్తుంది.

అత్తలైయాల్ వంద అరుళ్ …….ఆయన్ జీవాత్మల మీద చూపించిన కృప వలన లభిస్తుంది. శరణాగతి ఒక్కటే ఉపాయమని శాస్త్రాలన్నీ ధృడంగా చెప్పబడింది. ఇది తెలిసిన తరవాత ఇతర కర్మలు, జ్ఞాన, భక్తి యోగలన్నింటినీ పూర్తిగా వదిలి వేయాలి . ఇలా చేయటము వలన శరణాగతి మార్గమొక్కటే మనకు గతి అన్న నమ్మకము,విశ్వాసము స్థిరపడతాయి. అలా కూడా భావింపరాదంటారు, ఎందుకంటే ‘ భగవంతుడొక్కడే కృప చేసేవాడు కదా! ‘ ఒక్కడే ‘ అన్న చోట ‘ ఏ ‘ వకారం కర్మ, జ్ఞాన , భక్టి యోగాలు సాధనాలు కావు , శ్రీమన్నారాయణుడు మాత్రమే ఉపాయమని స్పష్టంగా తెలియచేస్తుంది. శ్రీమన్నారాయణుడు కృప చూపితే మరి ఇతర సాధనాలతో పని లేదు.

“వెఱిదే అరుళ్ సెయ్వార్” అనే తిరువాయిమొళి పాశుర వ్యాఖ్యానంలో ఈ విషయాన్నే చెప్పారు. శ్రీమన్నారాయణుడే కృప చేయటం వలన చేతనుడు చేయ వలసిన యోగాలు ఏవీ లేవు. ఈ విషయాన్ని అవగాహన చేసుకున్న వాడు శ్రీమన్నారాయణుడే కృప చేస్తాడని నీర్వ్యాపారంగా ఉండాలంటే దానికి కూడా ఆయన కృప అవసరం. నీర్వ్యాపారంగా ఉండాలంటానికి కూడా ఆయన కృప అవసరమా? అంటే అవసరమే . క్షణకాలమైనా నీర్వ్యాపారంగా ఉండటం ఎవరికీ సాధ్యంకాదు. కరచరణాలో, మనసూ నిరంతరం పని చేస్తూనే ఉంటుంది ‘అని భగవద్గీతలో చెప్పబడింది. కాబట్టి నీర్వ్యాపారంగా ఉండటానికి కూడా ఆయన కృప కావాలి. భగవంతుడిని ఆశ్రయించామనో ,ఆయనను ఆశ్రయించామని భావించటం వలననో ఫలితాన్ని పొందటం లేదు. ఈ విషయాన్నే “వాళుం సోంబర్” అన్నారు తొణ్డరడిపొడి ఆళ్వార్లు.

పెరియాళ్వార్లు “నిన్నరుళే పురిందిరుందేన్ ” అన్నారు.

“ఎన్ ఉణర్విన్ ఉళ్ళే ఇరుత్తినేన్” అన్నారు నమ్మాళ్వార్లు.

“ఉన్ మనత్తినాల్ యెన్ నినైందు ఇరుందాయ్” అన్నారు తిరుమంగై ఆళ్వార్లు.

“నిరందరం నినైప్పదాగ నీ నినైక్క వెండుమే” అన్నారు తిరుమళిసైపిరాన్. “ సిరు మానిడవర్ నాం సెయ్వదెన్” అన్నారు ఆందాళ్.

తిరుకణ్ణమంగై ఆండాన్ ఈ విధానాన్నే అవలంభించారు. ముముక్షుపడి చూర్ణికలో (230) “అవనై ఇవన్ పఱ్ఱుం పఱ్ఱు అహంకార గర్భం, ఆవధ్యకరం. ఆవనుడయ స్వీకారమే రక్షకం” అన్నారు.

తిరువాయిమొళి పదిగం 6.10 (ఉలగముండ పెరువాయా), “ఆవావెన్నుం” పాశుర ఈడు వ్యాఖ్యానంలో చెప్పిన ఒక ఐతిహ్యాన్ని ఇక్కడ చెపుతున్నారు.

నంజీయరును చూసి నంపిళ్ళై , “స్వామి పంచమోపాయం ఉంది అని చెపుతున్నరు కదా! అలా ఒకటి ఉందా? ” అని అడగగా ,’ అలా ఒకటి ఉన్నట్లు మాకు తెలియదు. చతురోపాయం మాత్రమే భగవంతుడిని పొందడానికి మార్గము ‘ అని చెప్పారు. అరుంపదంలో ‘ చతుర్థోపాయమైన పరమాత్మను తప్ప వేరు ఉపాయాలేవీ లేవు అని చెప్పడానికి ఈ సంవాదం ఉపకరిస్తుంది అని చెప్పబడింది.

ఆడియెన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

మూలము : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2016/01/prameya-saram-5/

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

Other pramEya sAram telugu

ప్రమేయసారము 4

July 30, 2018 Published by: sridevi

శ్రీః శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః శ్రీమతే రామానుజాయ నమః శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః

ప్రమేయసారము

<< పాశురము 3

reclinevishnu

అవతారిక:

పరమాత్మ సమత జీవులకు నాయకుడు, సర్వ స్వతంత్రుడు. ఆయనను ఎవరూ సాసించలేరు , వంచలేరు, ఆపలేరు . అందు వలననే శాస్త్రము ఆయన అనుగ్రం పొందడానికి కర్మ యోగము, జ్ఞాన యోగము , భక్తి యోగము మొదలైన మార్గాలను గురించి చెప్పింది. అయితే శాస్త్రములోని అంతరాత్మను గ్రహించని వాళ్ళు కర్మ యోగము, జ్ఞాన యోగము ,భక్తి యోగముల వలన ఆయనను పొంద గలమని భావిచి అనేక ప్రయత్నాలను చేస్తారు. వారికి ఒక ముఖ్యమైన వాస్తవాన్ని ఇక్కడ తెలియజేస్తున్నారు. పరమాత్మ తన శ్రీ పాదాలను తానే ఇస్తే తప్ప ఇతర మార్గాల వలన ఆయనాను పొందలేము. అందు వలన ఆయన అనుగ్రహము కోసము ఎదురు చూడాలనే సూక్ష్మమును ఈ పాశురంలో చెపుతున్నారు.

పాశురం

కరుమత్తాల్ జ్ఞానత్తాల్ కాణుం వగై ఉణ్దో?

తరుం అత్తాల్ అన్ఱి ఇఱై తాళ్గళ్

ఒరుమత్తాల్ మున్నీర్ కడైందాన్ అడైత్తాన్ ముదల్ పడైత్తాన్

అన్నీర్ అమరందాన్ అడి

ప్రతిపదార్థము;

ఒరుమత్తాల్ = మందర పర్వతమనే కవ్వముతో

మున్నీర్ = మున్నీరు, సముద్రము ( నేలలో ఊరే నీరు ,నదీప్రవాహముల నుండి వచ్చి చేరే నీరు, పై నుండి వర్షముగా కురిసే నీరు. మూడు రకాల నీరు చేరడం వలన సముద్రాన్ని మున్నీరు అంటారు)

కడైందాన్ = దేవతల కోసము చిలికినవాడు

అడైత్తాన్ = సీతమ్మను పొందడం కోసం సముద్రానికి ఆనకట్ట కట్టినవాడు

ముదల్ పడైత్తాన్ = కాలమాసన్నమవగానే సృష్టి కార్యము చేసిన వాడు

అన్నీర్ = ఆ నీటిలోనే

అమరందాన్ = శయనించాడు

అడి = అంతటి శ్రీపాదాలు

ఇఱై తాళ్గళ్ = పరమాత్మ తానుగా ఇచ్చే శ్రీపాదాలు

తరుం అత్తాల్ అన్ఱి =పరమాత్మ ఇవ్వాలన్న సంకల్పము చేస్తే తప్ప

కరుమత్తాల్ = మనం కష్తపడి చేసే కర్మల వలననో

జ్ఞానత్తాల్ = జ్ఞాన భక్తి యోగాల వలననో

కాణుం వగై ఉణ్దో? = పొందే విధానం ఉందా?

వ్యాఖ్యానం:

కరుమత్తాల్ జ్ఞానత్తాల్ కాణుం వగై ఉణ్దో?……కర్మ యోగము, జ్ఞాన యోగము వలన పొందే విధానం ఉందా? లేదు అని అర్థము. జ్ఞాన యోగములోనే భక్తి కూడా చేరి ఉన్నది. జ్ఞానము ముదిరితే భక్తి అవుతుంది . వేదాంత శాస్త్రంలో పై మూడింటిని భగవంతుని పొందే మార్గాలుగా చెపుతారు. భగవద్గీతలో జ్ఞాన యోగం ఔన్నత్యం చెప్ప బడింది. ” నన్ను పొందగోరే వాడు మనసును నా మీద నిలపాలి .నానే అవ్యవధానంగా స్మరించాలి నమస్కరించాలి.” అని అర్జునుడికి శ్రీకృష్ణుడే ఉపదేశించాడు . అంత స్పషటంగా జ్ఞాన యోగము గురించి శ్రీకృష్ణుడే ఉపదేశించాక ‘ పొందే విధానం ఉందా?’ అనటం ఏమిటి అన్న ప్రశ్న ఉదయిస్తుంది. ఇలా ప్రశ్నించిన ఈ ప్రబంధ కర్త అరుళాళ పెరుమాళ్ ఎంబెరుమానార్లు పైన చెప్పిన యోగముల గురించి, పరమాత్మ స్వరూపమున్ గురించి తమ అపారమైన జ్ఞానంతో తేట తెల్లంగా తెలుసుకున్నవారు. పై యోగాలను ఆచరించే వాళ్ళు కూడ ఆ పరమాత్మ శ్రిచరణాల దగ్గర శరణాగతి చేసిన తరువాత చేయవలసి ఉంది. ఆ శరణాగతి పై యోగాలను ఆచరించడానికి ఉపకారంగా ఉన్నాయి. కాబట్టి స్వప్రయత్నంతో చేసే కర్మజ్ఞాన భక్తి యోగాలకు శరణాగతి తోడు ఉండాలి అన్న శాస్త్రంలో చెప్పిన సూష్మ విషయాలను గ్రహించి ఈ పాశురంలో ఇలా చెపుతున్నారు. భగవంతుడిని శరణాగతి చేసి ఆయన అనుగ్రహం పొంద కుండా చేసే ఇతర యోగాలేవి ఫలించవు అని చెపుతున్నారు .

పరమాత్మకు జీవాత్మకు నవ విధ సంబంధాలు ఉండడము వలన , ఆయనను పొందడానికి సులభ మార్గాలు ఉండగా కష్ట పడి చేసే కర్మ జ్ఞాన భక్తి యోగాలను అనుసరించవలసిన అవసరం లేదు అని అర్థము . ఆళవందార్లు అనుగ్రాహించిన గీతార్త సంగ్రహం 31 లో ,

నిజ కర్మాధి భక్త్యంతం కుర్యాత్ ప్రీత్యైవ కారిత: |

ఉపాయతాం పరిత్యజ్య న్యచేద్దేవే తు తామభీ: ||

తిరుమళిసై ఆళ్వార్లు నాన్ముగన్ తిరువంతాది -7 లో

ఇన్ఱాగ నాలైయేయాగ ఇనిచ్చిరిదుం

నిన్ఱాగ నిన్నరుళ్ ఎంపాలదే – నన్ఱాగ

నాన్ ఉన్నై అన్ఱి ఇలేన్ కణ్డాయ్

నారణనే నీ ఎన్నై అన్ఱి ఇలై

పైఅ సూక్తుల వలన పరమాత్మ తప్ప వేరే ఉపాయం లేదని స్పష్టమవుతున్నది.

తరుం అత్తాల్ అన్ఱి ఇఱై తాళ్గళ్ …… …పరమాత్మ శ్రీపాదాలు తప్ప వేరే గతి లేదు లేదు. అర్థాత్ ఆయన కృప వలన లభించే ఆయన శ్రీపాదాలు అని చెపుతున్నారు. ముముక్షుప్పడి చూర్నికలో ఈ విషయంగా “పిరాత్తియుం అవనుం విడిలుం తిరువడిగళ్ విడాదు, తిణ్కళలాఇ ఇరుక్కుం”అన్నారు. ఇక్కడ ‘ ఇఱై ‘ అన్న ప్రయోగం అష్టాక్షరి మంత్రంలోని ‘ ఓం ‘ అనే ప్రణవంలోని మొదటి అక్షరమైన ‘ఆ కారాన్ని సూచిస్తుంది . అర్థాత్ నారాయణ పదమును తెలుపుతుంది .

తాళ్గళ్ తరుం అత్తాల్ అన్ఱి ……ఆ పాదాలు తప్ప ఇతరమైనవి ఏవీ కావు అంటే భగవంతుడి శ్రీపాదాలు తప్ప మరేవీ మనకు శరణాగతి చేయదానికి అర్హమైనవి కావు అని శాస్త్రములలో చెప్పిన విషయాన్ని నొక్కి చెపుతున్నారు. ద్వయ మహా మంత్రంలోని మొదటి భాగంలో , “తిరువడిగళే శరణమాగ పఱ్ఱుగిరేన్.అని చెప్పబడింది. నమ్మాళ్వార్లు తిరువాయిమొళిలో “ఆఱెనెక్కు నిన్ పాదమే శరణాగత్ తందొళిందాయ్”, “కళల్గళ్ అవైయే శరణాగ కొణ్డ”, “అదిమేల్ సేమంకొళ్ తెన్ కురుగూర్ శటకోపన్” “చరణే చరణ్ నమక్కు” అని భగవంతుడి శ్రీపాదములే శరణమని పలు సందర్భాలలో చెప్పారు. అందు వలన భగవంతుడి శ్రీపాదములు తప్ప మరేది మనకు ఆశ్రయించ తగినది కాదు అని స్పషటంగా తెలియజేస్తున్నారు. దీనికి ఉదాహరణలు చెప్పుతున్నారు.

ఒరుమత్తాల్ మున్నీర్ కడైందాన్…….దేవలోకములో ఇంద్రుడు ఐరావతమనే తన ఏనుగునెక్కి వస్తున్నప్పుడు దూర్వాసుడు శ్రీమహాలక్ష్మి పూజలో తనకు ప్రసాదంగా లభించిన పూల మాలను ఇంద్రుడికి ఇచ్చాడు. ఇంద్రుడు ఆ పూల మాలను తన ఏనుగు తొండం మీద వేశాడు ,అది ఆ మాలను చిదిమి ముక్కలు చేసింది. ఇది చూసిన ఆ ముని కోపంతో ఇంద్రుడు ధన గర్వంతోనే కదా ఇలా ప్రవర్తించాడు ! ఆ ధనము ఇంద్రుడిని విడిచి తొలగి పోవుగాక! అని శపించాడు. క్షణంలో ఇంద్రుడి ధనమతా తొలగి పోయింది. అప్పుడు ఇంద్రుడు చేసిన తప్పుకు విచారించి దిక్కు తోచక శ్రీరిమన్నారాయణుని శ్రీపాదాల మీద పడ్డాడు. తనను శరణు జొచ్చిన ఇంద్రుడిని కరుణించి పాల సంద్రాన్నిమధించి మళ్ళీ శ్రీమహాలక్ష్మిని పొందమని చెప్పాడు. మంధర పర్వతాన్ని కవ్వంగా చేసుకొని , వాసుకిని తాడుగా చుట్టి , ఆ మంధర పర్వతం నీళ్ళల్లో మునిగిపోకుండా తానే కూర్మంగా (తాబేలు) పర్వతం అడుగున చేరి అసాధ్యమైన సముద్ర మధనాన్ని సాధ్యం చేసాడు శ్రీరిమన్నారాయణుడు . పాశురంలో “ఆయిరం తోళాల్ అలై కడల్ కడైందాన్(వేయి చేతులతో సముద్రాన్ని చిలికాడు)అని చెప్పినట్టుగా చిలికి, ఇంద్రుడు కోల్పోయిన లక్ష్మితో పాటు అమృతాన్ని ఇచ్చాడు అన్న చరిత్రను ఇక్కడ చెప్పారు .

అడైత్తాన్…….రామావతారంలో సీత రాముడిని వీడి వియోగ ధుఃఖాన్ని అనుభవించింది. ఆమెను సంతోషపెట్టడం కోసం రాముడు నీళ్ళంటేనే బయపడే వానరాల సహాయంతో సముద్రానికి ఆనకట్ట కట్టాడు . నీళ్ళల్లో తెలే కొండరాళ్ళను ఉపకరణాలుగా తీసుకున్నాడు . ఎవ్వరి ఊహకూ అందనంత అందంగా సేతువును కట్టాడు .

ముదల్ పడైత్తాన్…….మహా ప్రళయ కాలంలో లోకాలన్ని లేకుండా పోయి, నామరూపాలు లేకుండా పడి వున్న సమస్త జీవరాసులకు నామ రూపాలివ్వటంకోసం ముందుగా సముద్రాన్ని సృజించి, ఆ తరువాత చతుర్ముఖ బ్రహ్మను , సమస్త లోకాలను సృష్టించాడు. ఈ క్రమంలో ముందుగా సముద్రాన్ని సృష్టించాడు. ఇక్కడ ‘ ముదల్ పడైత్తాన్ ‘ అంటే ముందుగా నీటి తత్వాన్ని సృష్టించాడు అని అర్తము .

అన్నీర్ అమరందాన్……. తాను సృష్టించిన సమస్త జీవరాసులకు రక్షకుడుగా తాను ఆ నీటి మీదే పడుకున్నాడు .

పాశురంలో “వెళ్ళ తడంకడలుళ్ విడనాగణై మేల్ మరువి”,( తెల్లని సముద్రంలో తెల్లని నాగు మీద పడుకున్నాడు), ‘పార్కడల్ యోగ నిత్తిరై సెయ్ధాయ్”,(పాల కడలిలో యోగ నిద్ర చేశాడు). “పార్కడలుళ్ పయ్య తుయిన్ఱ పరమన్” (పాల కడలిలో హాయిగా పడుకున్న పరమ పురుషుడు ), “వెళ్ళ వెళ్ళతిన్ మేల్ ఒరు పాంబై మెత్తైయాగ విరిత్తు అదన్ మేలే కళ్ళ నిద్దిరై కొళ్గిఱ మార్గం”(తెల్లని సముద్రంలో ఒక పామును పరుపుగా పరుచుకొని దాని మీద కల్లనిద్ర పోతున్న మార్గదాయీ ) అని పరమాత్మ జీవాత్మల సమ్రక్షణ కోసం నీళ్ళలో నిద్రించాడని చెపుతున్నారు.

అడి…… పైన చెప్పినట్లు సముద్రాన్ని మధించిన వాడు , సేతువు కట్టిన వాడు , నీటిని సృజించిన వాడు , ఆ నీటిపై పడుకున్న వాడు అయిన పరమాత్మా శ్రీచరణాలను మన ప్రయత్నంతో పొందగలమా? పై కథల వలన అందరికీ వాడే ఆధారం, రక్షకుడు అని తెలుస్తుంది. ఇంద్రుడు ఐహిక సంపద కోసం ఆయననే శరణాగతి చేశాడు. ఆయనే కోరుకున్న సీతకూ ఆ శ్రీమన్నారాయణుడే రక్షకుడు . మళ్ళీ మళ్ళీ పుడుతూ చస్తూ వుండే సామాన్యులకు శ్రీమన్నారాయణుడే రక్షకుడు . “అడి” అంటే శ్రీమన్నారాయణుని శ్రీ చరణాలు . అందరికి ఆ శ్రీచరణాలే రక్ష. ఈ పాశురంలో ” ఒరుమత్తాల్ మున్నీర్ కడైందాన్ (మున్నీర్ అడైత్తాన్) ముదల్ (నీర్)పడైత్తాన్ అన్నీర్ అమరందాన్ అడి “తరుం అత్తాల్ అన్ఱి ఇఱై తాళ్గళ్ “(పరమాత్మ శ్రీ చరణాలిచ్చే రక్షణ కాక) ” కరుమత్తాల్ జ్ఞానత్తాల్ కాణుం వగై ఉణ్దో?” (కర్మ వలన జ్ఞానం వలన పోందే విధానం వుందా?)అని అంటున్నారు.

జీవాత్మలను ఆ పరమాత్మ రక్షించాలే తప్ప తాముగా ఇతర ప్రయత్నాల వలన రక్షణ పొంద లేరు అని ఈ పాశుర సారము.

ఆడియెన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

మూలము : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/12/prameya-saram-4/

archived in http://divyaprabandham.koyil.org

Other pramEya sAram telugu

ప్రమేయసారము 3

July 29, 2018 Published by: sridevi

శ్రీః శ్రీమతే శఠకోపాయ నమః శ్రీమతే రామానుజాయ నమః శ్రీమత్ వరవరమునయే నమః

ప్రమేయసారము

<< పాశురం 2

అవతారిక:

జీవాత్మలు తమ స్వరూమైన భగవద్దాసత్వాన్ని నిరంతరం గుర్తుంచుకోవాలిసి వుంది. కేవలం తెలుసు కోవటమే చాలదు, నిరంతరం శ్రీమన్నారాయణునికి కైంకర్యం చేస్తూ వుండాలి తప్ప ఇతర ప్రయోజనాలను ఆశించ రాదు. ఒక వేళ జీవుడు శ్రీమన్నారాయణునికి కైంకర్యం చేయక ఇతర ప్రయోజనాలను ఆశించినట్లయితే దాసభావం కలిగిఉన్నట్లు కాదు. ఆ జీవుడు చెసే పనులకు ప్రయోజనం లేదు. శ్రీమన్నారాయణుడు త్రివిక్రమావతారంలో సకల భువనాలను తన శ్రీపాదాలతో కొలిచి, ఆ భువనాలు, వాటిలో ఉండే జీవులు అన్నీ ఆయనకే చెందినవని నిరూపించాడు. అరుళాళ పెరుమాళ్ ఎంబెరుమానార్లు ఈ పాశురంలో స్వస్వరూపం తెలుసుకొని దాసభావంతో కైంకర్యం చేయని జీవుడు జనన మరణ చక్రం నుండి బయట పడలేడని చెపుతున్నారు.

పాశురము

పలం కొణ్డు మీళాద పావం ఉళదాగిల్

కులం కొణ్డు కారియం యెన్ కూరీర్?

తలం కొణ్డ తాళిణైయాన్ అన్రే తనైయొళింద యావరైయుం

ఆళుడైయాన్ అన్రే అవన్

ప్రతిపదార్థము;

పలం కొణ్డు = భగవంతుడి నుండి అనేక ఉపకారాలను పొంది

మీళాద = ఆధ్యాత్మిక చింతనతో బుధ్ధి వికాసించక

పావం = ఇంకా పాపపు చింతనలోనే

ఉళదాగిల్ = ఉంటే

కులం కొణ్డు = దాసులమన్న భావనతో (దాస కులము వారిమని)ఉన్నంత మాత్రాన

కారియం యెన్ కూరీర్ = ఫలితమేముంది చెప్పండి

తలం కొణ్డ = లోకములన్ని కొలుచుకున్న

తాళిణైయాన్ = శ్రీపాదములు గలవాడు

అవన్ = ఆలోకానికి అధిపతి

అన్రే = భూమిని కొలుచుకున్న ఆ కాలంలోనే

యావరైయుం = సకల ప్రాణులను

ఆళుడైయాన్ = తనకు దాసులుగా చేసుకున్న వాడు

అన్రే! = కదా!

వ్యాఖ్యానము:

పలం కొణ్డు మీళాద పావం ఉళదాగిల్ : సంపదలు మొదలగు అల్ప భోగాలకోసం పాకులాడుతూ ,దాని వలన కలిగే దుఖఃము గురించి జ్ఞానులు చెప్పే ప్రవచనాలు విని కూడా మళ్ళీ అల్ప ప్రయోజనాలకే ప్రాధాన్యతనివ్వటాన్నే పాపకర్మలు అంటారు. మనసు పదే పదే అల్ప సుఖాలను కోరి వాటినే చింతన చేయటాన్నే పాప చింతన అంటారు.

ఆచార్యుల ద్వారా భగవద్గీతా మొదలైన శాస్త్రాల ఉపదేసాలను విని కూడా అల్ప ప్రయోజనాలనిచ్చే లౌకిక విషయ వాంఛ నుండి బయటపడ లేకపోవటమే పాపకర్మలు చేయటం అంటారు.

కులం కొణ్డు కారియం యెన్ కూరీర్? : భగవద్విషయం తప్ప మిగిలిన విషయాలలోనే ఆశక్తి కలిగి వున్న వారిని భగవంతుడు జనన మరణ చక్రం నుండి రక్షించడు. ఇతర విషయాసక్తులను సమూలంగా వదిలి వేయనిదే తన శ్రీపాదాల దగ్గరకు చేర్చుకోడు. కాబట్టి భగవద్దాసులమనటం వలన ప్రయోజనం లేదని తెలియ చెప్పటమే ఈ పాశుర సారాంశము.

జీవాత్మ ‘ వాడికి మనం దాసులమన్న ‘ జ్ఞానం కలిగి వుంటే ఆ జీవాత్మను ‘ వీడు మనవాడు ‘ అని ఆదరి స్తాడు. అది ఈ జీవాత్మ ఉజ్జీవనానికి చాలదా అన్న ప్రశ్నకు తరువాతి పాదంలో జవాబు చెపుతున్నారు.

తలం కొణ్డ తాళిణైయాన్ : ‘ తలం కొణ్డ తాళిణైయాన్ ‘ అంటే భూమినికొలిచిన వాడు అని అర్థము. కాబట్టి ఈ పాదంలో త్రివిక్రమావతారాన్ని గురించి చెపుతున్నారు. మహా బలి ఇంద్రుడి ఏలుబడిలో ఉండిన భూలోక, భువర్లోక , సువరల్లోకాలను ఏలాలని పెద్ద యాగం చేశాడు. ఇంద్రుడు శ్రీమన్నారాయణుని శరణు కోరాడు. ఇంద్రుడి కోసం భగవంతుడు మహా బలి యాగ శాలలోకి మరుగుజ్జులాగా వెళ్ళి ‘ మావలి తా మూవడి ‘ (మహాబలి ఇవ్వు మూడడు గులు) అని అడిగాడు. ఆ సుందర రూపాన్ని చూసి మహాబలి వెంటనే మూడడుగుల భూమిని దానంగా ఇచ్చాడు. దానం పొందిన నేలను కొలుచుకోవటం కోసం శ్రీమన్నారాయనుడు తన శరీరాన్ని పెంచి ఒక పాదంతో భూలోకాలను, మరొక పాదంతో ఊర్ధ్వ లోకాలను కొలిచాడు. మూడవ అడుగు పెట్టడానికి చోటు లేనందున మహాబలి తల మీద తన పాదాన్ని ఉంచి కొలుస్తూ పాతాళ లోకానికి పంపి , ఇంద్రుడికి తాను కొలిచిన లోకాలను ఇచ్చాడనేది చరిత్ర.

అన్రే తనైయొళింద యావరైయుం ఆళుడైయాన్ అన్రే అవన్ :‘ అన్రే ‘ : ఆరకంగా కొలుచుకున్న ఆ రోజే

‘ తనైయొళింద యావరైయుం ఆళుడైయాన్ అన్రే అవన్ ‘ తనను తప్ప సమస్తమును కొలిచినవాడు , అందరిని తనకు దాసులుగా చసుకున్న వాడు , తన సంపదను కొలుచుకొని సంతోషించిన వాడు. దీనినే తిరుప్పాణ్ణాళ్వార్లు ‘ “ఉవంద ఉళ్ళత్తినాయ్ ఉలగలం అళందు” అన్నారు . తన దాసులకు తన శ్రీపాద ధూళిని ఇచ్చి ఉజ్జీవింప చేసిన వాడు .’ ఇంతటి ప్రేమ కలవాడు ఎందుకు ఈ లోకంలో పుట్టించి ఇన్ని కష్టాలను ఇవ్వాలి? అంటే జీవులు భగవంతుడిని మరచి , ఆయన చేసిన ఉపకారాలను మరచి , ఈ లోక ప్రవాహంలో పడి కొట్టు కుంటూ అల్పమైన , అనిత్యమైన విషయాలనే శాస్వతమని భావించి వాటి కోసమే కాలాన్ని వృధా చేస్తున్నాయి. భగవంతుడు తప్ప ఇతర విషయాల మీద కోరిక వదలనంత వరకు ఈ జనన మరణ చక్రంలో భ్రమణం తప్పదు. లౌకిక విషయాలలో ఆసక్తి పోగొట్టు కోకుండా కేవలం “అడియెన్ “ (దాసుడుని) అన్నంత మాత్రాన చాలదు.

తిరువళ్ళువర్ “పిఱవి పెరుంకడల్ నీందువర్, నీందార్ ఇఱైవన్ అడి సేరాదార్” అని

“పఱ్ఱుగ పఱ్ఱఱ్ఱాన్ పఱ్ఱినై పఱ్ఱుగ పఱ్ఱు విడఱ్కు” అన్నారు .

నమ్మాళ్వార్లు “అఱ్ఱధు పఱ్ఱెనిల్ ఉఱ్ఱదు వీడు ఉయిర్” అన్నారు .

ప్రమేయ సారంలో “అవ్వానవర్”, “కులం ఒన్ఱు” “పలం” అనే మొదటి మూడు పాశురాలలో, ప్రణవం ‘ యొక్క అర్థాన్ని వివరించారు. 4 నుండి 7వ పాశురం వరకు నమః పద అర్థాన్ని చెప్పుతున్నారు.

ఆడియెన్ చూడామణి రామానుజ దాసి

మూలము : http://divyaprabandham.koyil.org/index.php/2015/12/prameya-saram-3/

archived in http://divyaprabandham.koyil.org